จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1653

สีหน้าของหลินหยุนนิ่งสงบมากๆและพูด "เทพธิดาวางใจได้และอย่าคิดมาก!"

เมื่อเห็นเขาพูดแบบนี้ นางฟ้าปรวนแปรก็ไม่ถามอะไรอีกเลย

เพราะหลินหยุนคือความหวังสุดท้ายของเธอแล้ว

หลินหยุนสามารถรักษาโรคประหลาดขององค์หญิงเก้าได้ เขาก็น่าจะรักษาโรคประหลาดของเธอได้

ถึงแม้โรคประหลาดของเธอกับองค์หญิงเก้าจะต่างกันราวฟ้ากับเหว

แต่เมื่อเทียบกันแล้ว มันเป็นโรคที่รักษาไม่หายเหมือนกัน

มิฉะนั้น ด้วยฐานะของพวกเธอสองคน คงไม่เสียเวลารอจนถึงตอนนี้อยู่แล้ว!

ตอนนี้เธอทำได้แค่เชื่อมั่นในตัวหลินหยุนเท่านั้น

หลินหยุนทำตัวเหมือนเดิมตลอด ทุกวันนอกจากรักษาโรคประหลาดให้นางฟ้าปรวนแปรแล้ว เขาก็ศึกษาแผนผังดาวจักรวาลตลอดเวลา

อันที่จริงแผนผังดาวจักรวาลนั้นง่ายมากๆ

ไม่ต้องพูดถึงหลินหยุนที่เป็นนักบำเพ็ญเซียนเลย แม้แต่คนธรรมดาทั่วไป ถ้าดูหลายๆรอบ ก็คงสามารถจำทุกอย่างของแผนผังดาวจักรวาลได้

แน่นอนว่าหลินหยุนไม่ได้มองดูเฉยๆเท่านั้น แต่เขากำลังวิเคราะห์มันอย่างละเอียดต่างหาก

เขากำลังคิดอยู่ว่าหลังจากนี้จะหลบหนียังไง

ตอนนี้ มีสองเส้นทางที่เขาสามารถเลือกได้

เส้นทางที่หนึ่ง เดินผ่านอาณาเขตที่โลกฉองหลงบุกเบิกออกมาและเข้าไปในความมืด จากนั้นก็ตรงไปยังโลกพยัคฆ์ฟ้าที่อยู่ใกล้ที่สุด

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้โลกทั้งสองใบไม่ได้มีพื้นที่ติดต่อกัน

ด้วยพลังที่เขามีอยู่ในตอนนี้ ถ้าพาฉินหลันที่ไม่มีพลังไปด้วย มันคงเป็นเรื่องที่ยากมากๆ

อาณาเขตที่ยังไม่ถูกบุกเบิกเต็มไปด้วยความมืดและมันอันตรายทุกย่างก้าว

เส้นทางนี้ เป็นเพียงแค่หนึ่งในเส้นทางที่สามารถเลือกได้เท่านั้น

แต่มันไม่ใช่เส้นทางที่ดีที่สุด

นอกจากเส้นทางนี้แล้ว ยังมีเส้นทางที่สอง

นั้นก็คือตรงไปยังทิศใต้ และเข้าไปยังโลกอุไรลิง

แต่โลกอุไรลิงกำลังค่อยๆยึดอาณาเขตของโลกฉองหลง ทิศใต้มีแต่สงคราม กองทัพทหารของทั้งสองโลกต่างรวมกันอยู่ตรงนั้น

ถ้าเลือกที่จะไปที่โลกอุไรลิง มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

และจากตำแหน่งของกองทัพทหารกลางไปถึงโลกอุไรลิง ระยะทางก็ยาวมากๆ

ไม่สามารถเดินทางถึงในระยะเวลาสั้นๆอยู่แล้ว

เมื่อโดนยอดฝีมือแดนดั่งเทพจำนวนมากไล่สังหาร ถ้าเขาต้องการพาฉินหลันเดินทางถึงโลกอุไรลิงอย่างปลอดภัย โอกาสสำเร็จมีน้อยมากๆ

ดังนั้นทั้งสองเส้นทาง ล้วนเป็นเรื่องยาก โอกาสทำสำเร็จมีน้อยมากๆ

การที่หลินหยุนขมวดคิ้วตลอดเวลา และดูแผนผังดาวจักรวาลทุกวัน อันที่จริงเพราะเขายังตัดสินใจไม่ได้ต่างหาก

แต่จากความรู้สึกของเขานั้น เขาอยากจะเดินผ่านอาณาเขตที่ถูกบุกเบิกออกมาและตรงไปยังโลกพยัคฆ์ฟ้ามากกว่า

สำหรับการเผชิญหน้ากับยอดฝีมือแดนดั่งเทพหลายสิบคนไล่สังหาร และอาจจะมียอดฝีมือจำนวนมากจากกองทัพทหารกลางด้วย เขาคิดว่าเข้าไปในดินแดนแห่งความมืดจะดีกว่า

วันที่ห้า หลินหยุนรักษาโรคประหลาดไปด้วย และถามนางฟ้าปรวนแปรไปด้วย "ไม่ทราบว่าเทพธิดารู้จักสนามรบหมื่นจักรวาลมากน้อยแค่ไหน?"

นางฟ้าปรวนแปรพูด"น่าจะรู้จักมากกว่าคุณไม่มาก ฉันรู้แค่ว่าสนามรบหมื่นจักรวาลอันกว้างใหญ่ไพศาลแห่งนี้ มันมีอยู่นานมากๆแล้ว!"

"มันเป็นสถานที่ที่กว้างใหญ่ไพศาลและเชื่อมต่อหมื่นจักรวาลได้!"

"เมื่อนานมาแล้ว ชนเผ่าต่างๆได้เกิดสงครามครั้งใหญ่ขึ้น!"

"ทำให้ที่นี่กลายเป็นสนามรบอันกว้างใหญ่!"

"ทุกๆที่เต็มไปด้วยการฆ่าฟันและอันตราย!"

"มีตำนานเล่าว่า จักรวาลที่พวกเราสามารถมองเห็นในตอนนี้ มันไม่ใช่จักรวาลเหมือนทุกวันนี้อย่างแน่นอน ในจักรวาลนั้นยังมีอาณาเขตที่ถูกบุกเบิกออกมาเหมือนกัน!"

"แต่เวลาหนึ่งวันนี้ มันคงเป็นเวลาที่ยากลำบากมากๆ!"

"ถ้าคุณสามารถเข้าไปในดินแดนมืดมิดได้ ยอดฝีมือที่อยู่ภายนอกและอยากจะสังหารคุณ พวกเขาไม่กล้าเข้าไปไล่สังหารคุณอยู่แล้ว!"

"เพราะด้านในของดินแดนมืดมิด มันอันตรายมากๆ ถ้าอยากจะเดินผ่านดินแดนมืดมิดและตรงไปที่โลกพยัคฆ์ฟ้า มันคงไม่ใช่เรื่องง่ายๆอย่างแน่นอน!"

"คนที่สามารถเดินผ่านดินแดนมืดมิดได้ ไม่ถึงหนึ่งเปอร์เซ็นต์ด้วยซ้ำ!"

"อย่างไรก็ตาม มันก็ดีกว่าคุณเลือกเส้นทางที่ยาวมากๆที่ตรงไปยังโลกอุไรลิง!"

หลินหยุนพยักหน้า"ดูเหมือนว่ามันคงจะเป็นเส้นทางที่ดีที่สุดแล้ว!"

คำพูดของนางฟ้าปรวนแปรไม่ได้ต่างจากความคิดของหลินหยุนเลย

เมื่อนางฟ้าปรวนแปรได้ยินก็พูด"ฉันพูดออกมาเฉยๆเท่านั้น คุณชายหลินหยุนไม่ควรเชื่อทั้งหมด! ในเมื่อฉันคิดเรื่องเหล่านี้ได้ คนที่อยู่ภายนอกก็คงคิดได้เหมือนกัน!"

หลินหยุนพยักหน้า เขาไม่ได้พูดอะไรอีก

ส่วนคนที่อยู่ภายนอก เมื่อเดินทางเข้าใกล้ทะเลหมอกเรื่อยๆ พวกเขาก็สังเกตทุกอย่างมากขึ้น

ผ่านไปสองวัน ทะเลหมอกก็ปรากฏอยู่ด้านหน้าทุกคน

เสียงของอ๋องบู๊ก็ดังขึ้นทั่วเรือมังกรบิน"พวกเรากำลังจะเข้าสู่ทะเลหมอก ขอให้ทุกคนเก็บซ่อนพลังของตัวเองไว้ให้ดี เพราะด้านในของทะเลหมอกมีหนอนเมฆอาศัยอยู่ ถ้าเก็บซ่อนพลังได้ไม่ดี อาจจะถูกหนอนเมฆพบเห็นก็ได้!"

"ถ้าทำให้กองทัพหนอนเมฆโจมตีพวกเรา ก็อย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจละกัน!"

เมื่อได้ยินคำพูดของอ๋องบู๊ ทุกคนรีบเก็บพลังของตัวเอง รวมถึงหลินหยันกับนางฟ้าปรวนแปรด้วย

หลินหยุนกำลังจะฝังเข็มให้นางฟ้าปรวนแปร เมื่อได้ยินก็พูดเบาๆ"ไม่มีเวลาอีกแล้ว ดูเหมือนเทพธิดาคงต้องไปพร้อมกันพวกเราแล้ว!"

"บางทีถ้าครั้งนี้ฉันรอดชีวิตกลับไปได้ ต้องมีสักวันหนึ่งที่ฉันจะกลับมาที่โลกฉองหลง และรักษาโรคประหลาดให้เทพธิดาอีกครั้ง!"

นางฟ้าปรวนแปรพูด"อันที่จริงฉันก็อยากจะออกเดินทางไปทั่วสนามรบหมื่นจักรวาลอยู่แล้ว ครั้งนี้ฉันอยากจะร่วมเดินทางกับคุณชายหลินหยุนและแม่นางฉินหลัน หวังว่าพวกคุณจะไม่ปฏิเสธฉัน!"

สายตาของหลินหยุนเปล่งประกายและพูด"อันที่จริงเทพธิดาไม่ต้องทำแบบนี้ก็ได้ ถึงแม้จะรักษาไม่สมบูรณ์ทั้งหมด แต่ก็รักษาได้พอสมควรแล้ว"