จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1861

หลังออกจากสถานที่แห่งนี้แล้ว หลินหยุนไม่ได้เปลี่ยนทิศทางเลย เขายังคงตรงไปทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ไหมจัญไรไร้เงาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและหายตัวไปแล้ว

หลินหยุนก็ไม่ได้สนใจมันอีกแล้ว

ในสมองของหลินหยุนในตอนนี้ ยังคงนึกถึงคำพูดของสุดยอดฝีมือจากเผ่าคนยักษ์ในยุคบรรพกาลที่พูดกับเขาเมื่อสักครู่

แผนการหลอกลวง!

รีบตื่นได้แล้ว!

ซู่!

คำถามต่างๆเกิดขึ้นในสมองของเขาตลอดเวลา

หมื่นจักรวาลนี้ ดูเหมือนมันจะแปลกประหลาดมากขึ้นและลึกลับมากขึ้นเช่นกัน

เขาคือจุดเริ่มต้นของแผนการหลอกลวงในครั้งนี้เหรอ?

แล้วมันหมายความว่ายังไงกันแน่?

หลินหยุนส่ายหัวอย่างแรง สายตาของเขาแน่วแน่มากขึ้นและพูดพึมพำ "ไม่ว่าจะเป็นแผนการหลอกลวงอะไร ยังไงฉันก็ต้องแข็งแกร่งมากขึ้น มิฉะนั้น เมื่อถึงเวลานั้น ฉันอาจจะเป็นหมูที่รอให้คนเชือดเท่านั้น!"

หลินหยุนตรงไปยังทิศตะวันตกเฉียงเหนือตลอด

ครั้งนี้เขาไม่ได้เจอสถานที่โดนทำลายล้างหรือซากปรักหักพังเลย

หลังจากผ่านไปสองวัน ด้านหน้าของหลินหยุนเป็นพื้นที่รกร้างและไม่มีสิ่งมีชีวิตเลย

แต่เขากลับเห็นพื้นที่สีเขียว

แต่พื้นที่สีเขียวนั้นกลับมีสีขาวอยู่เล็กน้อย

สายตาของหลินหยุนเปล่งประกายทันที

คิดไม่ถึงจริงๆ ในสถานที่โดนทำลายและเต็มไปด้วยซากปรักหักพัง กลับเจอต้นไม้ใบหญ้าสีเขียวด้วย

สีเขียวคือสัญลักษณ์ของสิ่งมีชีวิต!

หลินหยุนรีบบินไปยังพื้นที่สีเขียวที่อยู่ด้านหน้าทันที

ในเวลาเดียวกัน หลินหยุนก็ระมัดระวังตัวมากขึ้น

ดังคำที่ว่า เจอเรื่องแปลกๆต้องมีอะไรไม่ดีเกิดขึ้นอย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตาม เมื่อหลินหยุนบินมาถึงด้านหน้าแล้ว แต่กลับไม่ได้เจอเรื่องอะไรแปลกๆเลย

มันคือภูเขาที่สูงเสียดฟ้า

บนยอดเขานั้น เต็มไปด้วยต้นไม้สีเขียว และมีพลังทิพย์เล็กน้อยอยู่

ถึงแม้พลังทิพย์จะมีไม่ค่อยมากนัก แต่มันก็ถือได้ว่าไม่เลวแล้ว

สถานที่แบบนี้ ถ้าอยู่ในหมื่นจักรวาล มันคงไม่ได้รับความสนใจจากทุกคน เพราะสถานที่แบบนี้ธรรมดามากๆ

แต่ตรงนี้คือด้านในของซากอารยธรรมราชวงศ์ ในสถานที่โดนทำลายล้างและเต็มไปด้วยซากปรักหักพังแบบนี้ มันเป็นเรื่องที่แปลกประหลาดมากๆ

บนภูเขาไม่มีค่ายกลใดๆเลย หลินหยุนเดินเข้าไปได้เลย

เมื่อสัมผัสพลังทิพย์ที่อยู่บริเวณรอบๆ ทำให้หลินหยุนอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว

สถานที่แห่งนี้เคยถูกทำลายไปแล้ว

แต่หลังจากถูกทำลายแล้ว ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร หรือเพราะเวลาผ่านไปนานมากๆ ทำให้มันเปลี่ยนแปลงไปและเป็นอย่างทุกวันนี้

เพราะด้านบนของภูเขาแห่งนี้ ถึงแม้จะอุดมสมบูรณ์ไปด้วยต้นไม้ อย่างไรก็ตาม จากร่องรอยที่เหลืออยู่ในภูเขาแห่งนี้ สามารถมองออกว่ามันเคยโดนทำลายมาก่อน

หลังจากหลินหยุนเดินมาถึงกลางภูเขา

แผ่นศิลาหินที่ร่วงลงมาแต่ยังไม่ถูกทำลาย หลินหยุนสังเกตเห็นแผ่นศิลาหินทันที ด้านบนแผ่นศิลาหินมีสลักอักษรเอาไว้ สัทธรรมแก้วเจ็ดสมบัติ

หลินหยุนหายใจเข้าลึกๆ สายตาของเขาเปล่งประกาย

"ที่นี่คือสำนักสัทธรรมแก้วเจ็ดสมบัติเหรอ?"

"สัทธรรมแก้วเจ็ดสมบัติ……"

"สำนักปฏิบัติธรรมในยุคบรรพกาล?"

สำนักปฏิบัติธรรมสืบทอดมาจากยุคโบราณกาล

อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ สำนักปฏิบัติธรรมไม่ได้เป็นเหมือนอย่างทุกวันนี้ เป็นสำนักพิเศษอิสระ

"จากร่องรอยของแผ่นศิลาหินก็ทำให้เห็นอย่างชัดเจนว่ามันโดนทำลายมาอย่างรุนแรง แต่มันกลับยังสมบูรณ์อยู่ เรื่องนี้เหลือเชื่อมากๆ!"

หลินหยุนก็ไม่รู้เหมือนกัน แผ่นศิลาหินอันนี้ทำมาจากวัสดุอะไรกันแน่

หลินหยุนมองออกเพียงแค่เรื่องเดียว มันต้องเป็นแผ่นศิลาหินที่ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน

ตอนนี้หลินหยุนปล่อยพลังจิตวิญญาณเข้าไปด้านใน และตรวจสอบมันอย่างละเอียด แต่พลังจิตวิญญาณของเขากลับเข้าไปในแผ่นศิลาหินไม่ได้

หลังจากลองมาแล้วหลายครั้ง แต่พลังจิตวิญญาณของเขาก็ถูกกีดกันและอยู่ด้านนอกของแผ่นศิลาหินเท่านั้น

สายตาของหลินหยุนเปล่งประกาย จู่ๆมือของเขาก็เกิดแสงสว่างขึ้น เขาหยิบกระบี่เฮ่าเทียนออกมา

ต้าเต๋าแห่งกระบี่พุ่งเข้าไปในกระบี่ จากนั้นเขาก็ใช้เพลงกระบี่พลังผกผันโจมตีใส่แผ่นศิลาหินอย่างสุดกำลัง

ด้วยพลังที่หลินหยุนมีอยู่ในตอนนี้ เมื่อเขาปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมา แม้แต่จ้าวครองสามเต๋าหรือจ้าวครองสี่เต๋า พวกเขาก็ไม่กล้ารับการโจมตีของเขาโดยที่ไม่ได้ป้องกันตัวเลย

แต่ในเวลานี้ เมื่อเกิดเสียงปะทะดังสนั่นไปทั่วฟ้าดิน แต่กลับเกิดเรื่องที่คาดคิดไม่ถึงขึ้นมา เพราะแผ่นศิลาหินไม่ได้รับความเสียหายใดๆเลย

หลินหยุนโจมตีอย่างสุดกำลัง แต่กลับไม่สามารถเหลือร่องรอยไว้บนแผ่นศิลาหินแม้แต่นิดเดียว

เรื่องนี้ทำให้หลินหยุนอดไม่ได้ที่จะหายใจเร็วด้วยความตกใจ "แผ่นศิลาหินอันนี้ มองดูแล้วธรรมดามากๆ แต่ทำไมมันถึงแข็งแกร่งขนาดนี้ มันแข็งแกร่งมากๆจนน่าเหลือเชื่อ!"

หลินหยุนขมวดคิ้วและเก็บกระบี่เฮ่าเทียน มือของเขาเกิดแสงสว่างอีกครั้ง มีกระบี่สีมรกตปรากฏตัวที่มือของเขาทันที

มันคือกระบี่ที่เขาใช้เวลาหลายพันปี และเริ่มสร้างมันขึ้นมาตั้งแต่ชาติที่แล้ว มันคือกระบี่ฟาดสวรรค์

และเป็นอาวุธเต๋าที่สร้างโดยธรรมชาติ

หลินหยุนปลดปล่อยพลังกฎเกณฑ์แห่งกระบี่ออกมาและใส่เข้าไปในกระบี่เล่มนี้ จากนั้นก็ใช้เพลงกระบี่พลังผกผันออกมาและฟันกระบี่ลงไปทันที

ครั้งนี้ พลังอันน่ากลัวของมันเพิ่มมากขึ้นกว่าครั้งที่แล้วอย่างน้อยสิบเปอร์เซ็นต์

อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์ก็ยังคงเหมือนเดิม

แผ่นศิลาหินไม่ได้รับความเสียหายใดๆเลย และไม่มีร่องรอยถูกโจมตีด้วย

อย่าดูถูกพลังที่เพิ่มเพียงแค่สิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้น

แต่พลังที่เพิ่มขึ้นนั้น มันน่ากลัวมากๆ!