จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1753

ระหว่างที่สองคนคุยกัน หลินหยุนที่ถูกกฎเกณฑ์แห่งหินยักษ์ฝัง พลังกฎเกณฑ์ระเบิดดังสนั่น

การเปลี่ยนแปลงที่กะทันหันเช่นนี้ ทำให้ทุกคนตกใจทันที

โดยเฉพาะอย่างยิ่งยู่สิ้ว คิดไม่ถึงเลย

เพราะเขารู้สึกถึงช่วงเวลาที่หลินหยุนคิดจะต่อต้าน ยังไม่ทันได้ทำการตอบโต้ใดๆ หลินหยุนก็ระเบิดกฎเกณฑ์แห่งหินของเขาแล้ว

หลินหยุนค่อยๆลุกขึ้นมา ส่ายหน้ามองไปที่เหนือนภาแล้วพูดว่า “แม้ว่าคุณจะแข็งแกร่งมาก แต่คิดจะฆ่าฉัน ฝีมือก็ยังห่างกันอีกไกล!”

ยู่สิ้วได้ยินดังนี้ ทันใดนั้นก็หัวเราะเย็นชา “เดิมทีฉันแค่คิดอยากจะปราบปรามคุณ จากนั้นก็ค่อยๆทรมานคุณทีละนิดทีละหน่อย เพื่อแก้แค้นให้น้องชายฉัน!”

“ในเมื่อคุณอยากตายขนาดนี้ งั้นฉันก็จะสนองให้!”

เสียงสิ้นสุดลง พลังกฎเกณฑ์ที่ทรงพลังก็ทุบลงมา

ผลการฝึกตนของหลินหยุนหมุนโคจร ก้าวสู่เหนือนภา ย่ำฟ้าเก้าทีก็ปรากฏออกมาแล้ว

ขณะที่เขาก้าวออกไป เหนือนภาทั้งหมดสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

หลินหยุนก้าวห้าก้าวติดต่อกัน ขณะที่หกล้มก้าวที่ห้า กฎเกณฑ์ของยู่สิ้วก็ระเบิดออกมาดังสนั่น

ในขณะนี้ หลินหยุนชี้ไปที่ระหว่างคิ้ว เลือดสารจิงที่เผาไหม้อย่างบ้าคลั่ง เหยียบย่ำก้าวที่หก

ช่วงเวลาที่เหยียบย่ำก้าวที่หก ขอบเขตหลักเกณฑ์ของยู่สิ้วแตกออกมาสนั่นสั่นไหว ทั้งตัวของเขาเป็นเหมือนเท้าที่ล่องหน ก้าวลงมาจากเหนือนภา ทุบเสียงดังสนั่นที่บนพื้น!

ยู่สิ้วในขณะนี้ ไม่มีแรงจะต่อต้านเลย

ร่างกายกำลังจะแตกสลาย

แม้ว่าไม่ตาย แต่ปราณชีวิตก็จางลงอย่างรวดเร็ว

หลินหยุนล้มลงบนพื้นทันที และขาข้างหนึ่งเหยียบอยู่บนตัวของยู่สิ้ว

แม้ว่ายู่สิ้วจะเป็นระดับแดนสู่ธรรมะตอนปลาย แต่ก็มีพลังต่อสู้พอๆกับระดับสู่ธรรมะตอนกลาง ไปจนถึงขนาดที่ว่ายังสู้ไม่ได้

ฉากนี้เกิดขึ้นรวดเร็วมาก

ไม่ว่าจะเป็นผู้บำเพ็ญเซียนของสำนักเสินตาว หรือว่าจะเป็นเจียวเหอแห่งสำนักเที่ยวหล้า แล้วก็ยังมีผู้บำเพ็ญเซียนคนอื่นๆอีกมากมาย ทุกสายตาเบิกกว้างอย่างไม่เชื่อ

ทุกสายตามองไปที่หลินหยุน อย่างแทบจะไม่เชื่อสายตา

หลินชางฉอง น่ากลัวเกินไปแล้ว!

หลินหยุนมองยู่สิ้วอย่างเย็นชา เอ่ยปากพูดเบาๆว่า “สามเรื่อง! เรื่องหนึ่ง ฉันไม่ใช่ผู้บำเพ็ญเซียนแห่งสำนักเที่ยวหล้า!”

“เรื่องสอง ฉันมาเพื่อตามหาตัวฆาตกร!”

“เรื่องสาม ในเมื่อพวกคุณไม่ให้ความร่วมมือ งั้นตอนนี้ฉันทำได้แค่เพียงสังหารพวกคุณทั้งสำนักเสินตาว!”

ยู่สิ้วได้ยินดังนั้น ทันใดนั้นก็รีบขอร้องว่า “ไม่เอา! สหาย! สำนักเสินตาวของฉันยินดีส่งมอบตัวฆาตกร! ไม่ว่าฆาตกรคือใคร พวกเราจะต้องให้คำอธิบายให้แก่สหายได้!”

ขณะที่พูด ยู่สิ้วมองไปที่เจียวเหอตรงเหนือนภา “สหายเจียวเหอ โปรดพูดแทนฉันและสหายท่านนี้สักหน่อยนะ!”

เจียวเหอกลอกตา ทันใดนั้นก็พูดเสียงเย็นชาว่า “สหายยู่สิ้ว เมื่อกี้คุณไม่ได้พูดเช่นนี้นะ คุณกำเริบเสิบสานอย่างมาก เมื่อสักครู่ฉันก็ไม่ได้ยื่นมือไปช่วยสหายชางฉอง ตอนนี้สหายชางฉองต้องการให้ทำอะไร ฉันเจียวเหอก็ต้องไม่มีสิทธิ์ไปยุ่ง! คุณถามผิดคนแล้ว!”

พูดจบ ก็เบือนหน้าไม่มองหน้ายู่สิ้วอีก

ในใจของเจียวเหอมีแผนอยู่ในใจตัวเองแล้ว

สำนักเที่ยวหล้าของพวกเขา สนับสนุนสำนักเสินตาวจริงๆ

แต่ว่า การสนับสนุนนี้ มีข้อแม้

นั่นก็คือไม่สามารถปล่อยให้สำนักเสินตาวแข็งแกร่งเกินไป！

อย่างน้อยไม่สามารถให้สำนักเสินตาวไปถึงระดับที่เท่าเทียมกันและตั้งป้อมประจันหน้ากัน มีฐานะที่เสมอภาคกัน กับสำนักเที่ยวหล้าได้

นี่คือสิ่งที่สำนักเที่ยวหล้ายอมรับไม่ได้!