จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1600

หลินหยุนขมวดคิ้วทันทีและพูด "คุณรู้ได้ยังไงว่าค่ายกลปิดผนึกกำลังจะถูกเปิดออก? คุณเคยไปที่นั่นเหรอ?"

ถึงแม้เขาเคยไปจริงๆ แต่มันก็ไม่ควรเป็นอย่างนั้น

ด้วยพลังของพวกเขาสองคน ค่ายกลที่ยอดฝีมือแดนดั่งเทพสร้างขึ้น พวกเขามองไม่ออกอยู่แล้ว

พวกเขาจะหาค่ายกลเจอหรือเปล่าก็ยังไม่รู้เลย

มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ เขาได้ยินชายวัยกลางคนที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสพูด "ฉันไม่เคยไปอยู่แล้ว ผู้อาวุโส ด้วยพลังของพวกเราสองคนไปไม่ถึงอยู่แล้ว พวกเราคาดการณ์จากจำนวนของมดแดงที่เพิ่มมากขึ้น!"

"มดทุกตัวที่ปรากฏในแคว้นมดแดง ต่างออกมาจากรังมดแดงอันนั้น!"

"ตั้งแต่ฉันกลับมาถึงที่นี่ ฉันก็ค้นพบทันที จำนวนของมดแดงเยอะกว่าตอนที่พวกเขาจากไปมากๆ!"

"ดังนั้นมันต้องเป็นเพราะค่ายกลปิดผนึกนั้นค่อยๆถูกเปิดออกแล้ว!"

"มิฉะนั้น มันไม่ควรเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น!"

หลินหยุนพยักหน้า เป็นอย่างนี้นี่เอง ตอนนี้เขาถามอีกครั้ง "ในแคว้นมดแดงยังมีคนธรรมดาทั่วไปอาศัยอยู่ไหม?"

ชายวัยกลางคนพูด "น่าจะยังมีอยู่ แต่คงจะรอดชีวิตน้อยมากๆ! พวกเราได้ยินมาว่าในพระราชวังยังมีคนธรรมดาทั่วไปอาศัยอยู่ ในแคว้นมดแดงมีเพียงพระราชวังเท่านั้นที่สามารถรักษาชีวิตของทุกคนได้!"

"ถ้าผู้อาวุโสอยากจะไปพระราชวัง พวกเราสองคนสามารถนำทางได้!"

"พระราชวังห่างจากตรงนี้ไปทางทิศใต้หนึ่งแสนกิโลเมตร!"

หลินหยุนพูด "พวกคุณสองคนมีแผ่นที่ทั้งหมดของแคว้นมดแดงไหม?"

ชายวัยกลางคนรีบพูดทันที "มีอยู่แล้ว!"

ขณะพูด มือของเขาก็มีแสงสว่างทันที จากนั้นเขาก็หยิบแผนที่ให้หลินหยุนทันที "ผู้อาวุโส นี่คือแผนที่โดยละเอียดของแคว้นมดแดง ในแผนที่อันนี้มีบันทึกเมืองต่างๆของแคว้นมดแดงเอาไว้!"

หลินหยุนรับแผนที่เอาไว้ เขามองเพียงแค่ครั้งเดียว จากนั้นก็พยักหน้าแล้วก็ดีดนิ้วทันที จากนั้นก็มีขวดยานัตถุ์หยกพุ่งไปที่สองคนนั้นทันที "รีบกินยารักษาอาการบาดเจ็บเลย พวกคุณรีบออกไปจากสถานที่แห่งนี้ มิฉะนั้นอาจจะมีมดแดงจำนวนมากไล่ตามมาถึงที่นี่!"

เมื่อได้รับขวดยานัตถุ์หยกจากหลินหยุน ทั้งสองคนตื่นเต้นดีใจมากๆ พวกเขารีบขอบคุณหลินหยุน แต่พวกเขายังไม่ทันได้พูดจบ ร่างกายของหลินหยุนก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย

เมื่อมองไม่เห็นร่างกายของหลินหยุน ทั้งสองคนรีบเปิดขวดยานัตถุ์หยก มีกลิ่นหอมของโอสถแพร่กระจายออกมาทันที

ไม่ต้องพูดถึงกินเข้าไปเลย แม้แต่แค่ดมกลิ่นหอมของโอสถ ก็ทำให้อาการบาดเจ็บของพวกเขาสองคนดีขึ้นเล็กน้อยแล้ว

"ศิษย์……ศิษย์พี่ นี่มันคือโอสถวิเศษ!"

"คิดไม่ถึงจริงๆ ผู้อาวุโสคนนี้จะเอาโอสถวิเศษขนาดนี้ออกมาให้พวกเรา!"

"ผู้อาวุโสคนนี้ อย่างน้อยก็คงฝึกฝน……ถึงแดนจิตปฐมแล้ว!"

ชายวัยกลางคนที่ได้รับบาดเจ็บหายใจเร็วด้วยความตกใจ และพูดด้วยความเหลือเชื่อ "อย่างน้อยก็คงฝึกฝนถึงแดนจิตปฐม! บางทีอาจจะสูงกว่านั้นก็ได้!"

"โอเค ตรงนี้มีโอสถวิเศษอยู่สามเม็ด พวกเรากินกันคนละหนึ่งเม็ด จากนั้นก็รีบฟื้นฟูอาการบาดเจ็บแล้วไปจากที่นี่!"

"ผู้อาวุโสคนนั้นพูดถูก ตรงนี้มีซากศพจำนวนมากของมดแดงอยู่ มันจะดึงดูดให้มดแดงจำนวนมากไล่ตามมา!"

ก่อนหน้านี้พวกเขาได้รับบาดเจ็บแล้ว ดังนั้นพวกเขาก็เลยไม่มีทางเลือก จำเป็นต้องรักษาอาการบาดเจ็บอยู่ตรงนี้ก่อน แต่ตอนนี้พวกเขาสามารถไปจากที่นี่ได้ แน่นอนว่าพวกเขาคงจะรีบออกจากสถานที่แห่งนี้อย่างแน่นอน

ส่วนทางด้านหลินหยุนนั้น เขาไม่ได้ตรงไปยังพระราชวังที่อยู่ตรงทิศใต้

เขาเปลี่ยนทิศทาง และตรงไปยังรังมดแดงที่โดนค่ายกลปิดผนึกอยู่

ถ้าค่ายกลปิดผนึกนั้นโดนเปิดออก ถ้าเขาอยากจะทำภารกิจให้สำเร็จ มันจะยากขึ้นหลายๆเท่า บางทีอาจจะทำภารกิจไม่สำเร็จก็ได้

ค่ายกลปิดผนึกมาหลายปีแล้ว จำนวนของมดแดงที่อยู่ในนั้นคงเยอะมากๆจนนับไม่ถ้วน

หลินหยุนรีบหยุดการนอนของมันทันที เพราะในเวลานี้ ไหมจัญไรไร้เงายังนอนไม่ได้

ถึงแม้ตอนนี้หลินหยุนจะอยู่ห่างจากรังมดแดงหลายพันกิโลเมตร หลินหยุนสามารถใช้พลังจิตผ่านค่ายกลปิดผนึกพวกนั้น และรับรู้ถึงความอันตรายที่อยู่ด้านใน

หลังจากหลินหยุนนิ่งเงียบไปสักพักแล้ว เขาก็บินตรงไปยังรังมดแดงทันที

ผ่านไปไม่นาน มดแดงจำนวนมากที่บินอยู่บนรังมดแดงก็พบเห็นหลินหยุนทันที

มดแดงจำนวนมหาศาลพุ่งเข้ามาหาหลินหยุนอย่างบ้าคลั่ง หลินหยุนสะบัดแขนทันทีและมีไฟเทพพุ่งออกมา

ภายในชั่วพริบตา มดแดงจำนวนมากก็โดนเผาจนไม่เหลือซาก

แต่สำหรับมดแดงจำนวนมหาศาลแล้ว มันไม่ได้ลดลงเลย

หลินหยุนก็ไม่ได้คิดจะฆ่าล้างมดแดงทั้งหมดให้สิ้นซาก เพราะเขาทำมันไม่ได้อยู่แล้ว

ไม่ใช่เพราะพลังของเขาไม่เพียงพอ แต่เขาสูญเสียพลังมากขนาดนั้นไม่ไหว

เขาแค่ต้องการกำจัดมดแดงที่อยู่ด้านหน้าก็พอแล้ว

อันที่จริง ถึงแม้เขาจะไม่ลงมือ มดแดงที่มีพลังอ่อนแอและต่ำต้อยพวกนี้ ก็ไม่สามารถทำอะไรเขาได้อยู่แล้ว ตอนนี้ร่างเทพของเขาแข็งแกร่งมากๆ มดแดงพวกนี้ทำอะไรเขาไม่ได้อยู่แล้ว

ดังคำกล่าวที่ว่า มีมดจำนวนมหาศาลขนาดนี้ แม้แต่ช้างก็คงต้านรับไม่ไหว

ถ้าโดนมดแดงจำนวนมหาศาลล้อมร่างเทพของเขาเอาไว้ ถ้าเวลาผ่านไปนานๆ ไม่เพียงเขาจะสูญเสียพลังไปอย่างมาก แต่พลังกัดกร่อนของมดแดงก็คงทำให้ร่างเทพของหลินหยุนได้รับบาดเจ็บ

เมื่อเทียบกันแล้ว มีไฟเทพค่อยปกป้องร่างกาย และฆ่าล้างมดแดงได้ มันคือวิธีที่ดีที่สุดแล้ว

ระยะทางหนึ่งพันกิโลเมตร หลังจากเวลาผ่านไปหนึ่งก้านธูป ในที่สุดหลินหยุนก็มาถึงด้านนอกของรังมดแดงแล้ว