มาถึงใกล้ๆ มดแดงรอบๆ ก็กระโจนเข้ามาอย่างบ้าคลั่งมากยิ่งขึ้น
และหลินหยุนก็ยิ่งสัมผัสถึงความอ่อนแอของผนึกนั่นได้อย่างชัดเจนมากยิ่งขึ้นแล้ว
ถ้าหากไม่มีใครมาอีกล่ะก็ อย่างมากที่สุดหนึ่งปี สั้นสุดก็หลายเดือน เพียงแค่กลัวว่าผนึกจะถูกพังทลายจนสิ้นซากแล้ว!
ถึงตอนนั้น ฝูงมดก็จะพรั่งพรูออกมาจากรัง เพียงแค่กลัวว่าจะไม่ใช่เรื่องของแคว้นมดแดงอีกต่อไป
“เห็นภาพฉากนี้ ราชินีมดน่าจะปรากฏตัวแล้ว!”
ไม่ว่าจะเป็นมดแดง หรือว่าเป็นมดสายพันธุ์อื่นๆ ล้วนแต่มีแค่ราชินีมด และไม่มีราชามด!
ตราบใดที่ราชินีมดมีพละกำลังที่เพียงพอ ก็สามารถสร้างฝูงมดได้อย่างต่อเนื่องไม่ขาดสาย
ในเวลานี้รังของมดแดง ก็เหมือนหลุมพรางขนาดใหญ่เลย
ทำให้คนไม่สามารถมองเห็นก้นลึกได้เพียงแวบเดียว
แต่กลับว่าสัมผัสได้ถึงความผันผวนอย่างรุนแรงเป็นระยะๆข้างในได้อย่างชัดเจน
และภายในรัง ก็มีพละกำลังที่กำลังระงับความผันผวนนั้น
แต่ภายใต้ความดาลเดือดเป็นระยะๆก็ราวกับว่าหัวใจเต้นยังไงอย่างนั้น
ทุกความดาลเดือด ก็คือฝูงมดในรังกำลังพุ่งโจมตีผนึกอย่างไม่หยุดหย่อน
เห็นภาพฉากเช่นนี้ สีหน้าของหลินหยุนก็เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม สถานการณ์แย่กว่าที่เขาคาดการณ์ไว้ซะอีก
อีกอย่าง……ทำให้เขาไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นที่ตรงไหนดี
เขาไม่มีทางเลือกที่จะทำลายผนึกนี้ให้เปิดออกแน่ เพราะว่าระดับของมดที่นับไม่ถ้วนเบื้องล่างนั้น จะต้องสูงยิ่งขึ้นแน่นอน
เมื่อทำลายผนึกให้เปิดออก เขาไม่สามารถรับมือได้เลยด้วยซ้ำ!
ถึงขั้นแม้แต่เงาของราชินีมดก็มองไม่เห็น
เดิมทีในการคาดการณ์ของหลินหยุน ยังมีอีกวิธีหนึ่ง นั่นก็คือเปิดช่องว่างจากผนึก
เขาเข้าไปในรัง อาศัยไหมจัญไรไร้เงาสับฆ่าและกลืนกินมดแดงระดับสูงทั้งหมด ที่เหลือมดระดับต่ำมีมากแค่ไหน ก็ไม่คู่ควรที่จะต้องเป็นกังวล
ภาพฉากแบบนี้ในตอนนี้ ก็ไม่ต้องคิดเลยด้วยซ้ำ
เพราะว่านั่นเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลย
รังมดแดงในตอนนี้ ราวกับว่ากลายเป็นเม่นที่ทั้งตัวปกคลุมไปด้วยหนามแล้ว
ทำให้หลินหยุนรู้สึกว่าไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนดี
นี่พ้นจากขอบเขตของภารกิจระดับสามแล้ว
ลังเลตัดสินใจไม่ได้อยู่ครู่หนึ่ง หลินหยุนบันทึกสถานการณ์ทั้งหมดของรังไว้ในลูกบอลแห่งความทรงจำแล้ว หลังจากนั้นแอบเข้าไปยังหนังสือหยกแล้ว
อย่างรวดเร็ว หนังสือหยกได้ตอบกลับแล้ว
เสียงของหญิงสาวแผ่ซ่านขึ้นมา “ภารกิจรังมดแดงได้พ้นจากระดับสามแล้ว เข้าสู่ระดับสี่ความยากระดับปานกลาง-สูงอย่างเป็นทางการแล้ว ผู้บำเพ็ญแดนจิตปฐมไม่สามารถรับภารกิจนี้ได้!รางวัลเปลี่ยนแปลง จากเดิมทีหินทิพย์ชั้นกลาง30,000ก้อน เพิ่มเป็นหินทิพย์ชั้นกลาง 10,000ก้อน คะแนนภารกิจมีการเปลี่ยนแปลง เมื่อก่อนสำเร็จภารกิจจะได้รับ 1,000คะแนนภารกิจ ยกระดับเป็น 3,000คะแนนภารกิจ!”
“ในเวลานี้ผู้บำเพ็ญตนที่รับภารกิจ สามารถละทิ้งภารกิจปฏิบัติการรังมดแดงได้ทันที เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ตกสู่อันตราย!”
ได้ยินเสียงที่หนังสือหยกแผ่ซ่านภายใน หลินหยุนพยักหน้าเล็กน้อย
การยกระดับเช่นนี้ ถึงจะนับว่าปกติ
ภารกิจนี้ไม่ใช่ผู้บำเพ็ญแดนจิตปฐมจะทำสำเร็จได้เลยจริงๆ
มีเพียงขั้นแดนดั่งเทพถึงจะสามารถจัดการได้!
ส่วนคะแนนภารกิจ ตรงนี้ต้องแนะนำหน่อย สถาบันราชภัฏคือการมีอยู่ของภายใต้การควบคุมของราชวงศ์โดยตรง
เพราะงั้นหลังจากที่รับภารกิจ นอกจากจะได้รับรางวัลทรัพยากรแล้ว ยังสามารถได้รับรางวัลคะแนนภารกิจที่สอดคล้องกันด้วย
นี่คือกฎของในกองทัพ
และลูกศิษย์ในสถาบันราชภัฏส่วนใหญ่ สิ่งที่เห็นถึงความสำคัญยิ่งกว่ากลับว่าไม่ใช่หินทิพย์ แต่เป็นคะแนนภารกิจ!
เพราะว่าเพียงแค่มีคะแนนภารกิจ ถึงจะสามารถแลกเปลี่ยนกับทรัพยากรที่จำเป็นมากยิ่งกว่าในสถาบันราชภัฏได้
และนำคะแนนภารกิจไปแลกเปลี่ยน คุ้มค่ามากกว่าใช้หินทิพย์เสียอีก
อย่างเช่นเดิมทีสมบัติหนึ่งชิ้นที่ต้องการหินทิพย์ชั้นกลาง10,000ก้อน ถ้าหากนำคะแนนภารกิจไปแลก ก็สามารถลดลงถึงสิบเปอร์เซ็นต์
นี่ก็คือประโยชน์ที่ใหญ่หลวงของคะแนนภารกิจ!
แต่ว่าคะแนนภารกิจไม่สามารถซื้อขายและเปลี่ยนได้
คุณเสียสละเพื่อประเทศที่ปกครองโดยจักรพรรดิมากเท่าไหร่ ก็มีคะแนนภารกิจมากเท่านั้น
เข้าใจชัดเจนเป็นอย่างดี
ระบบคะแนนภารกิจนี้ แพร่กระจายจากในกองทัพ
ณ ตอนนี้มีเพียงสถาบันราชภัฏเท่านั้นที่มี สถานที่อื่นๆไม่มี
นี่ก็เป็นสาเหตุสำคัญที่ว่าทำไมลูกศิษย์ผู้มีพรสวรรค์เหล่านั้นของสำนักใหญ่อื่นๆ ล้วนแต่พยายามปลอมตัวที่จะเข้ามาในสถาบันราชภัฏอย่างมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...