จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1604

และทันทีที่หลินหยุนพูดจบ ลมหายใจแห่งอันตรายที่หนาวเย็นมากอย่างไม่อาจจะเทียบได้ ลงมาจากเหนือศีรษะทันที

หลินหยุนเกิดความกลัวในใจทันที ไฟร้อนในตัวระเบิดออกทันที แผดเผาขึ้นไปเหนือศีรษะ

และในเวลานั้น กลิ่นที่เหม็นเน่ากระจายไปทั่วทั้งรัง

หลินหยุนวาร์ปตัว และก็ถอยหลังไป

แต่ว่าวินาทีถัดไป ก็เริ่มสั่นคลอนอย่างรุนแรงทั่วทั้งรังแล้ว

หินก้อนใหญ่ที่นับไม่ถ้วนแต่ก็ตกลงมา พื้นดินเหนียวใต้เท้าก็แยกออกอย่างรวดเร็ว

รังกำลังจะทรุดตัวลงทันที

และในเวลานี้ หลินหยุนกำลังจะลอยตัวขึ้น กลับว่าจู่ๆก็พบว่า สองขาของเขายังคงยืนอยู่บนพื้นแน่นๆ ดึงขึ้นมาไม่ได้เลย！

แม้ว่าหมุนโคจรผลฝึกตนทั่วทั้งตัว ปรากฏว่าก็ยังคงทำไม่ได้เช่นเคย

และในเวลานี้ เหนือศีรษะ ปากขนาดใหญ่ทิ่มแทงลงไปยังหลินหยุนแล้ว

จู่ๆหลินหยุนพบว่า

ที่แท้ไม่ใช่พูดว่าเขาหาร่องรอยของราชินีไม่เจอ

ทั่วทั้งวิมานล้วนแต่เป็นปากของราชินีมด

เห็นปากใหญ่ที่แหลมคมอย่างมากกำลังจะทิ่มแทงลงมา ในใจของหลินหยุนก็คือเกิดวิกฤตใหญ่หลวง ในมือวูบวาบ กระบี่เฮ่าเทียนที่มือ กวาดแสงแห่งกระบี่ออกไป

แต่ว่าก็แค่ขวางกั้นไว้ได้ครู่หนึ่ง ปากขนาดใหญ่นั่นแข็งแรงอย่างไม่อาจจะเทียบได้ ไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆเลย ทิ่มแทงลงมาต่อ

เพียงครู่หนึ่ง หลินหยุนตึงเครียดทันที

เห็นว่าไม่สามารถทำลายได้ ยิ่งไปกว่านั้นก็ไม่สามารถขยับได้ ร่างเทพของหลินหยุนเอนล้มไปด้านหลังทันที

และตอนที่เขาล้มลงไป

ปากแหลมคมขนาดใหญ่นั่น ทิ่มแทงไปยังทั้งสองขาของหลินหยุนทันที

หลินหยุนพูดเหอะๆ แสงของกระบี่เฮ่าเทียนวูบวาบอีกครั้ง

ร่างเทพของหลินหยุนคือแดนพรสวรรค์เล็กแล้ว

แข็งแกร่งอย่างมาก

แต่ภายใต้ปากขนาดใหญ่มาก ปรากฏว่าอย่างกับคนที่อ่อนแอเลย

ความรู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรงพุ่งเข้ามา หลินหยุนทิ่มแทงออกไปอีกครั้งแล้ว

กระบี่พลังผกผัน ระเบิดใกล้มาก

แสงวูบวาบของกระบี่ที่เหน็บหนาวอย่างมาก นำมาซึ่งเจตนาฆ่าที่เยือกเย็น ทิ่มแทงไปบนปากทันที

แต่ปากของราชินีมดไม่ได้รับความเสียหายใดๆเลยด้วยซ้ำ

เพียงแค่ระเบิดเสียงเคาะโลหะที่ทิ่มแทงเข้าแก้วหูออกมาแล้ว

หลินหยุนสีหน้าขาวซีด ภายใต้สายตาที่วูบวาบ สองมือจับกระบี่เฮ่าเทียนไว้แน่น ทิ่มแทงออกไปอีกครั้งแล้ว！

แต่ว่าครั้งนี้เขาไม่ได้พุ่งโจมตีไปยังปากขนาดใหญ่นั่น ปล่อยให้ปากใหญ่นั่นทิ่มแทงขาของเขา

หลินหยุนหมุนตัวไปข้างๆ แทงกระบี่เฮ่าเทียนไปยังใต้เท้าทันที

นี่ไม่ใช่พื้นดินจริงๆ แต่เป็นกรามล่างของราชินีมด

กระบี่เฮ่าเทียนแทงเข้ากรามล่างของราชินีมดโดยสิ้นเชิง

ความเจ็บปวดที่รุนแรงทำให้ราชินีมดร้องอย่างโอดครวญอีกครั้ง โคลงเคลงอย่างรุนแรงทันที

ในเวลานี้ ปากขนาดใหญ่นั่นก็ดึงออกจากขาทั้งสองข้างของหลินหยุนแล้ว

ทันใดนั้น ความหนืดที่เข้มข้นอย่างไม่อาจจะเทียบได้ก็หายลงไปแล้ว

หลินหยุนลอยตัวขึ้นทันที ปล่อยหมัดออกไป ระเบิดซากศพมดแดง แล้วก็ก้อนกรวดที่นับไม่ถ้วนกระจุยเลย

ก้าวขึ้นไปกลางอากาศเลย ถึงรอบนอกของรัง

หลินหยุนกลืนโอสถลงปาก สีหน้าดีขึ้นมาเล็กน้อยแล้ว

ในเวลานี้ในที่สุดเขาก็ได้เป็นรูปร่างของราชินีมดแล้ว

ตัวของราชินีมดใหญ่มาก！

อย่างกับภูเขาลูกเล็กเลย

แต่อย่ามองว่าลำตัวของราชินีมดใหญ่มาก การเคลื่อนไหวรวดเร็วอย่างกับฟ้าแลบ คล่องแคล่วมาก

ภายใต้การเงยหน้าขึ้น ปากอันใหญ่ที่แหลมคมอย่างมากนั่นก็ทิ่มมายังหลินหยุนอีกครั้ง！

ร่างกายของหลินหยุนถอยไปข้างหลังทันที แต่ว่าในเวลานี้ หลินหยุนอ้าปากพ่นถั่วดำออกมาหนึ่งเม็ดแล้ว ถั่วดำอย่างกับสายฟ้าแลบ เข้าไปในปากของราชินีมดทันที

นาทีถัดไป ลำตัวใหญ่ๆของราชินีมดนั่นก็เริ่มสั่นคลอนทันที

เปล่งเสียงคำรามออกมาจากปากอย่างไม่หยุดหย่อน

หลินหยุนก็ไม่ได้เฝ้าสังเกตการณ์

ยืมใช้พลังแห่งจิตวิญญาณของเจียซิน สับมีดแห่งจิตวิญญาณออกไปทันที

มีดแห่งจิตวิญญาณสับลงไปบนศีรษะของราชินีมดแล้ว！

ลำตัวที่ยิ่งใหญ่ของราชินีมดนั่น อย่างกับลมระบายออกจากลูกบอล เล็กลงทันที

ท้ายที่สุดก็เปลี่ยนเป็นขนาดเท่ากระต่ายตัวหนึ่ง

บนศีรษะ มีของเหลวเหนียวๆสีเขียวไหลออกมาอย่างไม่หยุดหย่อน