จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1687

เห็นได้ชัดว่ากระจายหรือว่าถูกดูดซับมากเกินไป

ถึงได้ก่อให้เกิดสถานการณ์แบบนี้

หลินหยุนเข้าสู่ในสนามรบ และความรู้สึกก็ชัดเจนมากยิ่งขึ้น

หลังจากที่หลินหยุนเข้าสู่สนามรบ ร่างของหญิงสาวคนหนึ่ง ก็ปรากฏตัวตรงหน้าของเขาอย่างรวดเร็วมาก

หญิงสาวคนนี้ท่าทางอายุประมาณยี่สิบเจ็ดยี่สิบแปด

ในเวลานี้นั่งขัดสมาธิรวบรวมสมาธิ ดูดซับพลังแห่งกฎเกณฑ์อย่างต่อเนื่อง

เมื่อหลินหยุนเห็นหญิงสาว หญิงสาวก็ลืมตาขึ้นมาอย่างกะทันหัน มองไปทางเขา

หลังจากที่ทั้งสองคนสบตากัน หลินหยุนก็ไม่ได้แสดงท่าทีอะไร หลังจากที่รับรู้อย่างรอบคอบ ก็บินออกไปข้างนอกอีกด้านหนึ่ง

เพราะว่าเขารู้สึกว่ามีกฎเกณฑ์แห่งขวานอยู่

แม้ว่าไม่ได้แข็งแกร่งมาก แต่ค้นคว้าทำความเข้าใจที่นี่ ก็นับว่าไม่เลว!

สามารถที่จะเร่งความเร็วของการเข้าใจต่อกฎเกณฑ์แห่งขวานได้

ผ่านไปหนึ่งวัน

ในมือของหลินหยุนมีโครงร่างขวานเล่มหนึ่ง ปรากฏออกมา

ความเร็วในการเข้าใจนั้นเร็วมากจริงๆ

ตอนที่เข้าใจกฎเกณฑ์แห่งขวาน หลินหยุนก็ไม่ได้หยุดทำความเข้าใจกฎเกณฑ์อย่างอื่น แม้ว่าไม่ใช่กฎเกณฑ์แห่งอาวุธ เขาก็ไปทำความเข้าใจเหมือนกัน สรุป เส้นทางที่เขาเดินนี้ เรียกได้ว่าหนทางนับหมื่น

กฎเกณฑ์ทุกอย่างก็ต้องทำความเข้าใจ

นี่เป็นการสะสม

ในแง่ของความเร็วในการเข้าใจ เขาถึงกับเริ่มแปลกใจ

เพราะว่าเขาในชาติก่อน ก็เข้าใจสิบกฎเกณฑ์หลายสิบกฎเกณฑ์ แต่ความจริงความเร็วไม่ได้เร็วเท่ากับในชาตินี้

ปีนั้นเข้าใจกฎเกณฑ์แห่งกระบี่ นั่นก็ถือว่าเร็วที่สุดแล้ว

เขาก็ใช้เวลาหนึ่งปีกว่า

แต่ว่าตอนนี้ กฎเกณฑ์มากมายที่เขาไม่เคยเข้าใจในชาติก่อน ตอนนี้เข้าใจแล้ว ก็ผ่านพ้นสถานการณ์ไปหลายวัน

ยิ่งไปกว่านั้นกฎเกณฑ์ที่เขาเข้าใจนั้นยิ่งอยู่ยิ่งมาก ระยะเวลาที่ต้องใช้เวลาทำความเข้าใจกฎเกณฑ์ ก็ต้องเพิ่มความเร็ว

เขาถึงกับไม่รู้ว่าทำไมปรากฏสถานการณ์แบบนี้

เจียซินก็ตกใจจนชินชาไปตั้งนานแล้ว

หลินหยุนในตอนนี้ ในสายตาของเธอ นั่นคือสัตว์ประหลาดอย่างยิ่ง!

และอีกด้านหนึ่ง หญิงสาวคนนั้นก็รับรู้กฎเกณฑ์แห่งหมอกได้ตลอด

หนึ่งเดือน ผ่านไปอย่างรวดเร็ว

กฎเกณฑ์แห่งหมอกของอีกฝ่ายหนึ่ง ยังไม่ได้เข้าใจอย่างสมบูรณ์

ถึงกับก่อนหน้านี้ทำความเข้าใจไม่รู้ว่าเป็นเวลานานมากเท่าไหร่แล้ว

แต่นี่เป็นภายในหนึ่งเดือน หลินหยุนเข้าใจเกือบยี่สิบกฎเกณฑ์แล้ว

ตอนที่เริ่มแรกสุด หญิงสาวยังไม่ได้สนใจหลินหยุนมากนัก

เพราะว่าไม่รู้จักกัน

เพียงแค่จากการสื่อสารในสำนัก เธอรับรู้ตัวตนของหลินหยุน

แต่ว่า ไม่ได้พูดคุยอะไรกับหลินหยุน ก็ไม่รู้ว่าจะพูดคุยอะไรกัน

แต่ว่าตามกาลเวลาที่ผ่านพ้นไป

กฎเกณฑ์ที่หลินหยุนเข้าใจยิ่งอยู่ยิ่งมากขึ้น ความเร็วยิ่งอยู่ยิ่งเร็ว หญิงสาวตกใจถึงกับลืมทำความเข้าใจกฎเกณฑ์ของตัวเองแล้ว

ความสนใจทั้งหมดอยู่ที่บนตัวของหลินหยุน

นี่เป็นการทำความเข้าใจกฎเกณฑ์อยู่เหรอ?

ฉินหลันไม่มีทางที่จะออกจากเขาเสี่ยวหยุน คนรับใช้ที่ซื้อมาใหม่บางคน ก็ไม่มีทางมีปัญหาอะไร ฉินหลันเป็นคนธรรมดา ดังนั้นหลินหยุนก็เลยซื้อคนรับใช้ ที่เป็นเหมือนกันเช่นนี้

ไม่คุ้นหน้าคุ้นตาของทั้งสามคนนี้

ชายหนุ่มแดนจิตปฐมตอนกลางคนนั้น แต่งกายด้วยเสื้อที่ดูดี เห็นได้ชัดว่าเป็นคนที่มีสถานะไม่ธรรมดา

และผู้แข็งแกร่งแดนดั่งเทพสองคน ก็เป็นองครักษ์ และลูกน้องของเขา

เพราะว่าแดนดั่งเทพสองคนกำลังโจมตีค่ายกลอย่างต่อเนื่อง ชายหนุ่มราวกับกำลังมองดูเรื่องสนุก ถึงกับยังมีใบหน้าที่ยิ้มแย้มมีความสุขด้วย

หลินหยุนอยู่กลางอากาศ ยิ่งดูยิ่งโกรธ

ทันใดนั้นก็ก้าวออกมาทันที กวาดล้างกฎเกณฑ์แห่งกระบี่ทำให้แดนดั่งเทพหนึ่งในนั้นได้รับบาดเจ็บสาหัส

ทั้งสามคนหน้าซีดด้วยความตกใจ ทั้งหมดมองไปทางหลินหยุน

แดนดั่งเทพตอนกลางอีกคนหนึ่ง พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงหนักแน่ “เด็กน้อย นายเป็นใคร?”

สีหน้าของหลินหยุนไม่พอใจอย่างยิ่ง และพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงหนักแน่ “แกกำลังโจมตีค่ายกลของฉัน ตอนนี้กลับมาถามว่าฉันคือใคร? คำถามนี้ น่าจะเป็นฉันมากกว่าที่ต้องถามแก!”

เมื่อได้ยินหลินหยุนพูดเช่นนี้ ชายหนุ่มแดนจิตปฐมตอนกลางคนนั้นก็นิ่งอึ้งในทันที ต่อจากนั้นอดไม่ได้ที่จะหัวเราะดังลั่น และพูดขึ้นมาว่า “ที่แท้แกก็คือเจ้าของเขาเสี่ยวหยุนเหรอ? งั้นแกก็ต้องรู้ว่า ในบรรดาสาวใช้ที่แกซื้อนั้น มีคนหนึ่งคือน้องสาวของฉันคุณชายเทียนหยุน! แกให้น้องสาวของฉันมาเป็นคนใช้ของแก แกว่า เรื่องนี้จะจัดการอย่างไร?”

หลินหยุนแววตาสั่นไหวในทันที และพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่ “คุณชายเทียนหยุน? ไม่เคยได้ยินมาก่อน! ตอนนี้ให้โอกาสพวกนาย ทำลายตัวเองซะ ฉันจะยกโทษให้พวกแก!”

เมื่อคุณชายเทียนหยุนได้ยินเช่นนี้ ก็พูดอย่างโกรธเคืองทันที “แกว่าอะไรน่ะ? เด็กน้อย แกรู้ไหมว่าแกกำลังพูดกับใคร?”

หลินหยุนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “งั้นแกรู้ไหมว่า แกกำลังพูดอยู่กับใคร?”

แดนดั่งเทพที่ไม่ได้รับบาดเจ็บพูดขึ้นมาว่า “เด็กน้อย คุณชายของพวกเราเป็นลูกชายคนเดียวของผู้อาวุโสสามในสำนักจินต์ของพวกเรา แม้ว่าผลการฝึกตนของแกถือว่าไม่ได้อ่อนแอ แต่ว่า แกกล้าต่อต้านกับสำนักจินต์งั้นเหรอ? ถ้าหากไม่อยากตาย งั้นก็ฉลาดหน่อย!”

หลินหยุนเลิกคิ้วขึ้น “หือ? ลูกชายคนเดียวของผู้อาวุโสในสำนักจินต์งั้นเหรอ?”

ชายหนุ่มยิ้มอย่างภาคภูมิใจ และพูดว่า “ถูกต้อง! ดังนั้น อยู่ที่นี่ ฉันอยากฆ่าใครก็ฆ่า เข้าใจไหม?”

หลินหยุนพูดด้วยท่าทางดูถูก “งั้นแกก็พูดมาในบรรดาคนรับใช้ฉันที่ซื้อมา มีคนหนึ่งเป็นน้องสาวของแก แล้วยังไง?”

ชายหนุ่มตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นสีหน้าก็ไม่พอใจ “ในบรรดาคนใช้ที่แกซื้อมา มีคนหนึ่งเป็นน้องสาวบุญธรรมของฉัน! ไม่ต่างอะไรกับน้องสาวแท้ๆของฉัน! แกว่ามาสิ เรื่องนี้แกจะแก้ไขปัญหาอย่างไร!”