เห็นหลินหยุนลงมืออย่างไม่สนใจอะไรเลย เด็กผู้หญิงคนนั้นก็รีบพูดห้ามทันทีว่า “คุณชายคุณชาย อย่าบุ่มบ่ามลงมือ ทำแบบนี้ไม่ได้นะ!”
หลินหยุนตกตะลึงทันที พูดถามว่า “ทำไม?”
เด็กผู้หญิงพูดว่า “คุณชาย เมืองแห่งโทษฐานนี้……”
ยังไม่ทันได้พูดจบ คนจำนวนมากที่อยู่ข้างๆก็มองเธอด้วยสายตาที่ชั่วร้ายแล้ว หนึ่งในนั้นถึงขั้นพูดข่มขู่ว่า “ไอ้เด็กขอทาน แกไม่ต้องการชีวิตที่ไร้ค่าของย่าแกแล้วเหรอ? ”
เด็กผู้หญิง ปิดปากตัวเองทันที หลินหยุนเห็นเช่นนี้ อดไม่ได้ที่จะเอ่ยปากพูดเบาๆว่า “สาวน้อย ไปกับฉัน!ในนี้คือหินทิพย์10ก้อน เธอเอาไปก่อน!”
“ฉันเพิ่งมาถึงที่แห่งนี้ ก็ไม่มีที่ให้ไป เธอพาฉันกลับไปเยี่ยมชนที่บ้านของเธอแล้วกัน!”
เด็กผู้หญิงได้ยินมีความสุขมากทันที ยื่นมือออกไปรับหินทิพย์มา พยักหน้าติดต่อกัน พาหลินหยุนเดินไปข้างหน้า
ทุกคนเห็นเช่นนี้ เปยแววตาแห่งความโกรธออกมาจากนัยน์ตา
แต่ว่าหลินหยุนไม่ได้แคร์ใดๆเลย ตามหลังเด็กผู้หญิงไป ไม่นาน พวกเขาก็มาถึงที่อยู่ที่ทรุดโทรมแห่งหนึ่งทางใต้ของเมือง
เด็กผู้หญิงคุ้นเคยกับที่แห่งนี้มาก หลังจากที่เลี้ยวอยู่หลายโค้ง เข้าไปในลานบ้านเล็กๆที่เก่าๆและไม่เป็นระเบียบ
หญิงชราที่ผมหงอกสีขาว เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งคนหนึ่ง กำลังนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ที่ใบโกร๋นตรงลานบ้านอย่างอ่อนแรง
เห็นหญิงชรา เด็กผู้หญิงรีบวิ่งเข้าไปทันที อละนำหินทิพย์10ก้อนในมือวางไว้ในอ้อมแขนของหญิงชรา
“คุณย่า คุณย่าเป็นยังไงบ้าง!”
“คุณย่าดูสิ นี่เป็นหินทิพย์10ก้อนที่หนูได้มา คุณย่ามีทางรอดแล้ว!”
ได้ฟังคำพูดของเด็กผู้หญิง ร่างกายที่แข็งทื่อของหญิงชราถึงได้ฟื้นคืนสติแล้ว มองไปยังหินทิพย์10ก้อนในอ้อมแขน ดูดซับเข้าไปสองก้อนเลย
หลังจากนั้นเอาที่เหลืออีก8ก้อน เก็บไว้อย่างระมัดระวัง
นี่ถึงจะผ่อนลมหายใจออกมาอย่างยืดยาว พูดว่า “เด็กน้อย แกเอาหินทิพย์นี่มาจากที่ไหนกัน?”
เด็กผู้หญิงพูดว่า “คุณย่า คุณชายท่านนี้ เขาเพิ่งจะมาถึงเมืองแห่งโทษฐานของเรา เขาให้หินทิพย์10ก้อนแก่หนู!”
หญิงชราหันหน้ามามองหลินหยุน สายตาที่ขุ่น ตกอยู่ยนตัวของหลินหยุนแล้ว
หญิงชราตื่นเต้นขึ้นมาทันที รีบไปคุกเข่าวิงวอนต่อหน้าหลินหยุน พร้อมพูดว่า “คุณชาย คุณชาย ขอบคุณมาก คุณชาย เห็นแก่ความน่าสงสารของเรา ได้โปรดให้หินทิพย์กับเราอีกหน่อยเถอะ!คุณชาย ขอร้องคุณแหละ! ”
เห็นท่าทางที่ตื่นเต้นของหญิงชรา เด็กผู้หญิงรีบพูดห้ามทันที “คุณย่า ย่าทำอะไร หนูพูดกับคุณชายท่านนี้เรียบร้อยแล้ว ว่าหยูจะแนะนำสถาการณ์ของเมืองแห่งโทษฐาน ให้เขาฟัง อีกอย่างหินทิพย์สำหรับคนทุกคนแล้วล้วนแต่เป็นชีวิต ทุกหินทิพย์ล้วนเป็นชีวิต ย่าจะทำแบบนี้ได้ยังไงล่ะ?”
หลังจากที่หลินหยินเข้าไปในเมืองก่อนหน้านี้ ก็ได้เห็นคนเหล่านั้นที่ทางเข้าเมืองแล้ว ล้วนแต่มีสภาพที่ใกล้จะมอดดับ
หญิงชราตรงหน้าคนนี้ก็เป็นเช่นนี้
ผู้บำเพ็ญเซียนแดนจิตปฐมที่ทรงพลัง คิดไม่ถึงว่าจะตกระกำลำบากมาถึงจุดนี้ นี่ถ้าไม่ได้อยู่ในเมืองแห่งโทษฐาน และอยู่ด้านนอก เป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อเลย
นี่ก็เป็นเรื่องที่หลินหยุนคิดไม่ถึงโดยสิ้นเชิง
หลินหยุนมองที่เด็กผู้หญิง โบกมือเบาๆ พูดว่า “หนูลองพูดให้ฉันฟังหน่อย คนในเมืองแห่งโทษฐานนี้ ทำไมถึงต้องการหินทิพย์เช่นนี้?”
หญิงชราสูดลมหายใจเข้าลึก พูดว่า “คุณชาย คุณคงไม่รู้……”
เด็กผู้หญิงพูดตัดบทว่า “คุณชาย ให้ฉันพูดดีกว่านะ จริงๆแล้วมันเป็นแบบนี้ เมืองแห่งโทษฐานนี้ไม่ใช่เมืองธรรมดาๆเลย ที่นี่ไม่มีหินทิพย์ และก็ไม่สามารถออกไปได้ เพราะงั้นไม่ว่าในตัวจะมีหินทิพย์เท่าไหร่ ก็จะมีวันที่ต้องใช้หมด”
“อยากจะไปจากหมู่เกาะแห่งนี้ ก็ต้องหาทางที่สามารถออกไปได้”
“แต่ว่านี้ก็แทบจะเป็นเรื่องที่ไม่สามารถทำได้เลย!”
“คุณชาย ถ้าหากคุณอย่าลองดู ถึงตอนนั้นฉันจะพาคุณไป!”
“แล้วก็ ในเมืองแห่งโทษฐาน ยังมีการมีอยู่ที่ไม่สามารถยั่วยุได้ สามท่านที่แข็งแกร่งที่สุดนี้ แบ่งเป็นพละกำลังสามด้าน ด้านแรกเป็นสำนักพญาทะเล ผู้นำของพวกเขาคือเผ่าทะเล”
“แล้วมีอีกด้านหนึ่งคือสำนักเที่ยวหล้า ถูกขังอยู่ในเมืองแห่งโทษฐาน ราวกับว่าติดคุก ไม่มีอิสระใดๆเลย เพราะงั้นพละกำลังของเราเรียกว่าเที่ยวหล้า”
“แค่อยากจะไปจากที่นี่เท่านั้น”
“ด้านสุดท้ายคือสำนักเสินตาว สำนักนี้มองดูแล้วอ่อนแอที่สุด แต่ว่ามีการสนับสนุนของสำนักเที่ยวหล้า”
“ในบรรดาสามด้านนี้ ด้านที่แข็งแกร่งที่สุดคือสำนักพญาทะเล”
“จริงๆเป็นสำนักเที่ยวหล้า ท้ายที่สุดเป็นสำนักเสินตาว”
“แต่ว่าสำนักเที่ยวหล้ารู้ ถ้าหากสำนักเสินตาวถูกทำลาย งั้นพวกเขาก็ถูกสำนักพญาทะเลกลืนกิน ความสัมพันธ์ใกล้ชิดที่ขาดจากกันไม่ได้ เพราะงั้นพวกเขาสนับสนุนกับสำนักเสินตาวซึ่งกันและกันมาตลอด นี่ถึงจะฝืนประคองสภาพการณ์ของสภาพประเทศที่แบ่งเป็น3ก๊กได้”
“เข้าสู่สามสำนักนี้ ก็จะมีประโยชน์อย่างมาก ล้วนแต่ได้รางวัลเป็นหินทิพย์ทั้งนั้น แต่ว่า ก็ไม่ใช่ว่าใครก็สามารถเข้าร่วมได้!”
“จริงสิคุณชาย ฉันเกือบลืมไปแล้ว จุดมุ่งหมายอย่างคุณชายที่เพิ่งมาถึงเมืองแห่งโทษฐาน ล้วนแต่กลายเป็นเป้าหมายในการลงมือของพวกเขา!”
“คุณชาย คุณรีบไปจากที่นี่ดีกว่านะ!หาสถานที่หลบซ่อนตัวไว้ถึงจะได้ ไม่เช่นนั้น คุณไม่สามารถรักษาหินทิพย์ในตัวของคุณทั้งหมดได้!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
จบแค่นี้จริงดิ ไม่มั้ง เหมือนคนเขียนโดนตัดจบใน 5 ตอน อะไรกันนี่ อ่านถึงประมาณตอนที่ 1,500-1,600 พอละ หลังจากนั้นเละ ช่วงสุดท้ายนี่มั่วบ้านงานมั่ก ๆ...
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...