จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1743

สุ่ยเฮ่อมองสังเกตครู่หนึ่งอีกครั้งแล้ว พูดถามว่า “นายหาในที่แห่งนี้มานานแค่ไหนแล้ว？”

หลินหยุนยิ้มอย่างอึดอัดใจ พูดว่า “ไม่นานเท่าไหร่ ฉันเพิ่งมาเอง！จริงๆก็ไม่ได้คิดจริงๆหรอกว่าจะสามารถหาหลินหยุนเจอได้ ก็แค่มาลองเสี่ยงดู！ถ้าหากพบเจอขึ้นมาจริงๆ นำข่าวบอกแก่ผู้อาวุโสสุ่ยที่อาศัยอยู่สำนักหลิงสุ่ย งั้นแน่นอนว่าจะต้องได้รับรางวัลที่ราคาแพงแน่นอน！”

สุ่ยเฮ่อพยักหน้า ยิ้มพร้อมพูดกล่าวว่า “ถือว่านายฉลาดนะ แต่ว่าหลินหยุนนั่นเป็นผู้บำเพ็ญสู่ธรรมะที่แท้จริง อาศัยแค่ผลการฝึกตนเล็กน้อยของคุณ แม้ว่าจะพบเจออะไร ก็ไม่มีชีวิตที่จะถ่ายทอดออกมา！”

หลินหยุนรีบพยักหน้าพร้อมพูดว่า “ใช่ๆๆ ขอบคุณสำหรับคำเตือนของผู้อาวุโสสุ่ย！ฉันทราบ แต่ว่า จริงๆแล้วผู้อาวุโสสุ่ยเคยตระเวนหาอยู่ที่นี่ตั้งนานแล้ว ครั้งนี้มาอีกครั้ง ก็รู้สึกว่าหลินหยุนนั่นจะอยู่ที่นี่ด้วยเหรอ？”

สุ่ยเฮ่อได้ฟัง สีหน้าตกใจทันที พูดว่า “นี่เป็นสิ่งที่นายควรถามเหรอ？”

หลินหยุนถอยหลังไปสองก้าวพร้อมพูดกล่าวว่า “ขอโทษ รุ่นน้องปากมากเอง ผู้อาวุโสสุ่ยอย่าได้ถือสาเลย！”

ไม่รอให้สุ่ยเฮ่อพูด ชายวัยกลางคนที่อยู่ข้างกายนั่นพูดว่า “หยุดพูดไร้สาระ รีบไสหัวออกไปซะ！”

หลินหยุนได้ยิน พยักหน้าทันที รีบออกไปอย่างรวดเร็ว

หลังจากรอให้หลินหยุนออกไป สุ่ยเฮ่อขมวดคิ้วมองไปยังชายวัยกลางคนพร้อมพูดว่า “เมื่อกี้กระจกเนตรฟ้ามีปฏิกิริยาตอบสนอง แต่ไม่นานก็หายไปอย่างรวดเร็ว หรือว่าเกิดข้อผิดพลาดอะไรงั้นเหรอ？”

ชายวัยกลางคนสัมผัสอย่างละเอียดครู่หนึ่ง พูดว่า “น่าจะใช่นะ มีบางแห่ง จริงๆแล้วจะปรากฏค่ายกลที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ เมื่อกี้ก็น่าจะใช่สินะ ？”

สุ่ยเฮ่อพยักหน้า พูดว่า “น่าจะเป็นแบบนี้ พอแล้ว เรามาหากันอย่างละเอียดกันเถอะ หาที่พื้นก่อน ถ้าหากไม่พบ ค่อยไปหาใต้ดินอีก ฉันตัดสินชี้ชัดว่า หลินหยุนคนนั้นน่าจะอยู่ที่นี่”

ชายวัยกลางคนกล่าวว่า “รีบจัดการให้โดยเร็วอย่าล่าช้า！”

พูดแล้ว ผลฝึกตนสุ่ยเฮ่อหมุนวน กระจกเนตรฟ้าในมือปลดปล่อยแสงจางๆออกมา

ขอบเขตของการแผ่รังสีกลับไม่ได้ใหญ่มากเท่าไหร่

หลินหยุนมองจากที่ไกล นี่น่าจะเป็นขอบเขตการค้นหาของสมบัติล้ำค่านั่น

หลินหยุนมองอยู่ครู่หนึ่ง ก็รู้ประโยชน์ของสมบัติล้ำค่านั่นแล้ว

ในเวลานี้ออกไปก่อน หลังจากนั้นถึงจะลงสู่ใต้ดิน กลับสู่ในถ้ำ

เห็นหลินหยุนกลับมา จี้ฝานซิงรีบพูดทันทีว่า “สถานการณ์ข้างบนเป็นอย่างไร？”

หลินหยุนขมวดคิ้วพร้อมพูดว่า “ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ตอนนี้พวกเรา ค่อนข้างอันตรายแล้ว！”

จี้ฝานซิงสีหน้าเปลี่ยนไปทันที อดไม่ได้ที่จะเอ่ยปากพูดว่า “เกิดอะไรขึ้น？”

หลินหยุนเล่าสถานการณ์ด้านบนออกมาแล้ว พูดต่อทันทีว่า “ตอนนี้พวกเรามีสองตัวเลือก อย่างแรก ฉันพาพวกคุณไปจากที่นี่ นอกจากนี้เลือกที่จะหลบซ่อนตัวอยู่ที่ใดที่หนึ่ง”

“อย่างที่สอง ฉันจงใจเปิดเผยออกไป เพื่อหลอกล่อพวกเขาออกไป！”

จี้ฝานซิงได้ฟังแล้ว รีบพูดทันทีว่า “ความเป็นไปได้แบบที่หนึ่งมีมากแค่ไหน？”

หลินหยุนพูดว่า “ในเวลานี้ด้านบนมียอดฝีมือแดนสู่ธรรมะตอนต้นสองคน แล้วก็มีอีกท่านที่ซ่อนอยู่ในที่มืด อย่างน้อยเป็นผู้บำเพ็ญแห่งแดนสู่ธรรมะระยะกลาง พวกเราอยากจะออกไปอย่างลับๆ มีความเป็นไปได้ แต่ว่าค่อนข้างยากลำบาก”

“เพราะงั้น วิธีการที่ดีที่สุด ก็คือหลอกล่อพวกเขาออกไป”

จี้ฝานซิงพูดว่า “ถ้าหากอันตรายเกินไปล่ะก็……”

หลินหยุนส่ายหน้า พูดว่า “วางใจเถอะ จริงๆฉันก็คิดอยากจะเคลื่อนไหวสักเล็กน้อยตั้งนานแล้ว！อาศัยแค่พวกเขา ไม่ได้เป็นภัยคุกคามอะไรต่อฉันเลย！”

เงียบขรึมครู่หนึ่ง หลินหยุนมองไปยังจี้ฝานซิงพร้อมพูดว่า “ฉันมีค่ายกลซ่อนเร้นอยู่ที่นี่ หลังจากที่ฉันหลอกล่อคนเหล่านั้นได้ พวกคุณสองคนไปจากที่นี่ นอกจากนี้ไปหาที่ใดที่หนึ่ง หลบซ่อนตัว ฉันจะมาหาพวกคุณ！”

จี้ฝานซิงพยักหน้าแล้ว

มองดูสีหน้าที่วิตกกังวลของฉินหลัน หลินหยุนยิ้มเล็กน้อย พูดว่า “พี่ฉินหลันวางใจเถอะ ไม่มีทางเกิดอะไรขึ้นหรอก！”

พูดแล้ว วาร์ปตัว หายตัวไปจากถ้ำอีกครั้ง