ขณะที่หลินหยุนกำลังรู้สึกว่าอดทนต่อไปไม่ไหวแล้ว ก็เกิดประกายแสงขึ้นในมือของเขา ลูกปัดสีเขียวมรกตขนาดเท่ากับดวงตาวัวเม็ดหนึ่งที่หักครึ่ง ก็ถูกเขาหยิบออกมา
ลูกปัดแตกหักที่อยู่ในมือ ก็ได้เปล่งประกายแสงสีเขียวเบาบางขึ้น แล้วก็ปกคลุมทั่วทั้งร่างกายของหลินหยุนเอาไว้
หลังจากที่มีลำแสงปกคลุมตัวแล้ว หลินหยุนจึงถอนหายใจยาว รู้สึกดีขึ้นมากแล้ว
สมบัติล้ำค่านี้เขาได้รับมาในชาติที่แล้ว ซึ่งเป็นสมบัติล้ำค่าที่แตกหักชิ้นหนึ่ง
โดยมีประสิทธิผลอย่างยิ่งในการรักษาความมั่นคงของสภาพจิตใจ รักษาสภาพมั่นคงของทะเลจิต และระงับยับยั้งปีศาจในจิตใจ
ชาติที่แล้ว ก่อนหน้าที่พลังบำเพ็ญของหลินหยุนจะบรรลุสู่แดนกษัตริย์ ที่จริงแล้วประสบการณ์ในช่วงแรกของเขานั้น ได้กลายเป็นอุปสรรคมารร้ายยิ่งใหญ่ในจิตใจของเขาแล้ว!
ถึงขนาดที่ว่าไม่สามารถบังคับควบคุมเอาไว้ได้เลย
เป็นเพราะว่าเขามีโชคชะตาที่ดี ได้รับสมบัติล้ำค่าหนึ่งชิ้นมาโดยบังเอิญ ในที่สุดจึงสามารถควบคุมยับยั้งอุปสรรคมารร้ายเอาไว้ได้
แน่นอนว่า เมื่อเขาบรรลุเข้าสู่แดนกษัตริย์อย่างแท้จริงแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องใช้สมบัติล้ำค่าชิ้นนี้อีก โดยอาศัยพลังบำเพ็ญที่แข็งแกร่งของตนเอง ในการควบคุมยับยั้งอุปสรรคมารร้ายลงได้อย่างสิ้นเชิง
เพียงแต่ว่า การยับยั้งก็คงเป็นเพียงแค่การยังยั้ง ซึ่งไม่สามารถหยุดมารร้ายในจิตใจที่กระจายพันธุ์อยู่ตลอดเวลาในขณะนั้นลงได้อย่างสมบูรณ์
ในที่สุดตอนที่ประสบกับภัยอัสนี ในตอนนั้นมารร้ายในจิตใจ ก็ได้ระเบิดขึ้นโดยสิ้นเชิง
สุดท้ายหลินหยุนจึงเสียชีวิตลงภายใต้ภัยอัสนี
ตอนนั้น หลินหยุนเศร้าโศกเสียใจเป็นอย่างมาก
เขารู้สึกว่า ถ้าหากมารร้ายไม่ได้แฝงตัวอยู่ในก้นบึ้งของจิตใจ บางทีตอนที่เผชิญหน้ากับภัยอัสนีนั้น เขาอาจจะพอมีโอกาสบ้างก็เป็นได้!
แต่เขาในชาตินี้ โดยเฉพาะหลังจากที่เข้าสู่เส้นทางผู้บำเพ็ญหมื่นเต๋าแล้ว เขาก็ไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นอีกแล้ว!
เขาในชาติที่แล้ว
ถึงแม้จะยืนอยู่บนจุดสูงสุดของจักรวาล!
ถึงแม้จะไม่มีมารร้ายในจิตใจเข้ามาพัวพันและเกิดการระเบิดขึ้น เขาก็คงจะไม่มีโอกาสอะไรอยู่แล้ว!
เต๋าสวรรค์ คือสิ่งที่ดำรงอยู่โดยที่เขาไม่สามารถจินตนาการได้!
แม้แต่ตอนช่วงก่อนหน้านี้ เขายังคงคิดว่า ถ้าหากเขามีพลังแห่งต้าเต๋าที่แท้จริงมากขึ้นกว่านี้
เขาก็คงจะสามารถต้านทานเต๋าสวรรค์ได้
แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า คงจะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้อย่างเด็ดขาด!
ตกลงว่าเต๋าสวรรค์มีความน่าสะพรึงกลัวถึงขั้นไหนกันแน่ ตอนนี้เขาเองก็ไม่อาจที่จะแน่ใจได้!
แต่ตอนนี้เขากลับเชื่อว่า เส้นทางหมื่นเต๋าที่ตนเองกำลังมุ่งหน้าอยู่นั้น จะต้องสามารถมีโอกาสที่จะไปต่อสู้กับเต๋าสวรรค์ได้อย่างแน่นอน!
มีเพียงเส้นทางหมื่นเต๋า จึงจะมีโอกาส มองเห็นสภาพที่แท้จริงของโลกใบนี้ได้
เสียงระฆังดังติดต่อกันสามวันสามคืน จากนั้นถึงจะหยุดลง
ผู้คนที่อยู่บริเวณโดยรอบ ในช่วงสามวันสามคืนนี้ เหมือนจะได้รับพลังความสามารถเพิ่มขึ้นไม่น้อย
มีเพียงแต่หลินหยุน ที่ยังคงรักษาจิตใจและสติให้ปกติดีอยู่ได้
แต่หลังจากที่สิ้นเสียงระฆังไปไม่นาน สายตาของผู้คนบริเวณโดยรอบนี้ก็ดูคล่องแคล่วมีชีวิตชีวามากขึ้น
จากนั้นทุกคนก็ก้มลงกราบไปทางเจดีย์สูงสีฟ้านั้น
หลังจากที่ก้มกราบเสร็จแล้ว ทุกคนก็ทยอยแยกย้าย ออกกันไปจากดาวดวงนี้
หลินหยุนในตอนนี้ก็กำลังจะติดตามกลุ่มคนเหล่านั้นเพื่อออกไปจากที่นี่ แต่สุดท้ายก็ถูกรั้งตัวเอาไว้ด้วยเสียงที่ดังมาจากก้นบึ้งของจิตใจ
“ไอ้หนุ่ม ถือว่าไม่เลวเลย! ”
“พอจะมีความสามารถอยู่บ้าง! ”
“คิดไม่ถึงว่าจะสามารถรอดพ้นจากการปลุกปั่นจิตใจของระฆังเทพยมได้! ”
“นายยอดเยี่ยมอย่างมาก! ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...