บทที่ 1711 งานฉลองวันเกิดเริ่มต้นขึ้น – ตอนที่ต้องอ่านของ จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
ตอนนี้ของ จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ โดย จูผาซู่ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายใช้ชีวิตทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 1711 งานฉลองวันเกิดเริ่มต้นขึ้น จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
ช่วงเช้าของวันต่อมา หลินหยุนติดตามจี้ฮ่าวและจี้ฝานซิงสองพี่น้อง ไปยังห้องโถงตระกูลจี้
ภายในห้องโถงนั้น ได้เริ่มจัดเตรียมงานฉลองวันเกิดในช่วงบ่ายของวันนี้แล้ว
โดยเตรียมพร้อมเกือบจะเสร็จสมบูรณ์แล้ว
เมื่อทั้งสามคนมาถึง ภายในห้องโถงก็มีผู้คนรวมตัวกันอยู่ไม่น้อย
เมื่อเห็นทั้งสามคนเดินเข้ามา คนตระกูลจี้รุ่นเดียวกัน ก็ทยอยเข้ามาแสดงความทักทาย เพราะว่า จี้ฮ่าวกับจี้ฝานซิงคือบ้านหลัก เห็นแก่สถานะและเกียรติดังกล่าวนี้ คนอื่น ๆ ก็ต้องรู้ถึงกาละเทศะที่ถูกที่ควร
พวกแขกจำนวนหนึ่ง ที่ค่อนข้างคุ้นเคยกันดีกับจี้ฮ่าว ต่างก็เข้ามาพูดคุยทักทายกันเล็กน้อย
จี้ฮ่าวเองก็อาศัยความที่เป็นบ้านหลัก จึงได้พูดทักทายตอบอย่างมีมารยาท
ในขณะนี้เอง ก็มีชายชราผู้หนึ่งเดินเข้ามา พร้อมชายหนุ่มคนหนึ่งที่ติดตามมาด้วย โดยมองไปที่จี้ฮ่าวและพูดขึ้นว่า “พี่จี้ฮ่าว ไม่พบเจอกันตั้งนานแลย! ”
ชายหนุ่มอยู่ในชุดคลุมยาวสีฟ้า มองดูแล้วน่าจะมีอายุที่อ่อนกว่าจี้ฮ่าวเล็กน้อย แต่กลับมีจิตใจที่กระตือรือร้น เมื่อเห็นอีกฝ่ายหนึ่ง จี้ฮ่าวเองก็ยิ้มและยกมือแสดงความเคารพ พร้อมกับพูดขึ้นว่า “ที่แท้ก็คือ สหายหลานซีนั่นเอง ไม่ทราบว่าผู้อาวุโสหลานหยู่ได้เดินทางมาด้วยหรือไม่? ”
หลานซีพูดว่า “ฉันมาพร้อมกันกับคุณพ่อของฉัน! ”
จี้ฮ่าวพูดว่า “ผู้อาวุโสหลานหยู่มาร่วมงานได้ ตระกูลจี้ของพวกเราเป็นเกียรติอย่างยิ่งเลยทีเดียว! อีกสักครู่เมื่องานเลี้ยงเริ่มต้นขึ้น พวกเรามาดื่มฉลองด้วยกัน! ”
หลานซียิ้มและพูดว่า “แน่นอนอยู่แล้ว”
ขณะที่พูด หลานซีก็มองไปยังจี้ฝานซิงที่อยู่ด้านหลังของจี้ฮ่าว ทันใดนั้นดวงตาก็เป็นประกาย และพูดขึ้นว่า “สหายจี้ฮ่าวคนนี้ก็คือฝานซิงน้องสาวของนายใช่ไหม? พูดแล้วก็น่าละอายใจ ที่ฉันเพิ่งได้พบเจอเป็นครั้งแรก นางฟ้าฝานซิงมีรูปลักษณ์ที่สง่างามโดดเด่น และงดงามหาผู้ใดเปรียบมิได้เลยจริง ๆ! ”
จี้ฝานซิงพูดขึ้นว่า “คุณชายหลานซีชมเกินไปแล้ว! ”
หลานซีส่ายมือไปมาและพูดว่า “น่าเสียดายน่าเสียดาย หญิงสาวที่งดงามอย่างนางฟ้าฝานซิงนี้ คิดไม่ถึงว่าจะต้องไปแต่งงานกับไอ้ฟางเหย่นั่น ช่างน่าเสียดายมากจริง ๆ! ”
จี้ฝานซิงได้ยินดังนั้น ก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไปทันที หลานซีคิดว่าที่เขาพูดถึงฟางเหย่นั้น ทำให้จี้ฝานซิงรู้สึกไม่ค่อยพอใจ จึงรีบพูดขึ้นว่า “นางฟ้าฝานซิงอย่าได้เข้าใจผิดไป ไม่มีอะไร ฉันกับฟางเหย่เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน จึงแค่พูดล้อเล่นเท่านั้น นางฟ้าอย่าได้ถือสาหาความเลยนะ! ”
จี้ฝานซิงไม่พูดอะไร แต่ทางจี้ฮ่าวพูดขึ้นว่า “น้องสาวคนนี้ของฉัน มีนิสัยที่ค่อนข้างจะเย็นชาไปสักหน่อย สหายหลานซีอย่าได้ถือสาเลย! อีกสักพักใหญ่งานเลี้ยงจึงจะเริ่มต้นขึ้น สหายหลานซีสามารถไปเดินเล่นที่สวนดอกไม้ก่อนก็ได้! ”
หลานซีพยักหน้า แล้วก็เดินออกไปด้านนอก
เวลานี้ จี้ฮ่าวก็ได้พูดกับหลินหยุนว่า “ไม่อย่างนั้นนายเองก็ไปเดินเล่นที่สวนดอกไม้เถอะ ภายในห้องโถงนี้ไม่มีอะไรน่าสนใจเลย! ”
หลินหยุนพูดขึ้นว่า “ไม่เป็นไร! ”
จี้ฮ่าวเห็นดังนี้ จึงมองไปที่จี้ฝานซิงและพูดขึ้นว่า “ฝานซิง ที่นี่มีเพียงแค่พี่ก็พอแล้ว หลินหยุนมาที่ตระกูลของเราเป็นครั้งแรก เธอพาเขาไปเดินเล่นภายในตระกูลของเราเถอะ! ”
จี้ฝานซิงพยักหน้า มองไปที่หลินหยุนและพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นพวกเราออกไปกันเถอะ! ”
เธอเฉลียวฉลาด จึงเข้าใจได้เป็นอย่างดีถึงความหมายของพี่ชาย
เดินออกมาจากห้องโถง จี้ฝานซิงก็พูดขึ้นว่า “คุณชายหลินหยุน คุณน่าจะรู้ว่าพี่ชายของฉันมีความหมายว่าอย่างไร ดังนั้น......”
หลินหยุนพูดขึ้นว่า “ฉันรู้ แต่สำหรับฉันเองแล้ว ไม่ถือว่าเป็นอะไร”
จี้ฝานซิงพูดว่า “แต่เดิมทีเรื่องนี้ไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกับคุณเลย หากนำคุณเข้ามามีส่วนเกี่ยวพันด้วย ไม่ใช่สิ่งที่ฉันต้องการจะให้มันเกิดขึ้นอย่างเด็ดขาด! ”
หลินหยุนพยักหน้า และพูดว่า “สหายจี้ไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้! ก่อนหน้านี้สหายจี้ช่วยเหลือฉันเป็นอย่างมาก เรื่องเล็กน้อยเท่านี้ ฉันเองช่วยเหลือคุณได้เสมอ! ”
ทั้งสองคนพูดคุยกันไปพลางและเดินเล่นกันไปพลาง คนของตระกูลจี้จำนวนไม่น้อย รวมไปถึงผู้บำเพ็ญเซียนที่มาจากภายนอก ต่างก็มองเห็นเงาร่างของทั้งสองคนเดินควบคู่กันไปอย่างช้า ๆ
จึงอดไม่ได้ที่จะเกิดการวิพากษ์วิจารณ์กันขึ้น
ข่าวการแต่งงานของจี้ฝานซิงกับฟางเหย่ที่ใกล้จะมีขึ้นนั้น ที่จริงทุกคนต่างก็รับรู้กันล่วงหน้าแล้ว
ถึงแม้จะไม่มีการประกาศให้เป็นที่รับรู้โดยทั่วกัน แต่อย่างน้อย พวกคนที่มาเข้าร่วมงานอวยพรฉลองวันเกิดที่ตระกูลจี้เหล่านี้ ต่างก็รับรู้กันทั้งหมดแล้ว
เวลานี้ คุณหนูใหญ่ของตระกูลจี้ กำลังอยู่กับชายหนุ่มอีกคนหนึ่ง อย่างเสน่หา เดินเล่นกันอยู่ภายในตระกูล และกระซิบพูดคุยกัน โดยที่ไม่รู้ว่ากำลังคุยอะไรกันอยู่
ถึงขนาดที่ไม่มีความเขินอายกันเลยแม้แต่น้อย
คิดจะทำอะไรกันแน่?
อีกทั้งหลังจากที่ข่าวเรื่องการแต่งงานได้ประกาศออกไป ทั้งสองคนยังกล้าที่จะเดินเล่นกันอยู่ภายในตระกูลจี้อย่างเปิดเผยไม่สนใจใครแบบนี้ โดยรวมแล้วคงจะไม่ได้มีความคิดที่จะหลีกเลี่ยงคำครหาอะไรเลย
มันช่างเกินไปอย่างมากเลยจริง ๆ
ได้ยินที่จี้อวู่พูด หลานซีก็มีสีหน้าที่ย่ำแย่พร้อมกับส่งเสียงฮึอย่างเย็นชาขึ้น “ผู้ฝึกอิสระที่ไร้ประวัติความเป็นมา? คิดไม่ถึงว่าจะกล้ามากขนาดนี้! ช่างไม่รู้จักความเป็นความตายเสียจริง! ”
แม้ว่าจะโมโห แต่หลานซีก็ยังไม่ได้ปะทุความโกรธขึ้นในทันที
เพราะเขาชัดเจนเป็นอย่างดีว่า ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาที่เหมาะสม
เรื่องที่สนุกตื่นเต้น จะมีขึ้นหลังจากนี้!
อีกฝ่ายหนึ่ง
หลินหยุนกับจี้ฝานซิงทั้งสองคนก็ยังคงเดินเล่นกันอย่างสบายใจ
เมื่อมองเห็นสายตาที่แปลกประหลาดของคนที่อยู่บริเวณโดยรอบแล้ว จี้ฝานซิงก็พูดขึ้นว่า “คุณชายหลินหยุน คุณเห็นแล้วใช่ไหมว่า สายตาของพวกคนเหล่านี้ ได้จับจ้องมองมาที่คุณทั้งหมดแล้ว! ”
หลินหยุนพูดขึ้นอย่างไม่ได้สนใจว่า “ในเมื่อพวกเขาต้องการจะมอง ก็ปล่อยให้พวกเขามองไปเถอะ! ”
ไม่นานนัก ผ่านไปประมาณเกือบหนึ่งชั่วโมง
ตรงกับช่วงเวลาเที่ยงพอดี
งานฉลองวันเกิดก็เริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการ
แขกทั้งหมดรวมถึงพวกคนสำคัญของตระกูลจี้ ต่างก็เข้ามากันภายในห้องโถงอีกครั้ง
ทางด้านของหลินหยุนกับจี้ฝานซิงก็กลับเข้ามาในห้องโถงด้วยเช่นเดียวกัน
แต่ในครั้งนี้ บรรยากาศภายในห้องโถงได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างชัดเจน
เมื่อสองคนเดินก้าวเข้ามา ก็มีหญิงสาวคนหนึ่งออกมาต้อนรับทันที โดยมองไปยังจี้ฝานซิงด้วยสีหน้าที่บึ้งตึงพร้อมกับพูดขึ้นว่า “พี่สาว ทำไมพี่ถึงเพิ่งกลับเข้ามา? ภายในห้องโถงนี้ มีแขกอยู่จำนวนมากมาย พี่ยังจะไปเดินเล่นกันอยู่ด้านนอกอีก? ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
จบแค่นี้จริงดิ ไม่มั้ง เหมือนคนเขียนโดนตัดจบใน 5 ตอน อะไรกันนี่ อ่านถึงประมาณตอนที่ 1,500-1,600 พอละ หลังจากนั้นเละ ช่วงสุดท้ายนี่มั่วบ้านงานมั่ก ๆ...
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...