"ฮ่าๆ จากพลังที่เขาปลดปล่อยออกมา คนๆนี้น่าจะฝึกฝนถึงแดนจิตปฐมตอนต้นเท่านั้น!"
"ดูเหมือนเข้าพึ่งฝึกฝนถึงแดนจิตปฐมได้เพียงไม่นาน!"
"เขาจะเทียบคุณชายอู๋เฉินได้ยังไง?"
"อย่าพูดถึงเขาที่เป็นยอดฝีมือแดนจิตปฐมตอนต้นที่ไม่มีชื่อเสียงเลย!"
"แม้แต่ยอดฝีมือแดนจิตปฐมตอนกลาง คนที่สามารถเอาชนะคุณชายอู๋เฉินได้ก็มีน้อยมากๆ! นอกจากว่าคนพวกนั้นจะเป็นสุดยอดอัจฉริยะจากเก้าสำนักใหญ่!"
"เห็นได้อย่างชัดเจนว่าคนๆนี้ไม่มีฐานะอะไรเลย!"
"เขาจะเทียบคุณชายอู๋เฉินได้ยังไง!"
"คุณพูดถูกแล้ว!"
ไม่มีใครคิดว่าหลินหยุนจะสามารถเอาชนะคุณชายอู๋เฉินได้
สำหรับพวกเขาแล้ว ไม่มีใครรู้จักหลินหยุนเลย คนที่สามารถมาเข้าร่วมงานย่องเยาว์ได้
คนส่วนใหญ่ล้วนเป็นลูกศิษย์ของเก้าสำนักใหญ่ และลูกศิษย์ของสำนักระดับสอง
ถึงแม้จะมีคนที่ไม่ได้อยู่ในระดับนี้ แต่คนพวกนี้ก็มีน้อยมากๆ
ถึงแม้คนส่วนใหญ่จะไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน แต่ก็น่าจะเคยได้ยินชื่อเสียงมาบ้าง
คนอย่างหลินหยุน ไม่เคยมีใครเห็นหน้าเขามาก่อน และไม่เคยได้ยินชื่อเสียงของเขาด้วย
สำหรับฐานะของหลินหยุนไม่ต้องพูดถึงด้วยซ้ำ!
ในสายตาของพวกเขา หลินหยุนเป็นคนที่โชคดีมากๆที่สามารถฝึกฝนถึงแดนจิตปฐมได้
จากนั้นก็มาเข้าร่วมงานย่องเยาว์เท่านั้น
คนประเภทนี้ เคยปรากฏตัวในงานย่องเยาว์มาแล้ว อยากจะใช้งานย่องเยาว์เพื่อแสดงความสามารถของตัวเองออกมา
ทำให้คนของราชวงศ์จำพวกเขาได้ ถ้าเขาโชคดีจริงๆ ก็อาจจะได้รับความสนใจจากคนของราชวงศ์
ถึงแม้จะไม่ได้รับความสนใจจากคนของราชวงศ์ แต่ก็สามารถสร้างชื่อเสียงให้ตัวเองได้
ยังไงซะ ทำเรื่องนี้ก็มีแต่ข้อดีมากกว่าข้อเสีย
โดยเฉพาะครั้งนี้ คนที่มาจัดงานย่องเยาว์นั้น เขาเป็นคนที่มีฐานะสูงศักดิ์มากๆ คนๆนั้นก็คือไท่จื่อ
ถ้าได้รับความสนใจจากไท่จื่อจริงๆ มันไม่ได้เป็นเพียงแค่โชคดีเท่านั้น แต่จะกลายเป็นคนที่มีอำนาจทันที
ดังนั้น การกระทำของคนๆนี้ ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างเข้าใจดี
แน่นอนว่า ไม่ว่าจะทำยังไง อย่างน้อยคุณก็ต้องมีพลังที่แข็งแกร่งมากๆ
มิฉะนั้น คุณก็จะกลายเป็นตัวตลกของคนอื่นๆทันที !
ในขณะที่อีกฝ่ายยื่นมือออกมาจับตัวหลินหยุน สายตาของหลินหยุนก็เย็นชาขึ้นมาทันที
หลินหยุนหันหลังกลับไปและต่อยหมัดออกไปทันที
"ตูม!"
ฝ่ามือกับหมัดปะทะกัน จู่ๆก็เกิดเสียงดังสนั่นขึ้นมาทันที
หลินหยุนต่อยหมัดออกไปอย่างกะทันหัน แต่เขากลับยืนอยู่ที่เดิม ร่างกายไม่ได้ขยับถอยหลังเลย
ส่วนคุณชายเจี้ยนอู๋เฉินนั้น เขาปลิวออกไปและตกลงที่พื้นดินทันที
เมื่อมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ทำให้ทุกคนเบิกตากว้างและหายใจเร็วด้วยความเหลือเชื่อ
เพราะใครก็คาดคิดไม่ถึงจริงๆว่าผลลัพธ์จะออกมาเป็นแบบนี้
ต้องรู้ไว้เรื่องหนึ่ง เจี้ยนอู๋เฉินคือสุดยอดอัจฉริยะของสำนักกระบี่ฟ้า
ในยอดฝีมือแดนจิตปฐมตอนกลางด้วยกัน เขาเป็นคนที่แข็งแกร่งมากๆ
แต่เมื่อต่อสู้กับเด็กหนุ่มที่ไม่มีชื่อเสียงเลย แต่คนที่ถอยหลังและเสียเปรียบคือเจี้ยนอู๋เฉิน
เรื่องนี้เหนือความคาดหมายของทุกคนจริงๆ
"คนๆนี้ มีความสามารถจริงๆ!"
"เขาสามารถบีบจนเจี้ยนอู๋เฉินถอยหนีได้?"
"มันเป็นไปได้ยังไง?"
"แต่เจี้ยนอู๋เฉินเป็นยอดฝีมือแดนจิตปฐมตอนกลางนะ!"
ในเวลานี้ แม้แต่เจี้ยนอู๋เฉินเองก็คาดคิดไม่ถึงเหมือนกัน
เขาโดนยอดฝีมือแดนจิตปฐมคนหนึ่งโจมตีจนต้องถอยหลังกลับมา
ตอนนี้เขาโกรธมากๆ และรู้สึกเสียหน้ามากๆเช่นกัน
ตอนนี้เขาพุ่งไปข้างหน้าอีกครั้ง เพราะที่นี่เป็นสถานที่ที่สำคัญมากๆ ดังนั้นทั้งสองคนไม่ได้ใช้วิชาอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ออกมา พวกเขาต่อสู้กันด้วยพลังของร่างกายเท่านั้น ในเวลานี้พวกเขาสองคนต่อสู้กันได้อย่างสูสี
ส่วนอีกด้านหนึ่ง มีคนนำเรื่องที่เกิดขึ้นในห้องโถงใหญ่ไปรายงานไท่จื่อตั้งนานแล้ว
"ไท่จื่อ!"
"นักบำเพ็ญเซียนที่ชื่อหลินหยุนพาเพื่อนของเขาเข้ามาในห้องโถงใหญ่แล้ว เขาก็เลือกที่จะนั่งลงในตำแหน่งด้านหน้าสุดทางฝั่งซ้าย จากนั้นก็ให้เพื่อนของเขานั่งในตำแหน่งใกล้ๆกับเขา"
เมื่อไท่จื่อได้ยิน สายตาของเขาก็เปล่งประกายทันที จากนั้นเขาก็หัวเราะและพูด"เป็นเรื่องที่น่าสนใจมากๆ! น่าจะมีคนออกมาห้ามเขาไว้ใช่ไหม?"
ชายชรารีบพูดทันที"ใช่แล้ว! คนที่ชื่อหลินหยุนยังไม่ทันได้นั่งลง เจี้ยนอู๋เฉินจากสำนักกระบี่ฟ้าก็ลงมือทันที!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...