จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 19

บทที่ 19 ระดับที่บรรลุถึง

หลินหยุนมองคุณท่านจินด้วยสายตาที่ราวกับมองทะลุหัวใจของคุณท่านจินได้

“ตอนที่คุณยังเป็นสาวคงจะเคยได้รับบาดเจ็บภายใน แต่คุณก็ยังใช้กำลังภายในอย่างหนัก ทำให้อาการบาดเจ็บรุนแรงขึ้น ตอนนี้ทุกครั้งที่มันกำเริบ จุดฝังเข็มขนาดใหญ่สองคือจุดเทียนฉือและจุดเฟิงฟูของคุณจะเจ็บปวดราวกับถูกเข็มทิ่มแทง ”

คุณท่านจินพยักหน้าและกล่าวอย่างตื่นเต้นว่า “หมอเทพพูดมาไม่มีผิด ทุกครั้งที่มันกำเริบ ฉันก็เจ็บแบบอยู่ไม่สู้ตาย ฉันยังได้ค้นหาแพทย์ที่มีชื่อเสียง แต่ไม่มีเลยสักคนที่จะรักษาหาย”

นัยน์ตาของคุณท่านจินแสดงถึงความเหนื่อยล้าอย่างสุดซึ้ง “บางครั้ง...ฉันก็คิดอยากจะจบชีวิตตัวเอง ความเจ็บปวดแบบนั้นมันทรมานเกินไปจริงๆค่ะ!”

หยุนเยว่มองคุณท่านจินอย่างเจ็บปวดหัวใจแล้วเอ่ยขึ้นว่า “พี่ใหญ่! อย่าได้คิดแบบนั้นเด็ดขาดเลยนะคะ ฉันเชื่อว่าจะต้องมีคนรักษาอาการนี้หายได้แน่ๆค่ะ!”

คุณท่านจินมองมาที่หลินหยุน พร้อมเอ่ยถามว่า “หมอเทพ อาการป่วยแบบนี้ของฉันควรรักษายังไงดีคะ?”

ใบหน้าของหลินหยุนเรียบเฉยราวกับว่าทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุมของเขา “อยากจะรักษาอาการป่วยนี้ของคุณล่ะก็ จริงๆแล้วง่ายมากครับ ต้องการแค่ยาหนึ่งเม็ดกับชุดฝังเข็มหนึ่งชุดก็พอแล้วครับ”

“แต่ว่า ถ้าหากต้องการให้โรคนี้ของคุณไม่มีทางกำเริบอีก มีแค่ต้องละทิ้งชี่ทิพย์จากการฝึกฝนตลอดหลายปีมานี้เท่านั้นครับ”

“หมอเทพ ชี่ทิพย์ที่คุณว่าจะต้องหมายถึงชี่แท้จริงในร่างของฉันสินะคะ! ถ้าหากสามารถรักษาอาการป่วยของฉันได้ ต่อให้ต้องทิ้งค่าการฝึกฝนฉันก็ยอมค่ะ ความเจ็บปวดแบบนั้นทรมานเกินทนได้จริงๆ!” พูดจบ คุณท่านจินก็มีความหวาดกลัวปรากฏในดวงตาของเธอ เห็นได้ชัดว่าเธอกลัวที่จะทรมาน

หลินหยุนเอ่ยขึ้นว่า “ในเมื่อคุณยอมละทิ้งค่าการฝึกฝน ถ้างั้นก็ไปหายามาตามที่ผมบอกเถอะ รอจนหาวัตถุดิบเจอทั้งหมดแล้ว ผมก็เริ่มทำการรักษาได้แล้วครับ”

คุณท่านจินพูดขึ้นอย่างรีบร้อนว่า “หยุนเยว่ รีบไปเตรียมกระดาษและปากกามา ให้หมอเทพจดวัตถุดิบยา”

หลินหยุนเขียนวัตถุยาแล้วยืนให้คุณท่านจิน

คุณท่านจินมองดูแล้วขมวดคิ้ว “โสมภูเขาห้าร้อยปี โส่วอูห้าร้อยปี เห็ดหลินจือห้าร้อยปี.....”

“หมอเทพ วัตถุดิบยาพวกนี้พบได้ทั่วไป แต่ต้องเป็นยาของห้าร้อยปีนี่กลับหาได้ไม่ง่ายเลยนะคะ?”

หลินหยุนพึ่งจะนึกขึ้นได้ว่านี่คือพื้นโลก เทียบกับแดนเซียนไม่ได้ ยาห้าร้อยปีนั่นหาพบได้ยากมาก

“ถ้าหากหาตัวยาห้าร้อยปีไม่ได้จริงๆ ก็ใช้วัตถุดิบยาที่มีอายุมากมาแทนก็ได้ครับ แต่ว่ายิ่งวัตถุดิบยามีอายุน้อยผลของยาเม็ดกลั่นก็จะยิ่งแย่ลงเช่นกัน”

“ฉันจะทำสุดความสามารถค่ะ!” คุณท่านจินหวังเป็นอย่างยิ่งว่าหลินหยุนจะทำยาที่ดีที่สุดออกมาได้ “หยุนเยว่ สั่งการลงไป ให้ทุกคนตามหาวัตถุดิบยาทั้งหมดของหมอเทพให้เจอ!”

“ค่ะ! นายท่าน” หยุนเยว่โค้งตัวรับคำสั่ง

คุณท่านจินมองมาที่หลินหยุน แววตาเอ่อล้นไปด้วยความเคารพ “หมอเทพ มีอะไรอยากจะสั่งอีกไหมคะ?”

หลินหยุนพูดเรียบๆว่า “ไม่มีแล้วครับ แต่ว่าผมมีคำถามจะถามคุณสักหน่อย”

“หมอเทพเชิญถามค่ะ ตราบเท่าที่ฉันรู้ ฉันก็จะบอกคุณทุกอย่าง” คุณท่านจินพูดอย่างเคารพ

“จากที่คุณพูด คุณเรียกพลังของชี่ทิพย์ว่าชี่แท้จริง ในเวลานี้คนที่เป็นแบบคุณ ยังมีอยู่อีกมากไหมครับ?”

ชาติที่แล้วหลินหยุนไม่เคยได้สัมผัสกับคนอย่างคุณท่านจินมาก่อน เขาถูกอาจารย์นำไปที่สำนักต้าเต๋าในทันที เมื่อเขาบำเพ็ญจนได้เป็นกษัตริย์เซียนและกลับมายังโลกอีกครั้ง โลกนี้ก็ไม่มีอยู่อีกต่อไปแล้ว

สถานที่ที่หายไปจากโลกนั่น หลินหยุนรู้สึกได้ถึงลมปราณที่วุ่นวายของพลังวิญญาณ เขาจึงสรุปว่าโลกน่าจะสลายหายไปจากการเกิดสงครามครั้งใหญ่ของผู้บำเพ็ญเซียน

เพราะอย่างนั้นหลินหยุนก็เลยคาดเดาว่า บนพื้นโลกนี่บางทีอาจจะมีผู้บำเพ็ญเซียนอยู่ แต่ว่านี่ก็เป็นเพียงแค่การคาดเดาเท่านั้น

ในชาตินี้ เขาเพิ่งมาเกิดใหม่ แต่ก็ได้ค้นพบการดำรงอยู่ของผู้ที่เป็นคล้ายกับผู้บำเพ็ญเซียน แต่ว่าค่าการบำเพ็ญของพวกเขากลับอ่อนแอเกินไปมาก

เมื่อเทียบกับผู้บำเพ็ญเซียนแล้ว พลังของทั้งคุณท่านจินแล้วก็หยุนเยว่อ่อนแอกว่านับหมื่นเท่า

แต่ไม่ว่าจะยังไง หลินหยุนก็ยังเกิดความสงสัยอย่างแรงกล้าเกี่ยวกับฐานะของพวกเขาอยู่ดี

คุณท่านจินเหลือบมองไปที่โจวชิงเหอและกล่าวว่า “ผู้อำนวยการโจว รบกวนคุณออกไปก่อน”

โจวชิงเหอรีบพูดขึ้นทันทีว่า “ครับ!”