จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1862

หลินหยุนหายใจเข้าลึกๆอีกครั้ง จากนั้นก็พูดพึมพำ "ในยุคบรรพกาล พึ่งเริ่มสร้างหมื่นจักรวาล มันมีสิ่งของที่เยอะมากๆและเหนือความคาดหมายจริงๆ"

"แผ่นศิลาหินอันนี้ เมื่ออยู่ในยุคสมัยนั้น มันคงเป็นสมบัติที่ล้ำค่ามากๆ ความแข็งแกร่งของมัน ถึงแม้ไม่ใช้วิชาอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ออกมา แต่ถ้าตอนต่อสู้กับศัตรู อาศัยตอนที่ศัตรูไม่ได้ระวังตัว และใช้แผ่นศิลาหินอันนี้ทุบลงไป ร่างกายของศัตรูก็คงแตกเป็นเสี่ยงๆ!"

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ หลินหยุนรีบใช้พลังจิตวิญญาณห่อหุ้มมัน เพื่อเอามันเข้าไปในแหวนเก็บของ แต่แผ่นศิลาหินอันนี้แปลกประหลาดมากๆ

หลินหยุนปลดปล่อยพลังจิตวิญญาณออกมาอย่างสุดกำลัง ยังดีที่สามารถเก็บแผ่นศิลาหินเข้าไปในแหวนเก็บของได้

หลินหยุนถอนหายใจยาวๆออกมา จากนั้นก็เดินขึ้นไปบนยอดเขา

แต่ในเวลานี้ มีพลังที่แข็งแกร่งมากๆพุ่งออกมาจากยอดเขา วินาทีต่อมา มีชายชราใส่ชุดสีขาวปรากฏตัวด้านหน้าหลินหยุน

ชายชรามองหน้าหลินหยุนและพูดอย่างเคร่งขรึม "สถานที่แห่งนี้ ไม่ใช่สถานที่ที่แกควรมา รีบจากไปเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นก็อย่างหาว่าฉันไม่เกรงใจละกัน!"

"ฉันรู้จักฐานะของแก วันนี้ฉันจะปล่อยแกไป!"

"เด็กหนุ่ม รีบจากไปเดี๋ยวนี้ อย่าคิดจะมาอวดดีตรงนี้!"

สายตาของหลินหยุนเปล่งประกาย เขามองหน้าอีกฝ่ายและรู้สึกใบหน้าของคนๆนี้ไม่คุ้นชินเลย แต่อีกฝ่ายกลับฝึกฝนถึงจ้าวครองสี่เต๋าแล้ว

คิดว่าฐานะของอีกฝ่ายคงไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน

หลินหยุนไม่ได้พูดอะไรอีก เขาหันหลังและลงจากยอดเขา แต่ในเวลานี้ ชายชราก็พูดอย่างเคร่งขรึม "รอเดี๋ยว! เอาแผ่นศิลาหินอันนั้นออกมาด้วย!"

อันที่จริง การกระทำต่างๆของหลินหยุนที่อยู่ตรงนี้ เขาได้มองเห็นตั้งนานแล้ว แต่อีกฝ่ายไม่ได้ปรากฏตัวเท่านั้น

หลินหยุนพูดอย่างเย็นชา "แกคิดว่าฉันกลัวแกเหรอ?"

จ้าวครองสี่เต๋ารับมือได้ยากมากๆ ถ้าหลินหยุนอยากจะเอาชนะอีกฝ่ายหรือสังหารอีกฝ่าย มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว

ก่อนหน้านี้เขาเคยต่อสู้กับจ้าวครองสามเต๋าอย่างจื้อหั่วมาแล้ว พวกเขาต่อสู้ด้วยการใช้พลังกฎเกณฑ์ สุดท้ายแล้วพวกเขาสู้กันได้อย่างสูสี

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับจ้าวครองสี่เต๋า เขาไม่มีโอกาสชนะอยู่แล้ว

แต่มันไม่ได้แสดงว่าจ้าวครองสี่เต๋าสามารถทำอะไรเขาได้

อย่างน้อย ถ้าอีกฝ่ายอยากจะสังหารหลินหยุน มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว

ดังนั้น เมื่ออีกฝ่ายให้หลินหยุนออกไป หลินหยุนไม่อยากจะมีเรื่อง เขาก็เลยยอมรับและจะจากไป

แต่ถ้าจะให้หลินหยุนเอาแผ่นศิลาหินออกมา มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว

เมื่อได้ยินคำพูดของหลินหยุน ชายชราชุดขาวก็พูดอย่างดูถูก "เด็กหนุ่ม แกคิดว่าตัวเองสามารถต่อสู้กับจื้อหั่วได้อย่างสูสี แกก็มีสิทธิ์มาพูดจาอวดดีต่อหน้าฉันได้เหรอ?"

"ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้ว ถ้างั้นก็อย่าหาว่าฉันไม่ให้โอกาสแกมีชีวิตรอดก็แล้วกัน!"

เมื่อพูดจบ พลังของกฎเกณฑ์แห่งน้ำแข็งก็ปะทุออกมา

สายตาของหลินหยุนเย็นชาทันที พลังกฎเกณฑ์แห่งกระบี่ก็ปรากฏ

อย่างไรก็ตามในเวลานี้ มีคนๆหนึ่งบินเข้ามาอย่างรวดเร็ว

เมื่อคนๆนั้นมาถึง เขาก็พูดด้วยรอยยิ้ม "สหายหลินอยู่ตรงนี้นี่เอง พวกเราเจอกันอีกแล้ว!"

คนที่มาไม่ใช่ใครที่ไหน เขาคือหมังเซิง

เมื่อหลินหยุนหันไปมองเห็นหมังเซิง ทำให้เขารู้สึกแปลกใจเหมือนกัน แต่หลินหยุนก็พยักหน้าและพูด "สหายหมังเซิง บังเอิญจริงๆ!"

แต่ถ้ามีหมังเซิงเข้ามาต่อสู้ด้วย เรื่องนี้มันแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

ถึงแม้หมังเซิงจะไม่ใช่ยอดฝีมือจากสุดยอดสำนัก

แต่ในหมื่นจักรวาล ชื่อเสียงของหมังเซิงก็โด่งดังมากๆเช่นกัน

ในยอดฝีมือทั้งหมดที่ฝึกฝนถึงจ้าวครองสามเต๋านั้น หมังเซิงแข็งแกร่งมากๆและอยู่อันดับต้นๆด้วย

ถ้าหมังเซิงเผชิญหน้ากับยอดฝีมือจ้าวครองสี่เต๋าทั่วไป เขาอาจจะไม่ใช่ฝ่ายพ่ายแพ้ก็ได้

ถ้าต้องต่อสู้กับหลินหยุนและหมังเซิงพร้อมกัน เขาไม่มีโอกาสชนะอยู่แล้ว

ในขณะที่ไป๋ชู่กำลังลังเลอยู่ หลินหยุนมองหน้าหมังเซิงแล้วเอ่ยปากพูด "สหายหมังเซิง ในเมื่อคนๆนี้อยากจะต่อสู้กับฉัน ถ้างั้นก็ให้ฉันเล่นกับเขาสักตั้งก็แล้วกัน สหายไม่จำเป็นต้องลงมือ แค่ดูอยู่เฉยๆก็พอแล้ว!"

เมื่อได้ยินคำพูดของหลินหยุน ไม่เพียงแค่หมังเซิงที่รู้สึกตกใจ แม้แต่ไป๋ชู่ก็รู้สึกตกใจเหมือนกัน สีหน้าของไป๋ชู่เปลี่ยนไปและรีบเอ่ยปากพูด "หมังเซิง คุณได้ยินหรือยัง เด็กหนุ่มคนนี้อยากหาเรื่องตาย ถ้างั้นก็อย่ามาโทษฉันก็แล้วกัน!"

หมังเซิงมองหน้าหลินหยุนและอยากจะพูดเกลี้ยกล่อม แต่หลินหยุนกลับพูด "สหายหมังเซิงไม่จำเป็นต้องพูดอีกแล้ว คุณดูเฉยๆก็พอแล้ว!"

เมื่อพูดจบ หลินหยุนหันไปมองไป๋ชู่แล้วพูด "ด้วยพลังที่แกมีอยู่ในตอนนี้ มหากษัตริย์ยังต้องลงมือสังหารแกด้วยตัวเองอีกเหรอ? เรื่องนี้มันตลกมากๆ!"

ขณะพูด กฎเกณฑ์แห่งกระบี่โจมตีใส่ไป๋ชู่ทันที

ไป๋ชู่เปล่งเสียงเย็นชาออกมา "ในเมื่อแกอยากตาย ฉันก็จะทำตามที่แกปรารถนา!"

เมื่อพูดจบ พลังขอบเขตของเขาก็พุ่งออกไปปกคลุมหลินหยุนทันที เมื่อหลินหยุนโดนพลังขอบเขตปกคลุม ทำให้พลังของหลินหยุนและพลังกฎเกณฑ์แห่งกระบี่โดนกดทับและอ่อนแอลงมากๆ

จากนั้นก็มีกระบี่น้ำแข็งจำนวนมหาศาล เหมือนพุ่งลงมาจากสวรรค์และโจมตีใส่หลินหยุนทันที