สรุปตอน บทที่ 1679 เวลากระชั้นชิด – จากเรื่อง จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ โดย จูผาซู่
ตอน บทที่ 1679 เวลากระชั้นชิด ของนิยายใช้ชีวิตเรื่องดัง จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ โดยนักเขียน จูผาซู่ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
เมื่อผู้อาวุโสอีกคนหนึ่งได้ยิน ก็พูดด้วยรอยยิ้มในทันที “เป็นต้นกล้าที่ดีจริงๆ แต่ก็ยังต้องขัดเกลา ตอนนี้ หลักแหลมเกินไป!”
หลังจากที่นิ่งไป ผู้อาวุโสก็พูดต่อว่า “ส่งมอบให้ฉวี่เหอไปจัดการเถอะ! อยู่บนดาวบูรพา หากไม่ให้ความสำคัญกับสำนักบูรพาของพวกเรา งั้นเขาก็ไม่มีทางไปสามสำนักนั้นหรอก!”
หลินหยุนออกจากสำนักบูรพา และกลับไปที่เขาเสี่ยวหยุน
เขาก็คาดไม่ถึงว่า จะเกิดเรื่องไม่คาดคิดแบบนี้
หลิ่วซวี่เอ๋อคนนั้น ก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ตั้งแง่กับเขาขนาดนี้ เธอเป็นศิษย์ก้นกุฏิของฉวี่เหอ
น่าจะเป็นตอนที่ฉวี่เหอจากไป พูดเรื่องราวบางอย่างเกี่ยวกับตัวเองให้หญิงสาวคนนี้ ดังนั้นถึงทำให้ผู้หญิงคนนี้แสดงท่าทีแบบนี้ต่อตัวเอง
หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง หลินหยุนน่าจะคิดได้พอประมาณแล้ว
กลับไปถึงเขาเสี่ยวหยุน หลินหยุนเริ่มเก็บตัวอีกครั้ง
ทะลวงถึงขั้นแดนดั่งเทพแล้ว แต่ผลการฝึกตนของเขาอันที่จริงยังไม่ได้บรรลุถึงระดับที่มั่นคงเป็นพิเศษ ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้ยังมีปัญหาอย่างหนึ่งด้วย นั่นก็คือเขายังต้องทำการตัดสินใจเลือก
ก็คือจะเลือกที่จะผสมผสานกฎเกณฑ์ที่หนึ่งหรือไม่ ก็ไปเสริมสร้างความแข็งแกร่งของกฎเกณฑ์ผสมผสานอย่างรวดเร็ว
ตัวอย่างเช่นวันนี้ผสมผสานกฎเกณฑ์ที่หนึ่งของกฎเกณฑ์แห่งกระบี่
ถ้าหากเสริมสร้างความแข็งแกร่งต่อไป งั้นก็จะผสมผสานอย่างใกล้ชิดมากขึ้น ต่อไปถ้าหากมีสถานการณ์ที่อยากจะปรับตัวปรากฏขึ้นจริงๆ จะกลายเป็นเรื่องยากมากยิ่งขึ้น
แต่ถ้าหากเลือกที่จะเสริมสร้างความแข็งแกร่งต่อไป พลังการต่อสู้จะเพิ่มขึ้นช้ามาก
แน่นอนว่า แม้ว่าเขาไม่ได้เสริมสร้างความแข็งแกร่ง ระดับความแข็งแกร่งกฎเกณฑ์ของเขาก็ไม่ใช่ว่าผู้บำเพ็ญทั่วไปสามารถที่จะเปรียบเทียบได้
ก็เหมือนกับเย่สวิน แม้ว่าจะเป็นสามกฎเกณฑ์ ยิ่งไปกว่านั้นเวลาฝึกฝนก็ไม่ได้นับว่าสั้น แต่หลินหยุนอยู่ภายใต้กฎเกณฑ์ที่หนึ่ง ก็ยังเปราะบาง
นี่คือจุดแข็งและจุดอ่อนของกฎเกณฑ์ ที่สร้างขึ้น
แน่นอนว่า สิ่งนี้ก็ขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่งของกฎเกณฑ์ด้วยเช่นกัน
กฎเกณฑ์บางอย่าง ตัวอย่างเช่นกฎเกณฑ์ห้าธาตุ ยังมีกฎเกณฑ์แห่งร่างกาย กฎเกณฑ์แห่งกระบี่ กฎเกณฑ์แห่งมีด กฎเกณฑ์แห่งหอกเป็นต้น นี่ล้วนเป็นกฎเกณฑ์ที่ทรงพลังอย่างยิ่ง
เพียงแต่ว่ากฎเกณฑ์แห่งกระบี่ของหลินหยุน เกี่ยวกับการฆ่ามากกว่า และมันคือพลังโจมตีทั้งหมด
เลือกยังไง หลินหยุนยังคิดไม่ได้
หลังจากลังเลอยู่สองสามวัน หลินหยุนก็ยังไม่ได้เลือก ดังนั้นจึงปล่อยเรื่องนี้ไว้ก่อน จากนั้นเริ่มผสมผสานกฎเกณฑ์ที่สอง
ในเวลานี้ สิ่งรองรับที่เขาได้มาก่อนหน้านี้ ก็มีที่ได้ใช้
กลายเป็นของทดลองของหลินหยุน
หลินหยุนเริ่มรวมตัวกฎเกณฑ์แห่งกระบี่สั้น ครั้งนี้เขาไม่ได้รวมเข้ากับตัวเขา แต่ผสมผสานพลังกฎเกณฑ์เข้าสู่ในสิ่งรองรับชิ้นนั้น
สิ่งรองรับชิ้นนี้ น่าจะสามารถผสมผสานกฎเกณฑ์ทั้งห้าได้ แม้ว่าจะน้อยมาก แต่ก็สามารถที่จะใช้เป็นการทดสอบเบื้องต้นสุดได้
หลังจากที่ผสมผสานกับกฎเกณฑ์แห่งกระบี่สั้น หลินหยุนผสมผสานกริช
ในเวลานี้ เจียซินพูดขึ้นมาว่า “ถ้าหากกฎเกณฑ์แห่งกริชผสมเข้าด้วยกับมีดสั้น น่าจะไม่เป็นปัญหาใหญ่ แต่ว่าต้องคิดให้ดีก่อน หลังจากที่ผสมผสานมีดยาว ต้องผสมผสานหอกยาว หอกสั้นเหรอ?”
“หลังจากที่หอกยาวแล้ว ยังต้องผสมผสานกฎเกณฑ์แห่งอาวุธอื่นต่อไหม? ถ้าอย่างนั้นกฎเกณฑ์แห่งอาวุธทั้งหมด เริ่มต้นด้วยดาบและจบลงด้วยสิ่งไหน?”
“มีปัญหาอีกเรื่องหนึ่งที่มองข้ามไม่ได้”
“นั่นก็คือนายแน่ใจเหรอว่าสามารถเข้าใจกฎเกณฑ์แห่งอาวุธมากมายขนาดนั้นได้?”
“ต้องรู้ว่า นี่มันเป็นสิ่งที่ยากมาก!”
“ทางที่ดีนายต้องคิดทบทวนให้ดี อย่ามั่นใจมากเกินไป!”
“เข้าใจกฎเกณฑ์ เป็นสิ่งที่พื้นฐานที่สุด!”
หลินหยุนพยักหน้า “แน่นอนว่าฉันรู้เรื่องนี้ แต่สิ่งที่ฉันลำบากใจในตอนนี้คือ จะต้องเสริมสร้างความแข็งแกร่งของกฎเกณฑ์แห่งกระบี่ผสมผสานด้วยกันก่อนหรือไม่!”
ทันทีที่เจียซินได้ยิน ก็รู้ว่าหลินหยุนกำลังคิดอะไรอยู่ และก็ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและพูดขึ้นมาว่า “ถ้าหากยืนอยู่มุมมองของฉัน ยังต้องเลือกที่จะแข็งแกร่งขึ้นก่อน ไม่เช่นนั้น ผลการฝึกตนของฉันอยู่ในสนามรบหมื่นจักรวาล ยังคงไม่เพียงพอ!”
“หากไม่มีผลการฝึกตนเพียงพอรองรับ ทุกก้าวที่นายเดินก็อยู่ในสถานการณ์อันตราย! และนายมีความมั่นใจไม่เพียงพอ!”
หลินหยุนพยักหน้า “เธอพูดถูก! ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นก็เสริมสร้างความแข็งแกร่งของกฎเกณฑ์ก่อน! สำหรับฉันในตอนนี้ เวลากระชั้นชิดจริงๆ!”
เย่เยว่พวกเขาก็ตามหาไม่พบ เย่เยว่ในเวลานี้ ไม่รู้ว่าแบกรับกับความเจ็บปวดทุกข์ทรมานที่ไม่สามารถจินตนาการได้ในสถานที่แบบไหน
ไม่มีพลังเพียงพอ จะสามารถตามหาเย่เยว่มาได้อย่างไร?
หลังจากที่หาพบ แล้วสามารถที่จะช่วยเย่เยว่ให้รอดพ้นได้อย่างไร?
ดังนั้นเสริมสร้างความแข็งแกร่งให้โดยเร็วที่สุด นี่ต่างหากเป็นเรื่องเร่งด่วนที่สุด!
ผสมผสานกฎเกณฑ์อันทรงพลังไปด้วย ทำความเข้าใจกฎเกณฑ์เข้าไปด้วย
หลังจากทำการตัดสินใจ หลินหยุนก็หยุดคิดเรื่องอื่นๆ และเริ่มเข้าใจกับซึมซับพลังของกฎเกณฑ์ดาบอย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้น
การทำความเข้าใจแง่มุมนี้ เป็นเรื่องง่ายมากสำหรับเขา ถึงกับไม่ต้องไปทำ
เพราะว่ากฎเกณฑ์แห่งกระบี่สำหรับเขาในชาติก่อน ได้เข้าใจในระดับที่ลึกซึ้งมากแล้ว
ตอนนี้ก็ดูดซับพลังของกฎเกณฑ์แห่งกระบี่ทีละเล็กน้อย ต่อจากนั้นทำให้กฎเกณฑ์แห่งกระบี่ของตัวเองแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ
สองเดือนต่อมา ผลการฝึกตนของหลินไม่เพียงแต่มีเสถียรภาพอย่างสมบูรณ์ กฎเกณฑ์แห่งกระบี่ของเขาก็แข็งแกร่งขึ้นมากเช่นกัน
อาศัยกฎเกณฑ์แห่งกระบี่ของเขา ต้องการไปต่อต้านแดนดั่งเทพตอนกลาง ก็ยังค่อนข้างยากลำบาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
จบแค่นี้จริงดิ ไม่มั้ง เหมือนคนเขียนโดนตัดจบใน 5 ตอน อะไรกันนี่ อ่านถึงประมาณตอนที่ 1,500-1,600 พอละ หลังจากนั้นเละ ช่วงสุดท้ายนี่มั่วบ้านงานมั่ก ๆ...
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...