สรุปเนื้อหา บทที่ 1628 อีกรูปแบบหนึ่ง – จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ โดย จูผาซู่
บท บทที่ 1628 อีกรูปแบบหนึ่ง ของ จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จูผาซู่ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ชิงเฟิงพูดขึ้นมาว่า “ศิษย์น้องหลินหยุน คำพูดที่มากกว่านั้น ศิษย์พี่ไม่พูดมากแล้ว ต่อไปพวกเรา เจอกันในงาน!”
หลินหยุนยิ้มเล็กน้อย ส่ายหน้า และพูดขึ้นมาว่า “ศิษย์พี่ไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้!”
กลับถึงสถาบันราชภัฏ ส่งมอบภารกิจ
ทุกคนก็ได้แบ่งปันผลประโยชน์คะแนนภารกิจห้าร้อย
และเมื่อเทียบกับระดับอันตรายที่เผชิญในครั้งนี้ คะแนนภารกิจห้าร้อยนั้นไม่ถือว่ามากนัก
ทางหลินหยุนนี้กลับถึงถ้ำก็พักฟื้นหลายวัน เริ่มแบบฉบับทำภารกิจอย่างบ้าคลั่งอีกครั้ง
ทางด้านหลินหยุนนี้ ตอนที่ได้รับคะแนนภารกิจอย่างบ้าคลั่ง
ทั้งราชสำนัก ก็เริ่มเกิดแผ่นดินไหวอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน
จักรพรรดิองค์ก่อน หลังจากที่กลับไปไหว้บรรพบุรุษที่เมืองซวูอู๋ ก็ได้สิ้นพระชนม์
ราชวงศ์ทั้งหมดตกอยู่ภายใต้ความรู้สึกมากมายปะปนร่วมกัน
หลินหยุนก็หยุดการทำภารกิจ ถูกไท่จื่อเรียกไปที่ตำหนักไท่จื่อ!
แต่ไท่จื่อไม่ได้สนทนากับหลินหยุน
เพราะว่าการสิ้นพระชนม์ของจักรพรรดิองค์ก่อน ไท่จื่อไม่มีเวลาเลย จัดงานศพในพระราชาวัง
แต่ว่า องค์ชายสามยังคงต่อสู้อย่างลับๆโดยไม่หยุดยั้ง
ไท่จื่อได้ส่งข่าวไปยังสนามรบหมื่นจักรวาลแล้ว
อ๋องบู๊กำลังกลับมา
อ๋องบู๊อยู่ข้างไท่จื่อ
สิ่งที่ทุกคนรู้กันดีในขณะนั้น
ดังนั้น ฝีเท้าทางองค์ชายสามนั้น ก็เร็วกว่ามาก
เพราะว่าถ้าเกิดอ๋องบู๊กลับมา
ถ้าอย่างนั้นไท่จื่อก็ยิ่งจะขัดขวางไม่ได้
จวนยู่อ๋อง
องค์ชายสาม ปิดผนึกองค์ชายสาม
ภายในจวนยู่อ๋อง
ในเวลานี้องค์หญิงเก้ากำลังนั่งอยู่ในห้องลับ
แต่กลับไม่เห็นองค์ชายสาม
เพราะว่าภายในพระราชาวัง ตอนนี้ก็ขาดเขาไม่ได้
ข้าราชสำนักสองท่าน กำลังยืนอยู่ตรงหน้าขององค์หญิงเก้า
สีหน้าเคร่งขรึมเป็นอย่างมาก
หลังจากเวลาผ่านไปนาน ชายชราหนึ่งในนั้นพูดขึ้นมาว่า “องค์หญิง พวกเราต้องรู้ท่าทีที่แท้จริงของอ๋องบุ๋น! หากท่าทีของอ๋องบุ๋นไม่ชัดเจน พวกเราก็ไม่สามารถก่อรัฐประหารได้”
“และถ้าเกิดอ๋องบู๊กลับมา ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็ไม่มีโอกาสเลย!”
อิทธิพลของอ๋องบู๊ สำหรับในระดับหนึ่ง
นั่นยังมากกว่าอ๋องบุ๋น
แน่นอนว่า อิทธิพลของสองคนก็ไม่ได้เหมือนกัน
อ๋องบู๊ต่อต้านอิทธิพลของชั้นล่างทั้งหมด
และอ๋องบุ๋นมีอิทธิพลต่อราชสำนัก
ความแตกต่างยังคงมีมากมาย
ในตำหนักไท่จื่อ หลินหยุนกำลังเล่นหมากรุกกับฉินหลัน
ในช่วงเวลาสั้นๆนี้ เขาก็เริ่มภารกิจนี้อย่างบ้าคลั่งอีกครั้ง
ได้รับคะแนนภารกิจไม่น้อย
ตอนแรกต้องการเข้าไปฝึกฝนที่หอกลั่นวิญญาณ์ต่อไป
แต่ยังไม่ทันไร ก็ถูกไท่จื่อเรียกกลับมา
เล่นหมากรุกไปด้วย ในหัวของหลินหยุนกำลังคิดทบทวนถึงการแย่งชิงของไท่จื่อและองค์ชายสามไปด้วย
ด้านองค์ชายสาม องค์หญิงเก้าเป็นผู้วางแผน
ก่อนหน้านี้องค์หญิงเก้าพูดเอง จะเฝ้าการต่อสู้แต่ไม่ล้ำเส้น
เขาตัดสินว่า สิ่งที่องค์หญิงเก้าพูดกับเขา ไม่ใช่เรื่องเท็จ
ในเมื่อเป็นเช่นนี้
จากนั้นการต่อสู้ครั้งสุดท้ายนี้ ก็จะถูกควบคุมภายในขอบเขตที่กำหนดอย่างแน่นอน
แต่ว่า ด้านหนึ่งของอีกฝ่ายหนึ่ง มีอ๋องบุ๋นอยู่
นี่คือความสำคัญสูงสุด
นอกเหนือจากนี้
ในเก้าสำนัก สนับสนุนองค์ชายสาม ได้ครองครอบจำนวนส่วนใหญ่
นี่คือความจริง!
ดังนั้นไท่จื่อต้องการสืบทอดบัลลังก์ให้สำเร็จจริงๆ มันไม่ง่ายอย่างแน่นอน
หากอีกฝ่ายก็เลือกลงมือต่อต้าน ก่อนหน้าที่อ๋องบู๊กลับมา
หลินหยุนส่ายหน้า เขาไม่รู้จริงๆ
ไท่จื่อเฟยพูดว่า “ท่านอ๋องไม้บรรทัด!”
จากนั้น ไท่จื่อเฟยยิ้มกับตัวเอง “ตราบใดที่เขาแน่ใจแล้ว ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง! ดังนั้นก่อนหน้านี้ที่เขาจะเปิดเผย ก็มีแนวโน้มที่จะยืนอยู่ข้างองค์ชายสาม ไม่มีใครไม่เชื่อ!”
หลินหยุนพยักหน้า และพูดขึ้นมาว่า “ถ้าอย่างนั้นไท่จื่อเฟยเล่าเรื่องอ๋องบุ๋นให้ฉันฟังอย่างละเอียดด้วยเถอะ!”
หลินหยุนเกิดความสนใจ ต่ออ๋องบุ๋นมากมาย
ไท่จื่อเฟยพยักหน้าพูดขึ้นมาว่า “ได้ ถ้าอย่างนั้นฉันจะบอกทุกอย่างของอ๋องบุ๋น ให้กับนายทั้งหมด!”
เธอก็ย่อมรู้ดี เหตุที่ทำไมไท่จื่อให้ความสำคัญกับหลินหยุน หลินหยุนแสดงพรสวรรค์ออกมาให้เห็น เพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น
ที่สำคัญคือ หลินหยุนสามารถที่จะออกอุบายและวางแผนการ ให้กับไท่จื่อได้ในด้านการวางแผน!
ไท่จื่อเฟยเริ่มเล่าทีละเล็กน้อยขึ้นมา
หลินหยุนฟังอย่างเงียบๆ
สำหรับอ๋องบุ๋น ก็มีความเข้าใจที่ครอบคลุมมากขึ้น
ตามคำกล่าวของไท่จื่อเฟย ความเป็นไปได้ที่อ๋องบุ๋นจะยืนอยู่ข้างองค์ชายสามนั้น ไม่น้อยจริงๆเลย
แต่ตอนนี้ ปัญหาติดอยู่ที่ว่าจะถ่วงเวลาได้อย่างไร
ตราบใดที่อ๋องบู๊กลับมา
ถ้าอย่างนั้นไท่จื่อก็จะได้เปรียบก่อนอย่างแน่นอน
เรื่องนี้ไม่ต้องสงสัยเลย
ในเมื่อเป็นเช่นนี้……
ควรจะเริ่มต้นที่ไหน ก็เป็นคำถามที่ยุ่งยาก
จากคำอธิบายของไท่จื่อเฟย อ๋องบุ๋นท่านนี้ ไม่มีจุดอ่อนใดๆเลย
ถ้าอย่างนั้นองค์หญิงเก้าท่านนั้นล่ะ?
ใช่แล้ว!
สามารถเริ่มต้นจากบนตัวขององค์หญิงเก้าได้!
ตราบใดที่สามารถถ่วงเวลาองค์หญิงเก้าได้ ถ้าอย่างนั้นก็เท่ากับว่าถ่วงเวลาทางองค์ชายสามได้อย่าสมบูรณ์
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หลินหยุนก็ได้กระจ่างแจ้งขึ้นมาอย่างกะทันหัน
อดไม่ได้ที่จะมองไปที่ไท่จื่อเฟย “ไท่จื่อเฟย ตอนนี้องค์หญิงเก้าต้องอยู่ในจวนยู่อ๋อง ไม่ทราบว่าไท่จื่อเฟยมีวิธีใด ทำให้องค์หญิงเก้าออกจากจวนยู่อ๋องได้บ้าง?”
เมื่อไท่จื่อเฟยได้ยินคำพูดนี้ก็อดไม่ได้ที่จะนิ่งอึ้ง “คุณชายหมายความว่า?”
หลินหยุนพูดว่า “ตราบใดที่ไท่จื่อเฟยทำให้องค์หญิงเก้าออกจากจวนยู่อ๋องได้ ถ้าอย่างนั้นทุกอย่างก็แก้ไขได้อย่างง่ายดาย!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
จบแค่นี้จริงดิ ไม่มั้ง เหมือนคนเขียนโดนตัดจบใน 5 ตอน อะไรกันนี่ อ่านถึงประมาณตอนที่ 1,500-1,600 พอละ หลังจากนั้นเละ ช่วงสุดท้ายนี่มั่วบ้านงานมั่ก ๆ...
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...