จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1531

โม่หยู่พยักหน้า ขับเหาะของวิเศษไปทางข้างหน้าต่อไป

และในเวลานี้

สีหน้าของหั่วหยุนนั่นก็เปลี่ยนไปทันที ขับเหาะของวิเศษขนาดใหญ่ของตัวเองทันที

ก็ไปถึงตรงหน้าของหลินหยุนและพวกแล้ว

สีหน้าของหลินหยุนเปลี่ยนไป ก็เห็นหั่วหยุนหัวเราะเหอะๆ พูดกล่าวว่า

“ในเมื่อไปด้วยกันแล้ว งั้นทำไมจะต้องแยกกันด้วยล่ะ ไปด้วยกันดีกว่านะ！”

พูดแล้ว ก็มองไปยังโม่หยู่และฉินหลันแล้ว พูดอย่างหมดเปลือกว่า “นางฟ้าทั้งสองท่าน มาบนเรือมังกรของผมจะดีกว่านะ！ เรือมังกรกว้างขวาง และก็สะดวกสบายสุดขีด！”

“เรานั่งตรงข้ามกัน ดื่มเหล้ากันเล็กน้อย”

“มีความสุขมากไม่ใช่หรือ？”

โม่หยู่และฉินหลันได้ยินแล้วก็ไม่พูดอะไร

หลินหยุนพูดด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นว่า “ท่าน ฉันว่าหลีกไปหน่อยน่าจะดีกว่านะ！”

หั่วหยุนได้ฟัง อดไม่ได้ที่จะหัวเราะอย่างเยือกเย็นแล้ว ทันใดนั้นก็พูดด้วยสีหน้าที่เปลี่ยนไปทันทีว่า “คุณถือว่าเป็นอะไรกันล่ะ？”

“พวกไม่รู้ผิดชอบชั่วดี！”

“ฉันให้พวกคุณร่วมเดินทางไปพร้อมกันกับฉันได้ นั่นเป็นความโชคดีของคุณ！ ”

“จู่ๆคุณยังกล้าที่จะปฏิเสธอีก！”

“รนหาที่ตายเลย！”

“ถ้าหากไม่เห็นแก่หน้าของนางฟ้าทั้งสองท่านนี้ ฉันจะสับคุณเดี๋ยวนี้เลย！ ”

“ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ทางที่ดีที่สุดคุณหุบปากดีกว่านะ”

“ไม่เช่นนั้น ฉันจะส่งไปยังนรกอเวจีทันที ！”

พูดแล้ว รีบสลับสับเปลี่ยนใบหน้าที่หัวเราะชอบใจแล้ว

หลังจากนั้นก็พูดกับฉินหลันและโม่หยู่ว่า “เหอะๆ นางฟ้าทั้งสอง พวกคุณอยู่กับคนที่ยากจนแถมยังอวดดีแบบนี้ จะมีอนาคตที่ดีอะไรได้ ？ฉันว่าไปด้วยกันกับฉันดีกว่า！”

“ฉันเป็นเจ้าสำนักเทียนหั่ว！”

“เห็นสองคนข้างหลังฉันไหม？”

“นั่นเป็นผู้เก่งกาจแดนจิตปฐม！”

“ครั้งนี้ ฉันก็จะต้องไปยังเขตกลางฟ้า！”

“เขตกลางฟ้าเหรอ！”

“สันนิษฐานว่า นางฟ้าสองท่านนี้ก็เคยได้ยินมาบ้างแล้วสินะ！”

“นั่นเป็นแหล่งศูนย์กลางของฟ้าดิน！”

“แน่นอนว่าไม่ใช่สถานที่ที่ทุรกันดารอย่างเขตเหนือของพวกเราจะสามารถเทียบเทียมได้！”

“ถ้าหากนางฟ้าทั้งสองยินดีล่ะก็！”

“ฉันสามารถพานางฟ้าทั้งสองไปยังเขตกลางฟ้าในตำนานนั่นได้！”

“นั่นเป็นอีกโลกหนึ่งเลย！”

“ไม่ทราบว่านางฟ้าทั้งสองคิดยังไงบ้าง？”

“ไม่ว่ายังไง ก็ดีกว่าอยู่กับคนจนที่ชอบอวดดีแบบนี้เยอะเลย！”

“สำหรับนางฟ้าทั้งสองแล้ว ถ้าหากถึงเขตกลางฟ้าจริงๆ ฉันสามารถแนะนำเหล่าสำนักใหญ่ของเขตกลางฟ้าให้นางฟ้าทั้งสองได้！”

“เมื่อเข้าสู่ในนั้น”

“นางฟ้าทั้งสองท่านนั้นก็ประสบความสำเร็จและยกระดับสถานะขึ้นแล้ว！”

ฉินหลันและโม่หยู่ทั้งสองคน ไม่พูดไม่จาเลย และหันหน้าไปมองหลินหยุน

ฉินหลันฟังคำพูดของหั่วหยุนไม่เข้าใจ

ส่วนโม่หยู่ ในใจก็เหมือนกระจกเงายังไงอย่างนั้น อีกฝ่ายกำลังคุยโวโอ้อวดก็เท่านั้นเอง！

อย่าว่าเป็นแค่เจ้าสำนักน้อยของสำนักเทียนหั่ว

แม้ว่าเป็นเจ้าสำนักนิกายวิญญาณ์ปวงชน

ในเขตกลางฟ้า ก็ไม่มีทางที่จะหน้าใหญ่ขนาดนั้นแน่นอน

เพราะว่าว่ากันว่า นิกายวิญญาณ์บริสุทธิ์ปวงชนในเขตกลางฟ้า แต่ว่าก็อยู่ในอิทธิพลอันดับรอง เป็นการมีอยู่ในลำดับต้นๆหน่อยก็เท่านั้นเอง！

หลินหยุนยิ้มอย่างเยือกเย็น ทันใดนั้นพลังแห่งวิญญาณก็ระเบิดออกมาทันที สายตามองไปยังผู้อาวุโสจิตปฐมตอนกลางคนนั้นที่อยู่ด้านหลังของหั่วหยุนนั่น

พูดเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นว่า “ดูแลเขาให้ดี ไม่เช่นนั้น ผลที่ตามมาภายหลังจะต้องรับผิดชอบเอง！”

พลังแห่งวิญญาณของหลินหยุนปัดกวาดออกไปแล้ว

ทันใดนั้น ผู้อาวุโสที่เดิมทีหลับตาทั้งสองข้างอยู่นั้น ลืมตาที่เหี่ยวย่นขึ้นมาทันทีเลย

ลมปราณบนตัวของเขา ก็เปล่งออกมาทันที

เพียงช่วงเวลาสั้นๆ

ลมปราณของทั้งสองคน คิดไม่ถึงว่าจะสูสีกัน

และผู้อาวุโส ยังตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบอยู่ตรงนี้อย่างคลุมเครือบ้างแล้ว

นี่ทำให้สีหน้าท่าทางของผู้อาวุโสทั้งสองคนเปลี่ยนไปมาก

พ่นลมหายใจออกมาทันที

ผู้อาวุโสพยักหน้าด้วยความตกใจอย่างมาก รีบเอามือทั้งสองประสานกันแล้วยกขึ้นในระดับหน้าอกแสดงความเคารพต่อหลินหยุนทันที พูดกล่าวว่า “ที่แท้สหายเป็นผู้ที่มากความสามารถแต่ถ่อมตัวไม่เปิดเผยง่ายๆ！ฉันและพวกได้ล่วงเกินแล้ว！”

“ยังคงหวังว่าสหายอย่าได้ถือสาเป็นอันขาด！”

ทันใดนั้นภายใต้การโบกมือ

เรือมังกรของพวกเขาออกไปเลยทันที