ลานใจกลางห้องใต้หลังคานี้
จัดวางป้ายประกาศขนาดใหญ่มากไว้
ด้านบนเขียนประเภทต่างๆของตั๋วไว้อย่างละเอียด
ราคาที่จะต้องจ่าย
ส่วนล่างของห้องผู้โดยสารที่ต่ำที่สุด ก็เหมือนกับที่โม่หยู่พูดไว้ คนละหนึ่งแสนหินทิพย์
สูงขึ้นมาอีกหน่อยก็เป็นห้องระดับต่ำที่อยู่ถัดจากส่วนล่างสุด
นั่นเป็นห้องละสองคน
ราคาหนึ่งแสนห้าหมื่นหินทิพย์
หลังจากนั้นเป็นห้องในระดับกลาง ห้องคนเดียว สองแสนหินทิพย์ชั้นล่าง
สุดท้ายเป็นห้องเฟิร์สคลาส
ก็เป็นห้องที่อยู่ใกล้ชั้นบนสุด
สองแสนห้าหินทิพย์ชั้นล่าง
หลังจากนั้นก็เป็นห้องชั้นหนึ่งพิเศษที่อยู่บนสุด
ไม่เพียงเป็นห้องเดี่ยว
แถมยังเป็นแบบที่สามารถบำเพ็ญได้อีกด้วย
อีกอย่างยังมาพร้อมกับสิ่งอำนวยความสะดวกด้านความบันเทิงที่มีไม่น้อยเลย
แน่นอนว่า อย่างเช่นจำพวกคาสิโน ผู้โดยสารทุกชั้น ขอเพียงแค่มีหินทิพย์ งั้นก็เล่นได้หมดเลย
เดิมทีหลินหยุนคิดว่า
ส่วนล่างของห้องผู้โดยสารที่ถูกที่สุด น่าจะถูกขายจนหมดเกลี้ยงไปนานแล้วถึงจะถูก
เพราะว่าถึงอย่างไรหนึ่งแสนหินทิพย์ก็ไม่ใช่จำนวนน้อยๆแล้ว
แต่ว่าเห็นข้อมูลบนป้ายประกาศนั่นแสดงให้เห็นว่ากลับว่าไม่ใช่แบบนี้
ที่แท้ส่วนล่างของห้องผู้โดยสารทั้งหมด จำนวนคนที่เต็มควรจะจำนวน 1000คน
แต่ว่าตอนนี้ กลับว่าขายได้แค่800กว่าเท่านั้น
ยังเหลืออีกสองร้อยที่นั่ง
กลับว่าเป็นตั๋วเรือของห้องระดับต่ำ แล้วก็ห้องระดับกลางต่างหาก ที่ขายหมดเกลี้ยงแล้ว
ส่วนระดับเฟิร์สคลาสและระดับพิเศษ
ระดับเฟิร์สคลาสยังเหลือ 30-40ที่นั่ง
ระดับพิเศษมีเพียง200ที่นั่ง ในเวลานี้ก็ยังเหลือไม่เยอะแล้ว เกือบจะเต็มแล้ว
และพวกคนที่กำลังต่อแถวซื้อตั๋วเรือที่หน้างาน ก็แทบจะไม่ซื้อตั๋วที่นั่งส่วนล่างของห้องผู้โดยสารเลย ส่วนใหญ่ล้วนแต่ซื้อห้องระดับต่ำและห้องระดับกลาง
หั่วหยุนนั่นและผู้อาวุโสทั้งสองท่านที่ติดตามเขามา
ก็ซื้อตั๋วเรือระดับเฟิร์สคลาสแล้ว
ก็อาจจะรู้สึกเหมือนกันว่า ระดับพิเศษหรูหราเกินไปหน่อยแล้ว
แต่ว่า
หลังจากที่เห็นพวกเขาซื้อตั๋วเรือระดับเฟิร์สคลาส ก็ดึงดูดสายตาของผู้คนไม่น้อยเลย
สามคน
ตั๋วเรือระดับเฟิร์สคลาสสามใบ
ก็ไม่ใช่หินทิพย์จำนวนน้อยๆแล้ว!
คนแบบนี้ ล้วนแต่มีตัวตนและเบื้องหลังพอสมควรอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
และในเวลานี้
หั่วหยุนทั้งสามคนซื้อตั๋วเรือเรียบร้อยแล้ว เดินกลับมาแล้ว
หั่วหยุนยังมองไปทางฝั่งของหลินหยุนราวกับว่าแสดงพละกำลังของตัวเองให้อีกฝ่ายหวาดกลัวยังไงอย่างนั้น
เพียงแต่ว่าไม่ได้เอ่ยปากพูดอะไรออกมา
หลินหยุดกวาดสายตาไปมองอีกฝ่ายอย่างนิ่งๆ ก็ทำเป็นเหมือนไม่เห็น
อย่างรวดเร็ว ก็มาถึงคราวของหลินหยุนแล้ว
หลังจากที่หลินหยุนเงียบขรึมครู่หนึ่ง
ก็เลือกซื้อตั๋วเรือระดับเฟิร์สคลาสสี่ใบแล้วเช่นกัน
ไม่ว่าจะพูดยังไง
จะให้ผู้หญิงทั้งสามคนพักที่ที่ไม่เข้าท่าก็คงไม่ได้
อีกอย่างเมื่อเรือออกไปก็จะต้องล่องลอยในทะเลเป็นเวลาสามปี
ก็ไม่ใช่ช่วงเวลาสั้นๆ
ตั๋วเรือห้องเฟิร์สคลาสสี่ใบ
หนึ่งล้านหินทิพย์พอดี
หลังจากที่จ่ายไป
บนตัวของหลินหยุนยังมีหนึ่งล้านกว่าหินทิพย์
ใช้อย่างประหยัดหน่อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...