หลินหยุนพูดขึ้นมาว่า “งั้นก็หมายความว่า ฉันต้องชดใช้บางอย่าง ให้กับคุณชายเทียนหยุนอย่างนาย ใช่ไหม คุณชายใจกว้างไม่ถือสาเอาความต่อจากนั้นก็ปล่อยให้เรื่องนี้ผ่านไป เป็นแบบนี้เหรอ?”
ชายหนุ่มได้ยินคำพูดเช่นนี้ และก็หัวเราะเสียงดังลั่นในทันที แล้วพยักหน้าพูดขึ้นมา “ถูกต้อง ก็เป็นเช่นนี้ ตอนนี้อารมณ์ของฉันก็ยังดีอยู่ ดังนั้นถ้าหากแกให้การชดใช้ สามารถที่จะทำให้ฉันรู้สึกพึงพอใจ ถ้าอย่างนั้นฉันก็สามารถยกโทษให้แกได้!”
หลินหยุนพยักหน้า และพูดขึ้นมาว่า “ไม่ทราบว่าคุณชายเทียนหยุน ต้องการให้ชดเชยอะไร?”
คุณชายเทียนหยุนพูดขึ้นมาว่า “ดี! เด็กน้อย แกมีท่าทีแบบนี้ก็ดีมาก อันที่จริงก็ง่ายดายมาก ฉันถูกใจหญิงสาวคนนั้นข้างในนี้ของแก หญิงสาวคนนี้เป็นแค่คนธรรมดาเท่านั้นเอง คนธรรมดาสำหรับผู้ฝึกตนอย่างฉัน เป็นแค่เรื่องเล็กน้อยเท่านั้นเอง ตราบใดที่แกส่งมอบหญิงสาวคนนี้ให้ฉัน ถ้าอย่างนั้นเรื่องที่แกซื้อน้องสาวของฉันมาเป็นคนใช้ ก็ถือว่าปล่อยผ่านไปได้!”
ในดวงตาของหลินหยุนค่อยๆเต็มไปด้วยความอาฆาตแค้น เสียงหัวเราะเยือกเย็นชั่วร้ายพูดขึ้นมาว่า “หือ? ง่ายดายขนาดนี้เลยเหรอ? นี่ก็เพียงพอที่จะชดเชยในเรื่องนี้เหรอ? เหมือนจะไม่ได้หรอกนะ? ในเมื่อคุณชายเทียนหยุนมาด้วยตัวเอง เรื่องนี้ก็เกี่ยวข้องกับผู้อาวุโสสามของสำนักจินต์ด้วย หากไม่มีการชดเชยที่เพียงพอก็ดูเหมือนว่าจะใช้ไม่ได้!”
“ใช่แล้ว ฉันลืมไปเลย ฉันเหมือนจะรู้จักผู้บำเพ็ญในสำนักจินต์ด้วย!”
“เอาแบบนี้ดีกว่า ฉันให้ผู้บำเพ็ญในสำนักจินต์คนนั้นที่ฉันรู้จักมาที่นี่ ภายใต้การเป็นพยานของอีกฝ่าย ชดใช้ให้กับคุณชายเทียนหนุนดีไหม?”
เมื่อคุณชายเทียนหยุนได้ยินเช่นนี้ หัวเราะเสียงดังลั่นในทันที และพูดขึ้นมาว่า “แกยังรู้จักกับผู้บำเพ็ญสำนักจินต์ของพวกเราด้วยเหรอ? บอกชื่อให้ฉันฟังหน่อย ฉันจะดูเป็นใคร!”
หลินหยุนพูดขึ้นมาว่า “ไม่ต้องรีบร้อน รอสักพักหนึ่ง ฉันคิดว่าเธอจะมาในเร็วๆ!”
จากนั้น หลินหยุนหยิบแผนผังดาวจักรวาลออกมา และส่งข้อความไปในทันที
สำนักจินต์
เรื่องราวที่หลินหยุนออกจากสถานที่พัฒนา ยังค้นพบเรื่องคลื่นค่ายกลนั้นด้วย เจ้าสำนักจิ้งซือก็รับรู้ตั้งนานแล้ว
ส่วนเรื่องที่หลินหยุนไม่ได้กลับไปที่สำนักจินต์ ก็ไม่ได้คิดมากอะไร
เดิมทีหลินหยุนก็แค่ลงชื่อที่สำนักจินต์แค่นั้นเอง
แต่เธอกลับคาดไม่ถึงว่า หลินหยุนจะส่งมอบแผนผังดาวจักรวาลให้กับเธอ
ภายใต้การมอง สีหน้าของจิ้งซือเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน
ตามด้วยบินออกจากที่อยู่ของสำนัก
หลังจากนั้นไม่นาน
ร่างของเธอก็ปรากฏในกลางอากาศ
เพียงแค่มองแวบหนึ่ง เธอก็สัมผัสได้ถึงความอาฆาตแค้นบนตัวของหลินหยุนในทันที
มองดูคุณชายเทียนหยุนอีกด้านหนึ่ง ก็โกรธมากในทันที
เทียนหยุนเป็นลูกชายของผู้อาวุโสสามจริงๆ
แต่เด็กคนนี้ไม่มีความรู้ความสามารถ อาศัยอำนาจของสำนักจินต์ ทำเรื่องชั่วมากมาย แต่เป็นเพราะว่าสำนักจินต์ยังมีแม่ของเขา ก็ไม่มีใครกล้าหาเรื่อง
แต่ยังไงก็คาดไม่ถึงว่า วันนี้กลับมีเรื่องกับหลินหยุน
สำนักจินต์เพิ่งจะสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับหลินหยุน ผู้ชายคนนี้ก็ปรากฏตัวแล้ว จริงๆเลย……
จิ้งซือก้าวออกไป
หลินหยุนและสามคนอีกฝ่ายหนึ่ง ทั้งหมดก็มองไปทางนี้
เมื่อเห็นจิ้งซือปรากฏตัวขึ้น สีหน้าของคุณชายเทียนหยุนเปลี่ยนไปในทันที ขาทั้งสองข้างก็สั่นเทาขึ้นมา
แต่ว่ายังบินไปตรงหน้าจิ้งซือด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม โค้งคำนับให้กับจิ้งซือ และพูดขึ้นมาว่า “ท่านอาใหญ่ เทียนหยุนทำความเคารพ! ไม่ทราบว่าทำไมท่านอาถึงได้อยู่ที่นี่?”
จิ้งซือปิดหน้าด้วยผ้าคลุมสีฟ้า
มองไปทางคุณชายเทียนหยุน และพูดขึ้นมาว่า “แกทำอะไรที่นี่อีก?”
คุณชายเทียนหยุนรีบพูดขึ้นมาว่า “ตอบท่านอาใหญ่ ผมเจอกับเพื่อนคนหนึ่งที่นี่ ดังนั้นหยุดอยู่ที่นี่สักครู่ ท่านอาใหญ่จะไปไหนเหรอครับ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...