เมื่อเห็นอันดับสำนักยีเจี้ยนของตัวเอง ชายชราของสำนักยีเจี้ยนนั้น ก็หายใจเร็วอย่างยิ่งในทันที แทบไม่อยากเชื่อสายตาของตัวเองจริงๆ
นี่มันเป็นเรื่องเหลือเชื่อเกินไปจริงๆ!
ยังมีซ่งจื่อเหลียงและฉิงเอ๋อร์ทั้งสองคนอยู่ข้างๆ ก็ไม่อยากเชื่อเลย
ผู้ชายที่หน้าแผนกต้อนรับ คือหลินหยุน?
แต่ว่านี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?
ต้องรู้ว่า ตอนที่เขาออกไป คุณชายเย่หยู่ทั้งสี่คน แต่กำลังรอผู้ชายคนนี้อยู่!
เมื่อชายวัยกลางของสำนักบูรพาคนนั้นถามไถ่เย่หยู่ เขาก็รู้สึกแปลกมากมาโดยตลอด
มิน่าล่ะทำไมคุณชายเย่หยู่ถึงไม่ออกมา
แต่ว่ามีสำนักจินต์ สำนักดาบลอย และลูกศิษย์ทั้งสามคนของสำนักกระบี่ แต่เขากลับไม่ได้คิดมากเกินไป
เขาเดาว่าเย่หยู่น่าจะไม่ได้รอให้หลินหยุนปรากฏตัว ต่อจากนั้นก็ย้อนกลับไปค้นหาที่ส่วนลึกของทุ่งน้ำแข็งอีกครั้ง
แต่ว่าตอนนี้หลินหยุนกลับมาแล้ว
แต่เย่หยู่กลับไม่ได้กลับมา
หรือว่าหลินหยุนซ่อนตัวไว้ เย่หยู่ทั้งสี่คนไม่ได้อยู่รอ สุดท้ายรอจนทั้งสี่คนจากไป ถึงได้ออกมาเป็นคนสุดท้ายเหรอ
มันน่าจะเป็นแบบนี้นะ
ไอ้ผู้ชายเจ้าเล่ห์!
แต่ว่า…….
ผู้ชายคนนี้จะฆ่าสัตว์อสูรมากมายขนาดนี้ได้อย่างไร!
แก้วหินปีศาจหนึ่งหมื่นสามพัน กลับอยู่ในอันดับต้นๆของการจัดอันดับบุคคล มันน่าเชื่อเกินไปจริงๆ
ผู้ชายคนนี้ เป็นแดนจิตปฐมตอนปลายสูงสุดอย่างแน่นอน!
ก่อนหน้านี้ตัวเองกลับมีเรื่องกับคนที่น่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่าไอ้อาจารย์แก่ตายยากของตัวเองแบบนี้
อันตรายเกินไปจริงๆ!
ผู้ชายคนนี้จะไม่หาเรื่องตัวเองใช่มั้ย?
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ภายในใจของซ่งจื่อเหลียงเริ่มหวาดกลัวขึ้นมา และพูดกับชายชราที่อยู่ข้างหน้าอย่างแผ่วเบาว่า “อาจารย์ครับ จู่ๆลูกศิษย์ก็นึกขึ้นมาได้ ว่ามีเรื่องบางอย่างต้องไปจัดการ ดังนั้นลูกศิษย์ขอตัวก่อน อาจารย์วางใจได้ ลูกศิษย์จะพยายามกลับไปที่สำนัก!”
ชายชราและฉิงเอ๋อร์ที่อยู่ด้านข้างอดไม่ได้ที่จะตะลึง ฉิงเอ๋อร์ไม่เข้าใจทำไมจู่ๆศิษย์พี่ก็พูดแบบนี้ ชายชรากลับเข้าใจอย่างชัดเจน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง พยักหน้า และพูดขึ้นมาว่า “งั้นก็ได้ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ แกก็กลับไปก่อนเถอะ!”
เมื่อซ่งจื่อเหลียงได้ยินเช่นนี้ ก็มองลึกไปที่หลินหยุนที่อยู่บนเวทีแวบหนึ่ง และออกไปจากเมืองล่าบูรพาอย่างรวดเร็ว
ไม่ไปตอนนี้ ใครจะรู้ว่าหลินหยุนจะแก้แค้นหรือไม่เมื่อเจอเขาภายหลัง?
ถ้าเกิดเขาอยากฆ่าตัวเอง นั่นเป็นคนที่แม้แต่อาจารย์ของตัวเองก็ไม่สามารถต้านทานได้
และในเวลานี้ ทุกคนมองไปทางหลินหยุนอย่างเหลือเชื่อ
หลินหยุนคนนี้คือใครกัน?
สำนักยีเจี้ยน ก็เป็นสำนักอะไรอีก?
คนส่วนใหญ่ไม่เคยได้ยินชื่อสำนักยีเจี้ยนมาก่อนด้วยซ้ำ
กลับมีลูกศิษย์แบบนี้ปรากฏตัว?
นี่มันทำให้คนเหลือเชื่อจริงๆ!
ได้รับการจัดอันดับที่หนึ่งของการจัดอันดับบุคคลในทันที
ในเวลานี้ ชายวัยกลางคนจากสำนักบูรพา มองไปทางหลินหยุน สีหน้ากลับไม่พอใจในทันที
แต่กลับไม่ได้พูดอะไร
หลังจากที่มองดูสักพัก แววตาก็มองไปทางสำนักกระบี่ สำนักดาบลอย ยังมีลูกศิษย์ทั้งสามคนนั้นของสำนักจินต์
ส่วนทำไมเย่หยู่จะต้องย้อนกลับไปที่ส่วนลึกของทุ่งน้ำแข็ง ก็มีการคาดเดาอยู่บาง
ก็เข้าใจว่าเหตุผลทำไมครั้งนี้พวกเขาทั้งสามคนนี้ของสำนักจินต์ ถึงได้ล่าแก้วหินปีศาจได้จำนวนน้อยขนาดนี้ในครั้งนี้
ก็เป็นเพราะว่าปรากฏเด็กน้อยที่ชื่อหลินหยุนคนนี้ปรากฏตัว
เด็กน้อยคนนี้ ต้องครอบครองพื้นที่ล่าสัตว์ของพวกเขา
แต่เย่หยู่ทั้งสี่คนไม่คิดจะฆ่าคนคนนี้งั้นเหรอ?
ไม่หรอก น่าจะคิดแล้ว เพียงแต่ว่าเด็กน้อยคนนี้เจ้าเล่ห์อย่างยิ่ง ไม่สามารถที่จะตามหาคนคนนี้ได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...