จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1569

ไม่เพียงเท่านั้น

ยังทำให้กฎเกณฑ์แห่งสายฟ้าเคลื่อนไหวด้วย

ถึงแม้จะเป็นกฎเกณฑ์แห่งสายฟ้าที่ยุ่งเหยิงและมีจำนวนน้อยมากก็ตาม

แต่การเปลี่ยนแปลงนี้ ก็ยังมีผลที่เกิดขึ้นจริง！

พลังสายฟ้าเพิ่มขึ้นไม่หยุด

หลินหยุนก็มีสีหน้าหนักใจขึ้นมา

แต่ว่า

เวลาที่รวบรวมพลังนั้นมันนานเกินไป！

สถานการณ์แบบนี้

ถ้าเป็นการต่อสู้เป็นตายกัน จะมีเวลาให้มารวมพลังแบบนี้เสียที่ไหนกัน?

ในตอนนี้เอง

หลินหยุนก็ใช้กำปั้นต่อยออกไป

พริบตานั้น

พลังสายฟ้าที่กำลังรวบรวมอยู่ ก็สลายออกไปจากการที่มีกำปั้นต่อยเข้ามา

แล้วผู้หญิงคนนั้นก็สีหน้าเปลี่ยนทันที

มองไปยังหลินหยุน ตัวเธอแทบจะบ้าคลั่งไปแล้ว！

“นายยังเป็นผู้ชายอยู่หรือเปล่า?”

“ยังมีคุณธรรมหลงเหลืออยู่บ้างไหม?”

“ฉันกำลังร่ายรวบรวมพลัง นายกล้ามาลงมือกับคนที่เขากำลังรวบรวมพลังอยู่เนี่ยนะ！”

“นายนี่มัน.....ไม่ใช่ผู้ชาย！”

หลินหยุนก็หมดคำพูด

ผู้หญิงคนนี้

สมองใช้การไม่ค่อยจะดีหรือไง！

ถึงได้พูดแบบนี้ออกมา ทำให้เขา......คิดไม่ถึงจริงๆ

ส่งเสียงไม่พอใจ แล้วหลินหยุนก็พูดว่า “อย่ามาตามตอแยอีกเลย！”

พูดจบ

ก็พาฉินหลินเหาะขึ้นไปบนอากาศ

ผู้หญิงคนนั้นก็เหมือนจะไม่จบไม่สิ้นกับหลินหยุน

นิ่งไปครู่หนึ่ง ก็ตามมาอย่างบ้าคลั่งอีกครั้ง

หลินหยุนนั้นเดาว่า ฝั่งตรงข้ามน่าจะมียอดฝีมือคอยปกป้องอยู่

ดังนั้นต่อให้หลินหยุนลงมือไป

ก็จะไม่ได้เอาถึงตาย

และไม่ได้ลงมือเต็มแรง

ไม่นาน

หลินหยุนกพบว่าผู้หญิงคนนั้นตามมาอีกแล้ว

ก็เลยหมดคำจะพูด

แต่ว่าเขาก็ไม่อยากจะไปสนใจ

ด้วยพลังของฝั่งตรงข้าม

ต่อให้ตนเองมีฉินหลันอยู่ด้วย

ก็ยังหนีไม่พ้นฝั่งตรงข้าม

แต่ถ้าตอนปกติล่ะก็ ฝั่งตรงข้ามไม่อาจจะตามมาได้ง่ายๆ แน่

อีกคนอยู่ด้านหน้า อีกคนตามมาทางด้านหลัง

ผู้หญิงคนนั้นก็จริงจังมาก

พอตามมา

ก็ตามมาเป็นเวลาเกือบจะครึ่งปีแล้ว

พริบตา

ถ้านับเวลาแล้ว

ก็น่าจะพ้นเขตเทือกปรลัยแล้ว

แต่ผู้หญิงคนนี้ก็ยังไม่ยอมแพ้

ในใจของหลินหยุน นอกจากจะหมดคำพูดกับเธอแล้ว ก็ยังมีความยอมแพ้ให้กับความพยายามของเธอ

ระหว่างทางมานี้

ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้เก็บปกปิดพลังไว้เลย

และดึงดูดสัตว์อสูรแข็งแกร่งให้เคลื่อนไหวมากมาย

แต่พอทั้งสองคนเหาะผ่านไปอย่างรวดเร็วนั้น

สัตว์อสูรพวกนั้นก็ไม่ได้มีการเคลื่อนไหวอะไรอีก

นี่ก็ยิ่งทำให้หลินหยุนยิ่งมั่นใจในการคาดคะเนของตนเอง

ว่าผู้หญิงคนนี้

จะต้องมียอดฝีมือคอยปกป้องอยู่แน่นอน

ไล่ตามกันมาอีกเดือนหนึ่งแล้ว

วันนี้

ในที่สุดผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ได้ไล่ตามมาแล้ว

แต่ยืนอยู่กลางอากาศ

และพอด่าทอสาปแช่งหลินหยุนเสร็จ

ก็ลอยกลับไปยังส่วนลึกของหุบเขาดังเดิม

หลินหยุนเห็นดังนั้น

ก็มุ่งหน้าลงใต้ต่อไปอย่างไม่หัวหน้ากลับไปมอง

แต่ในใจก็ถือว่าโล่งขึ้นเยอะเลย

ผู้หญิงคนนี้

เป็นอัจฉริยะจริงๆ ！

เกิดเป็นคนมาสองชาติ หลินหยุนพบเจอผู้หญิงมาเยอะแล้ว

บางก็เย็นชาดั่งน้ำแข็ง

ทำให้คนอื่นเข้าหาได้ยาก

บางคนก็อบอุ่นดั่งไฟ

บางคนก็ปล่อยตัวตามสบาย

บางคนก็ชอบใช้แผนการ

สรุปแล้ว

คนทุกรูปแบบ

ไม่มีแบบไหนที่หลินหยุนไม่เคยเจอ

แต่ผู้หญิงทางด้านหลังคนนี้

มันช่างเป็นการเปลี่ยนระบบความจำของหลินหยุนไปเลย

ดุดัน！

บุ่มบ่าม！

ตรงไปตรงมา！

ร้ายกาจ！

หัวดื้อ！

หลินหยุนก็ไม่อยากจะเชื่อ คำพวกนี้จะถูกเอามาอธิบายผู้หญิงคนนี้ได้หมดเลย

ไม่มีผู้หญิงคนนั้นไล่ตามมา

หลินหยุนก็ลดความเร็วลงเยอะมาก

ตลอดทางมานี้