“หยุดเดี๋ยวนี้!”
เสียงอันน่าเกรงขามของชายผู้หนึ่งดังขึ้นทางด้านหลังของหลินหยุน
เฉียนเจียเหาที่ถูกหลินหยุนถือหิ้วเหมือนกับนก เหมือนกับว่าได้เห็นผู้ช่วยชีวิตกะทันหัน ก็ตะโกนขึ้นอย่างดีอกดีใจว่า: “คุณพ่อ ช่วยฉันด้วย!”
ชายวัยกลางคนสองคนพาลูกน้องอีกสิบกว่าคน เดินออกมาจากห้องผู้โดยสารทั้งจากทางด้านหน้าและด้านหลัง
หนึ่งในนั้นมีผู้ที่หน้าตาน่าเกรงขาม บนใบหน้าด้านขวามีปานสีเขียว ก็คือพ่อของเฉียนเจียเหาซึ่งเป็นผู้ก่อตั้งบริษัท QC entertainment กรุ๊ป นามว่าเฉียนกวงเย่า
“พี่โจว ปล่อยให้ท่านเห็นเรื่องน่าขันแล้ว!” เฉียนกวงเย่าน้อมศีรษะลง และพูดขึ้นอย่างพะอืดพะอม
ผู้ที่ถูกเรียกขานว่าพี่โจวนั้น มองไปที่หลินหยุนด้วยสายตาที่ตกตะลึง จากนั้น เขาก็มองเห็นหยาง หยิงตรงที่บริเวณหัวเรือ
หลินหยุนก็มองไปที่ชายผู้ที่แซ่โจวนั้น อดยิ้มที่มุมปากไม่ได้ นึกไม่ถึงว่าคนที่แซ่โจวนี้ก็คือโจวต่งที่เป็นผู้ช่วยข้างกายนายท่านเสี้ยงผู้นั้น!
สายตาของเฉียนกวงเย่าเคลื่อนไหวจากร่างของหลินหยุน ไปยังร่างของเฉียนเจียเหา และถามขึ้นด้วยเสียงอันหนักแน่นว่า: “เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”
เฉียนเจียเหาผู้ที่กระทำผิดรีบฟ้องร้องขึ้นทันที: “คุณพ่อ เขาคือนักฆ่า ไล่ตามขึ้นเรือมาเพื่อจะปลิดชีวิตของฉัน ท่านรีบช่วยฉันด้วย ถ้าหากว่าท่านมาช้าไปอีกเพียงก้าวเดียว เขาก็จะโยนฉันลงไปในทะเลเพื่อเป็นเหยื่อของฉลามแล้ว!”
“บังอาจนัก!นายเป็นใครกัน?รีบปล่อยลูกข้าเดี๋ยวนี้!” เฉียนกวงเย่าพูดตะโกนใส่ ด้วยความน่าเกรงขามมากทีเดียว
หลินหยุนพูดว่า: “หากว่าข้าไม่ปล่อยตัวเขาล่ะ?”
เฉียนกวงเย่าโมโหหนัก หันหลังกลับไปพูดกับโจวต่ง: “พี่โจว เชิญคุณหลบเข้าไปด้านในก่อนสักครู่!มีคนใจกล้าที่ต้องการจะปลิดชีวิตลูกชายของข้าบนเรือสำราญ เห็นว่าข้าเฉียนกวงเย่าเป็นคนที่อ่อนแอยอมถูกคนอื่นรังแกหรืออย่างไรกัน!”
“ลูกน้องของข้า จับตัวไอ้หนุ่มนี้เอาไว้ให้ข้าเดี๋ยวนี้!”
โจวต่งพูดขึ้นด้วยเสียงหนักแน่นทันทีว่า: “ช้าก่อน!”
“ทำไมไม่สอบถามกันให้ชัดเจนก่อนว่าตกลงเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?”
เฉียนกวงเย่าตกใจ ยิ้มและพูดว่า: “พี่โจว เรื่องนี้ยังจะต้องสอบถามกันอีกเหรอ?ถูกคนอื่นมารังแกถึงหน้าบ้านแล้ว หากว่าข้าไม่สั่งสอนเขากลับให้รู้เสียบ้าง ต่อไปข้าจะยังมีหน้ามีตาในวงการบันเทิงได้อย่างไรกันล่ะ?”
“เรื่องนี้พี่โจวท่านอย่าได้เข้ามายุ่งเกี่ยวเลย มองดูอย่างคึกคักอยู่ด้านข้างก็เป็นพอแล้ว!”
โจวต่งยิ้มและพูดว่า: “หากว่าข้าต้องการจะยุ่งเกี่ยวล่ะ?”
เฉียนกวงเย่าตระหนกตกใจ เขารู้สึกได้ทันทีว่ามีบางอย่างที่ผิดปกติ ที่สำคัญ เขาไม่สามารถที่จะล่วงเกินโจวต่งได้ ในเมื่อโจวต่งต้องการที่จะยุ่งเกี่ยว อย่างนั้นก็ทำตามที่เขาต้องการ
เฉียนกวงเย่ายิ้มและพูดอย่างเอาใจว่า: “เหอะๆ ในเมื่อพี่โจวสนใจต้องการจะยุ่งเกี่ยวล่ะก็ อย่างนั้นข้าก็รอฟังพี่โจวสั่งการ!”
โจวต่งเดินก้าวเข้าไป ถึงบริเวณระยะห่างจากหลินหยุนประมาณห้าเมตร แล้วก็โค้งคำนับไปทางหลินหยุน ด้วยท่าทางที่เคารพ: “สวัสดีคุณหลิน!”
หลินหยุนพูดว่า: “ไม่ต้องเกรงใจกัน”
เฉียนกวงเย่าอึ้งในทันที มองไปที่โจวต่งด้วยสีหน้าที่ตะลึง บ่นพึมพำว่า: “นี่มัน นี่มันอะไรกัน!”
โจวต่งเป็นถึงประธานกรรมการบริษัท Emperor เอ็นเตอร์เทนเมนท์ กรุ๊ป คือหนึ่งในบริษัทบันเทิงชั้นนำที่โด่งดังในประเทศจีน โดยไม่ว่าจะเป็นบริษัท QC entertainment ของเขา หรือว่าบริษัท HH entertainment ของส้งอันหมิง ซึ่งเมื่ออยู่ต่อหน้าบริษัท Emperor เอ็นเตอร์เทนเมนท์ กรุ๊ปแล้ว ก็ทำได้เพียงน้อมศีรษะให้ความเคารพเท่านั้น
หากว่าเปรียบให้บริษัท Emperor เอ็นเตอร์เทนเมนท์ กรุ๊ปเป็นลูกพี่ใหญ่ในวงการนักเลงแล้ว ถ้าอย่างนั้นบริษัท QC entertainment เหล่านี้คงเป็นเพียงแค่ลูกสมุนเบื้องล่างเท่านั้น
บริษัท Emperor เอ็นเตอร์เทนเมนท์ กรุ๊ปเพียงแค่กระทืบเท้า ก็ทำให้วงการบันเทิงทั่วทั้งประเทศจีนสั่นสะเทือนกันไปทั้งหมด!
แต่ทว่า โจวต่งประธานกรรมการแห่งบริษัท Emperor เอ็นเตอร์เทนเมนท์ กลับคำนับแสดงความเคารพต่อวัยรุ่นที่ไม่มีชื่อเสียงเรียงนามผู้หนึ่ง!
และที่ยิ่งทำให้ตกตะลึงมากกว่านั้นคือ วัยรุ่นผู้นั้นเพียงแค่พูดตามสบายออกมาว่า ‘ไม่ต้องเกรงใจกัน’ !
หากว่าเรื่องนี้แพร่งพรายออกไป เกรงว่าทั่วทั้งวงการบันเทิงจะต้องโจษจันเป็นฟืนเป็นไฟแน่!
เฉียนกวงเย่าแอบรู้สึกว่า ลูกชายของตนที่ไม่ได้เรื่องผู้นี้ ครั้งนี้ได้สร้างปัญหาใหญ่ขึ้นให้แล้ว
โจวต่งยืนตัวตรง ยิ้มและมองไปที่หลินหยุน: “นายท่านมีคำสั่งไว้ว่า ต่อไปหากพวกเราพบเจอคุณหลิน ก็เหมือนกับว่าพบเจอเขาอย่างไรอย่างนั้น!”
“นายท่านเกรงใจกันเกินไปแล้ว” หลินหยุนท่าทางยังคงเฉยเมย เหมือนจะไม่ทราบว่ามันความหมายว่าอย่างไร
เฉียนกวงเย่าที่อยู่ด้านข้างกลับตกตะลึง เขาเคยได้ยินมาก่อนหน้านี้ว่าเบื้องหลังของบริษัท Emperor เอ็นเตอร์เทนเมนท์ กรุ๊ปเหมือนว่ามีบุคคลยิ่งใหญ่ท่านหนึ่งคอยหนุนหลังอยู่
แต่ เขารู้สึกว่านั่นเป็นเพียงแค่คำเล่าลือ ก็เพราะบริษัท Emperor เอ็นเตอร์เทนเมนท์ กรุ๊ปนั้นก็ยิ่งใหญ่มากมายอยู่แล้ว ถ้าหากว่าเบื้องหลังยังมีบุคคลยิ่งใหญ่อยู่อีกล่ะก็ ช่างเป็นเรื่องอะไรที่น่าอัศจรรย์จริงเลยทีเดียวเชียว?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...