จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1627

ดูเหมือนว่าระหว่างชิงหมินและราชาครูท่านนี้ มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดบางอย่าง

เพราะว่าอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ของราชาครูในเวลานี้ เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่แล้ว

คนคนนี้ เป็นผู้ฝึกอาฆาตคนหนึ่ง

เช่นเดียวกันกับที่ชิงหมินใช้ธงวิญญาณก่อนหน้านี้ ลมปราณเหมือนกันไม่มีผิด

และราชาครูท่านนี้ดูเหมือนไม่ใช่แดนดั่งเทพอย่างแท้จริง

ไม่อย่างนั้น แม้ว่าจะถูกทั้งสี่คนรุมโจมตีก็เป็นไปไม่ได้ที่จะตกเป็นเบี้ยล่าง

เมื่อเห็นฉากนี้ หลินหยุนก็ไม่ได้รีบร้อนอยู่ภายนอกตำหนักใหญ่

เห็นเพียงชิงเฟิงและเซียวเหนี่ยนต่างมองหน้ากันและกัน ตะโกนพร้อมกัน และรวมดาบทั้งสองอีกครั้ง

ดาบเล่มหนึ่งกวาดล้างไปที่ราชาครู

ราชาครูเพิ่งจะขวางกั้นการโจมตีของชิงจื้อและเว่ยหลี เผชิญหน้ากับลมปราณทรงพลังไร้ขอบเขต เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ และแบกรักดาบเล่มนี้ทั้งเป็น

แขนข้างหนึ่งของเธอ ถูกตัดขาดในทันที ลมปราณก็ลดลงในทันใด

ในเวลานี้ ค่ายกลของตำหนักใหญ่ก็ถูกทำลายในทันที ราชาครูก้าวขึ้นไปบนท้องฟ้า และไปถึงกลางอากาศ

“ไอ้พวกมดอย่างพวกแก ทำให้ฉันได้รับบาดเจ็บ!”

“พวกแกก็ต้องตาย!”

“วันนี้พวกแกก็ต้องตาย!”

ทันใดนั้น ราชาครูก็ยื่นมือออกมากระบวนหนึ่ง ชิงหมินซึ่งถูกควบคุมโดยหลินหยุน ก็ถูกเขาฝืนจับไว้ในมือ

ตามด้วยชิงหมินก็เริ่มกรีดร้องขึ้นมา

เกือบจะในชั่วพริบตา ก็ถูกราชาครูท่านนั้นดูดเข้ากลายเป็นร่างมนุษย์เหี่ยวแห้ง

พลังมังกรที่แข็งแกร่งของชิงหมิน ก็ถูกราชาครูบีบบังคับดูดกลืนเข้าไป

ลมปราณของราชาครูก็เพิ่มขึ้นอย่างกะทันหัน

เมื่อหลินหยุนเห็นเช่นนี้ สีหน้าก็อดไม่ได้ที่จะเปลี่ยนการแสดงออกทั้งหมด

ชิงเฟิงตะโกนเสียงดังว่า “อย่าปล่อยให้เธอประสบความสำเร็จ!”

เมื่อเสียงลดลง ชิงเฟิงก็เคลื่อนไหวอย่างกล้าหาญ

ดาบฟันเข้าหาราชาครูอีกครั้ง

ในเวลานี้ หลินหยุนก็เคลื่อนไหวตาม

จัดการกับผู้ฝึกอาฆาต ย่ำฟ้าเก้าทีของเขา พลังก็ทรงพลังมากขึ้น

สามก้าวติดต่อกัน พลังของราชาครูถูกกำราบในทันที ในเวลานี้ ราชาครูคร่ำครวญ และตกอยู่ในความบ้าคลั่งอย่างสมบูรณ์ พลังมืดมนกวาดล้างไปที่ชิงเฟิงอย่างบ้าคลั่ง

ทำลายปราณดาบของชิงเฟิงในทันที

ระเบิดกระเด็นออกไป

เซียวเหนี่ยนก็รับชิงเฟิงลงมาอย่างกะทันหัน และถามอย่างรวดเร็ว “ศิษย์พี่ พี่เป็นอย่างไรบ้าง?”

ชิงเฟิงรีบพูดว่า “ไม่ต้องสนใจฉัน ลุยพร้อมกัน!”

ทั้งสี่คนก็ลงมืออีกครั้ง แต่ในเวลานี้ ราชาครูเข้าใจแล้ว เดิมทีในห้าคนนี้ คนที่อันตรายที่สุดคือหลินหยุน

อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ที่ทรงพลังอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ของหลินหยุน นำมาซึ่งพลังการกำราบอันยิ่งใหญ่ให้กับเธอ

ทำให้ผลการฝึกตนที่เพิ่งจะเพิ่มขั้นมาของเธอ ถูกกำราบอีกครั้งจริงๆ

มังกรดำปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง ได้ยินเพียงเสียงกรีดร้องเท่านั้น และมังกรก็กวาดล้างไปทางหลินหยุนที่อยู่เหนือกลางอากาศ

สีหน้าของหลินหยุนก็ซีดเซียวอย่างมาก

ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นดั่งเทพอย่างแท้จริงหรือไม่ก็ตาม แต่ผลการฝึกตนที่อีกฝ่ายแสดงออกมาในเวลานี้ ก็เป็นดั่งเทพ

หลินหยุนกำลังประสบกับแรงสะท้อนกลับอย่างรุนแรงในเวลานี้

และในเวลานี้ ชิงเฟิงทั้งสี่คนก็โจมตีไปทางราชาครูอีกครั้ง

ชิงเฟิงและเซียวเหนี่ยนรวมดาบทั้งสองอีกครั้ง

ลมปราณดาบอันทรงพลังฟันไปทางราชาครู ราชาครูก็ได้เตรียมตัวเช่นกัน ป้ายประจำตัวสีดำถูกโยนออกไป และแสงสีดำก็ถูกปล่อยออกมาในทันที ปิดกั้นปราณกระบี่อันน่าสะพรึงกลัวของทั้งสองคนไว้

แต่ในอีกด้านหนึ่ง การโจมตีของชิงจื้อและพลังของทั้งสองคนก็มาถึง

เพียงแต่ว่าการโจมตีของเว่ยหลี สำหรับราชาครู แม้ว่าจะสามารถทำให้ได้รับบาดเจ็บได้บ้าง แต่กลับได้รับบาดเจ็บน้อยมาก

แต่กลับเป็นชิงจื้อ พลังแห่งเพลิงไฟอันทรงพลัง ได้แผดเผาบนตัวราชาครูโดยตรง

พลังที่แผดเผาของเพลิงไฟ ก็เป็นสิ่งมีอยู่ที่น่ากลัวที่สุดของผู้ฝึกอาฆาต

ในขณะนั้น ราชาครูกรีดร้องอย่างโหยหวน

และในเวลานี้ มังกรดำก็แตกเป็นเสี่ยงqทันที

พลังสะท้อนกลับของหลินหยุนก็ลดลงอย่างมากเช่นกัน

ชิงเฟิงและเซียวเหนี่ยนรับรู้ หากไม่โจมตีด้วยพละกำลังทั้งหมด เป็นไปไม่ได้ที่จะฆ่าอีกฝ่ายได้อย่างแท้จริง

ทั้งสองก็มองหน้ากันและกัน จุดเผาเลือดสารจิงในทันที และก็ฟันดาบเล่มหนึ่งที่ทรงพลังออกไป

หลินหยุนก็ไม่ใช่คนที่ไร้เหตุผลเช่นกัน เมื่อเห็นเช่นนี้ก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “ศิษย์พี่เซียวเหนี่ยนเกรงใจไปแล้ว!”

เว่ยหลีก็พูดด้วยรอยยิ้ม “นี่ก็เรียกว่าไม่ต่อสู้กันไม่รู้จักกัน! ศิษย์พี่เซียวเหนี่ยน พี่ไม่รู้ว่า ก่อนหน้านี้ตอนที่พวกเราทำภารกิจกับศิษย์พี่หลินหยุน ศิษย์พี่ชิงเฟิงก็มีความสงสัย ต่อตรงนี้ของศิษย์น้องหลินหยุนมากเช่นกัน!”

“แต่ว่าต่อมาเห็นพลังของศิษย์น้องหลินหยุนอย่างแท้จริง ก็ไม่ได้สงสัยอีกเลย!”

เซียวเหนี่ยนพยักหน้า “ฉันบุ่มบ่ามเอง!”

ทั้งสี่คนได้รับบาดเจ็บระดับที่ต่างกัน ก้าวเดินเข้าไปในตำหนักใหญ่ เริ่มทานยาฟื้นฟูขึ้นมาในทันที

วันต่อมา

ชิงเฟิงเรียกขุนนางชั้นผู้ใหญ่ทั้งหมดของแคว้นชิงชิวมารวมตัวกัน

ได้เลือกพี่สาวคนหนึ่งของเขา เป็นพระราชา

แม้ว่าจะมีข้าราชสำนักคัดค้านไม่น้อย

แต่กลับไม่สามารถขัดต่อความประสงค์ของชิงเฟิงได้

และอีกสิ่งหนึ่ง

ชิงเฟิงเพียงแค่ประกาศเรื่องที่ชิงหมินแย่งชิงบัลลังก์

ส่วนเรื่องของพระราชาผู้ล่วงลับไปแล้วนั้น เขาไม่ได้กล่าวถึงมากนัก

สรุป ท้องฟ้าของแคว้นชิงชิวได้เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

เพียงแต่ว่าสิ่งเหล่านี้ไม่เกี่ยวข้องกับหลินหยุนและคนอื่นๆ

ทุกคนอยู่ในแคว้นชิงชิวสามวัน จากนั้นก็จากไป

แม้ว่าราชาครูจะหลบหนีได้ อาจจะกลับมาอีกครั้ง แต่ชิงเฟิงก็ทำอะไรไม่ได้

และก่อนที่เขาจะจากไป ก็ได้อธิบายเรื่องนี้กับพี่สาวของตัวเอง พระราชาคนใหม่

หลินหยุนได้สร้างค่ายกลแห่งหนึ่ง ไว้ในพระราชวังใหม่

ส่งมอบให้กับพระราชาองค์ใหม่

พี่สาวผู้นี้ของชิงเฟิง ไม่ได้อ่อนแอ

ก็มีผลการฝึกตนจิตปฐมตอนต้น ยิ่งไปกว่านั้นใกล้จะเข้าสู่จิตปฐมตอนกลางแล้ว!

ดังนั้นควบคุมค่ายกลใหญ่แห่งหนึ่ง ก็ไม่มีปัญหา

หากราชครูคนนั้นไม่ได้ยืมซากคืนชีพ ฟื้นฟูพลังของร่างกายใหม่ ต่อให้กลับมา อยู่ในค่ายกลที่หลินหยุนวางไว้ ก็ไม่มีปัญหาใหญ่มากเกินไป