จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1793

ถูกต้อง ต้าเต๋าจำเป็นจะต้องไปบุกเบิกขึ้นด้วยตนเอง!

ส่วนกฎเกณฑ์นั้น ก็คือตัวนำ

จะอธิบายอย่างไรดี ถ้าหากพูดว่าสามพันต้าเต๋าของหมื่นจักรวาลคือเค้กหนึ่งก้อน ส่วนกฎเกณฑ์ก็คือร่องรอยของวัตถุดิบต่าง ๆ ที่ใช้ในการทำขนมเค้ก

ถ้าหากพูดว่าสามพันต้าเต๋าคือแม่น้ำหนึ่งสาย ส่วนกฎเกณฑ์นั้นก็คือน้ำหนึ่งหยด อืม การอุปมาแบบนี้ถือว่าเหมาะสมมากกว่า!

กล่าวโดยสรุปก็คือ กฎเกณฑ์สามารถที่จะนำพาไปสู่การบุกเบิกต้าเต๋าได้!

พลังแห่งกฎเกณฑ์ของหลินหยุนในตอนนี้ ทั้งเข้าถึงและผสมผสานได้เป็นจำนวนมากแล้ว

ถ้าหากต้องการที่จะบุกเบิกต้าเต๋าแล้ว ไม่ใช่ว่าจะไม่ได้

เพียงแต่เขาไม่มีพลังความสามารถในการเปิดพื้นที่ว่างนั้นได้!

พื้นที่ว่างอะไร?

พื้นที่ว่างนั้นสามารถที่จะบุกเบิกต้าเต๋าได้!

หรือว่า ก็คือแม่น้ำแห่งกฎเกณฑ์ที่เขาเคยได้พบเห็นในตอนนั้น!

แน่นอนว่านี่คือการคาดเดาของเขา

เพราะว่าชาติที่แล้วตอนที่เขาบุกเบิกต้าเต๋านั้น เพียงแค่ฉีกให้เกิดเป็นช่องว่าง จากนั้นกฎเกณฑ์ก็อาศัยช่องว่างนี้เข้าไปสู่พื้นที่ว่างนั้น และทำการบุกเบิกต้าเต๋าจนสำเร็จ

เวลานี้เขาไม่อาจแน่ใจได้ว่า ช่องว่างที่เขาเคยทำการเปิดขึ้นนั้น จะใช่แม่น้ำแห่งกฎเกณฑ์ที่เขาเห็นก่อนหน้านี้หรือไม่!

ถ้าหากใช่......

อย่างนั้นการคาดเดาในใจของเขา ก็จะถูกต้องตามจังหวะและเป็นขั้นตอนไป!

เรื่องราวเหล่านี้ เอาไว้ค่อยพูดกันตอนหลัง

ตอนนี้ ปัญญาหลักจริง ๆ ที่อยู่เบื้องหน้าเขานั้น ก็คือต่อให้เขาต้องการที่จะนำเต๋าเข้าสู่ร่างกาย แต่ก็ไม่สามารถฉีกช่องว่างนั้นได้

แน่นอนว่า เมื่อเปรียบเทียบกับขั้นที่เหนือกว่าแดนสู่ธรรมะแล้ว เขาไม่ต้องไปเข้าถึงต้าเต๋าก็ได้

อย่างเช่นในชาติที่แล้วที่เขาเข้าใจและใช้งานต้าเต๋าแห่งกระบี่ได้

ซึ่งก็ไม่เป็นปัญหาอะไรเลย!

หลินหยุนถอนหายใจยาว และพูดพึมพำกับตนเองว่า “การฉีกช่องว่างหนึ่งช่อง ถ้าหากกลับไปยังโลกชางฉองแล้ว ก็ไม่ใช่เรื่องที่จะทำไม่ได้ ซึ่งจากการที่ตนเองเข้าถึงต้าเต๋าแห่งกระบี่ได้แล้ว การบุกเบิกนั้นก็ไม่ใช่เรื่องที่เป็นอุปสรรคแต่อย่างใด! ”

“เพียงแต่ตอนนี้ฉันต้องการจะนำเต๋าเข้าสู่ร่างกาย ไม่รู้ว่าจะสามารถทนไหวหรือไม่! ”

“นี่คือสิ่งที่กำลังเป็นกังวล! ”

“พลังของต้าเต๋า เทียบกันไม่ได้กับพลังแห่งกฎเกณฑ์โดยสิ้นเชิง! ”

“นั่นคือความแตกต่างห่างชั้นกันอย่างมาก! ”

“หากตอนนี้เข้าสู่โลกกำลังภายในตัว โลกกำลังภายในตัวของฉันคงจะไม่สามารถทนรับไหวแน่! ”

“ถ้าไม่สามารถนำเต๋าเข้าสู่ร่างกายได้ การเพิ่มระดับพลังในตัวฉัน ก็จะมีขีดจำกัด! เพราะจากพลังบำเพ็ญของฉันในตอนนี้ สามารถที่จะต่อสู้กับขั้นที่เหนือกว่าแดนสู่ธรรมะได้แล้ว! ”

ครุ่นคิดอยู่พักใหญ่ หลินหยุนก็ส่ายศีรษะ

นอกจากตอนนี้เขาจะไม่สามารถอดทนได้แล้ว

ยังจะมีอีกเหตุผลหนึ่ง

นั่นก็คือจะเป็นการทำลายความสมดุลของกฎเกณฑ์ของเขาในตอนนี้ด้วยหรือไม่

เพราะว่าเขายังไม่ได้เข้าถึงและผสมผสานกฎเกณฑ์ทั้งหมดได้อย่างสมบูรณ์!

หากว่าไปเพิ่มระดับขึ้นอีกขั้นหนึ่ง

จะทำให้เกิดผลกระทบในอนาคต อย่างที่ไม่สามารถคาดการณ์ได้เลย!

ดังนั้นในช่วงเวลาที่ผ่านมานี้ หลินหยุนตกอยู่ในสภาพที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก กังวลกลุ้มใจอย่างที่สุด!

สิ่งที่หนักหนาที่สุดก็คือ ผ่านมาจนถึงขั้นนี้แล้ว เขาไม่สามารถใช้ประสบการณ์มากมายในชาติที่แล้วของเขาได้เลย

นำมาเป็นเพียงแค่ข้อมูลอ้างอิงเปรียบเทียบเท่านั้น

หลายครั้งที่แม้แต่นำมาเป็นข้อมูลอ้างอิงก็ยังไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย

เพราะว่าเขาได้เดินเข้าสู่เส้นทางการบำเพ็ญเต๋าที่แตกต่างออกไปโดยสิ้นเชิง

โดยสิ่งนี้เขาเองก็ไม่สามารถที่จะคาดการณ์ได้!

หลินหยุนถอนหายใจ และพูดอย่างจำใจว่า “รอดูไปก่อนแล้วกัน! ถ้าหากไม่ได้จริง ๆ ก็ค่อยตัดสินใจบุกเบิกเต๋าเลย”

“ตอนนี้ยังไม่ถึงขั้นที่จะต้องเร่งรีบขนาดนั้น! ”

“ย้อนกลับไปยังโลกชางฉองก่อนแล้วค่อยว่ากันอีกครั้ง! ”

จากนี้ไป เขาต้องการที่จะไปยังโลกเล็กที่มีพวกเผ่ามนุษย์อาศัยอยู่เป็นหลักดูบ้าง

แบบนี้จึงจะสามารถแสวงหารากทิพย์ชั้นยอดได้ง่ายขึ้น

ในจักรวาล หากต้องการที่จะแสวงหารากทิพย์ชั้นยอดนั้นแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย!

เรื่องแบบนี้ จะต้องไปที่โลกเล็ก

ที่จริงแล้วยังมีอีกวิธีหนึ่ง นั่นก็คือไปซื้อกับทางหอซิวซิน

เพียงแต่หอซิวซินแม้ว่าจะมีความสามารถและรอบรู้อย่างกว้างขวาง