จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1645

กฎเกณฑ์ทั้งหกล้วนแข็งแกร่งทรงพลังอย่างยิ่ง

แต่กลับไม่ได้ผสมผสานรวมกันเป็นหนึ่งเดียว

ดังนั้นต่อให้แสดงกฎเกณฑ์ทั้งหกออกมา แต่เมื่อเทียบกับกฎเกณฑ์ทั้งสองที่ผสมผสานกันของผู้อาวุโสเจียงแล้วก็ยังคงมีความห่างชั้นอยู่ไม่น้อย

กฎเกณฑ์ทั้งสองที่ผสมผสานกันได้โจมตีเข้าใส่ในทันที

ถึงแม้ทางฟางเอี่ยน จะเป็นกฎเกณฑ์ทั้งหก แต่กลับไม่สามารถต้านทานเอาไว้ได้เลย

โดนโจมตีเข้าใส่จนกฎเกณฑ์ทั้งหกของเขาพังทลายลง

แต่ผู้อาวุโสเจียงก็ยังไม่หยุดเพียงเท่านี้

ทันใดนั้น ก็หายวับไปในอากาศ

มาถึงบริเวณเบื้องหน้าของหินศิลาที่อยู่ด้านล่าง

แล้วนำฝ่ามือไปวางบนหินศิลา จึงเกิดประกายลำแสงสีขาวขึ้น ผู้อาวุโสเจียงก็หายวับไปในทันที

ในขณะที่ผู้อาวุโสเจียงกำลังหายตัวไปนั้น ฟางเอี่ยนที่มีสีหน้าขาวซีดก็รีบตรงเข้ามา

“ศิษย์พี่! ”

แต่เขาก็ไม่สามารถที่จะขัดขวางเอาไว้ได้ทัน

ฟางเอี่ยนมีสีหน้าที่ย่ำแย่อย่างมาก

เขาไม่ทราบจริง ๆ ว่า ศิษย์พี่ร่วมสำนักคนนี้ได้บรรลุเข้าสู่แดนธรรมะตั้งแต่เมื่อไร

อีกทั้งยังจะมีเพียงแค่กฎเกณฑ์ทั้งสองที่ผสมผสานกันเท่านั้น

ซึ่งการเข้าสู่ธรรมะแบบนี้ มันช่างอ่อนแออย่างยิ่ง!

ที่เขายังชักช้าไม่ยอมเข้าสู่แดนธรรมะนั้น ก็เพราะต้องการจะนำกฎเกณฑ์ทั้งหมดผสมผสานรวมกันเป็นหนึ่งเดียวให้ได้เสียก่อน แบบนี้แล้วต่อให้เขาเพิ่งจะเข้าสู่แดนธรรมะ พลังบำเพ็ญของเขาก็จะมีความแข็งแกร่งอย่างมากในบรรดาผู้ที่บรรลุแดนธรรมะ!

ในขณะนั้นเอง ก็มีสองเงาร่างเหาะเหินพุ่งตรงเข้ามา

ซึ่งเป็นสองผู้อาวุโส โดยเป็นผู้ชายคนหนึ่งและผู้หญิงคนหนึ่ง

ผู้อาวุโสทั้งสองได้มองไปยังผู้อาวุโสเจียงที่หายตัวไป แล้วก็ถอนหายใจอย่างสลด พร้อมกับขมวดคิ้วและพูดขึ้นว่า “ช่างวุ่นวายกันจริง! ”

ฟางเอี่ยนสูดหายใจลึกและพูดขึ้นว่า “อาจารย์อาทั้งสอง เป็นความผิดของฉันเองที่ไร้ความสามารถ ไม่อาจขัดขวางศิษย์พี่เอาไว้ได้! ”

ผู้อาวุโสทั้งสองต่างก็ส่ายศีรษะเล็กน้อย และพูดขึ้นว่า “ช่างมันเถอะ ในเมื่อหล่อนตัดสินใจแล้ว ก็ปล่อยให้หล่อนทำตามที่ต้องการเถอะ เรื่องราวในอดีตนั้น เป็นทางพวกเราที่ทำผิดต่อหล่อนเอาไว้! ”

ฟางเอี่ยนได้ยินดังนั้น ก็รีบพูดขึ้นว่า “อาจารย์อาทั้งสอง ถ้าหากศิษย์พี่กลับออกมาได้จริง ๆ ล่ะก็ แล้วสถาบันของพวกเรา......”

ผู้อาวุโสทั้งสองมองไปยังสถานที่ต้องห้ามที่ปกคลุมไปด้วยหมอกทึบ ด้วยแววตาที่ลึกล้ำ

ผ่านไปสักพักใหญ่ ก็พูดขึ้นว่า “แน่นอน! นี่คือกฎระเบียบอันเคร่งครัดที่ฟูจื่อได้กำหนดขึ้นด้วยตนเองเมื่อตอนที่ก่อตั้งสถาบัน และก็คือกฎระเบียบอันเคร่งครัดที่สถาบันจะต้องปฏิบัติตาม! ใครก็ห้ามเปลี่ยนแปลงเด็ดขาด! ”

“แต่ว่า นับตั้งแต่ก่อตั้งสถาบันมาจนถึงวันนี้”

“มีเก้าคนที่เดินในเส้นทางสายนี้”

“แต่มีเพียงคนเดียวที่ประสบความสำเร็จ! ”

“ซึ่งโอกาสที่หล่อนจะสำเร็จนั้นมีน้อยมาก! ”

เมื่อพูดจบ ร่างผู้อาวุโสทั้งสองก็กระพริบ หายวับไปกับที่

ในสภาพความสิ้นหวัง ฟางเอี่ยนทำได้แต่เพียงถอนหายใจอีกครั้ง แล้วก็แวบหายตัวไป

พวกลูกศิษย์ทั้งหลายของสถาบันหลังจากที่ผ่านการประลองกันมาแล้ว ต่างก็สงบเงียบกันทั้งหมด

แต่ฝ่ายระดับสูงของสถาบัน กลับเกิดเรื่องราวที่สะเทือนใจอย่างรุนแรง

เพราะว่าผู้อาวุโสเจียงได้ลุกล้ำเข้าไปในสถานที่ต้องห้าม

แต่ข่าวคราวเรื่องนี้ไม่ได้มีการแพร่กระจายออกไปแม้แต่น้อย

เพราะนี่คือความลับสูงสุดของสถาบัน

หากผู้ใดกระจายข่าวออกไป ก็จะเป็นการฝ่าฝืนกฎระเบียบของสถาบันอย่างหนัก

แต่สามวันหลังจากนั้นที่จวนยู่อ๋อง ก็ได้ทราบข่าวเรื่องนี้แล้ว

ในห้องลับ

อยู่กันครบทั้งองค์หญิงเก้าและองค์ชายสาม

เวลานี้สีหน้าของเขาทั้งสองค่อนข้างจะเคร่งเครียด

สงบเงียบกันไปสักพัก องค์ชายสามก็เอ่ยปากขึ้นเพื่อทำลายความสงบเงียบลง “น้องเก้า สถาบันจะเปลี่ยนแปลงท่าทีจริง ๆ อย่างนั้นเหรอ? ”

“ฉันไม่ใช่ว่าจะไม่ยอมในเรื่องของบัลลังก์กษัตริย์ ฉันก็แค่ไม่ยอมที่จะทนเห็นประเทศตกอยู่ภายใต้เงามืดนั้นไปตลอดอีกต่อไปได้ น้องสาวเข้าใจไหม? ”

องค์หญิงเก้าพยักหน้า ในฐานะที่เป็นลูกหลานของราชวงศ์ โดยเฉพาะลูกหลานของราชวงศ์ที่เพียบพร้อมไปด้วยความทะเยอทะยานและมุ่งมั่นอย่างไร้ขีดจำกัด จะยอมจำนนอยู่แบบนี้ได้อย่างไรล่ะ?

แต่ต่อให้เป็นกษัตริย์องค์ก่อนก็ยังไม่สามารถที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรได้

แล้วพวกเขาจะสามารถทำได้อย่างไรกันล่ะ?

พวกเขาไม่สามารถทำได้จริง ๆ!

ทั้งสองคนสงบเงียบลงกันอีกครั้ง ผ่านไปสักพัก องค์หญิงเก้าก็พูดขึ้นว่า “พี่สาม ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพี่ใหญ่เถอะ หากว่าคนผู้นั้นกลับออกมาได้จริง ๆ แล้ว! ฉันรับรู้ได้ถึงความแน่วแน่ในจิตใจของคุณ และยิ่งเข้าใจถึงการอดทนอดกลั้นของคุณ ซึ่งเชื่อว่าคุณสามารถกระทำได้เป็นอย่างดี! ”

“แต่ตอนนี้ยังไม่ใช่ช่วงจังหวะเวลาที่เหมาะสม! ”

“ถึงขนาดในช่วงระยะเวลาอันสั้นนี้ พวกเราก็คงไม่สามารถจัดการได้ ในรุ่นของพวกเรานี้ คงจะไม่สามารถจัดการได้อย่างแน่นอน! ”

“ดังนั้น พี่ใหญ่คือตัวเลือกที่ดีที่สุดแล้ว! ”

องค์ชายสามมองไปที่องค์หญิงเก้า ผ่านไปสักพัก ก็หัวเราะเสียงดังขึ้นโดยพลัน “น้องสาว ฉันจะไม่รู้ได้อย่างไรล่ะ! แต่ว่า ทำแบบนี้ไม่ได้จริง ๆ......”

“หากฉันพ่ายแพ้แล้ว! ”

“ต่อให้เธอกับพี่ใหญ่คิดที่จะปกป้องชีวิตฉันเอาไว้ ก็คงจะปกป้องไม่ได้! ”

“เมื่อถึงตอนนั้น ฉันคงจะต้องตายสถานเดียว! ”

องค์หญิงเก้าอดไม่ได้ที่จะแสดงอาการออกมา สีหน้าของเธอดูย่ำแย่อย่างที่สุด เธอรู้ว่าเขากำลังพูดอะไรอยู่ แต่ก็ยังคงกัดฟันพูดว่า “ไม่หรอก เพียงแค่มีฉัน และมีพี่ใหญ่อยู่ พวกเราจะไม่ยอมให้เกิดเรื่องราวแบบนั้นขึ้นอย่างแน่นอน! ”

“ถ้าหากแม้แต่ชีวิตของคุณยังปกป้องเอาไว้ไม่ได้! ”

“ถ้าอย่างนั้นพวกเรา ราชตระกูลว่านหลี่จะยังต้องการราชวงศ์นี้ไปเพื่อประโยชน์อะไร? ”

“ไม่มีใครสามารถทำอะไรคุณได้! ”

องค์ชายสามยิ้มอย่างขมขื่น “น้องเก้า หากฉันพ่ายแพ้แล้ว มูลค่าในตัวของฉันจะแสดงออกมาให้เห็นได้อย่างไรกันล่ะ? เธอกับพี่ใหญ่ไม่ปล่อยให้ฉันตาย แล้วพวกกลุ่มคนที่อยู่ด้านหลังของฉันล่ะ? ”

“พวกเขาจะตกลงเห็นด้วยไหม? ”

“ไม่เห็นด้วยแน่นอน! ”

“นี่คือคำมั่นสัญญาที่เสด็จแม่ของฉันเคยได้ให้ไว้กับพวกเขาในตอนนั้น! ”