นายยังรู้ตัวด้วยเหรอว่าตนเองนั้นส่งผลกระทบต่ออารมณ์และจิตใจของผู้อื่น?
ทั้งที่รู้อยู่แล้วทำไมถึงจะต้องออกมาอีกล่ะ?
ทั้งที่รู้อยู่แล้วทำไมถึงไม่ไปตายซะล่ะ?
แต่นี่ก็เป็นเพียงแค่ความคิดในใจของทุกคนก็เท่านั้น
หากจะให้พวกเขาไปท้าประลองกับหลินหยุนจริง ๆ แล้วล่ะก็
พวกเขาไม่กล้าอย่างเด็ดขาด!
นางฟ้าสุ่ยซิง พ่ายแพ้ไปสองครั้ง
ซึ่งส่งผลกระทบสร้างความสะเทือนใจให้กับพวกคนเหล่านี้ อย่างหนักหนาเหลือเกิน!
พวกเขาเองก็คิดไม่ออกว่า
ไอ้หนุ่มนักฆ่าคนนี้มันผุดออกมาจากที่ไหนกันแน่!
อีกทั้งเมื่อดูจากสถานการณ์แล้ว
คนผู้นี้จะต้องถูกไท่จื่อชักจูงเข้ารวมอยู่ภายใต้สังกัดของตนเองอย่างแน่นอน
หากเป็นเช่นนี้
เกรงว่าเมื่อถึงตอนนั้น ต่อให้พวกเขาต้องการที่จะฆ่าคนผู้นี้ก็คงจะไม่ง่ายแล้ว!
ไม่ใช่เรื่องที่จะทำได้หรือไม่ได้
ทุกคนที่นั่งกันอยู่ที่นี่ ต่างก็มีภูมิหลังที่ดีกันทั้งนั้น
หากคิดที่จะฆ่าจริง ๆ แล้ว!
มันก็สามารถกระทำได้โดยง่ายอยู่แล้ว!
แต่หากหลินหยุนหลายเป็นคนของไท่จื่อแล้ว ยังจะสามารถฆ่าได้อีกเหรอ?
อย่างน้อยก็เพิ่มความยุ่งยากมากขึ้นไปอีก
อย่างน้อยจะต้องแน่ใจว่าหลังจากที่ฆ่าแล้ว จะไม่หลงเหลือร่องรอยอะไร จึงจะสามารถลงมือได้!
หากไม่สามารถทำได้แบบนี้แล้วล่ะก็
ก็ไม่ต้องคิดที่จะลงมือแล้ว!
ความโกรธแค้นของไท่จื่อ ไม่ใช่ว่าใครก็สามารถที่จะทนรับไหวได้!
ต่อให้เป็นเก้าสำนักใหญ่
ก็ยังต้องพิจารณาอย่างรอบคอบ!
ไท่จื่อเองก็เพิ่งจะตั้งสติกลับคืนมาจากความตกตะลึง โดยมองไปที่หลินหยุน พร้อมกับหัวเราะฮ่าฮ่าและพูดว่า “โอเค ดูเหมือนว่าการปรากฏตัวขึ้นหลินหยุน จะสร้างความโมโหให้กับทุกคนในที่แห่งนี้เป็นอย่างมากเลยทีเดียว! ”
“งานย่องเยาว์ในครั้งนี้เนื่องจากมีหลินหยุนเพียงคนเดียวที่ปรากฏตัวขึ้นมาใหม่! ”
“แตกต่างไปจากงานในครั้งก่อนไม่น้อยเลย! ”
“แต่”
“แม้จะมองว่าไม่มีความสนุกครึกครื้นเหมือนกับในครั้งก่อน! ”
“แต่ก็เรียกได้ว่ามีสีสันที่แตกต่างกันออกไป! ”
“ชื่อหลินหยุนของนายนี้ นับจากวันนี้ไปเกรงว่าจะต้องเป็นที่เลื่องลือไปทั่วเขตกลางฟ้าแล้ว! ”
หลินหยุนโค้งตัวลงเล็กน้อย และพูดขึ้นว่า “สำหรับฉันแล้วชื่อเสียงนั้นไร้ค่าไม่มีความหมาย ฉันเองก็คิดไม่ถึงว่า งานย่องเยาว์จะเป็นแบบนี้ ความรู้สึกในตอนนี้ ก็คือผิดหวังเสียส่วนใหญ่! ”
คำพูดของเขาได้ทำให้สายตาของคนจำนวนไม่น้อยเผยเจตนาสังหารออกมา
ไท่จื่อกลับหัวเราะฮ่าฮ่าขึ้นอีกครั้ง
“นายคนนี้ช่างกำเริบเสิบสานและเผด็จการมากจริง ๆ แต่ว่านายก็สามารถที่จะเอาชนะเหนือพวกอัจฉริยะทั้งหมดในที่แห่งนี้ได้ ถ้าหากฉันจำไม่ผิด น่าจะเป็นครั้งแรกในรอบหลายปีมาแล้วด้วย”
“ใช่แล้ว ก่อนหน้านี้นายเคยบอกว่านายไม่มีภูมิหลังอะไรเลย! ”
“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ฉันเองก็มีโอกาสที่ดีอยู่อย่างหนึ่ง! ”
“ซึ่งไม่รู้ว่านายจะมีความเห็นอย่างไรบ้าง? ”
นี่ก็คือการเชิญเข้ามารวมอยู่ในสังกัดอย่างเปิดเผย!
โดยต่างก็เป็นที่ทราบกันดี แต่แค่ไม่ได้พูดออกมาก็เท่านั้น
หลินหยุนดวงตาเป็นประกาย และพูดขึ้นว่า “ขอเชิญไท่จื่อชี้แจงให้ชัดเจน! ”
ไท่จื่อได้ยินดังนั้น ก็พยักหน้าอย่างพึงพอใจ นี่ก็คือการเปิดทาง แล้วก็เอ่ยปากขึ้นว่า “ฉันต้องการให้นายเข้ามาอยู่ในวังไท่จื่อของฉัน ฉันเห็นว่านายมีสภาพร่างกายที่ไม่เลว และมีจิตญาณที่แข็งแกร่ง! ”
“ดังนั้น ฉันต้องการที่จะเชิญให้นายไปเป็นอาจารย์ของซื่อจื่อน้อยทั้งสองคนที่วังไท่จื่อของฉัน”
“แน่นอนว่า”
“นอกจากนี้แล้ว หากนายยังต้องการที่จะเพิ่มระดับพลังบำเพ็ญ ฉันก็สามารถที่จะให้นายเข้าไปบำเพ็ญฝึกฝนในสถาบันราชภัฏได้! ”
“ไม่ทราบว่า......นายมีความเห็นอย่างไรบ้าง? ”
ได้ยินที่ไท่จื่อพูดแล้ว ทุกคนในสถานที่แห่งนี้ ต่างก็ถึงกับสูดหายใจ และเบิกตาโพลง
หายใจถี่ขึ้นมาทันที
เงื่อนไขดังกล่าวนี้......
เป็นสิ่งที่ไม่มีผู้ใดกล้าที่จะจินตนาการได้!
อาจารย์ของซื่อจื่อ
สถานะระดับนี้......
นั่นแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าไท่จื่อให้ความสำคัญต่อหลินหยุนอย่างมากเลยทีเดียว!
นอกเหนือจากให้ความสำคัญแล้ว
นี่ก็ยังเป็นตำแหน่งที่มีอิทธิพลส่งผลกระทบต่อเนื่องไปในระยะไกลด้วย
ไท่จื่อคือองค์ชาย
ถ้าหากในอนาคตได้ขึ้นครองบัลลังก์
หนึ่งในซื่อจื่อของทั้งสองคนนั้น
ก็จะมีอยู่คนหนึ่งที่ได้รับแต่งตั้งขึ้นเป็นไท่จื่อ
ถ้าอย่างนั้นหลินหยุนก็จะกลายเป็นมหาราชครูของไท่จื่ออย่างแท้จริงแล้ว
เมื่อถึงเวลานั้น
ก็สามารถที่จะเข้าออกราชวงศ์ได้อย่างอิสระเลย!
นี่ถือเป็นธรรมเนียมปฏิบัติต่อเขาอย่างสมเกียรติที่น่าเหลือเชื่ออย่างมาก!
นอกจากนี้แล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...