ถ้าเป็นไปตามที่เว่ยหลีพูดทั้งหมด หากไม่มีความคลาดเคลื่อนหรือการเปลี่ยนแปลงใดๆ จะใช้ 4 คนนี้ได้ยังไงล่ะ?
จิตปฐมตอนปลาย 3 คนเท่านั้น
เขาและเว่ยหลี 2 คน ก็เพียงพอแล้ว!
อย่ามองว่าเขาเองก็เป็นจิตปฐมตอนปลาย เว่ยหลีเป็นจิตปฐมตอนกลาง
แต่ศิษย์ของสถาบันราชภัฏ ก็ไม่ธรรมดาเลย
แทบจะทุกคนก็สามารถก้าวกระโดดได้
เว่ยหลีต่อกรกับจิตปฐมตอนปลายคนหนึ่งไม่มีปัญหาใดๆเลย
ส่วนตัวเขาเอง เผชิญหน้ากับแดนดั่งเทพตอนต้นอย่างแท้จริง ล้วนแล้วก็สามารถถอยกลับโดยไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆเลย
ด้วยหนึ่งต่อสอง จัดการจิตปฐมตอนปลาย 2 คน นั่นไม่ใช่เรื่องที่ทำไม่ได้เลยจริงๆ
อย่างน้อยเขาก็มีความมั่นใจในตัวเอง
ตอนนี้เว่ยหลีหาคนมาเพิ่มอีก 2 คน
ชิงจื้อก็ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว
เพื่อรับมือกับสถานการณ์ที่ไม่คาดคิด หรือรับมือกับพวกโจรระดับล่างของภูเขากุยหยวน กลับว่าสมเหตุสมผล ยังไงซะการบำเพ็ญตนของชิงจื้อ แม้ว่าไม่สู้เว่ยหลี แต่ระหว่างทั้งสองคนก็พอๆกัน
นอกจากนี้ แม้ว่าดั่งเทพที่บาดเจ็บสาหัสจะกลับมา พวกเขาทั้ง 3 คนก็อยู่ด้วยกัน และก็สามารถต่อสู้ได้อย่างสมบูรณ์
ดังนั้นเรียกชิงจื้อมา เขาไม่มีอะไรเลย
แต่ยังเรียกหลินหยุนคนนี้มาแล้ว ก็ทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจมาก
หลินหยุนเสร็จสิ้นขั้นตอนของภารกิจของรังมดแดง ทั่วทั้งสถาบันราชภัฏ ต่างก็กระจายกันไปทั่ว
เขาไม่มีทางที่จะไม่ได้ข่าว
แต่หลังจากที่เขาดูกระบวนการทั้งหมดแล้ว ก็ไม่ได้รู้สึกว่าหลินหยุนจะมีอะไรจริงๆเลยสักหน่อย
วิธีการมีไม่น้อยเลย พูดตรงๆ ก็เป็นอย่างนั้นแหละ! สุดท้ายก็มีชีวิตรอดทำภารกิจสำเร็จกลับมาได้ ขึ้นอยู่กับดวงเป็นหลัก
แน่นอนว่า สถานการณ์เช่นนั้นถ้าหากเป็นเขา เขามั่นใจว่าด้วยความแข็งแกร่งของเขาจะไม่มีทางมีปัญหาใดๆแน่นอน อีกอย่างไม่มีทางเป็นอันตรายขนาดนั้นแน่นอน
ในตอนนี้เขาไม่ได้ให้ความเคารพหลินหยุนเลยจริงๆ
ดังนั้นพอเว่ยหลีพูดจบ ชิงเฟิงก็กวาดสายตาไปมองหลินหยุน จากนั้นก็หันมามองที่เว่ยหลีและกล่าวว่า “ศิษย์น้อง ศิษย์น้องหลินหยุนมีเพียงการบำเพ็ญตนเล็กน้อยในจิตปฐมตอนต้น ฉันมองว่าภารกิจนี้ยังคงมีขนาดใหญ่มาก ศิษย์น้องหลินหยุนก็ไม่ต้องไปด้วยกันแล้วมั้ง??”
“อีกอย่าง ศิษย์น้องหลินหหยุนยังไงก็เป็นคนของไท่จื่อ!”
“ตอนนี้หากเรามุ่งหน้าไปปราบโจรที่ภูเขากุยหยวน เมื่อเกิดเหตุการณ์อะไรไม่คาดฝันขึ้น”
“งั้นเราก็ไม่มีทางที่จะอธิบายให้ไท่จื่อฟังได้เลย!”
คำพูดของชิงเฟิงสุภาพมาก และไม่มีเจตนาเยาะเย้ยหรือดูถูกใดๆเลย
แต่ทำไมกลับทำให้คนฟังรู้สึกไม่รื่นหู
หลินหยุนนับว่าเป็นใครกัน?
แน่นอน ไม่มีทางฟังคำแนะนำที่ดูสุภาพของเขาแน่นอน
แต่เขาก็ไม่ได้รีบเอ่ยปาก
เรื่องนี้ เว่ยหลีเป็นคนริเริ่ม ดังนั้นสิทธิ์ในการตัดสินใจก็อยู่ที่เว่ยหลี
และความคิดในใจของเว่ยหลีก็ง่ายมากๆ
ระดับพลังของเธอที่อยู่เบื้องหลังมีไม่สูงมากนัก
ตอนแรกสามารถเข้าสู่สถาบันราชภัฏได้ ในความเป็นจริงมันเป็นความโชคดีไม่มากก็น้อย
ตอนนี้เธออายุ 30 ปีแล้ว
การบำเพ็ญตนยังอยู่ที่จิตปฐมตอนกลาง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...