จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1584

พูดถึงตรงนี้ หลินหยุนก็หยุดชะงักลงชั่วครู่ จากนั้นก็มองไปที่องค์หญิงเก้าและพูดขึ้นว่า “ดังนั้น ฉันจึงทำได้เพียงขอบคุณและต้องปฏิเสธความหวังดีขององค์หญิงเก้าแล้ว ซึ่งเมื่อเปรียบเทียบกับองค์ชายสามแล้วนั้น ฉันก็ยังเห็นดีเห็นงามกับไท่จื่อมากกว่า! ”

ได้ยินหลินหยุนพูดขึ้นแบบนี้ สายตาของทุกคนก็เริ่มแปลกไป

นี่คือการปฏิเสธต่อหน้าขององค์หญิงเก้าเลยทีเดียว!

องค์หญิงเก้ามีสถานะระดับไหน?

เกรงว่าไอ้หนุ่มที่ชื่อหลินหยุนที่อยู่เบื้องหน้านี้อาจจะยังไม่ชัดเจนล่ะสิ?

คงคิดว่าไท่จื่อคือองค์ชายจึงค่อนข้างมั่นใจว่าจะสามารถขึ้นครองบัลลังก์ ได้ในอนาคต?

คิดง่ายเกินไปแล้ว

หลินหยุนผู้นี้ไม่ธรรมดาเลยจริง ๆ!

แม้ว่าทุกคนในสถานที่แห่งนี้ ตอนนี้ต่างก็อยากที่จะสังหารหลินหยุน

แต่ก็ต้องยอมรับว่า

สามารถที่จะเอาชนะกดดันพวกอัจฉริยะในงานย่องเยาว์นี้ได้นั้น

จะต้องมีความสามารถที่แท้จริงอย่างแน่นอน!

โดยงานย่องเยาว์ในอดีตที่ผ่านมานั้น เหตุการณ์ลักษณะนี้ยากที่จะปรากฏขึ้น

แต่ว่า

การที่กล้าปฏิเสธต่อองค์หญิงเก้าในสถานการณ์เช่นนี้

นั่นจะต้องส่งผลกระทบที่ไม่ดีต่อไอ้หนุ่มนี้เป็นแน่!

องค์หญิงเก้าสังกัดอยู่ในฝ่ายขององค์ชายสาม

เป็นกุนซือที่คอยวางแผนและเสนอแนะ

เป็นผู้ที่ควบคุมสถานการณ์

เธอจะยอมมองตาปริบ ๆ ให้ทางฝ่ายของไท่จื่อ เกิดสถานการณ์แบบนี้ขึ้นอย่างนั้นเหรอ?

การที่ผู้บำเพ็ญเซียนแดนจิตปฐมตอนต้น

สามารถเอาชนะผู้บำเพ็ญเซียนแดนจิตปฐมตอนกลางได้ติดต่อกัน

ถึงขนาดนางฟ้าสุ่ยซิงที่เป็นอัจฉริยะอย่างแท้จริงของเก้าสำนักใหญ่ ก็ยังคงพ่ายแพ้ไปสองครั้ง

โดยเป็นถึงผู้ที่บำเพ็ญฝึกฝนมรรคาร่างกายและมรรคาจิตญาณ

แม้ว่าจะเป็นคนที่กำเริบเสิบสานและหยิ่งผยอง

แต่ตั้งแต่ต้นจนจบ ก็ต้องยอมรับว่า

คนผู้นี้สามารถวิเคราะห์และตัดสินสถานการณ์ได้อย่างแม่นยำ

อีกทั้งยังมีนิสัยที่เด็ดเดี่ยว

ซึ่งถือว่าเป็นอัจริยะอย่างแท้จริง!

และต้องเป็นผู้ที่กล้าเผชิญหน้าและยืนหยัดเพียงลำพังคนเดียวได้ด้วย

หากไท่จื่อได้คนผู้นี้ไปเข้าร่วมในสังกัดแล้ว

อย่างนั้นก็คงจะกลายเป็นเสือติดปีกอย่างไม่ต้องสงสัยเลย!

ในฐานะที่องค์หญิงเก้าเป็นผู้ที่สนับสนุนองค์ชายสาม จะต้องขัดขวางไม่ให้เรื่องดังกล่าวเกิดขึ้นอย่างแน่นอน

แต่ หลังจากที่ได้ยินหลินหยุนพูดแล้ว

ไท่จื่อก็คงจะต้องดีใจขึ้นเป็นแน่

แต่กลับคิดไม่ถึงว่าการที่หลินหยุนตัดสินใจอย่างเด็ดขาดแบบนี้นั้น

ไม่ใช่เป็นเพราะเรื่องอื่น แต่เป็นเพราะเขาแสดงออกอย่างมุ่งมั่นที่จะบุกเบิกสนามรบหมื่นจักรวาลมาโดยตลอดในช่วงก่อนหน้านี้

ซึ่งตรงจุดนี้เขาคาดคิดไม่ถึงเลยจริง ๆ!

ด้วยความที่วันเวลาอันสงบสุขได้มีอยู่มาเป็นเวลานานแล้ว

ผู้บำเพ็ญเซียนน้อยคนนักที่จะเป็นแบบนี้ โดยยังคงให้ความสนใจกับสนามรบหมื่นจักรวาลอยู่

มันต้องมีแน่!

แต่ไม่ใช่กระแสหลักอย่างเด็ดขาด!

ถึงขนาดตอนนี้เป็นเพราะความมุ่งมั่นที่แสดงออกมาต่อการบุกเบิกสนามรบหมื่นจักรวาลนั้น ได้กลายเป็นอุปสรรคขัดขวางในการขึ้นครองความยิ่งใหญ่ของเขาแล้ว

นั่นแสดงให้เห็นถึง

มุมมองความคิดของแต่ละคน!

โดยในช่วงก่อนหน้านี้ อ๋องบุ๋นได้เอนเอียงมาทางองค์ชายสาม ซึ่งก็มีเหตุผลนี้รวมอยู่ในนั้นด้วย

นี่คือแนวโน้มส่วนใหญ่

แต่สำหรับเรื่องนี้แล้ว

ไท่จื่อเองก็ยังไม่ชัดเจนว่าหลินหยุนคิดอะไรอยู่ในใจกันแน่

และก็ไม่ชัดเจนว่าหลินหยุนเข้าใจสถานการณ์ในตอนนี้อย่างชัดเจนแล้วหรือไม่

แต่ว่า......

หลินหยุนขมวดคิ้วขึ้น และมองไปที่ฝ่ายตรงข้าม “แบบนี้คงไม่ได้ ฉันไม่สามารถที่จะปล่อยให้ภรรยาของฉันรออยู่ที่ตรงนี้ได้! ”

หลินหยุนถึงกับพูดคำว่าภรรยาออกมาเลย

มองไปยังด้านหน้าโดยไม่หันกลับมา และเดินตรงไปตามเงาหลังของไท่จื่อ หลินหยุนก็พูดขึ้นว่า “คุณลองไปสอบถามความเห็นของไท่จื่อดูหน่อยสิว่า หากไท่จื่อมีความคิดเห็นแบบเดียวกันนี้ อย่างนั้นฉันก็จะไม่ไปเข้าพบไท่จื่อแล้ว!”

ขณะที่พูด หลินหยุนก็หันหน้ากลับมามองไปยังองค์หญิงเก้าที่กำลังเดินตรงเข้ามา “องค์หญิง ตอนนี้ฉันไม่ค่อยจะเห็นด้วยกับแนวทางการปฏิบัติของไท่จื่อ และยิ่งไม่ชอบวิธีการแสดงอำนาจข่มขู่แบบนี้! ”

“องค์หญิงเก้ายังเต็มใจที่จะให้โอกาสกับฉันอีกไหม? ”

หลินหยุนพูดเสียงค่อนข้างดัง ทำให้ทุกคนในตำหนักต่างก็ได้ยินกันหมดแล้ว

มีบางคนถึงกับตะลึงจนลูกตาแทบจะหลุดออกมาจากเบ้าแล้ว

ไอ้หนุ่มหลินหยุนนี้......เป็นบ้าไปแล้วเหรอ?

เพราะเรื่องเล็กน้อยเท่านี้ก็คิดที่จะปรับเปลี่ยนหัวเรือแล้ว?

หลินหยุนกลับไม่ได้รู้สึกอะไรเลย ในมือเกิดประกายแสง ป้ายหยกสีทองก็ปรากฏขึ้น และส่งมอบกลับไปให้กับชายชราคนนั้น

ชายชราเองก็คาดคิดไม่ถึงอย่างมากว่าหลินหยุนจะดื้อรั้นกระทำสิ่งที่ผิดคาด เขาสูดหายใจลึก พร้อมกับรีบส่ายมือและพูดว่า “คุณชายหลินหยุนทำแบบนี้ไม่ได้ ป้ายหยกนี้ทางไท่จื่อเป็นผู้ทรงมอบให้ จะคืนกลับมาได้ง่าย ๆ อย่างไรกันล่ะ? ”

หลินหยุนไม่สนใจเรื่องพวกนี้ แล้วมองไปยังองค์หญิงเก้าที่ใกล้จะเดินมาถึงเบื้องหน้าแล้ว “ไม่ทราบว่าองค์หญิงเก้ามีความเห็นอย่างไรบ้าง? ”

องค์หญิงเก้าตกใจอย่างมาก และจ้องเขม็งไปที่หลินหยุน “หลินหยุน นายรู้ไหมว่าตนเองกำลังทำอะไรอยู่? หรือนายคิดว่านี่มันเป็นเรื่องล้อเล่นอย่างนั้นเหรอ? ”

“หรือว่านายเพิ่งจะรับฟังคำสั่งมาจากไท่จื่อ แล้วต้องการที่จะมาลงมือทำเรื่องอะไรบางอย่างทางฝั่งของฉัน? ”

หลินหยุนทำเป็นไม่สนใจ และพูดขึ้นว่า “คนทั่วไปต่างก็พูดว่าองค์หญิงมีทั้งสติปัญญาและการวางแผนที่ไม่มีผู้ใดจะเทียบเคียงได้ ซึ่งก็ไม่เคยวางแผนใดผิดพลาดมาก่อน ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่อย่างนั้น มันกลับทำให้ฉันรู้สึกผิดหวังเป็นอย่างมาก! หากว่าองค์ชายสามเชื่อฟังและทำตามคำขององค์หญิงจริง ๆ แล้วล่ะก็ คงจะเป็นอันตรายแล้ว! ”

เมื่อหลินหยุนพูดจบ ร่างขององค์หญิงเก้าก็ปะทุเจตนาสังหารอันรุนแรงขึ้นมาโดยทันที

“หลินหยุน ตอนนี้นายยังไม่ได้อยู่ในสังกัดของไท่จื่ออย่างเป็นทางการ นายคิดว่าฉันไม่กล้าที่จะฆ่านายอย่างนั้นเหรอ? ”

หลินหยุนดวงตาเบิกกว้าง

พลังบำเพ็ญขององค์หญิงเก้านี้

ถึงขั้นแดนจิตปฐมตอนปลายแล้ว

แข็งแกร่งทรงพลังอย่างมาก!

แต่ เขาก็ยังพูดขึ้นว่า “อย่างนั้นก็มาดูกันว่าองค์หญิงจะฆ่าฉันลงได้อย่างไร หากใช้ลูกน้องที่มีพลังบำเพ็ญขั้นแดนดั่งเทพมาฆ่าฉัน ก็คงจะสามารถฆ่าฉันได้! ”

“แต่ถ้าองค์หญิงลงมือด้วยตนเองแล้วล่ะก็......”

“น่าจะไม่สามารถฆ่าฉันลงได้! ”

“ไม่อย่างนั้น องค์หญิงก็ลองลงมือดูสิ? ”