จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1650

ไท่จื่อครุ่นคิดอยู่สักพักใหญ่ แล้วก็พยักหน้า “น้องเก้าพูดได้อย่างมีเหตุผล แต่เรื่องนี้ในตอนนี้นั้น ฉันไม่อาจที่จะควบคุมสถานการณ์ทั้งหมดเอาไว้ได้แล้ว! ”

องค์หญิงเก้าได้ยินดังนั้น ใบหน้าก็เต็มไปด้วยความเย็นชา “ใครจะกล้ามาบังคับ ทำให้เสด็จพี่ต้องตกอยู่ในสภาพที่ไร้มนุษยธรรมและไร้ความยุติธรรมด้วย! พวกคนแบบนี้ ปล่อยให้มีชีวิตอยู่ต่อไปก็ไร้ประโยชน์! ”

ไท่จื่อถอนหายใจ และพูดขึ้นอย่างจำใจว่า “พูดน่ะมันง่าย ถ้าหากมีเพียงแค่หนึ่งคนหรือสองคน หรือต่อให้มีเป็นสิบคน ก็ไม่ถือว่าหนักหนาอะไร แต่เรื่องของหลินหยุนนี้ เกรงว่าทุกคนคงจะไม่ตกลงที่จะให้ทำแบบนี้เป็นแน่”

องค์หญิงเก้าขมวดคิ้วขึ้นและพูดว่า “แม้แต่ความกล้าหาญเพียงเท่านี้ก็ยังไม่มีเหรอ? เสด็จพี่อย่าลืมนะว่า ยังมีองค์ชายสามอยู่อีกคน ถ้าหากยังรับประกันความปลอดภัยของหลินหยุนไม่ได้ แล้วจะสามารถรับประกันความปลอดภัยของเขาได้อย่างนั้นเหรอ? ”

“ถ้าหากแม้แต่ชีวิตของพวกเขายังปกป้องเอาไว้ไม่ได้ แล้วราชวงศ์นี้จะมีอยู่ต่อไปเพื่ออะไร? ”

“ถ้าหากเสด็จพี่ยังคงรู้สึกว่าลำบากใจ ถ้าอย่างนั้นฉันก็คงจะต้องไปเชิญให้เสด็จอาช่วยเหลือแล้ว! ”

ได้ยินคำว่าเสด็จอา ไท่จื่อก็มีสีหน้าเปลี่ยนไปทันที และรีบพูดขึ้นว่า “อย่าเอะอะโวยวายไป! ตอนนี้กำลังอยู่ในช่วงไว้ทุกข์ให้กับกษัตริย์องค์ก่อน น้องสาวคิดว่าฉันเองไม่อยากที่จะขึ้นปกครองใต้หล้าเหรอ? ไม่อยากที่จะไร้การขัดขวางอย่างนั้นเหรอ? แต่ตอนนี้ฉันยังทำแบบนั้นไม่ได้! เรื่องแค่นี้เธอก็ยังไม่เข้าใจอีกใช่ไหม? ”

องค์หญิงเก้าหัวเราะเยาะ “ตอนนี้มีสถาบันให้การสนับสนุน แต่เสด็จพี่อย่าลืมนะว่า เรื่องนี้ สถาบันยังไม่ได้แสดงท่าทีอะไร หลินหยุนก็ยังคงเป็นลูกศิษย์ของสถาบันอยู่! ”

ไท่จื่อได้ยินดังนั้นก็คิดไตร่ตรองอีกครั้ง ผ่านไปสักครู่ ก็พยักหน้า “พูดได้ถูกต้อง เรื่องนี้ยังคงต้องดูท่าทีของทางสถาบันก่อน ไม่รีบร้อน ตอนนี้ทุกอย่างยังคงไม่มีผลสรุปที่แน่นอน! ปล่อยให้เขาอยู่ในตำหนักไท่จื่อไปก่อนแล้วกัน”

ขณะที่พูด เขาก็มองไปที่องค์หญิงเก้าและพูดว่า “น้องเก้า เธอไปยังสถาบันหน่อยแล้วกัน ไปดูสิว่าทางสถาบันมีความเห็นว่าอย่างไรบ้าง”

“แต่เธอห้ามที่จะทำอะไรบุ่มบ่ามโดยเด็ดขาด! ”

“เรื่องนี้มีความเกี่ยวพันกับหลายสิ่งหลายอย่าง แม้ฉันไม่พูดเธอเองก็น่าจะรับรู้อยู่แล้ว! ”

“ห้ามทำอะไรโดยไม่ยับยั้งชั่งใจเด็ดขาด”

องค์หญิงเก้าเฉลียวฉลาดและมีไหวพริบอย่างที่สุด แต่เธอในตอนนี้ เหมือนจะเปลี่ยนไปจากเดิมเป็นอย่างมาก

ทำให้เขารู้สึกว่ามันผิดปกติ

เหมือนจะเกิดความเกี่ยวข้องอะไรกันกับหลินหยุน

ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงที่เก่งกาจมีความสามารถมากแค่ไหน แต่เมื่อเกิดความรู้สึกชื่นชอบขึ้นแล้ว ก็จะไม่เป็นตัวของตัวเองอีกต่อไป

น้องสาวที่เฉลียวฉลาดและมีไหวพริบอย่างที่สุดของตนเองนั้น ก็เป็นแบบนี้เช่นกัน

แต่มีอยู่อย่างหนึ่งที่เธอพูดได้ถูกต้อง ไม่ว่าอย่างไรเรื่องดังกล่าวที่เกิดขึ้น ก็ยังจะต้องรอดูท่าทีของสถาบันก่อน

นี่......

กลับถือว่าเป็นโอกาสที่ดีอย่างมากเลย!

สถาบันสามารถที่จะปกป้องความปลอดภัยแก่หลินหยุนได้!

สำหรับเขาแล้วนั้น ถือว่าเป็นตัวเลือกที่เหมาะสมอย่างที่สุด!

สถาบันปกป้องคุ้มครองหลินหยุน เขาก็สามารถที่จะปล่อยเลยตามเลย เมื่อถึงเวลานั้น ไม่ว่าราชวงศ์องค์ไหน หรือจะเป็นแต่ละสำนักใหญ่หรือว่าผู้ฝึกอิสระ ก็คงจะไม่เจาะจงมาที่ตัวเขาอย่างแน่นอน!

ถึงแม้จะไม่กล้าลงมือ แต่ในใจก็คงจะเกิดความรังเกียจเคียดแค้นสถาบันอยู่บ้าง

เรื่องที่น้องสามจะช่วงชิงบัลลังก์นั้น ก็กลายเป็นทำให้แต่ละสำนักใหญ่หมดอิทธิพลลงไปบ้าง

สถาบันก็เหมือนกับกลุ่มเมฆที่หนาทึบ ปกคลุมอยู่เหนือศีรษะของทุกคน

หากครั้งนี้เป็นเพราะเรื่องของหลินหยุนอีก ความรู้สึกดังกล่าวนั้นก็จะยิ่งรุนแรงมากขึ้น

แรงพลังดังกล่าวนี้ ก็จะค่อย ๆ ก่อตัวขึ้น

ต่อให้ในช่วงระยะเวลาอันสั้นนี้ จะยังคงไม่สามารถที่จะข่มขู่สถาบันได้

แต่ตราบใดที่มีจิตใจเช่นนี้แล้ว ก็จะทำให้เกิดพัฒนาการที่ยิ่งใหญ่ต่อเนื่อง!

แม้แต่องค์ชายสามกับองค์หญิงเก้าต่างก็มีจิตใจที่มักใหญ่ใฝ่สูง แล้วเขาผู้ที่เป็นถึงองค์ชายที่แท้จริงล่ะ?

ดังนั้น เขายิ่งหวังอย่างมากว่า ทางสถาบันจะตัดสินใจปกป้องความปลอดภัยของหลินหยุน

หลังจากที่ออกมาจากพระราชวัง องค์หญิงเก้าก็ตรงไปยังสถาบันเลย

เพื่อขอเข้าพบกับผู้อาวุโสไท่ซ่างทั้งสามคนของสถาบัน

แต่กลับไม่ได้พบเจอ โดยมีเพียงแต่ฟางเอี่ยน ที่ออกมาทำการต้อนรับเธอ

องค์หญิงเก้าไม่พูดจาพร่ำเพรื่อ โดยได้ถามขึ้นตรง ๆ ว่า “ผู้อาวุโสฟาง เรื่องของหลินหยุน ทางสถาบันคงน่าจะรับทราบมาก่อนแล้ว ซึ่งที่ฉันมาในครั้งนี้ ต้องการที่จะสอบถามถึงท่าทีของทางสถาบันดูสักหน่อย โดยที่ไม่สนว่าก่อนหน้านี้หลินหยุนจะมีสถานะอะไร แต่ตอนนี้คือลูกศิษย์ของสถาบัน! ”