วันที่สาม ในที่สุดจี้ฮ่าวก็กลับมาแล้ว
สำหรับการเตรียมพร้อมงานฉลองวันเกิดนั้น ต่างก็ได้ดำเนินการกันพอสมควรแล้ว
แขกผู้ที่มาเข้าร่วมอวยพรในงานก็มากันพร้อมแล้ว
ภายในบ้าน จี้ฮ่าวและจี้ฝานซิงสองพี่น้องได้กลับเข้ามา จี้ฮ่าวเองก็ได้พบเห็นหลินหยุนแล้ว
จี้ฮ่าวยิ้มและพูดขึ้นว่า “คิดไม่ถึงว่านายจะมาจริง ๆ ด้วย! ”
หลินหยุนพูดขึ้นว่า “ตระกูลจี้เป็นสถานที่เต็มไปด้วยอันตรายหรืออย่างไร? ทำไมถึงจะมาไม่ได้? ”
จี้ฮ่าวพูดขึ้นว่า “หากว่านายไม่มา พวกเราสองพี่น้องก็คงจะต้องทนรับความกดดันบ้างเล็กน้อย โดยที่ไม่เกิดเรื่องใหญ่อะไร แต่เมื่อนายมาแล้ว ก็ไม่แน่นอนแล้ว! แต่ก็ยังเป็นเรื่องที่ดี ที่จะให้นายได้รับรู้ว่า หากต้องการที่จะเป็นคู่ฝึกฝนกับฝานซิง ไม่ใช่ว่าจะเป็นเรื่องที่ง่ายดายขนาดนั้น”
ได้ยิน จี้ฮ่าวพูดขึ้นแบบนี้แล้ว ใบหน้าของจี้ฝานซิงก็แดงขึ้นทันที พร้อมกับจ้องเขม็งไปยังจี้ฮ่าว และพูดขึ้นว่า “พี่พูดอะไรกัน? ฉันกับหลินหยุนเป็นเพียงเพื่อนทั่วไปก็เท่านั้น! ”
จี้ฮ่าวกลับไม่ได้สนใจและพูดขึ้นว่า “เพื่อนทั่วไปหรอกเหรอ? ฝานซิง คำที่เธอพูดออกมานี้ ตัวเธอเองเชื่อไหมล่ะ? ถ้าหากเป็นเพียงแค่เพื่อนทั่วไป เธอจะให้หลินหยุนเข้าไปพักอาศัยอยู่ในคฤหาสน์ของเธอเหรอ? แม้แต่พี่ชายอย่างฉัน หลายปีมานี้ยังไม่เคยพักอาศัยอยู่ในคฤหาสน์ของเธอเลย! ”
จี้ฝานซิงพูดขึ้นโดยทันทีว่า “พี่ชาย ที่ฉันพูดนี้เป็นความจริงทั้งหมด! ”
จี้ฮ่าวส่ายมือไปมาและพูดว่า “พอได้แล้ว ไม่ว่าพวกเธอทั้งสองคนจะมีความเกี่ยวข้องกันอย่างไร พี่ชายอย่างฉันก็ไม่อยากที่จะไปยุ่งเกี่ยวด้วยหรอก”
ขณะที่พูด เขาก็มองไปที่หลินหยุนและพูดว่า “แต่ว่า ไม่ว่าอย่างไร ในเมื่อนายมาแล้ว สถานะของนายนั้น ถึงแม้จะไม่ใช่ ก็คงต้องใช่แล้ว พวกเธอทั้งสอง จะต้องเตรียมใจไว้ให้ดี เพราะว่าในครั้งนี้ ตระกูลต้องการที่จะแนะนำคู่ฝึกฝนคนหนึ่งให้กับฝานซิง โดยอีกฝ่ายหนึ่งนั้นคือลูกศิษย์ใหญ่ของเขาห้าทิศที่มีชื่อว่าฟางเหย่”
“อะไรนะ? ” ได้ยินที่จี้ฮ่าวพูด จี้ฝานซิงก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไปทันที “พี่ชาย นี่เป็นการตัดสินใจของใครเหรอ? ทำไมพี่ถึงไม่บอกให้ฉันรู้เร็วกว่านี้ล่ะ? ”
จี้ฮ่าวส่งเสียงฮึอย่างเย็นชา ชัดเจนว่าเขาเองนั้น ก็รู้สึกไม่พอใจกับเรื่องนี้เป็นอย่างมาก เขาพูดขึ้นอย่างจริงจังว่า “บอกเธอเร็วหน่อย หรือจะบอกเธอช้าหน่อย มันมีอะไรที่แตกต่างกันเหรอ? สำหรับที่ว่าใครเป็นคนตัดสินใจเรื่องนี้นั้น ยังจะเป็นใครไปได้อีกล่ะ ก็พวกคนบ้านสาขาอื่นนั้นที่ยุยงให้คุณน้า ทำการตัดสินใจเรื่องนี้! ”
จี้ฝานซิงโกรธจนหน้าเขียว และพูดขึ้นว่า “พวกเขาทำแบบนี้ก็เพื่อต้องการที่จะให้ฉันออกไปจากตระกูลก่อน จากนั้นก็เหลือพี่เพียงคนเดียว ก็ยิ่งยากที่จะยืนหยัดอยู่โดดเดี่ยวต่อไปได้อีกได้! เมื่อถึงเวลานั้น ก็คงจะต้องปล่อยให้พวกเขากระทำในสิ่งที่ต้องการได้เลย! ”
จี้ฮ่าวพยักหน้าและพูดว่า “ถูกต้อง! นั่นก็คือสิ่งที่หมายถึง แต่ว่านี่ไม่ใช่อุบายแผนการลับ แต่เป็นอุบายแผนการที่เปิดเผย ต่อให้พวกเรารู้ ก็ไม่มีทางที่จะหลบหลีกได้ ถ้าหากเธอปฏิเสธอย่างแน่วแน่ ก็จะกลายเป็นว่าเพราะพวกเราเอง ที่ทำให้ทั้งตระกูล ไปล่วงเกินต่อ เขาห้าทิศ โดยเขาห้าทิศนั้นเป็นอย่างไร ไม่จำเป็นต้องให้ฉันพูดอธิบายอีกแล้วนะ? ”
หลินหยุนมองไปที่จี้ฝานซิง จี้ฝานซิงจึงพูดอธิบายขึ้นว่า “เขาห้าทิศ ถือว่าเป็นผู้มีอิทธิพลอำนาจสามอันดับแรก ทางตอนเหนือของดาวเจวี้ยน ไม่ใช่พวกตระกูลจี้อย่างเราจะสามารถไปเทียบเท่าได้! ต่อให้เป็นคุณแม่ของฉัน ก็ไม่สามารถที่จะทำเป็นไม่เห็นฝ่ายตรงข้ามอยู่ในสายตาได้! ”
หลินหยุนพยักหน้า ทางจี้ฮ่าวกลับพูดขึ้นอย่างสงสัยว่า “คิดไม่ถึงว่านายจะไม่รู้จักเขาห้าทิศ? ”
หลินหยุนพูดว่า “ก็แค่ผู้ฝึกอิสระในป่าเขาก็เท่านั้น ไม่รู้จักก็ถือเป็นเรื่องปกติ! ”
จี้ฮ่าวเองก็ไม่ได้ใส่ใจ ลุกยืนขึ้นและพูดว่า “ตามนี้แล้วกัน พวกเธอรีบพักผ่อนกันเถอะ ฉันไม่รบกวนพวกเธอแล้ว พรุ่งนี้ยังมีละครฉากใหญ่ที่จะต้องขึ้นแสดงกันอีก! ”
ขณะที่พูด ก็ก้าวเดินออกไปด้านนอก เมื่อเดินถึงหน้าประตู ก็หันหน้ากลับไปมองที่จี้ฝานซิงและพูดขึ้นว่า “ใช่แล้ว ฝานซิง ก่อนหน้านี้ที่ได้บอกให้เธอจัดเตรียมของขวัญวันเกิดนั้น เธอจัดเตรียมไว้แล้วหรือยัง? ”
จี้ฝานซิงพูดว่า “ได้จัดเตรียมเอาไว้บ้างแล้ว แต่ก็ไม่ใช่สิ่งของที่พิเศษอะไรมากนัก! ”
ขณะที่พูด บนมือของเธอก็เกิดประกายแสง และนำกล่องหยกออกมา
เปิดกล่องหยกออก กลิ่นความหอมที่น่าหลงใหลก็แผ่กระจายออกเป็นวงกว้าง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...