จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1567

มองเทือกเขาที่สูงตระหง่านตรงหน้า

หลินหยุนก็หายใจเข้าอย่างลึก

นี่มันคือเทือกปรลัยที่ไหนกัน！

นี่มันคือเทือกเขาแห่งโชคชะตาต่างหาก！

โชคดีชะตาที่ดีมากเลย！

บางที

สำหรับคนอื่นนั้น ที่นี่อาจจะเต็มไปด้วยอันตราย

มีแต่ความอันตราย

แต่สำหรับหลินหยุนแล้ว มันไม่เหมือนกัน

นี่ก็คือความโชคดีอันใหญ่หลวง！

พลังกฎเกณฑ์ที่มากมายแบบนี้ ถ้าหาได้ดูดซับและฝึกฝนอย่างไม่หยุดละก็

หลินหยุนสามารถทำให้ความเข้าใจของตนเองที่มีต่อกฎเกณฑ์ธรรมชาติเพิ่มขึ้นทุกวันไม่หยุด

แถมยังสามารถขับเคลื่อนใช้มันออกมาผ่านสิบแปดท่าต้าเต๋า

สำหรับผู้บำเพ็ญแล้วนั้น ล้วนเป็นจุดเด่นอย่างมากเลยทีเดียว

อีกอย่าง

พอความเข้าใจเกี่ยวกับพลังกฎเกณฑ์มีมากขึ้น

ในอนาคต

จะเอาไปใช้ในการทำความเข้าใจพลังแห่งหมื่นเต๋า ก็มีประโยชน์อย่างมาก！

นี่มันไม่ใช่ดินแดนแห่งความตาย！

แต่เป็นพื้นที่ล้ำค่า

หมายความว่า

ในเมื่อมีพลังกฎเกณฑ์มากมายขนาดนี้

ผู้บำเพ็ญคนอื่นทำความเข้าใจมันไม่ได้งั้นหรือ?

ดูดซับและฝึกมันไม่ได้หรือ?

แน่นอนว่าได้เหมือนกัน

แต่ว่า

ก่อนอื่นจะต้องเข้าใจก่อนว่าพลังกฎเกณฑ์มันคืออะไร

และยังต้องใช้มันออกมาได้ด้วย

ถึงจะสามารถเปลี่ยนเป็นพลังได้

ไม่อย่างนั้นล่ะก็

ต่อให้เข้าใจมันมากแค่ไหน

ก็เป็นแค่ถ้วยทองคำในมือของขอทานเท่านั้น！

สิ่งที่ใช้ออกมาไม่ได้นั้น

จะยังมีคนยอมเสียเวลามากมายไปฝึกมันอีกหรือ?

คำตอบก็คือ ไม่แน่นอน！

สำหรับหลินหยุนแล้ว ไม่มีปัญหาแน่นอน

ดังนั้น ต่อให้ขุมทรัพย์ถูกเปิดเผยอยู่ภายนอกแบบนี้

ทุกคนมองเห็นมันได้

แต่ไม่มีใครไปสนใจมันมากนัก

หลินหยุนก็ตื่นเต้นจนยากที่จะบรรยายออกมาได้

แล้วก็พาฉินหลันเข้าไปในเทือกเขา

เดินทางอยู่ในเทือกเขา

ถูกพลังกฎเกณฑ์นับไม่ถ้วนปกคลุมไว้

หลินหยุนไม่รีบร้อน

และเดินเข้าไปลึกขึ้นเรื่อยๆ

เดินไปประมาณ1วัน

ก็มาถึงยังสถานที่แห่งหนึ่งที่มีลับตา แล้วก็นั่งลง

ในเทือกเขาแห่งนี้มีอะไรที่แข็งแกร่งอยู่มาก

แค่หนึ่งวัน

หลินหยุนก็ได้พบเจอกับพลังที่แข็งแกร่ง10กว่าสาย

แต่ก็ถูกเขาปัดออกไปหมดแล้ว

ไม่ได้เกิดการต่อสู้อะไรที่ไม่จำเป็น

หลินหยุนมีหลักการว่า

ถ้าไม่ลงมือได้ ก็จะไม่ลงมือ

พอหยุดพักลง

หลินหยุนก็สร้างถ้ำวิมานง่ายๆ ขึ้นมา แล้วก็ให้ฉินหลินพักอยู่ด้านใน

ส่วนเขาก็นั่งอยู่ด้านนอก

จากนั้นก็นั่งขัดสมาธิหลับตาลง

เริ่มฝึกวิชา

เดิมทีนั้นคิดว่าดูดซับพลังกฎเกณฑ์พวกนี้จะเป็นเรื่องง่าย

แต่สิ่งที่ทำให้หลินหยุนคิดไม่ถึงก็คือ

ความเป็นจริงมันต่างกับสิ่งที่เขาคิดไว้เยอะเหมือนกัน

ถ้าหากมองพลังกฎเกณฑ์ทุกแบบ เป็นเส้นด้ายเส้นหนึ่งละก็

พลังกฎเกณฑ์ทั้งในนี้ ก็เป็นเหมือนกับม้วนเส้นด้ายนับไม่ถ้วนที่โยงไปโยงมาอยู่ด้วยกัน และไม่มีที่มาที่ไป

ไม่ต้องพูดถึงว่าจะไปดูดซับมันหรอก

แค่ไปทำความเข้าใจมัน ก็ยังจะทำไม่ได้เลย

จำเป็นต้องแก้เส้นด้ายเส้นนั้นทีละเส้น ให้ออกมาจากก้อนเส้นด้ายที่ม้วนรวมกัน

แบบนี้ถึงจะสามารถทำเรื่องหลังจากนี้ได้

แต่การวิเคราะห์กฎเกณฑ์นี้เป็นเรื่องที่ยากลำบากมาก

จะต้องเข้าใจกฎเกณฑ์เป็นอย่างดีมากๆ

อย่างน้อยก็ต้องมีความเข้าใจที่ลึกพอสมควร

ถึงจะทำมันได้

มันแทบจะวนไปไม่มีที่สิ้นสุด

ถ้าอยากจะแก้กฎเกณฑ์ต่างๆ ออกจากกัน

แล้วไปทำความเข้าใจมัน

จะต้องแก้มันออกจากกันก่อน

แต่ถ้ามีความเข้าใจกับกฎเกณฑ์พวกนั้นจริงๆ แล้วล่ะก็ ก็ไม่ต้องทำอะไรแบบนั้นแล้ว！

นี่มันย้อนแย้งกัน

แต่ว่า สำหรับหลินหยุนนั้น

ยังถือว่าทำได้

เพราะว่าชาติที่แล้วเขาเป็นถึงกษัตริย์เซียน

มีความเชี่ยวชาญด้านกฎเกณฑ์