จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1721

ทันทีที่เสียงลดลง สิ่งของที่เป็นสีน้ำเงินดำปรากฏขึ้นในมือของหลินหยุน

ทันใดนั้นทุกคนก็ตกใจจนรีบหลบหนีอย่างบ้าคลั่ง

ฉวยโอกาสในเวลานี้ หลินหยุนและจี้ฝานซิงพาฉินหลันหลบหนีต่อไปอย่างบ้าคลั่ง

ผ่านการแกล้งทำเป็นโจมตีแล้วหลบหนีต่อเนื่องสองครั้ง ไม่เพียงแต่ฟางเหย่ ขนาดผู้บำเพ็ญที่สวมหน้ากากทั้งห้าคนของตระกูลเสิ่น ก็กล้าหาญมากขึ้นด้วย

เพราะว่าพวกเขาเห็นว่า สิ่งที่ปรากฏในมือของหลินหยุนไม่ใช่สายฟ้าด้วยซ้ำ

การไล่ล่าครั้งนี้ หลายคนก็ไม่สนใจตำแหน่งของตัวเองเลย

รู้แต่ว่าปล่อยให้หลินหยุนหนีไปไม่ได้เด็ดขาด

และนี่ก็เป็นฉากที่หลินหยุนอยากเห็นที่สุด

บินขึ้นอย่างบ้าคลั่ง แล้วก็โยนสายฟ้าปลอมทิ้งออกไปอีก

เมื่อหลายคนเห็นเช่นนี้ ก็แยกย้ายออกไปในทันที

ก็ทำให้หลินหยุนช่วงชิงเวลาอันสั้นได้อีก

หลังจากที่เสแสร้งสามครั้งติดต่อกัน ขจัดความสงสัยกับความไม่แน่ใจของฟางเหย่และทั้งห้าคนนั้นของตระกูลเสิ่นไปทั้งหมด

พวกเขาไล่ก็ไล่มาทางหลินหยุนอย่างบ้าคลั่งมากขึ้น

และในเวลานี้ อสุนีบาตที่แท้จริงของหลินหยุน ในที่สุดก็ปรากฏออกมาสักที

ตามด้วยเสียงระเบิดดังสนั่น

ตกใจอยู่ในกลางอากาศ

ยอดฝีมือแดนดั่งเทพทั้งสามคนอยู่ในสภาพที่ไม่ได้ป้องกันตัว และถูกฆ่าตายในทันที

สองคนได้รับบาดเจ็บสาหัส

สูญเสียพลังที่จะต่อสู้ไปโดยสิ้นเชิง

คนเดียวที่ไม่เป็นอะไร ก็คือฟางเหย่

เมื่อเห็นทั้งห้าคนของตระกูลเสิ่นถูกกำจัด หลินหยุนก็หยุดลงมาอย่างกะทันหัน และมองไปทางฟางเหย่ด้วยสายตาหวาดกลัวอย่างยิ่ง “ดูเหมือนแกจะไม่ได้โง่เหมือนพวกเขา!”

ในเวลานี้ ฟางเหย่ก็โกรธเป็นอย่างมาก

อันที่จริงเขาก็คาดเดาได้ว่า บนตัวของหลินหยุนไม่มีสายฟ้านั้นอยู่จริง

เพราะว่าพลังของสายฟ้านั้นยิ่งใหญ่เกินไปจริงๆ

เกือบจะเทียบได้กับพลังโจมตีของแดนสู่ธรรมะตอนต้น!

สิ่งของที่น่าสะพรึงกลัวแบบนี้ เขาไม่เคยเห็นมาก่อน

คุ้มค่ามากมายอย่างแน่นอน!

หลินหยุนไม่ได้มีมากมายอย่างแน่นอน!

แต่ถึงแม้ว่าในใจจะคิดอย่างนั้นจริงๆ เขาก็ไม่กล้าเข้าใกล้

และมักจะรักษาระยะห่างจากผู้บำเพ็ญทั้งห้าคนที่สวมหน้ากากของตระกูลเสิ่นอยู่เสมอ

เพราะแม้ว่าหลินหยุนจะมีสายฟ้านั้นอยู่จริงๆ ก็จัดการกับทั้งห้าคนของตระกูลเสิ่นก่อน และไม่มีทางจัดการกับเขา

เรื่องราวเป็นตามที่เขาคาดไว้จริงๆ

ในเวลานี้ ฟางเหย่หายใจเร็ว สีหน้าดูไม่ค่อยสู้ดี “หลินหยุน แกคิดว่าตอนนี้แกก็จะหนีรอดได้เหรอ? ฉันจะบอกแกให้ คนที่ฉันเขาห้าทิศอยากจะฆ่า คนที่ฉันฟางเหย่อยากจะฆ่า ราชาสวรรค์ก็หนีไม่พ้น!”

หลินหยุนแสยะยิ้มในทันที “งั้นเหรอ? แกคิดว่าแกยังมีผู้แข็งแกร่งอยู่เบื้องหลังอยู่เหรอ ฉันหลินหยุนก็จะกลัวงั้นเหรอ?”

จากนั้น สายตาของหลินหยุนมองตรงไปยังความว่างเปล่าที่อยู่เบื้องหลังของฟางเหย่ และพูดออกมาอย่างเยือกเย็น “แดนสู่ธรรมะอย่างสง่าผ่าเผย หลบๆซ่อนๆเช่นนี้ ตอนนี้ยังไม่ออกมาเหรอ? ถ้าหากยังไม่ออกมา งั้นก็อย่าโทษว่าฉันฟันฟางเหย่คนนี้ก่อนล่ะ!”

ตามด้วยเสียงของหลินหยุนลดลง กลางอากาศก็กลายเป็นภาพลวงตาสักพักหนึ่ง ร่างในชุดขาวเดินออกมา ผู้มาจ้องมองหลินหยุนอย่างหยอกล้อ และพูดขึ้นมาอย่างราบเรียบว่า “เจ้าหนู นายรับรู้ได้อย่างไรว่ามีข้าอยู่?”

หลินหยุนพูดด้วยท่าทางเยาะเย้ย “หนึ่งสายฟ้าของฉัน จัดการกับยอดฝีมือแดนดั่งเทพตอนปลายทั้งห้าคนของตระกูลเสิ่นได้ เศษสวะอย่างฟางเหย่ กลับไม่ได้หันหลังก็หนีไป ยังกล้าพูดจาท้าทายฉัน นี่หมายความว่า เขายังมีไพ่ตายไม่ใช่เหรอ?”

“ถ้าหากไม่มียอดฝีมือแดนสู่ธรรมะอยู่เบื้องหลัง แค่คนอ่อนแออย่างเขา เกรงว่ายืนอยู่ตรงหน้าของฉันก็ไม่มีความกล้า!”