จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1635

สีหน้าของผู้อาวุโสเจียงเคร่งขรึม และตะโกนด้วยน้ำเสียงน้ำหนักแน่น “โวยวายอะไรกัน? หากโวยวายเสียงดังอีก ก็ไสหัวออกไปให้พ้น!”

เมื่อเหล่าลูกศิษย์เช่นนี้ ก็หยุดลงมาทั้งหมดในทันที

ผู้อาวุโสเจียงเป็นคนเจ้าอารมณ์มาก นี่เป็นสิ่งที่รู้กันดีในสถาบันทั้งหมด

อย่าว่าแต่ลูกศิษย์อย่างพวกเขาเหล่านี้ แม้แต่ผู้อาวุโสคนอื่นๆก็ยังไม่กล้าที่จะยั่วโมโหอย่างง่ายดาย

ภายในสถาบันทั้งหมด สามารถทำให้ผู้อาวุโสเจียงให้เกียรติได้ แทบจะไม่เกินสามคน

เนื่องจากพลังและสถานะก็อยู่ที่นั่นทั้งหมด

ไม่อย่างนั้น ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะปล่อยให้เธอมาดูแลบ่อเลี้ยงจิตวิญญาณที่สำคัญแห่งนี้

ในขณะนี้ ชายหนุ่มในชุดธรรมดาคนหนึ่ง ก้าวเดินช้าๆมาทางนี้ เมื่อเห็นชายหนุ่ม กลุ่มลูกศิษย์ทั้งหมดก็ทักทาย

“ศิษย์พี่ปี้โหยว!”

“สวัสดีครับศิษย์พี่ปี้โหยว!”

ทุกคนทักทายชายหนุ่มด้วยความเคารพอย่างยิ่ง

ชายหนุ่มพยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นเดินไปทางผู้อาวุโสเจียง คารวะแสดงความเคารพ และพูดขึ้นมาอย่างแผ่วเบา “ผู้อาวุโส แม้ว่าจะต้องปิดบ่อเลี้ยงจิตวิญญาณ ก็ต้องแจ้งให้ผมรับรู้ ว่าเหตุผลในนั้นคืออะไรกันแน่ และสามารถที่จะเปิดใหม่ได้เมื่อไหร่ แบบนี้ก็ไม่ถึงกับต้องปล่อยให้ทุกคนรออย่างเปล่าประโยชน์”

ปี้โหยว!

ผู้แข็งแกร่งอันดับสามของลูกศิษย์สถาบัน!

ลูกศิษย์เขาสิ้นทุกข์!

ภายในสถาบันทั้งหมด สถานะสูงมาก

อิทธิพลที่ใหญ่อย่างมาก

ผู้อาวุโสบางคน ก็ต้องให้เกียรติ

เพราะว่าการมีอยู่แบบนี้ ไม่ว่าต่อไปจะอยู่ในสถาบันหรือไม่ ยังเข้าสู่ราชสำนักหรือต่อสู้ในสนามรบหมื่นจักรวาล ก็ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน!

เป็นของคนที่มีอนาคตไม่จำกัด

เมื่อได้ยินคำพูดของปี้โหยว กลุ่มลูกศิษย์ทุกคนก็ตื่นเต้นทั้งหมด

ดูเหมือนว่าปี้โหยวจะเป็นบุคคลสำคัญ

ผู้อาวุโสเจียงไม่สนใจพวกเขา ไม่ได้ให้ความสำคัญกับพวกเขา แต่นี่คือศิษย์พี่ปี้โหยวเลยนะ น่าจะให้คำอธิบายด้วย?

แต่ว่า สิ่งที่ทุกคนคาดไม่ถึงก็คือ เมื่อผู้อาวุโสเจียงได้ยินเช่นนี้อดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ย สายตาก็จับจ้องไปที่ปี้โหยว และพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ทำไม? นี่นายกำลังตั้งคำถามกับฉันเหรอ?”

ปี้โหยวโค้งคำนับ พูดอย่างแผ่วเบาว่า “ลูกศิษย์ไม่กล้า แต่ว่าลูกศิษย์ก็แค่อยากทราบ เหตุผลที่ปิดบ่อเลี้ยงจิตวิญญาณอย่างกะทันหันเท่านั้นเอง และยังหวังว่าผู้อาวุโสจะแจ้งให้ทราบ!”

ผู้อาวุโสเจียงตะโกนด้วยน้ำเสียงโกรธ “ฉันจะบอกแกบ้าอะไร! ไอ้เด็กเปรต ยังพยายามทำเป็นอ้อมค้อมกับฉัน ไสหัวไปให้พ้น ไม่อย่างนั้นกูไม่เกรงใจมึงแล้ว”

เดิมทีผู้อาวุโสเจียงก็โมโห แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ หลังจากที่ออกมาถูกคนพวกนี้โวยวายก็ยิ่งโมโหมากขึ้น

สุดท้ายปี้โหยวก็ออกมา และยังอยากจะตั้งคำถามกับตัวเองด้วย

หรือว่าช่วงนี้ตัวเองไม่ได้ต่อสู้กับคน

เด็กเปรตกลุ่มนี้ในสถาบัน ลืมนิสัยของตัวเองไปแล้วเหรอ?

หน้าด้านจริงๆ!

ปี้โหยวยังคงสงบจิตสงบใจ ท่าทางมีมารยาทและสุภาพเรียบร้อย และพูดด้วยน้ำเสียงอย่างแผ่วเบา “ผู้อาวุโสเจียง ผมคิดว่าเหล่าลูกศิษย์ต้องการคำอธิบาย ก็น่าจะเป็นเรื่องปกติไม่ใช่เหรอ?”

“ถ้าผู้อาวุโสไม่สามารถให้คำอธิบายที่สมเหตุสมผลได้ เหล่าลูกศิษย์ทำได้เพียงแค่รายงานกับสถาบันเท่านั้น!”

เปลือกตาผู้อาวุโสเจียงกระตุก ยิ้มในทันที และพูดขึ้นมา “รายงานกับสถาบันเหรอ? ได้สิ! ไปเดี๋ยวนี้เลย รีบไสหัวออกจากตรงหน้ากูซะ! ปี้โหยว แกคิดว่าแกปีกกล้าขาแข็งแล้วใช่ไหม? ขนาดกูก็กล้ามาท้าทาย?”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ลมปราณบนตัวของผู้อาวุโสเจียงก็ระเบิดออกมาทันที หันหน้ามองไปทางเขาสิ้นทุกข์ด้วยสายตาที่เย็นชา และตะโกนด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “เซี่ยอู๋โยว นี่ก็คือลูกศิษย์ที่แกสั่งสอนออกมาเหรอ? แกรีบไสหัวมาเดี๋ยวนี้! ภายในสามวินาทีหากแกไม่มา กูจะทำลายเขาสิ้นทุกข์ของแก!”

เสียงของผู้อาวุโสเจียงดังมาก เหมือนเสียงระเบิดดังสนั่น กระจายไปทั่วทั้งสถาบัน

ทุกคนตกใจ ตามด้วยมองไปทางบ่อเลี้ยงจิตวิญญาณ

ผู้อาวุโสเจียงก็บ้าขึ้นมาอีกแล้ว?

ในไม่ช้า แสงสีฟ้าก็พุ่งออกมาจากเขาสิ้นทุกข์ และในชั่วพริบตาก็มาถึงบ่อเลี้ยงจิตวิญญาณ

ผู้อาวุโสเจียงพูดอย่างโกรธเคือง “รีบพาไอ้เด็กเปรตนี้ไสหัวออกไปให้พ้น ไม่อย่างนั้นดูสิว่าฉันจะจัดการกับแกยังไง!”

เซี่ยอู๋โยวพลิกตัวขึ้นมา เคลื่อนไหวร่างกายอย่างรวดเร็วไปที่ข้างกายของปี้โหยว จับขึ้นมาเหมือนกับลูกไก่ และพูดขึ้นมาว่า “ขอบคุณศิษย์พี่ที่เมตตา ขอบคุณศิษย์พี่มากๆ!”

“ผมจะพาไอ้เด็กเปรตนี้ออกไปเดี๋ยวนี้ ผมกลับไปสั่งสอนเขาให้ดี!”

“ศิษย์พี่ใจเย็นๆ!”

หลังจากที่พูดจบ ก็หายตัวไปทันที

สายตาของผู้อาวุโสเจียงจับจ้องไปที่บนตัวของทุกคน และพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น “ใครยังต้องการให้กูให้คำอธิบายอีก? ก็โผล่หน้าออกมาเดี๋ยวนี้! จะได้สั่งสอนให้กับพวกแก!”

เมื่อทุกคนได้ยินเช่นนี้ ทั้งหมดก็ส่ายหน้าครั้งแล้วครั้งเล่า และกลุ่มคนมากมายก็กระจัดกระจายไปอย่างรวดเร็ว

ในไม่ช้า ชายวัยกลางคนในชุดขาวก็ลอยมาปรากฏตัวขึ้น

พูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “อู๋โม เกิดเรื่องอะไรขึ้นข้างใน?”

ผู้อาวุโสเจียงกวาดสายมองไปที่ชายวัยกลางคน และพูดด้วยน้ำเสียงฟึดฟัดว่า “เบิกตามองดูเอาเอง!”

หลังจากที่พูดจบ ก็หายตัวไปในทันที และก็เข้าไปในพื้นที่บ่อเลี้ยงจิตวิญญาณอีกครั้ง

ชายวัยกลางคนตามไปด้วย

เพิ่งจะเข้ามาก็เห็นเข้า กระแสน้ำวนขนาดใหญ่ที่มีศูนย์กลางอยู่ที่หลินหยุนทั่วทั้งพื้นที่

นอกจากนี้ยังใช้น้ำในบ่อเป็นจำนวนมาก

แววตาวับวาบ สายตาของชายวัยกลางคนก็หันมองไปทางหมอกขาว เมื่อเห็นหลินหยุนในบ่อเลี้ยงจิตวิญญาณ กำลังดูดซับพลังของน้ำในบ่ออย่างบ้าคลั่ง

“ฟู่”

เมื่อเห็นฉากนี้ ชายวัยกลางคนก็แปลกประหลาดใจอย่างรุนแรง

“นี่มันเป็นไปได้ยังไง?”

“คนนี้……”