จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1784

เมื่อทำทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย จื่อหวนก็นั่งลงตรงข้ามของหลินหยุน พร้อมกับรินเหล้าให้หลินหยุนหนึ่งแก้ว และพูดว่า “คุณชาย ฉันขอดื่มคารวะคุณหนึ่งจอก! ”

หลินหยุนยิ้มเล็กน้อย และก็ได้ยกแก้วเหล้าขึ้น ดื่มจนหมด พลังแห่งกฎเกณฑ์ที่อ่อนโยน ก็ได้เข้าสู่ภายในร่างกายแล้ว

หลินหยุนวางแก้วลง แล้วมองไปที่จื่อหวน และพูดขึ้นว่า “จื่อหวน ฉันมีคำถามบางอย่างที่ต้องการจะสอบถามสักหน่อย ไม่ทราบว่าเจ้าหอ......”

จื่อหวนพูดว่า “คุณชายมีคำถามอะไร ก็สอบถามมาได้เลย! ”

หลินหยุนพูดว่า “ไม่รู้ว่าเจ้าหอรู้จักคนของสมาพันธ์โจรดวงดาวหรือไม่? ”

จื่อหวนได้ยินดังนั้นก็ตกใจอย่างเห็นได้ชัด จากนั้นก็พูดว่า “ทำไมคุณชายถึงได้ถามถึงสมาพันธ์โจรดวงดาวล่ะ? นั่นคือกลุ่มคนที่ทุกคนต่างก็จงเกลียดจงชังกันทั้งนั้น! พวกเราหอปราบทะเลไม่ไปมีความเกี่ยวข้องอะไรกับคนพวกนั้นอย่างแน่นอน! ”

ได้ยินที่เธอพูดแล้ว หลินหยุนก็ยิ้มและพูดขึ้นว่า “เจ้าหอไม่ต้องตื่นตระหนกอะไรไปหรอก สมาพันธ์โจรดวงดาวนั้น ยังไม่ถึงขั้นที่น่าหวาดกลัวอะไรขนาดนั้น”

“ยิ่งไปกว่านั้น ในเมื่อฉันได้ถามขึ้นแล้ว ก็ต้องรู้อะไรที่เกี่ยวข้องอยู่บ้างเล็กน้อย อันที่จริงฉันก็ไม่ได้มีความหมายอื่นอะไร ก็แค่ต้องการให้เจ้าหอช่วยแนะนำให้ฉันรู้จักหน่อยก็เท่านั้นเอง! ”

ได้ยินที่หลินหยุนพูด จื่อหวนก็พลันพูดเตือนขึ้นว่า “คุณชาย สมาพันธ์โจรดวงดาวนั้น มีชื่อเสียงที่ย่ำแย่อย่างมาก คุณชายเป็นถึงองค์ชายแห่งโลกชางฉอง ทำไมจะต้องไปยุ่งเกี่ยวกับไอ้พวกเขาเหล่านั้นด้วยล่ะ! ”

“ยังไงฉันก็คิดว่า คุณชายอย่าได้ไปยุ่งเกี่ยวกับพวกเขาเลยจะเป็นการดีที่สุด ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญมากต่อชื่อเสียงของโลกชางฉองด้วย! ”

หลินหยุนพูดขึ้นว่า “เจ้าหอคิดผิดไปแล้ว ฉันต้องการตามหาพวกเขา เพราะมีเป้าหมายสำคัญอย่างอื่น ไม่ใช่ว่าจะเข้าร่วมกับพวกเขาสักหน่อย! ”

“แน่นอนว่า ถ้าหากเจ้าหอไม่รู้จักพวกเขาจริง ๆ ก็ไม่เป็นไร! ”

จื่อหวนได้ยินดังนั้น ก็พยักหน้า โดยที่ไม่ได้ถามอะไรต่ออีก หลังจากที่หยุดชะงักไปชั่วครู่แล้ว ก็มองไปที่หลินหยุน และพูดขึ้นว่า “พูดอย่างไม่ปิดบังกับคุณชายแล้วกันว่า ก็มีอยู่บางคนจริง ๆ ที่ถือว่าเป็นแขกประจำของหอปราบทะเลของพวกเรา โดยพวกเขานั้นมีสถานะของตนที่เปิดเผย แต่ลับหลังนั้น ต่างก็มีตำแหน่งของตนเองในสมาพันธ์โจรดวงดาวด้วยเช่นกัน! ”

“เพียงแต่ว่าสถานะของพวกคนเหล่านี้ จะบอกว่าระดับสูงก็ไม่ถือว่าสูงนัก ซึ่งต่างก็เป็นหัวหน้าเขต ไม่รู้ว่าสถานะระดับนี้ จะอยู่ในสายตาของคุณชายได้บ้างหรือไม่? ”

หลินหยุนพูดขึ้นว่า “แน่นอน! ที่จริงแล้วไม่จำเป็นต้องแนะนำก็ได้ เพียงแค่ตอนที่อีกฝ่ายหนึ่งนั้นมาถึงแล้ว เจ้าหอก็แจ้งให้ฉันทราบก็พอ! เมื่อเสร็จเรื่องแล้ว ฉันจะไม่เพิกเฉยต่อเจ้าหอแน่นอน! ”

จื่อหวนยิ้ม และพูดว่า “แบบนี้ก็ถือว่าง่ายมากเลย! ส่วนเรื่องอื่นนั้น ฉันไม่กล้าที่จะรับได้ เพียงแค่ตอนที่คุณชายมีเวลาว่าง ก็แวะมาเยี่ยมเยียนฉันที่หอปราบทะเลก็พอแล้ว! ”

หลินหยุนตกปากรับคำทันที พร้อมกับพูดว่า “แน่นอนอยู่แล้ว! แต่ว่า เรื่องนี้นอกจากเจ้าหอแล้วฉันไม่ต้องการให้ผู้อื่นรับรู้อีก! ”

จื่อหวนพยักหน้า และพูดว่า “คุณชายวางใจเถอะ! ”

หยุดชะงักไปชั่วครู่ จื่อหวนก็พูดขึ้นว่า “เหมือนว่าจะมีหัวหน้าเขตของหน่วยดินคนหนึ่ง ที่ทุกสองสามเดือนจะมายังหอปราบทะเลของพวกเราครั้งหนึ่ง เมื่อคำนวณเวลาดูแล้ว ก็คงจะใกล้มาแล้ว ซึ่งน่าจะภายในสิบวันนี้! ”

“ถ้าหากช่วงนี้คุณชายไม่มีธุระอะไร ก็สามารถที่จะพักอาศัยอยู่ที่หอปราบทะเลของเราก่อน เมื่อถึงเวลาตอนที่คนผู้นั้นมาถึงแล้ว ฉันจะแนะนำให้กับคุณชายรู้จัก! ”

หลินหยุนพยักหน้า และพูดว่า “แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน! แต่ว่า คงจะไม่พักอยู่ที่หอปราบทะเลหรอก ค่าใช้จ่ายที่นี่ของพวกคุณนั้น ไม่ใช่น้อย ๆ เลย ฉันจ่ายค่าที่พักไม่ไหวหรอก ช่วงกี่วันนี้ฉันจะพักอยู่ที่สุดหล้าทะเล นี่คือยันต์สื่อสารของฉัน ถ้าหากคนนั้นมาถึงแล้ว เจ้าหอก็แจ้งฉันมาได้เลย! ”

จื่อหวนยื่นมืออกมารับยันต์สื่อสาร และพูดว่า “ตกลง เมื่อคนนั้นมาแล้ว ฉันก็จะรีบแจ้งคุณชายในทันที! ”

หลินหยุนพูดว่า “อย่างนั้นต้องขอบคุณเจ้าหออย่างมากด้วย! ตกลงตามนี้ ถ้าอย่างนั้นฉันก็ต้องขอตัวลาไปก่อนแล้ว! ”

จื่อหวนเองก็คิดไม่ถึงว่า หลินหยุนจะตรงไปตรงมาแบบนี้ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรมากอีก โดยลุกขึ้นยืนและพูดว่า “ตกลงตามนี้ งั้นฉันจะไปส่งคุณชาย! ”

หลินหยุนพยักหน้า และเดินออกมาจากเขตแสงม่วงพร้อมกันกับจื่อหวน

ขณะที่กำลังเดินออกมา ยังไม่ไกลมากเท่าไร ก็มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งรีบเข้ามาทักทายต้อนรับทันที

อีกฝ่ายหนึ่งได้กวาดสายตาจ้องมองไปที่หลินหยุน จากนั้นก็ยกมือแสดงความเคารพต่อจื่อหวน และพูดขึ้นอย่างยิ้มแย้มว่า “จื่อหวนไม่ทราบว่าสหายผู้นี้คือใครกันเหรอ? คิดไม่ถึงว่าจะต้องให้จื่อหวนลำบากมาเป็นคนต้อนรับด้วยตนเองเลย? ”