จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1754

ในขณะที่ทั้งสองกำลังจะจากไป เจียวเหอรีบกล่าวว่า “สหายชางฉอง!”

หลินหยุนหยุดก้าวเท้า หันกลับมามองเจียวเหอและถามว่า “สหายเจียวเหอมีธุระอะไรรึ?”

เจียวเหอกล่าวทันทีว่า “สหายชางฉอง ระวังหน่อย ในเมื่อเจ้าสำนักสำนักเสินตาว มีข่าวบุกทะลวงแล้ว ฉันเดาอะไรได้บางอย่าง บุคคลนี้น่าจะบุกทะลวงผลฝึกตนผ่านแล้ว เพียงแต่ว่าไม่เคยโผล่ออกมาเท่านั้นเอง!”

“อย่ามองว่าเป็นแดนสู่ธรรมะตอนปลาย แต่ฉันพอรู้จักคนนั้นบ้าง มันเทียบไม่ได้กับยู่สิ้วแน่นอน!”

“ดังนั้นสหายระวังตัวไว้ด้วย!”

“ถ้ามีปัญหาอะไร ลองมาหาสำนักเที่ยวหล้าก็ได้ ฉันยังคงคำเดิม เลือกที่จะเข้าร่วมสำนักเที่ยวหล้า สำหรับสหายแล้ว ไม่มีอะไรเสียหายแน่นอน!”

หลินหยุนพยักหน้าเบาๆ พูดเบาๆว่า “ฉันรู้แล้ว ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ฉันแซ่หลินขอลาก่อน!”

พูดจบ ก็พาเด็กผู้หญิงไปเหนือนภา

และขณะที่หลินหยุนกำลังจะจากที่นี่ไป

ตรงทางเหนือของเมือง ยอดฝีมือบางส่วนของสำนักพญาทะเล กำลังแอบมองอยู่เงียบๆ

อันที่จริงตั้งแต่ที่หลินหยุนเพิ่งเข้าเมืองมานั้น พวกเขาก็ได้ติดตามมาแล้ว

เพียงแต่ว่าน่าเสียดาย ที่หลินหยุนเข้าเมืองมาจากทางประตูทิศตะวันออก

แต่ไม่ใช่ อีก 3 ประตูนั่น

ท่ามกลางเมืองแห่งโทษฐานสี่ประตู สำนักเที่ยวหล้าและสำนักเสินตาวอยู่ด้วยกัน เข้ายึดประตูทิศตะวันออก

และสำนักเที่ยวหล้ายึดประตูทิศใต้ ทิศเหนือ และก็ทิศตะวันตก

ส่วนในตอนที่หลินหยุนเข้าเมืองมานั้น เผ่าทะเล 2 คนกำลังเฝ้าประตูอยู่ แถมยังจ่ายหินทิพย์เป็นจำนวน 1 แสนก้อน

นั่นเป็นเพราะหลินหยุนไม่ได้เห็นว่าเมืองแห่งโทษฐานจะสำคัญอะไร

ก็เป็นเพราะ เผ่าทะเล 2 คนนั้น ที่จริงแล้วเป็นเพียงแค่ผู้พิทักษ์เท่านั้น ซึ่งมันไม่เหมือนกับ เผ่าทะเลในเมืองเลย!

กลับมาถึงลานบ้านเล็กๆเมืองตอนใต้เสียงตูมเดียวเด็กผู้หญิงก็คุกเข่าต่อหน้าหลินหยุน เธอที่ไม่เคยเสียน้ำตาเลย หลังจากการแก้แค้นครั้งใหญ่ ในที่สุดก็ร้องไห้ออกมา

เด็กผู้หญิงมองเสี่ยวหยุนและกล่าวว่า “คุณชาย ฉันต้องการฝึกบำเพ็ญ ขอให้คุณชายโปรดเมตตา รับหยูเอ๋อร์เป็นศิษย์ด้วย! ชาตินี้หยูเอ๋อร์จะปรนนิบัติคุณชาย เพื่อตอบแทนพระคุณของคุณชาย!”

หลินหยุนได้ยินดังนั้น กลับไม่รู้สึกแปลกใจ

เด็กผู้หญิงคนนี้ไม่เลวเลยจริงๆ

สิ่งสำคัญที่สุดคือ มองโลกอย่างเป็นจริง

เขามีความตรงไปตรงมา

สิ่งนี้หายากมากในผู้ชายหลายคน

ตอนแรกสุด เธอทำเพื่อคุณย่า ต้องการรั้งตัวเองไว้ คนอื่นต่างก็ต้องการหินทิพย์หลายสิบก้อน แต่เธอต้องการแค่ 10 ก้อนเท่านั้น!

นี่แสดงให้เห็นว่า เธอรู้ว่าย่าของเธอให้ความสำคัญกับตนแค่ไหน!

ต่อมาเมื่อหลินหยุนจะให้หินทิพย์กับเธอ เธอกลับเลือกที่จะปฏิเสธ บอกว่ามีเท่าไหร่ก็เท่านั้น!

เพียงแต่ว่าย่าของเธอรับหินทิพย์ 100 ก้อนนั้นไปแล้ว!

จากนั้นหลังจากที่หลินหยุนถูกสำนักเที่ยวหล้าพาตัวกลับมา ก็พาตัวหลินหยุนจากไปทันที ต้องการหลีกเลี่ยงไม่ให้หลินหยุนถูกแก้แค้น

แต่ตอนนั้นหลินหยุนไม่คิดอะไรมาก

ทั้งสองจากไปและไปที่หมอกหนาทึบ

ขณะที่กลับมา ก็เห็นการตายของคุณย่าของเธออันน่าสลดใจ!

ถ้าเป็นคนทั่วไป สิ่งแรกที่จะต้องทำคือทำการขู่กรรโชกตัวเอง

แต่สาวน้อยคนนี้ไม่ทำ

และเธอก็ฝังคุณย่าของเธออย่างเงียบๆก่อน