จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1804

ทุกคนก็ทำตามแผนการในทันที ไม่ได้มีสิ่งต้องห้ามอะไรกับเทพปีศาจนั้นเลยสักนิด

เพราะว่าทั้งสองฝ่ายก็ไม่ได้โง่

ก็เข้าใจว่าไปทำอย่างไร สำหรับฝ่ายของตัวเองนี้ เป็นทางเลือกที่ดีที่สุด

ต้าเต๋าของเทพปีศาจนั้นได้รับบาดเจ็บสาหัส ก็บันดาลโทสะขึ้นมาอีกครั้งในทันที หลังจากได้ยินคำแบบนี้พูดของทั้งเก้าคน ก็เดือดดาลเป็นฟืนเป็นไฟเป็นอย่างมาก

“แค่แมลงสมควรตายไม่กี่ตัวอย่างพวกแก ก็กล้าพูดจาว่าจะฆ่าข้า รนหาที่ตายชัดๆ!”

“งั้นก็ดูกันว่าใครฆ่าใครกันแน่!”

“พวกแก ไปตายให้หมดซะ!”

“อ๊ากกกกกก”

ตามด้วยเสียงคำรามโกรธของเทพปีศาจ เขาทั้งหกบนหัวของเขาก็ปล่อยแสงที่แปลกประหลาดน่าสะพรึงกลัวทั้งหมดออกมาในทันใด

แสงแปลกประหลาดประหลาดน่าสะพรึงกลัวปรากฏขึ้น แทรกซึมอยู่ตามบนต้าเต๋า ทำให้รอยแยกต้าเต๋าที่แตกสลายปรากฏขึ้น และสมานเข้าด้วยกันโดยตรง

หลังจากที่สมานเข้าด้วยกัน พลังแห่งต้าเต๋าก็กลายเป็นน่ากลัวอย่างยิ่งขึ้นมา

การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันนี้ ทำให้สีหน้าของผู้บำเพ็ญแดนสู่ธรรมะทั้งเก้าคนเปลี่ยนไปอย่างมากในทันใด

แม้แต่เหมินชิงที่มั่นใจแน่วแน่อย่างยิ่งอยู่เสมอ ดวงตาก็เปล่งประกายขึ้นมา

นี่ยังจะต่อสู้ยังไงดี?

พวกเขาไม่ง่ายเลยที่ใช้ไม้ตายของล้ำค่าของพวกเขาออกมา ด้วยการแผดเผาเลือดสารจิง นี่ถึงเป็นวิธีสุดยอดที่ทำให้ต้าเต๋าของปีศาจตนนี้ได้รับความเสียหายอย่างหนัก

นี่ทำให้พวกเขามีความมั่นใจเพิ่มมากขึ้น

แต่ว่า ในเวลานี้ อีกฝ่ายยังมีวิธีการ และยังไม่ใช่วิธีการทั่วไปด้วย!

และทำให้ต้าเต๋าได้รับความเสียหายหนัก และสมานเข้าด้วยกันในคราวเดียว

พวกเขาสามารถที่จะสัมผัสออกมาได้ ว่าการสมานเข้าด้วยกันแบบนี้ อันที่จริงไม่เหมือนเดิมแน่นอน

เพราะหลังจากสมานเข้าด้วยกัน แม้ว่าลมปราณจะเพิ่มความยิ่งใหญ่มากขึ้น แต่ก็เทียบกับก่อนหน้านี้ไม่ได้ทั้งหมด!

แต่นั่นก็น่ากลัวพอแล้ว!

ต่อให้พวกเขายังสามารถทำให้ต้าเต๋าของเทพปีศาจได้รับความเสียหาย แต่หากอีกฝ่ายสามารถที่จะทำการสมานต้าเต๋าเข้าด้วยกันได้ต่อไปล่ะ?

นี่จะต่อสู้ต่อไปได้อย่างไร?

ทำการสมานต้าเต๋าขึ้นมาใหม่ เทพปีศาจก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง “ไอ้พวกแมลง มาเถอะ ให้ข้าคร่าชีวิตสุนัขอย่างพวกแกไป!”

หลังจากที่เสียงลดลง ภายใต้ร่างของเทพปีศาจที่เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว ก็มาถึงตรงหน้าของผู้แข็งแกร่งแดนสู่ธรรมะทั้งเก้าคนในทันที!

กฎเกณฑ์แห่งดาบเข้าสู่ในดาบกระดูก ไม่ต้องใช้พลังแห่งกฎเกณฑ์ของเขา และต้องการต่อสู้กันอย่างประชิดตัว!

ความสูงของเขาสูงถึงสิบกว่าฟุตขึ้นไป แต่ในเวลานี้กลับมีความคล่องตัวสูงอย่างยิ่ง ถึงขั้นที่น่าเหลือเป็นอย่างยิ่งจริงๆ!

ในเวลานี้ ผู้บำเพ็ญแดนสู่ธรรมะทั้งเก้าคนก็แยกย้ายกันไปในทันที ในนั้นมีผู้บำเพ็ญแดนสู่ธรรมะระยะกลางสองคน มีความคิดที่จะหลบหนีในทันทีแล้ว

แต่ว่าในเวลานี้

ผู้บำเพ็ญแดนสู่ธรรมะตอนปลายหนึ่งในนั้นที่ดูเหมือนบัณฑิตหนุ่ม พูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า “สหายทุกท่าน การสมานต้าเต๋าของปีศาจตนนี้ ไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาระยะยาวเลย แต่มีเวลาจำกัด!”

“เท่าที่ฉันประเมิน ไม่มีทางเกินสิบอึดใจอย่างแน่นอน พวกเราแค่ถ่วงเวลาอย่างสุดชีวิต จะสามารถสร้างการตอบโต้การสังหารได้อย่างแน่นอน!”

“แต่ถ้าหากในเวลานี้พวกเรามีใครอยากจะหนีไป งั้นทุกอย่างที่ทุ่มเทไปก่อนหน้านี้ ก็จะสูญเปล่าทั้งหมด!”

“สหายทุกท่าน ฉันรู้ว่าทุกคนก็มีไม้ตายอย่างแท้จริงที่ไม่ได้แสดงออกมา ตอนนี้ถึงเวลาแล้ว!”

“ไม่ต้องมีการออมมือใดๆอีก!”

ผู้แข็งแกร่งที่เหมือนกับบัณฑิตหนุ่ม หลังจากที่เสียงลดลง เห็นแค่ดาบยาวในมือหายไป และปากกาเหล็กเรียวบางแท่งหนึ่งก็เพิ่มขึ้นมาจากอากาศ

ปากกาเหล็กนี้ปรากฏขึ้นมา ผู้แข็งแกร่งบัณฑิตหนุ่มเริ่มแผดเผาเลือดสารจิงอีกครั้ง ก็อยู่ตรงหน้าของเขา ปากกาเหล็กเริ่มวาดขึ้นมาอย่างรวดเร็ว เป็นรูปเป็นร่างยันต์ค่ายกลแบบพิเศษ

เป็นรูปเป็นร่างยันต์ค่ายกลในทันที ก็ปกคลุมไปทางเทพปีศาจนั้น

มีการปลุกเสกเบิกเนตรของยันต์ค่ายกลนี้ เทพปีศาจที่เดิมทีร่างเร็วราวกับสายฟ้า ก็ชะลอตัวลงอย่างกะทันหัน

ในเวลาเดียวกัน เมื่อผู้แข็งแกร่งหลายคนเห็นเช่นนี้ ก็ทยอยลงมือกันทั้งหมด หลบเลี่ยงอย่างบ้าคลั่งไปด้วย หลีกเลี่ยงการปะทะกับร่างกายด้านหน้าของเทพปีศาจ และใช้อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ไปด้วย

เนื่องจากความเร็วของเทพปีศาจลดลง ทำให้แรงกดดันต่อทุกคนลดลงอย่างมาก

เป็นเรื่องยากมากสำหรับเทพปีศาจที่จะพุ่มเป้าไปที่หนึ่งในนั้นได้