ในมือของหลินหยุนถือกระบี่เฮ่าเทียนไว้ กฎเกณฑ์แห่งกระบี่ก็ระเบิดออกเสียงดังสนั่น
กฎเกณฑ์แห่งกระบี่ของเขายังคงอ่อนแอมาก แต่ในขณะนี้ปราณดาบอยู่ในแนวราบ ความอาฆาตเต็มท้องฟ้า และกวาดล้างโลก
ตรงไปห่อหุ้มวู่ซินคนนี้ไว้ในทันที
เมื่อวู่ซินเห็นเช่นนี้ เปลือกตากระตุกอย่างรุนแรง สีหน้าก็เปลี่ยนไปอย่างมาก
ปลดปล่อยสามกฎเกณฑ์ออกมาทั้งหมด
แต่ภายใต้ดาบนี้ของหลินหยุน สามกฎเกณฑ์ก็พังทลายลงทั้งหมด
ไม่มีการต่อต้านใดๆอย่างแน่นอน
วู่ซินกรีดร้อง และบินออกไปอย่างบ้าคลั่ง บาดแผลนับไม่ถ้วนถูกฟันด้วยปราณดาบทั่วร่างกาย
เลือดพุ่งออกจากปาก
หลินหยุนยืนอยู่กลางอากาศ มองไปทางวู่ซินด้วยสายตาเยือกเย็น “ตอนนี้ นายยังมีอะไรจะพูดอีกไหม? หากยังไม่พอใจ มาหาฉันภายหลังได้! หรือว่าฉันให้โอกาสนายอีกครั้ง รอนายลงมือ!”
ทุกคนก็นิ่งอึ้งอีกครั้ง!
ในบรรดาลูกศิษย์ดั่งเทพรุ่นนี้ของทั่วทั้งสำนักบูรพา มีทั้งหมดมีสามสิบกว่าคน
และวู่ซินในฐานะแดนดั่งเทพตอนต้นที่ผสมผสานสามกฎเกณฑ์ ก็สามารถจัดอันดับอยู่ที่ยี่สิบกว่า ซึ่งค่อนข้างแข็งแกร่งอยู่แล้ว
แต่ในขณะนี้ ผู้แข็งแกร่งเช่นนี้ ก็พ่ายแพ้อย่างราบคาบให้กับหลินหยุนที่มีเพียงพลังแห่งกฎเกณฑ์ที่หนึ่ง เพิ่งจะก้าวเข้าสู่แดนดั่งเทพตอนต้น
กฎเกณฑ์แห่งกระบี่ของหลินหยุน คมเกินไปจริงๆ
ฟันหนึ่งดาบเป็นสามแผล ดูเหมือนท่าทางยังผ่อนคลายอย่างยิ่ง แต่มันแตกเป็นเสี่ยงในทันที แข็งแกร่งเกินไปจริงๆ!
ในเวลานี้ หลิ่วซวี่เอ๋อก็ทนไม่ได้อีก และบินตรงลงไป
หลินหยุนแววตาสั่นไหว มองไปทางอีกฝ่าย หลิ่วซวี่เอ๋อก็มาถึงตรงหน้า
“นาย ไปกับฉัน!”
จากนั้น มองดูหลินหยุนด้วยสายตาเย็นชา และหันหลังกลับไป
หลังจากที่หลินหยุนหยุดชั่วครู่ ก็บินตามขึ้นไป และบินขึ้นไปที่เขาต้าเหอด้วยกัน
ในเวลานี้เหล่าลูกศิษย์ยอดเขาต่างๆก็มึนงง
หลังจากมองดูหลินหยุนและหลิ่วซวี่เอ๋อหายตัวอยู่บนเขาต้าเหอ ถึงได้ตั้งสติได้
ทั้งสองคนบินลงไปที่พื้น หลินหยุนจ้องมองไปที่ทั่วทั้งเขาต้าเหอ ไม่ได้สัมผัสถึงลมปราณของผู้แข็งแกร่ง สุดท้ายสายตาของหลินหยุนจ้องมองไปที่บนตัวของหลิ่วซวี่เอ๋อ
และหลิ่วซวี่เอ๋อในเวลานี้ ก็กำลังจ้องมองเขา
หลินหยุนพูดขึ้นมาว่า “ผู้อาวุโสฉวี่เหอไม่อยู่เหรอ?”
สีหน้าของหลิ่วซวี่เอ๋อไม่พอใจในทันที
“นายรู้ไหมเมื่อกี้นี้นายมีเรื่องกับใคร? ทำไมคนอย่างนายถึงได้กล้าหาญเช่นนี้? เย่อหยิ่งเกินไปแล้วจริงๆ!”
“พวกเขาก็เป็นลูกศิษย์ของเขาจื่อหยุน และคนของเขาจื่อหยุนก็เข้าข้างกันที่สุด ตอนนี้นายมีเรื่องกับพวกเขา ยังยอมรับด้วยว่าตัวเองฆ่าเย่หยู่ นายว่าต่อไปนายจะทำยังไง!”
หลินหยุนไม่ได้ใส่ใจด้วยซ้ำ ไม่มีความรู้สึกดีใดๆต่อหญิงสาวตรงหน้านี้
ไม่ต้องคิดก็รู้ว่า การมาของเขา แม้ว่าฉวี่เหอไม่อยู่ ก็ต้องมีการมอบหมายคำสั่ง
และผู้หญิงคนนี้ต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับฉวี่เหอ
แต่ว่า ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ปรากฏตัวทันทีที่ตัวเองมาถึง แต่กลับมองดูตัวเองต่อสู้กับลูกศิษย์หลายคนของเขาจื่อหยุน
ถึงกับหลังจากที่ตัวเองเอาชนะเย่สวินทั้งสี่คนนั้น ก่อนหน้าที่วู่ซินจะปรากฏตัว เธอมีเวลาปรากฏตัวได้นานมาก แต่เธอยังคงไม่ปรากฏตัว!
นี่ก็แสดงว่าผู้หญิงคนนี้ตั้งใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...