จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1594

สรุปบท บทที่ 1594 แก่งแย่งกัน แต่ไม่ได้ต่อสู้กันจริงๆ: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์

สรุปตอน บทที่ 1594 แก่งแย่งกัน แต่ไม่ได้ต่อสู้กันจริงๆ – จากเรื่อง จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ โดย จูผาซู่

ตอน บทที่ 1594 แก่งแย่งกัน แต่ไม่ได้ต่อสู้กันจริงๆ ของนิยายใช้ชีวิตเรื่องดัง จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ โดยนักเขียน จูผาซู่ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

สายตาของหลินหยุนเปล่งประกายทันที เห็นได้อย่างชัดเจนว่าองค์หญิงเก้ารู้จักนางฟ้าปรวนแปร

บางทีพวกเธออาจจะสนิทสนมกันมากๆ และเธอก็มองนางฟ้าปรวนแปรไว้สูงมากๆด้วย

เห็นได้อย่างชัดเจนว่าก่อนหน้านี้ ขณะที่เธอพบหน้านางฟ้าปรวนแปร เธอก็รู้สึกว่านางฟ้าปรวนแปรเหมาะสมมากๆ เธอคนนี้เป็นคนที่ไม่ธรรมดาจริงๆ

อย่างไรก็ตาม สำหรับเรื่องเหล่านี้ อันที่จริงหลินหยุนไม่ได้สนใจเลย เขาคิดเพียงเรื่องเดียวนั่นก็คือสนามรบหมื่นจักรวาล

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หลินหยุนก็มององค์หญิงเก้าและพูด "องค์หญิงเก้า ฉันอยากจะรู้เรื่องของสนามรบหมื่นจักรวาลมากขึ้น ไม่ทราบว่าองค์หญิงสามารถเล่าเรื่องของสนามรบหมื่นจักรวาลให้ฉันฟังหน่อยได้ไหม?"

สำหรับเรื่องของสนามรบหมื่นจักรวาล หลินหยุนอยากจะรู้เรื่องเหล่านี้เอาไว้เยอะๆ!

อย่าพูดถึงนักบำเพ็ญเซียนจากดาวนกขาวเลย แม้แต่โลกฉองหลง คงไม่มีใครที่รู้เรื่องของสนามรบหมื่นจักรวาลมากกว่าเขาอย่างแน่นอน!

ชาติที่แล้ว หลินหยุนสำรวจไปทั่วหมื่นจักรวาล แต่เวลาส่วนใหญ่ เขาจะอยู่ที่สนามรบหมื่นจักรวาลมากกว่า

การที่เขาสามารถฝึกฝนจนพลังเพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็วก็เพราะสนามรบหมื่นจักรวาล

สถานที่ตรงนั้นเต็มไปด้วยอันตรายทุกย่างก้าว แต่มันก็มีความโชคดีทุกย่างก้าวเหมือนกัน

ถึงแม้จะเป็นแบบนั้น แม้แต่หลินหยุนที่ฝึกฝนถึงแดนกษัตริย์เซียน แต่เขาก็ไม่สามารถสำรวจทุกที่ของสนามรบหมื่นจักรวาลได้

โดยเฉพาะบริเวณด้านนอกสุด ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลย

ถึงแม้เขาจะเข้าใจสถานที่แห่งนี้มากๆ

แต่เขากลับไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าโลกฉองหลงอยู่ตำแหน่งไหนของสนามรบหมื่นจักรวาลกันแน่

เมื่อได้ยินคำพูดของหลินหยุน สายตาขององค์หญิงเก้ากระตุกทันทีและพูด "ดูเหมือนว่าคุณจะให้ความสนใจสนามรบหมื่นจักรวาลมากๆ อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ก็พอเข้าใจได้ คนที่เป็นอัจฉริยะ คนที่เป็นสุดยอดอัจฉริยะจริงๆ และมีความทะเยอทะยานมากๆ พวกเขาจะทำแบบนี้เสมอ!"

องค์หญิงเก้านิ่งไปชั่วครู่ จากนั้นเธอก็พูด "ความอันตรายของสนามรบหมื่นจักรวาลนั้น คนที่ไม่เคยเจอกับตัวเองคงไม่รู้ว่ามันอันตรายแค่ไหนและคงเข้าใจได้ยาก! พื้นดินอันกว้างใหญ่ที่เต็มไปด้วยพลังแห่งความตาย! มันเป็นสถานที่แห่งความตายจริงๆ!"

"ดังนั้น ฉันเข้าใจความรู้สึกของคุณจริงๆ แต่ฉันก็อยากจะบอกคุณตามตรง ถ้ายังไม่ถึงแดนสู่ธรรมะ อย่าเข้าไปส่วนลึกของสนามรบหมื่นจักรวาลโดยเด็ดขาด"

"ถึงแม้คุณจะเป็นคนของไท่จื่อ ไม่ว่าอนาคตข้างหน้า ไท่จื่อหรือองค์ชายสามจะขึ้นครองบัลลังก์ แต่คนอย่างคุณ ถ้าให้ดีก็ไม่ควรเสียชีวิต! มันจะส่งผลดีต่อราชวงศ์มากๆ!"

หลินหยุนพูด "องค์หญิงเก้าเคยไปที่สนามรบหมื่นจักรวาลไหม?"

องค์หญิงเก้าพยักหน้า "ตอนเด็กเคยไปมาแล้วครั้งหนึ่ง ตอนนั้นฉันยังฝึกฝนถึงแดนยาทองเอง ฉันเหมือนกันคุณตอนนี้เลย ให้ความสนใจสนามรบหมื่นจักรวาลมากๆ ฉันก็เลยขอร้องให้อ๋องบู๊พาฉันเข้าไปครั้งหนึ่ง!"

"ฉันก็เคยไปแค่ครั้งนั้นครั้งเดียว!"

"แต่ความกลัวที่ฉันสัมผัสได้ ถึงแม้จะผ่านมาหลายปี แต่มันก็เหมือนพึ่งเกิดเมื่อวานนี้!"

"มีเพียงความน่ากลัวเท่านั้น ไม่มีความรู้สึกอย่างอื่นเลย!"

สายตาของหลินหยุนเปล่งประกายทันทีและพูด "องค์หญิงเก้า ไม่ทราบว่าคุณมีแผนผังดาวจักรวาลของสนามรบหมื่นจักรวาลไหม?"

องค์หญิงเก้าอึ้งไปชั่วครู่ จากนั้นก็ส่ายหัวและพูด "แผนผังดาวจักรวาลนั้นเป็นความลับมากๆ อย่าพูดถึงฉันเลย แม้แต่ไท่จื่อก็ไม่มีเหมือนกัน! มีเพียงนายพลที่อยู่ในสนามรบถึงจะมีแผนผังดาวจักรวาลอยู่ในมือ"

หลินหยุนไม่ได้รู้สึกแปลกใจเลย เขาถามทันที "ถ้างั้นแผนผังดาวจักรวาลทั้งหมดของสนามรบหมื่นจักรวาล แม้แต่นายพลที่อยู่ในสนามรบก็คงไม่มีใช่ไหม?"

องค์หญิงเก้าพูด "พวกเขาอาจจะมีอยู่ในมือ พื้นที่ที่ถูกโลกฉองหลงของพวกเราบุกเบิกมา มันจะมีแผนที่เสมอ เพียงแต่สถานที่สำคัญต่างๆจะมีกำลังทหารค่อยเฝ้าอยู่! ถึงแม้จะเป็นแบบนี้ แต่ก็ไม่กล้ารับประกันว่าจะไม่เกิดเรื่องอันตรายขึ้น!"

เมื่อหลินหยุนได้ยินก็หมดคำพูดทันที เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเธอเข้าใจผิด

พื้นที่ทั้งหมดของสนามรบหมื่นจักรวาลที่เขาพูดออกมา ไม่ใช่พื้นที่เล็กๆกันดารที่พวกเขาบุกเบิกออกมา แต่มันคือพื้นที่ทั้งหมดของสนามรบหมื่นจักรวาลต่างหาก

อย่างไรก็ตาม เขาก็จนปัญญาจริงๆ เพราะนี่คือวิสัยทัศน์ที่แตกต่างกัน

หลังจากครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ หลินหยุนก็เปลี่ยนวิธีถามทันที "องค์หญิงเก้า อันที่จริงฉันได้ยินมาว่าโลกทุกใบต่างพยายามบุกเบิกสนามรบหมื่นจักรวาล มีโลกที่ใกล้ๆกับโลกฉองหลงของเราไหม มันคือโลกอะไรเหรอ?หรือพูดอีกอย่างหนึ่งก็คือ บริเวณรอบๆของโลกฉองหลงยังมีโลกที่แข็งแกร่งกว่าพวกเราไหม?"

องค์หญิงเก้าพูด "มีอยู่แล้ว! มีโลกสามใบที่ใกล้พวกเราที่สุด แบ่งเป็นโลกศฤคาลฟ้ากับโลกพยัคฆ์ฟ้า โลกสองใบนี้มีพลังที่ธรรมดามากๆ โลกสองใบนี้อ่อนแอกว่าโลกฉองหลงของพวกเราอีก แต่มีโลกใบหนึ่งที่แข็งแกร่งมากๆ มันคือโลกเซิ่งหยวน"

เธอบอกให้หลินหยุนรับรู้ ไท่จื่อเป็นคนหัวดื้อและมั่นใจในตัวเองมากๆ

และบอกให้หลินหยุนทราบ ถึงแม้หลินหยุนจะประเมินตัวเองสูงมากๆ แต่อัจฉริยะอย่างหลินหยุน เมื่อเทียบกับไท่จื่อแล้ว ยังห่างไกลกันมากๆ แน่นอนว่าเธอไม่ได้พูดคำพูดเหล่านี้ออกมา

แต่หลินหยุนเข้าใจความหมายที่เธอต้องการสื่อออกมา !

และเธอก็ยังบอกให้หลินหยุนรับรู้ถึงการแก่งแย่งชิงบัลลังก์ในตอนนี้ของทั้งสองฝ่ายด้วย

อย่างเช่นอ๋องบุ๋นให้การสนับสนุนองค์ชายสาม

อย่างเช่นอ๋องบู๊ให้การสนับสนุนไท่จื่อ

ยังมีเรื่องที่เธออาจจะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่ปีด้วย

ในเวลานี้ หลินหยุนก็ไม่เข้าใจจริงๆ องค์หญิงเก้าคนนี้ต้องการอะไรกันแน่

แต่เขาก็ไม่อยากไปคิดมากกับเรื่องเหล่านี้ เรื่องเดียวที่เขาให้ความสำคัญมากๆก็คือสนามรบหมื่นจักรวาล

แต่มองเห็นได้อย่างชัดเจน องค์หญิงเก้าไม่ค่อยรู้จักสนามรบหมื่นจักรวาลเลย

เมื่อรู้เรื่องนี้แล้ว หลินหยุนก็ไม่อยากคุยกับเธออีก

หลินหยุนลุกขึ้นและทำความเคารพองค์หญิงเก้าแล้วพูด "ขอบคุณองค์หญิงเก้ามากๆที่ชี้แนะ ถ้าไม่มีเรื่องอะไรอีก หลินหยุนขอตัวกลับก่อน!"

องค์หญิงเก้าพยักหน้า "ไท่จื่อน่าจะอยู่อีกหลายวัน จากนั้นเขาก็คงออกจากเมืองซวูอู๋และกลับไปที่เมืองหลวง"

สายตาของหลินหยุนเปล่งประกายทันที จากนั้นเขาก็หันหลังและจากไป

เมื่อกลับมาถึงลานเล็กๆ หลินหยุนก็ครุ่นคิดสักพักถึงความหมายที่องค์หญิงเก้าต้องการสื่อออกมา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์