ทันทีที่ชายหนุ่มเห็นหลินหยุน ก็คิดไม่ถึงว่าหลินหยุนก็ลงมาที่ชั้น 2 เช่นกัน
ที่แรกตะลึง ต่อมาก็ยิ้มเย็นชาอีกครั้ง มองไปที่หลินหยุนอย่างเยาะเย้ยและพูดว่า “คุณก็มาชั้น 2 เช่นกันเหรอ? ไม่รู้ว่าจะเป็นหรือตาย! ด้วยการบำเพ็ญแค่จิตปฐมตอนต้น ในชั้นที่ 2 นี้ แม้แต่เวลา 1ก้านธูปก็ทนไม่ไหวหรอก!”
“ถึงขั้นที่แม้ว่าผู้อาวุโสต้องการจะช่วยคุณ ต่างเป็นไปไม่ได้หรอกนะ!”
“ฉันขอแนะนำคุณนะอยู่ที่นี่อย่าทำตัวรู้จักที่ต่ำที่สูง! ก็ไสหัวกลับไปชั้น 1 ซะดีๆ!”
“เพื่อจะได้ไม่เกิดเรื่องร้ายอะไรขึ้นจริงๆ จะให้สถาบันราชภัฏอธิบายให้ไท่จื่อฟังก็ยาก!”
หลินหยุนได้ยินดังนั้น ก็จ้องมองดู มองอีกฝ่ายด้วยสายตาเย็นชา “นี่แทบจะไม่เกี่ยวอะไรกับคุณเลยนะ? คุณกับฉันก็ไม่ได้รู้จักกันด้วยซ้ำ แต่คุณกลับมีความรู้สึกเป็นศัตรูกับฉัน หรือจะเป็นคนของค่ายทหารองค์ชายสาม?”
“ฉันไม่สนว่าคุณเป็นคนของใคร และก็ไม่สนว่าคุณบำเพ็ญตนอะไร แต่ อย่ามายั่วยุฉัน!”
“ไม่เช่นนั้น ยอมรับความเสี่ยงเองนะ!”
“ฉันไม่ใช่คนกระจอกๆที่คุณจะยั่วยุกันได้!”
ได้ยินที่หลินหยุนพูด ชายหนุ่มวัยรุ่นก็ขมวดคิ้วทันที จากนั้นก็ยิ้มเย็นชาและกล่าวว่า “งั้นเหรอ? งั้นเราก็รอดูกันเลย ฉันกลับว่าอยากลองจริงๆ สรุปแล้วคุณมีอะไรที่ยั่วยุไม่ได้!”
“หวังว่าคุณจะไม่ตายที่ชั้น 2 นี่นะ!”
“ไม่เช่นนั้น งั้นก็คงไม่สนุกแล้วล่ะ! ฮ่า ๆ ๆ ๆ!”
ชายหนุ่มหัวเราะเสียงดัง เหลือบมองหลินหยุนอย่างประชดประชัน จากนั้นเขาก็ผลักประตูห้องลับที่อยู่ข้างหน้าเขาและเดินเข้าไป
หลินหยุนละสายตา คนๆนี้มีความเป็นไปได้มากว่าจะเป็นคนของค่ายทหารองค์ชายสาม
ไม่เช่นนั้น จะไม่มีเหตุผลที่จะพุ่งเป้าเล่นงานเขา
แน่นอน อาจจะไม่ใช่ก็ได้ ยังไงซะ มีหลายคนเกิดมาก็มีนิสัยเช่นนี้
ไม่ได้คิดอะไรต่อ หลินหยุนค้นหาห้องลับที่ว่างเปล่าต่อไป
หลังจากผ่านสองห้องลับติดต่อกันที่มีคนอยู่ ในที่สุดหลินหยุนก็พบห้องลับที่ไม่ได้ใช้งาน
ก็ผลักประตูเดินเข้าไป
เมื่อเพิ่งเข้ามา หลินหยุนก็รู้สึกได้ถึง แรงกดดันมหาศาลกดทับเขา
การหมุนเวียนของการบำเพ็ญตนของสัญชาตญาณของหลินหยุนได้ทำการต่อต้าน
นี่ถึงจะทำให้จิตใจสงบ และรู้สึกสบายขึ้นมาก
รู้สึกถึงแรงกดดันที่มองไม่เห็นอยู่สักพัก หลินหยุนก็พยักหน้าอย่างเงียบๆ เป็นไปตามที่เขาคาดคิดไว้ก่อนหน้านี้ไม่ผิด
แดนจิตปฐมอัพเกรดอย่างรวดเร็ว ไม่มีอะไรมากไปกว่าสองสิ่งนี้แล้ว
สิ่งแรกคือ เปิดโลกกำลังภายในตัวอย่างไม่หยุดหย่อน
สิ่งที่สองคือหล่อเลี้ยงจิตปฐมอย่างไม่ขาดสาย
และภายใต้ความกดดันอย่างแรงกล้า ความเร็วในการเปิดโลกกำลังภายในก็จะเร็วขึ้นไปโดยธรรมชาติ
แต่โลกกำลังภายในของหลินหยุนไม่เหมือนกัน
โลกกำลังภายในของเขาอบอวลไปด้วยปราณทิพย์ศักดิ์สิทธิ์ เพิ่งจะเปิดออกมา
ระดับที่ไม่สามารถจินตนาการได้
และยิ่งใหญ่มาก
อย่างน้อยก็ไม่ใช่สิ่งที่ผู้ฝึกตนจิตปฐมตอนต้นทั่วไปจะมีกันหรอก!
“ดูเหมือนว่าหอกลั่นวิญญาณ์ ไม่ต่างจากที่ฉันเคยจินตนาการไว้มากนัก และไม่สามารถนำหล่อเลี้ยงจิตปฐมมาก่อให้เกิดประโยชน์ได้ ส่วนเปิดโลกกำลังภายในตัวอย่างต่อเนื่อง น่าจะพอได้ผลบ้าง!”
“แต่ความกดดันของชั้นที่ 2 สำหรับฉันแล้ว ก็เล็กน้อยมาก!”
คิดจนถึงตรงนี้ หลินหยุนเริ่มปล่อยการหมุนเวียนของการบำเพ็ญตน พลังของร่างกายแบกรับแรงกดดันนี้อย่างเต็มที่
เมื่อไม่มีการหมุนเวียนของการบำเพ็ญตน แรงกดดันก็จะเพิ่มขึ้นเป็น 2 เท่า
ในขณะนี้ โลกกำลังภายในตัวของเขาถูกกดทับและขยายใหญ่ขึ้นทีละนิด
ไม่นาน หลังจากผ่านไป 1 ชั่วโมง หลินหยุนก็ปรับตัวให้เข้ากับแรงกดดันได้อย่างสมบูรณ์
“หอกลั่นวิญญาณ์นี้มีทั้งหมด 9 ชั้น!”
“แต่ละชั้นก็จะมีแรงกดดันมากขึ้นเรื่อยๆ!”
“ถ้าหากแบ่งตามแดนจิตปฐม!”
“งั้น 3 ชั้นแรกผู้บำเพ็ญจิตปฐมตอนต้น สามารถปรับตัวให้เข้ากับการดำรงอยู่ได้!”
“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ฉันก็น่าจะไปถึงชั้นที่ 3!”
“เช่นนี้ช่วยให้การเลื่อนขั้นเร็วขึ้นด้วย!”
3 ชั้นบน ควรจะสอดคล้องกับจิตปฐมตอนต้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...