จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1620

แม้แต่ภารกิจที่ได้คะแนนภารกิจแค่หนึ่งร้อยยี่สิบแต้ม หลินหยุนก็ไม่ยอมปล่อยมันไป

แต่คะแนนภารกิจของเขาก็ยังไม่ถึงห้าพันแต้มเลย

ถึงแม้คะแนนภารกิจจะถึงห้าพันแต้ม แต่ถ้าเข้าบ่อเลี้ยงจิตวิญญาณครั้งเดียว ก็ไม่เหลืออะไรอีกแล้ว

เมื่อส่งมอบภารกิจ หลินหยุนก็มาถึงหอกลั่นวิญญาณอีกครั้ง

ครั้งนี้เขาใช้เวลาไป6ชั่วโมง

หลังจากอยู่ชั้นที่สี่2ชั่วโมงแล้ว เขาก็ขึ้นไปชั้นที่ห้าทันที

เขาอยู่ชั้นห้า4ชั่วโมง ทำให้โลกกำลังภายในตัวใหญ่ขึ้นและเทียบเท่าโลกกำลังภายในตัวของแดนดั่งเทพตอนต้นแล้ว

อย่างไรก็ตาม เรื่องนี้ไม่ได้ทำให้หลินหยุนพอใจเลย

เพราะเขาสามารถสัมผัสได้ ตัวเองยังสามารถแข็งแกร่งได้มากกว่านี้อีก

อย่างน้อยในหอกลั่นวิญญาณอันนี้ ยังเหลืออีกสี่ชั้นที่สามารถทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้นได้

แต่เขาที่ฝึกฝนถึงแดนจิตปฐมตอนต้น การขึ้นไปชั้นที่ห้า มันคือขีดสุดของเขาแล้ว

นอกจากเขาจะเข้าสู่แดนจิตปฐมตอนกลาง เขาถึงสามารถขึ้นไปชั้นที่หกและชั้นที่เจ็ดได้

หลังจากออกมาจากหอกลั่นวิญญาณ ชายชราที่เฝ้าชั้นที่หนึ่งก็เดินออกมา และขึ้นมาชั้นบนทันที

เขามองดูหลินหยุนจากไป ทำให้ชายชราขมวดคิ้วและพูด"เหล่าหวู เด็กคนนี้เป็นใครมาจากไหน? องค์ชายสามแนะนำให้เขาเข้ามาในสถาบันราชภัฏเหรอ?"

คนที่ชื่อว่าเหล่าหวู คือชายชราที่เตือนหลินหยุน เขาพูดทันที"ไม่ใช่ ไท่จื่อเป็นคนแนะนำคนๆนี้เข้ามาที่สถาบันราชภัฏ เหล่าหลิว ทำไมเหรอ คุณสนใจเด็กหนุ่มคนนี้เหรอ?"

เหล่าหลิวพูด"คุณรู้ไหม เขาเข้าไปชั้นที่เท่าไหร่?"

เหล่าหวูพูด"ชั้นที่เท่าไหร่? ไม่ใช่ชั้นที่สองเหรอ? ก่อนหน้านี้ฉันเคยได้ยินเด็กหนุ่มที่ชื่อหวงหลินพูดออกมา ถึงแม้เขาไม่รู้จักประมาณตน แต่ก็สามารถยืนหยัดอยู่ชั้นที่สองได้ เด็กหนุ่มคนนี้ไม่เลวจริงๆ!"

"ไม่แปลกใจเลยที่ไท่จื่อแนะนำคนๆนี้เข้ามา!"

"เด็กหนุ่มคนนี้ไม่เลวจริงๆ!"

เมื่อได้ยินคำพูดของเหล่าหวู เหล่าหลิวเปล่งเสียงไม่พอใจออกมาและพูด"ชั้นสองเหรอ?"

เหล่าหวูขมวดคิ้วทันที"ทำไม? ไม่ใช่ชั้นสองเหรอ? หรือว่าเด็กหนุ่มคนนี้ขึ้นไปที่ชั้นสาม? เขาอวดดีมากเกินไปแล้ว เขาฝึกฝนถึงแดนจิตปฐมตอนต้นเท่านั้น แต่กล้าขึ้นไปชั้นสาม ถ้าเกิดเรื่องอันตรายขึ้น แม้แต่คุณก็ช่วยเขาไม่ได้!"

เหล่าหลิวพูด"ถ้าฉันบอกคุณว่าเขาไม่ได้ขึ้นไปแค่ชั้นสามเท่านั้น แต่เขาไปถึงชั้นห้าแล้ว คุณจะรู้สึกยังไง?"

เหล่าหวูพูด"ชั้นห้าเหรอ ก็ไม่เลวเลย……อะไรนะ? ไอ้เฒ่า คุณพูดว่าอะไรนะ? เด็กหนุ่มคนนี้ไปถึงชั้นห้า? คุณล้อเล่นใช่ไหม!"

ก่อนหน้านี้ เด็กหนุ่มของสถาบันราชภัฏที่มีเรื่องผิดใจกับหลินหยุนก็คือหวงหลินที่ชายชราพูดถึง

เขาได้ยินตอนที่หวงหลินเดินออกมาและพูดว่าหลินหยุนเข้าไปในชั้นที่สองแล้ว

แต่เขาไม่อยากจะเชื่อจริงๆ หลินหยุนไปถึงชั้นที่ห้าแล้ว เขาในฐานะยอดฝีมือแดนจิตปฐมตอนต้น แต่กลับไปถึงชั้นห้าของหอกลั่นวิญญาณ

ต้องรู้ไว้เรื่องหนึ่ง ชั้นหนึ่ง ชั้นสอง ชั้นสาม เป็นความยากระดับเดียวกัน

ถ้าพูดว่าหลินหยุนเข้าไปชั้นที่สามแล้ว ถึงแม้เขาจะรู้สึกแปลกใจ แต่ก็คงไม่ได้รู้สึกตกใจและเหลือเชื่อขนาดนี้

ถ้าเป็นสุดยอดอัจฉริยะจริงๆ เมื่อฝึกฝนถึงแดนจิตปฐมตอนต้นและเข้าไปชั้นที่สามได้ มันมีโอกาสทำสำเร็จอยู่แล้ว

เมื่อพูดถึงสุดยอดอัจฉริยะในสถาบันราชภัฏ

อันที่จริงคนที่สามารถทำได้ มันก็มีอยู่ แต่มีไม่มากเท่านั้น

แต่เมื่อเข้าสู่ชั้นที่สี่ มันไม่สามารถเอามาเทียบกันได้เลย

ชั้นสี่ถึงชั้นหก มีเพียงสุดยอดอัจฉริยะแดนจิตปฐมตอนกลางเท่านั้นถึงสามารถเข้าไปได้

เพราะเป็นเส้นแบ่งเขต

แต่หลินหยุนที่ฝึกฝนถึงแดนจิตปฐมตอนต้น ไม่เพียงสามารถเอาชนะเส้นแบ่งเขตได้ แต่ยังสามารถเข้าไปในชั้นห้าได้อีกด้วย เรื่องนี้เหลือเชื่อมากๆ!

หลินหยุนคนนี้ เขามีพรสวรรค์ขนาดไหนกันแน่?

เหล่าหวูหายใจเข้าลึกๆและพูดด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ"เหล่าหลิว คุณไม่ได้โกหกฉันใช่ไหม? เด็กหนุ่มคนนั้นขึ้นไปชั้นที่ห้าจริงๆเหรอ?"

เหล่าหลิวพูด "ฉันจะโกหกคุณไปทำไม? เด็กหนุ่มคนนั้นอยู่ในชั้นที่ห้าสี่ชั่วโมงเต็มๆ ฉันคิดว่าโลกกำลังภายในตัวของเขา คงจะใหญ่กว่ายอดฝีมือจิตปฐมตอนปลายส่วนใหญ่อย่างแน่นอน!"

สายตาของหลินหยุนเปล่งประกายทันที เขาพูดเบาๆ"ศิษย์พี่ชิงเฟิง มีเรื่องอะไรก็พูดออกมาได้เลย!"

คนอย่างชิงเฟิง หลินหยุนติดต่อกับเขาน้อยมากๆ แต่หลินหยุนสามารถสัมผัสได้ เขาเป็นคนที่เย่อหยิ่งอวดดีมากๆ

และความเย่อหยิ่งของเขา ไม่ได้เก็บซ่อนเอาไว้ในใจ แต่กลับแสดงมันออกมา แต่การกระทำของเขายังถือว่าโอเคอยู่ และนิสัยก็ยังถือว่าดีอยู่

ถ้าเขายอมรับคุณแล้ว เขาก็จะมองคุณอยู่ในสายตาทันที

ชิงเฟิงพูด"เรื่องเป็นอย่างนี้ ฉันได้ประกาศภารกิจอันหนึ่งในตำหนักใหญ่ เป็นภารกิจระดับสี่ แต่ภารกิจอันนี้ ฉันไม่อยากจะให้มันตกไปอยู่ในมือของคนอื่น!"

"หลังจากฉันประกาศภารกิจไปแล้ว ฉันก็รับภารกิจนี้ทันที!"

"แต่ภารกิจอันนี้ ฉันทำคนเดียวไม่สำเร็จอย่างแน่นอน!"

"ดังนั้นฉันก็เลยอยากจะร่วมมือกับคนในสถาบันราชภัฏ!"

"ศิษย์น้องหลินหยุน คุณคือคนแรกที่ฉันมาหา ฉันยังอยากจะไปหาเว่ยหลีกับชิงจื้อด้วย!"

"นอกจากพวกคุณสามคนแล้ว ยังมีศิษย์น้องคนหนึ่งจากเขาธานีของพวกเรา"

"ครั้งนี้พวกเราห้าคน"

"ร่วมมือกันเพื่อทำภารกิจให้สำเร็จ!"

"จากการประเมินของสถาบันราชภัฏ ภารกิจครั้งนี้มีคะแนนภารกิจห้าพันแต้ม!"

"พูดอีกอย่างก็คือ พวกเราทุกคนจะได้คนละหนึ่งพันแต้ม!"

"แต่แน่นอนว่าเมื่อถึงตอนนั้น ใครออกแรงมากกว่า คนๆนั้นก็จะได้คะแนนภารกิจมากกว่า เรื่องนี้พวกเราสามารถปรึกษากันได้!"

หลินหยุนพยักหน้าและพูด"ศิษย์พี่ชิงเฟิง พวกเราสามารถประกาศภารกิจได้เหรอ?"

ชิงเฟิงพูด"ได้อยู่แล้ว! อันที่จริงภารกิจของสถาบันราชภัฏนั้น ส่วนใหญ่จะเป็นลูกศิษย์ของสถาบันราชภัฏเป็นคนประกาศเอง! จากนั้นสถาบันราชภัฏก็มีหน้าที่ประเมินความยากของภารกิจ!"

"การประกาศภารกิจก็จะได้คะแนนภารกิจเป็นรางวัลเหมือนกัน!"

"เรื่องนี้ไม่เท่าไหร่เลย!"