ฉินหมิงได้ยินดังนั้น ก็ส่ายมือไปมาอย่างถ่อมตน และพูดว่า “ที่ไหนกันล่ะ สหายมู่ฉองพูดชมกันเกินไปแล้ว! ฉันว่าไอ้จินจิ่วนี้ คงจะไม่พูดเรื่องดี ๆ เกี่ยวกับฉันแน่เลยล่ะสิ? ”
จินจิ่วพลันหัวเราะฮ่าฮ่าขึ้น
หลังจากพูดคุยทักทายกันครู่หนึ่งแล้ว จินจิ่วก็มองไปที่ฉินหมิงและพูดขึ้นว่า “สถานการณ์ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้างแล้ว? ”
ฉินหมิงได้ยินดังนั้น ก็มีสีหน้าท่าทางที่จริงจังขึ้น สูดหายใจลึกและพูดว่า “คงน่าจะใกล้แล้ว จากเวลาที่ลำแสงสีเขียวได้ปรากฏขึ้นนั้น รวมถึงความเร็วในการสะสมพละกำลัง คาดว่าอย่างมากภายในครึ่งเดือนนี้ สมบัติล้ำค่าในหุบเขานี้ ก็จะถือกำเนิดขึ้นแล้ว! ”
จินจิ่วพยักหน้า และถามต่อว่า “ส่วนที่ว่าสมบัติล้ำค่าคืออะไร ที่นี่มีการคาดเดาอย่างไรกันบ้าง? ”
ฉินหมิงส่ายศีรษะ และพูดว่า “ในช่วงที่ผ่านมานี้ นอกจากที่ฉันจะสำรวจอยู่ที่นี่แล้ว ก็ยังได้ครุ่นคิดทบทวนอย่างหนักว่า หุบเทียนเมี่ยนี้ ในอดีตเคยมียอดฝีมือคนไหนที่เคยมาได้บุกเบิกวิมานหรืออย่างอื่นในที่แห่งนี้มาก่อนบ้างหรือไม่”
“แต่ว่า ก็ไม่พบเจอข้อมูลอะไร! ”
“พวกเราล้วนเป็นผู้บำเพ็ญเซียนในบริเวณใกล้กับเมืองจิงเฟิง สำหรับหุบเทียนเมี่ยนี้ ที่จริงก็เข้าใจกันอย่างที่สุด ถึงแม้จะเป็นวิมาน ก็คงจะไม่ใช่สถานที่ที่ดีอะไรมากนักหรอก! ”
“ก่อนหน้านี้มีผู้บำเพ็ญเซียนแดนดั่งเทพตอนกลางคนหนึ่ง โดยที่คนนี้ฉันก็ยังพอรับรู้และเข้าใจอยู่บ้าง ก็คือกุ่ยเมี่ย ไอ้คนนี้มีวิชาบำเพ็ญที่แปลกประหลาด ซึ่งไม่มีผู้ใดยอมรับ จึงต้องตัดสินใจมาบุกเบิกวิมานในที่แห่งนี้! ”
“นอกจากไอ้กุ่ยเมี่ยนี้แล้ว ผู้บำเพ็ญเซียนทั่วไป ไม่มีทางที่จะมาบุกเบิกวิมานในสถานที่แห่งนี้แน่นอน! ”
จินจิ่วพยักหน้า และพูดว่า “กุ่ยเมี่ยนั้นฉันเองก็พอรับรู้มาบ้าง ในบรรดาผู้บำเพ็ญแดนดั่งเทพ พลังบำเพ็ญของเขาคนนี้ แม้ว่าจะเพียงแค่ตอนกลาง ต่อเมื่อฉันต้องเผชิญหน้าด้วยแล้ว ก็ไม่สามารถที่จะประมาทได้อย่างเด็ดขาด! ”
“โดยคาดคิดไม่ถึงเหมือนกันว่า ในที่สุดก็ต้องมาจบชีวิตลงไปแล้ว! ”
ขณะที่จินจิ่วพูดนั้น ก็ได้มองไปยังสถานที่ตรงบริเวณขอบเขตของหุบเขา พร้อมกับพูดขึ้นว่า “ทำไมถึงมากันแค่สามคนนี้ล่ะ? สำนักหลิวหลี สำนักเจว๋หวู และสำนักฉื้อฉานต่างก็ไม่มากันเลยเหรอ! ”
ฉินหมิงพูดว่า “แม้ว่ายอดฝีมือของสามสำนักนั้นยังไม่มา แต่ผู้มีอิทธิพลในสังกัดของสำนักอื่น ๆ นั้น ต่างก็มาถึงกันแล้ว! มีคนส่งข่าวมาบอกว่า พวกเขาก็ยังคงสงบนิ่งโดยที่ไม่หวั่นไหวต่อสิ่งรอบข้างใด ๆ แต่ว่า อีกไม่นานก็คงจะถึงแล้ว! ”
“ปัญหาในตอนนี้คือ ไม่รู้ว่าจะมียอดฝีมือในจักรวาลมาที่นี่อีกจำนวนเท่าไร ได้ยินมาว่าเรื่องนี้ได้ถูกแพร่กระจายออกไปอย่างกว้างขวางแล้ว! ”
“ถ้าหากยอดฝีมือในจักรวาลมากันไม่กี่คน บางทีผู้บำเพ็ญเซียนแบบพวกเรา ในโลกเขาทองนี้ อาจจะมีโอกาสอยู่บ้างก็เป็นได้! ”
“ถ้าหากมียอดฝีมือในจักรวาลมากันเป็นจำนวนมาก อย่างนั้นพวกเราก็คงจะไม่มีโอกาสอะไรโดยสิ้นเชิง! ”
นี่ก็คือความจำใจของผู้บำเพ็ญเซียนในโลกเล็ก
อันที่จริงนี่คือโชคชะตาและวาสนาของพวกผู้บำเพ็ญเซียนในโลกเล็กของพวกเขา แต่เมื่อข่าวสารถูกแพร่กระจายออกไป ก็จะนำมาสู่การช่วงชิงกันของยอดฝีมือในจักรวาล!
โดยยอดฝีมือที่มาช่วงชิงสมบัติล้ำค่าที่โลกเล็กนั้น อย่างน้อยก็อยู่ในแดนสู่ธรรมะ!
ทั่วทั้งโลกเขาทองนี้ มียอดฝีมือแดนสู่ธรรมะในพื้นที่ ประมาณหกหรือเจ็ดคนเท่านั้นเอง!
นี่ยังจะต้องรวมของทุกเผ่าเข้ากันด้วย
หลินหยุนฟังสองคนนั้นสนทนากันไปพลาง และก็สำรวจลำแสงสีเขียวที่พุ่งทะยานขึ้นขอบฟ้าอย่างละเอียดไปพลางด้วย
ลำแสงนี้มีระดับชั้นที่สูงมาก
ซึ่งไม่ใช่ลำแสงธรรมดาทั่วไป
ด้วยพลังความแข็งแกร่งที่มีอยู่ในตอนนี้ เป็นจริงที่ว่า ต่อให้ยอดฝีมือแดนสู่ธรรมะ ก็ยังคงยืนหยัดอยู่ได้ไม่นาน ถ้าหากไม่รีบหลบหนีออกมาจากตรงนั้น ก็จะมีอันตรายถึงขั้นจบชีวิตลงภายใต้ลำแสงดังกล่าวนี้!
แต่ว่า ลำแสงนี้ ดูจะไม่เหมือนกับลำแสงที่ปลดปล่อยออกมาจากตัวของสมบัติล้ำค่า ซึ่งจะเหมือนกับลำแสงแห่งอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์เสียมากกว่า
มีตำนานเล่าว่า ยุคโบราณกาล มีเผ่าหงส์
ต่อมาได้แปรเปลี่ยนเป็นเผ่านกยูง
โดยอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์แห่งดวงชะตาประจำเผ่านกยูงนั้น ก็คือราศีเทพห้าสี
ตำนานเล่าว่า ยุคโบราณกาล ผู้ยิ่งใหญ่ข่งเซวียนที่เป็นหัวหน้าเผ่านกยูง ได้ทำการปรับแก้ไขราศีเทพดวงชะตานี้กลายเป็นห้าสีได้
จนแทบไร้คู่ต่อกร ไปทั่วทั้งยุคโบราณกาล!
แข็งแกร่งทรงพลังจนน่ากลัวเหลือเกิน!
นี่ก็คืออิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ราศีเทพที่โบราณที่สุด และทรงพลังที่สุด ของทุกเผ่าในจักรวาล
หลังจากนั้นยุคโบราณกาลก็ล่มสลายลง
เผ่านกยูงเองก็ค่อย ๆ สาบสูญไปด้วยเช่นกัน
เผ่าอื่น ๆ ก็เริ่มคิดค้นอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ราศีเทพขึ้นมากันอีกไม่น้อย
ในจำนวนนั้นที่มีชื่อเสียงที่สุดก็คือราศีทองพระพุทธของสำนักพระธรรม!
สำนักพระธรรมมีความเจริญรุ่งเรืองมากที่สุดในยุคนิศากาล!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...