สรุปเนื้อหา บทที่ 1618 สู้อย่างสุดชีวิต – จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ โดย จูผาซู่
บท บทที่ 1618 สู้อย่างสุดชีวิต ของ จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จูผาซู่ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
นี่คือเพลงกระบี่หมื่นบุปผาของเขาธานี
และเป็นหนึ่งในวิชากระบี่ที่แข็งแกร่งที่สุดในสถาบันราชภัฏ
ตอนนี้ชิงเฟิงต่อสู้อย่างสุดชีวิตแล้ว
ส่วนอีกด้านหนึ่ง ในมือของชิงจื้อก็มีหินแกะสลักเป็นรูปนกฟีนิกซ์อันหนึ่งปรากฏตัวทันที
เธอถือนกฟีนิกซ์ไว้ในมือ ชิงจื้อใช้นิ้วจิ้มไปที่หว่างคิ้วของตัวเอง จากนั้นก็มีเลือดสดพุ่งออกมาทันที
เลือดพุ่งใส่หินแกะสลักรูปนกฟีนิกซ์ที่อยู่ในมือทันที
ภายในชั่วพริบตา ด้านบนของหินแกะสลักรูปนกฟีนิกซ์ก็มีแสงสีฟ้าอันแข็งแกร่งปรากฏ
แสงสีฟ้าปกคลุมไปทั่ว จากนั้นก็มีร่างรางของนกฟีนิกซ์บินขึ้นไปบนท้องฟ้าทันที
มีเสียงคำรามจากนกฟีนิกซ์ดั่งไปทั่วฟ้าดิน และมันก็ปลดปล่อยพลังอันแข็งแกร่งออกมา จากนั้นก็มีไฟสีฟ้าจำนวนมากพุ่งใส่ประมุขเขากุยหยวนทันที
สีหน้าของประมุขเขากุยหยวนเปลี่ยนไปทันที!
ด้านหนึ่งต้องคอยรับมือการโจมตีของเว่ยหลีกับชิงเฟิง ส่วนอีกด้านหนึ่งก็ต้องรับมือการโจมตีด้วยไฟสีฟ้าจากนกฟีนิกซ์ที่อยู่บนท้องฟ้า
ประมุขเขากุยหยวนรีบถอยหลังและมีร่มสีดำอันหนึ่งปรากฏตัวทันที
เมื่อร่มถูกเปิดออกมา มีหมอกสีดำปกคลุมไปทั่วฟ้าดิน
ไม่เพียงสามารถรับมือแส้ยาวของเว่ยหลีและรังสีกระบี่นับพันนับหมื่นของชิงเฟิงได้ แม้แต่เพลิงไฟของนกฟีนิกซ์ก็ถูกต้านเอาไว้ด้านนอก
แต่เห็นได้อย่างชัดเจนว่าประมุขเขากุยหยวนสูญเสียพลังไปมากๆ และทำให้อาการบาดเจ็บกำเริบด้วย
สีหน้าของเธอขาวซีดทันที จากนั้นก็กระอักเลือดสดออกมา
แต่ในเวลานี้ หลินหยุนตะโกนทันที"ยังอึ้งอะไรอยู่? รีบๆโจมตีอย่างบ้าคลั่งเลย! ครั้งนี้ถ้าเธอไม่ตาย คนที่จะตายก็เป็นพวกเรา!"
เมื่อได้ยินคำพูดของหลินหยุน ชิงเฟิงตอบสนองได้เร็วที่สุด เขารู้ทันทีว่าหลินหยุนพูดถูก
ในเวลานี้ ถ้ายังออมมืออยู่หรือลังเลเล็กน้อย พวกเขาอาจจะเสียชีวิตก็ได้!
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ชิงเฟิงหันหน้ากลับไปมองชิงจื้อและตะโกนทันที"ศิษย์น้อง โจมตีสุดแรงเลย!"
หลังจากพูดจบ ชิงเฟิงเงยหน้าทันที จากนั้นก็มีกระบี่ยาวใสๆบินออกมาจากปากของเขาทันที
กระบี่ยาวใสๆกับกระบี่ที่เขาถืออยู่เหมือนกันเลย
เมื่อกระบี่ทั้งสองเล่มรวมตัวกัน ทำให้พลังของกระบี่ยาวแข็งแกร่งขึ้นหลายเท่า
เมื่อสัมผัสได้ถึงอันตรายที่จากกระบี่ยาวของชิงเฟิง ทำให้หนังตาของหลินหยุนกระตุกทันที
นี่คือพลังที่แท้จริงของชิงเฟิงเหรอ?
พลังของเขาเกือบจะเทียบเท่ายอดฝีมือแดนดั่งเทพแล้ว
แน่นอนมันก็เป็นเพียงแค่ด้านพลังเท่านั้น แต่สามารถมองออกอย่างชัดเจน ไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลยที่ชิงเฟิงจะปลดปล่อยพลังที่แข็งแกร่งขนาดนี้ออกมาได้
ส่วนอีกด้านหนึ่ง เว่ยหลีได้เริ่มเผาเลือดสารจิงของตัวเองแล้ว
ด้านบนของแส้ยาว มีสีแดงปรากฏ และเต็มไปด้วยพลังอันน่ากลัว และโจมตีออกมาอย่างบ้าคลั่ง!
ชิงจื้อใช้นิ้วจิ้มไปที่หว่างคิ้วอีกครั้ง และมีเลือดพุ่งใส่นกฟีนิกซ์ทันที
เดิมทีนกฟีนิกซ์ที่โจมตีไปแล้วครั้งหนึ่ง ทำให้ร่างรางค่อยๆจะจางหายไป แต่ตอนนี้มันกลับมาแข็งแกร่งขึ้นอีกครั้ง นกฟีนิกซ์เงยหน้าขึ้นมาคำราม จากนั้นก็พ่นเพลิงไฟสีฟ้าออกมาทันที
พลังของเพลิงไฟในครั้งนี้ มันแข็งแกร่งกว่าเมื่อสักครู่
บนท้องฟ้า สีหน้าของประมุขเขากุยหยวนเคร่งขรึมมากๆ ตอนนี้เธอสัมผัสได้ถึงอันตรายที่กำลังจะเข้ามา
โดยเฉพาะพลังจากกระบี่ยาวของชิงเฟิง
ได้ยินเธอพูดทันที"พวกคุณคิดว่าตัวเองสามารถเอาชนะฉันได้เลย? มันเป็นเรื่องที่ตลกมาก! วันนี้ฉันจะส่งพวกคุณไปลงนรกเอง!"
ร่มสีดำถูกโยนออกไปทันที และต้านรับรังสีกระบี่อันแข็งแกร่งของชิงเฟิงเอาไว้
ในเวลาเดียวกัน ในมือของเธอก็มีดอกบัวสีดำที่ไม่รู้ว่าสร้างมาจากวัสดุอะไร
ดอกบัวมีห้ากลีบ!
ทั้งหมดพุ่งออกไปทันที กลายเป็นแสงสีดำและต้านรับเพลิงไฟสีฟ้าของนกฟีนิกซ์เอาไว้
ถึงแม้เพลิงไฟจะแข็งแกร่งมากๆ และเผาแสงสีดำตลอดเวลา แต่การเคลื่อนไหวของเพลิงไฟก็ช้าลงทันที
แต่ในเวลานี้ แส้ยาวของเว่ยหลีก็โจมตีมาถึงแล้ว ขณะที่แส้ยาวกำลังจะโจมตีโดนร่างกายของประมุขเขากุยหยวน แต่แส้ยาวกลับถูกมือของเธอจับเอาไว้
ต่อสู้แบบหนึ่งต่อสาม ตอนนี้ไม่มีใครสามารถทำอะไรอีกฝ่ายได้!
แต่ในเวลานี้ หลินหยุนก็ลงมือทันที ในที่สุดเขาก็รอโอกาสที่เขาจะลงมือได้แล้ว !
แต่อย่าลืมไปเรื่องหนึ่ง ยอดฝีมือที่เขากำลังเผชิญอยู่ เป็นยอดฝีมือแดนดั่งเทพแล้ว
ภายในชั่วพริบตา หลินหยุนเผาผลาญอายุขัยของตัวเองมากกว่าห้าสิบปี
อย่างไรก็ตาม สถานการณ์ของประมุขเขากุยหยวนไม่ได้กลับไปเหมือนก่อนหน้านี้แล้ว
แต่ในเวลานี้ ถึงแม้ประมุขเขากุยหยวนจะสามารถรักษาสถานการณ์ตอนนี้เอาไว้ได้ แต่เธอก็ตกใจมากๆจนหาคำมาอธิบายไม่ถูกแล้ว
เพราะเธอรู้สึกว่าเวลากำลังย้อนกลับ
หลินหยุนยังคงเผาผลาญอายุขัยอย่างบ้าคลั่ง
เผาผลาญไปหนึ่งร้อยปี
เผาผลาญไปหนึ่งร้อยห้าสิบปี
เมื่อเขาเผาผลาญอายุขัยถึงสองร้อยปีแล้ว
พลังของประมุขเขากุยหยวนลดลงถึงตอนที่เธอได้รับบาดเจ็บสาหัสและยังไม่ได้ดูดซับพลังจากชายวัยกลางคน
"หยุดเดี๋ยวนี้!"
"คุณเป็นใครกันแน่?"
"นี่มันวิชามารอะไรกันแน่?"
"รีบหยุดเดี๋ยวนี้! ฉันยอมจำนนแล้ว!"
เธอในตอนนี้ ไม่มีพลังมากพอที่จะรับมือการโจมตีของชิงเฟิงกับเว่ยหลีและชิงจื้ออีกแล้ว
กระบี่ยาวของชิงเฟิงแทงทะลุร่มสีดำทันที และแทงทะลุเข้าไปกลางหน้าอกของเธอ
แส้ยาวของเว่ยหลีไม่สามารถหลุดพ้นจากการควบคุมของประมุขเขากุยหยวนได้
แต่กลีบดอกบัวดำห้าใบที่สูญเสียการควบคุมจากประมุขเขากุยหยวนก็ตกลงพื้นทันที ทำให้หมอกดำสลายไป เพลิงไฟสีฟ้าของนกฟีนิกซ์โจมตีลงมาทันที
หลังจากประมุขเขากุยหยวนโดนกระบี่ยาวแทงทะลุแล้ว ร่างกายของเธอก็โดนเพลิงไฟสีฟ้าเผาไหม้ทั่วตัวทันที
ในเวลานี้ หลินหยุนที่แก่ชรามากๆ ก็แทงกระบี่ลงมาจากท้องฟ้า
ทำให้ประมุขเขากุยหยวนเสียชีวิตทันที!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
จบแค่นี้จริงดิ ไม่มั้ง เหมือนคนเขียนโดนตัดจบใน 5 ตอน อะไรกันนี่ อ่านถึงประมาณตอนที่ 1,500-1,600 พอละ หลังจากนั้นเละ ช่วงสุดท้ายนี่มั่วบ้านงานมั่ก ๆ...
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...