จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1738

เห็นได้ชัดว่าหลินหยุนไม่ต้องการพูดอะไรอีก

สุ่ยหลิงชินหยิบของวิเศษที่ใช้เหาะเหินของตัวเองออกมา หลินหยุนพาฉินหลันและจี้ฝานซิงขึ้นเรือมังกร ทั้งห้าคนก็ไปยังที่สำนักของสุ่ยหลิงชิน

หลังจากผ่านไปประมาณครึ่งวัน ลมปราณอันทรงพลังก็ขวางอยู่ตรงหน้าเรือมังกรไว้ ทันทีที่เห็นคนที่มาถึง สุ่ยหลิงชินก็ทรงตัวเรือมังกรไว้ในทันที และพูดเบาๆว่า “ที่แท้เป็นผู้อาวุโสหนานหมินนี่เอง ไม่ทราบว่าผู้อาวุโสมีเรื่องอะไร?”

ผู้มาเป็นชายวัยกลางคนคนหนึ่ง ร่างสูงใหญ่ในชุดคลุมสีเหลือง

เมื่อได้ยินคำพูดของสุ่ยหลิงชิน หรี่ตาเล็กน้อยแล้วพูดขึ้นมาว่า “ข้ารออยู่ที่นี่ ก็ต้องมีเรื่องอยู่แล้ว หลานหลิงชิน ฉันกับพ่อของเธอก็ถือได้ว่ามีมิตรภาพที่ดี ดังนั้นก็ไม่อยากทำร้ายเธอ เธอมอบเด็กคนนี้ให้กับข้า ข้าก็จะไปเดี๋ยวนี้!”

เมื่อสุ่ยหลิงชินได้ยินเช่นนี้ สีหน้าก็เปลี่ยนไปอย่างช่วยไม่ได้ และพูดขึ้นมาว่า “ผู้อาวุโสหนานหมิน ท่านจะทำแบบนี้จริงๆเหรอ? ถ้าหากเป็นแบบนั้น สำนักหลิงสุ่ยของฉันไม่มีทางปล่อยให้ผู้อาวุโสกระทำการเหิมเกริมเด็ดขาด!”

ชายวัยกลางคนหัวเราะฮ่าฮ่า และพูดขึ้นมาว่า “สำนักหลิงสุ่ยของพวกเธออยู่ในทั่วทั้งดาวเขาทอง ถือว่ามีอำนาจมากจริงๆ พลังแข็งแกร่งมาก ภายใต้สถานการณ์ปกติก็ไม่มีใครอยากมีเรื่องด้วยจริงๆ!”

“แต่ทว่า นั่นก็ต้องดูว่าเวลาไหนด้วย ก็ต้องดูว่าเรื่องอะไรด้วย!”

“ในเมื่อหลานสุ่ยหลิงชินดูเหมือนจะไม่ยอม งั้นข้าก็ทำได้แค่ลงมือเองแล้ว!”

เมื่อสุ่ยหลิงชินเห็นเช่นนี้ และรีบพูดขึ้นมาว่า “ผู้อาวุโสหนานหมิน ถ้าหากท่านต้องการพาตัวหลินหยุนไป งั้นก็ข้ามตัวของฉันไปก่อน!”

หลังจากที่พูดจบ หายตัวไปขวางอยู่ตรงหน้าของหลินหยุน

ต่อจากนั้นส่งญาณบอกกับหลินหยุนในทันทีว่า “ไม่ต้องเป็นห่วง สำนักหลิงสุ่ยของฉันจะต้องมีผู้แข็งแกร่งกำลังเร่งรีบมา พวกเราแค่ต้องยืนหยัดสักพักก็พอ!”

หลินหยุนไม่ได้พูดอะไร เพราะเขารับรู้แล้ว

ก็มองดูร่างชายวัยกลางคนเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว พลังแห่งกฎเกณฑ์ปรากฏออกมา และปกคลุมอยู่บนศีรษะของทุกคนโดยตรง

วินาทีถัดมา อีกฝ่ายก็มาถึงตรงหน้า

ภายใต้การจับ พลังที่มองไม่เห็นกำลังจะกวาดผ่านไปทางสุ่ยหลิงชิน และมาจับหลินหยุน

แต่ว่าในเวลานี้ กฎเกณฑ์แห่งน้ำของสุ่ยหลิงชินก็ปรากฏขึ้น และขวางอยู่ตรงหน้าในทันที

แต่ทว่ามือใหญ่ที่มองไม่เห็นก็ทะลุผ่านกฎเกณฑ์ของเธอในทันที

แทบจะจับบนตัวของหลินหยุนในทันที

หลินหยุนก็ไม่ได้ขัดขืน ถูกมือใหญ่ที่มองไม่เห็นจับเอาไว้ และก็บินไปทางชายวัยกลางคน

ในเวลานี้ เสียงทุ้มลึกดังขึ้นมา “พี่หนานหมิน ผู้อาวุโสสง่าผ่าเผยอย่างพี่ รังแกคนรุ่นหลังแบบนี้ เหมือนจะไม่ค่อยดีเลยนะ?”

วินาทีก่อนเสียงนั้นดูเหมือนจะห่างไกลออกไป และวินาทีต่อมาก็ใกล้เข้ามาตรงหน้าแล้ว

ในเวลาเดียวกัน ฟันออกมาดาบหนึ่ง ก็ทำลายขอบเขตกฎเกณฑ์ของหนานหมินในทันที

แต่ว่าหนานหมินกลับควบคุมหลินหยุนในทันที และมองหลินหยุนที่อยู่ตรงหน้าของตัวเอง

ดังนั้น แม้ว่าขอบเขตกฎเกณฑ์ถูกทำลาย สำหรับเขาก็ไม่เป็นอะไร

หนานหมินจับตัวหลินหยุนไว้ มองไปทางพ่อของสุ่ยหลิงชิน และหัวเราะฮ่าฮ่าพูดขึ้นมาว่า “พี่สุ่ยเฮ่อ ฉันไม่มีทางลงมือกับหลานสาวอย่างแน่นอน แต่ว่าเจ้าหนูที่ชื่อหลินหยุนคนนี้ ฉันต้องนำตัวไป!”

จากนั้น หันหลังบินออกไป

เมื่อสุ่ยเฮ่อเห็นเช่นนี้ ทำเสียงฟึดฟัดในทันที ก้าวออกไป ก็ไล่ตามไปในทันที ความเร็วของสุ่ยเฮ่อเร็วกว่า ในไม่ช้าก็มาถึงข้างหลังของหนานหมิน

ทั้งสองปะทะอยู่ด้วยกัน

ตอนเริ่มแรกสุด หนานหมินยังคงมีพลังงานที่จะควบคุมหลินหยุนได้ แต่ในไม่ช้าก็ไม่สามารถดูแลได้ ปล่อยหลินหยุน และต่อสู้อยู่ด้วยกันกับสุ่ยเฮ่อ

ผลการฝึกตนของหลินหยุนถูกปิดผนึก อันที่จริง อยากจะปลดผนึก ไม่ได้ยากเกินไปสำหรับเขา เพียงแต่เขาไม่ยอมทำแบบนั้น

เขาก็อยู่ข้างๆมองดูทั้งสองคนต่อสู้กันแบบนี้