หลินหยุนกับฉินหลันติดตามเหยียนรุ่ยเหวินมาถึงคลับไดนาสตี้
ในช่วงระหว่างนั้น หลินหยุนได้โทรศัพท์ไปหาซูเหลียงจื่อ ให้เขารีบมุ่งหน้าไปที่จงโจวเพื่อคอยปกป้องอารักขาความปลอดภัยให้กับหวางซูเฟิน หลินหยุนกังวลว่าตระกูลส้งจะทำไม่ดีกับเธอ
ลงมาจากรถหรูหราคันสีดำของเหยียนรุ่ยเหวิน มองไปรอบ ๆ ที่จอดรถหน้าประตูของคลับไดนาสตี้ ซึ่งเต็มเพียบไปด้วยรถหรูหรา
ถึงขนาดที่ว่า มีจำนวนมากกว่าพิธีเปิดการประชุมสุดยอดจงโจวเมื่อวานเสียอีก
เป็นเพราะ ผู้ใหญ่ต่างก็มักจะวางตัวธรรมดาไม่โอ้อวด แม้ว่าจะมีเงินทองมากมาย รถที่ขับก็ไม่ได้จะหรูหราเว่อร์วังสักเท่าไหร่
แต่ แตกต่างจากพวกวัยรุ่น ที่ยังมีความต้องการที่จะเปรียบเทียบแข่งขัน ซึ่งรถยนต์แต่ละคันก็มีความหรูหราในระดับที่แตกต่างกันออกไป
เพราะว่าในกลุ่มพวกวัยรุ่น รถยนต์ มักจะเป็นสัญลักษณ์ที่แสดงออกถึงสถานะและระดับทางสังคม
เหยียนรุ่ยเหวินลงมาจากรถ ใบหน้าก็แสดงท่าทางที่หยิ่งผยอง เดินไปพลางและก็แนะนำให้ฉิน หลันไปพลาง
“สถานที่แห่งนี้โดยทั่วไปแล้วไม่ค่อยจะมีผู้คนมากันสักเท่าไหร่ เพราะว่าคนส่วนใหญ่ไม่มีสิทธิที่จะเข้ามาด้านในนี้ได้ แต่ว่า วันนี้คือการประชุมสุดยอดขนาดเล็ก พวกเยาวชนวัยรุ่นที่มีชื่อเสียงทั้งในจงโจวและมณฑลบริเวณโดยรอบต่างก็มารวมตัวกัน ดังนั้น จึงมีรถยนต์เป็นจำนวนมาก”
“หากต้องการเข้ามาในคลับไดนาสตี้ ก็จะต้องเป็นสมาชิกของคลับไดนาสตี้ก่อน แต่การสมัครเป็นสมาชิกของคลับไนนาสตี้นั้น คุณสมบัติค่อนข้างจะเข้มงวด ไม่ใช่ว่าจะมีเงินแล้วก็สามารถสมัครได้”
“ต้องการจะเป็นสมาชิกของคลับไดนาสตี้ คุณสมบัติข้อแรกคือ จะต้องเป็นลูกหลานในตระกูลสูงศักดิ์ที่มีอายุยาวนานนับร้อยปีขึ้นไป และคุณสมบัติอีกข้อก็คือจะต้องได้รับการแนะนำจากสมาชิกเก่าแก่จำนวนสิบคนขึ้นไป”
สำหรับคุณสมบัติการสมัครเป็นสมาชิกของคลับไดนาสตี้แล้ว หลินหยุนทราบชัดเจนดีกว่าใครทุกคน ในชาติที่แล้ว เขาถือว่าการได้เป็นสมาชิกสามารถเข้าสู่คลับไดนาสตี้นั้นเป็นเกียรติอย่างยิ่ง แต่ เขาก็ไม่สามารถเข้าไปด้านในได้
เขารับทราบด้วยตนเองว่าคุณสมบัติการสมัครเป็นสมาชิกของคลับไดนาสตี้นั้นมันเข้มงวดมากเพียงใด
ซึ่งนี่ก็คือเหตุผลที่ว่าแม้แต่ฉินหลันเองที่ต้องการจะเข้าร่วมการประชุมสุดยอดขนาดเล็ก ยังต้องประจบเอาใจเหยียนรุ่ยเหวิน
หน้าประตูมียามรักษาความปลอดภัยรูปร่างกำยำบึกบึนสองนาย เหยียนรุ่ยเหวินยื่นบัตรสมาชิกให้ตรวจสอบด้วยท่าทางสุภาพ
คนก่อนหน้านี้ที่เข้าในงานต่างก็กระทำการเช่นเดียวกันนี้
อีกทั้ง ลักษณะท่าทางของยามรักษาความปลอดภัยก็ไม่ค่อยจะมีความเกรงใจเท่าไหร่
แต่ว่า พวกคุณชายลูกเศรษฐีที่คึกคะนองเหล่านี้ กลับไม่มีใครกล้าที่จะพูดว่ากล่าวแต่อย่างใด
แน่นอนว่า ไม่ใช่เพราะเกรงกลัวยามรักษาความปลอดภัยของที่นี่ แต่เพราะให้เกียรติกับเจ้านายของยามรักษาความปลอดภัยต่างหาก
เข้าไปด้านในของคลับไดนาสตี้ ด้านหน้าคือห้องโถงกว้างใหญ่ โดยในบริเวณห้องโถงมีอุปกรณ์เครื่องเล่นและกิจกรรมนันทนาการแบบในร่มมากมายหลายประเภท
มองทะลุผ่านห้องโถงไป สามารถมองเห็นสนามม้าและสนามกอล์ฟที่อยู่บริเวณด้านหลังได้
ใจกลางของห้องโถงมีโซนพักผ่อน สามารถรองรับจำนวนคนได้มากถึงหลักร้อยอย่างไม่แออัด
เวลานี้ ในโซนพักผ่อน มีวัยรุ่นสิบกว่าคนนั่งอยู่ที่ตรงนั้น กำลังดื่มเหล้า พูดคุยสังสรรค์กันอย่างครึกครื้น
“คุณชายเฉิน คุณชายหลี่!” เหยียนรุ่ยเหวินยกมือขึ้น ทักทายยิ้มแย้มกับพวกเขาเหล่านั้น
ในโซนพักผ่อน มีวัยรุ่นสองคนกำลังนั่งโอบกอดหญิงสาวสวยอยู่ ได้ยกแก้วเหล้าขึ้นแล้วพูดว่า: “คุณชายเหยียน ไม่เจอกันนานเลย มาดื่มด้วยกันหน่อยสิ!”
เหยียนรุ่ยเหวินกระซิบพูดกับฉินหลันว่า: “นั่นคุณชายเฉิน คุณชายใหญ่แห่งบริษัท เฟรเซอร์ เคมิคอล กรุ๊ป!นั่นคุณชายหลี่ คุณชายแห่งบริษัท เผิงหยู กรุ๊ป!และอีกหลายคนด้านข้างนั้น ต่างก็อยู่ในตระกูลชั้นสูงที่ติดยี่สิบอันดับแรกในจงโจวทั้งนั้น”
“หากคุณต้องการชักชวนการลงทุน สามารถลองไปพูดคุยกับพวกเขาได้”
บริษัท เฟรเซอร์ เคมิคอล กรุ๊ปและบริษัท เผิงหยู กรุ๊ป ต่างก็เป็นบริษัทขนาดใหญ่ที่มีความสามารถไม่ได้เป็นรองบริษัท ตงหวาง กรุ๊ป หากพวกเขายอมยื่นมือเข้าช่วยเหลือ ถ้าอย่างนั้นก็จะสามารถแก้ไขวิกฤตเศรษฐกิจของบริษัท ตงหวาง กรุ๊ปในครั้งนี้ให้ผ่านพ้นไปได้
“ตกลง รบกวนคุณชายเหยียนพาเข้าไปแนะนำให้รู้จักหน่อย!” ฉินหลันกล่าว
“ไม่มีปัญหา เดี๋ยวฉันจัดการให้!” เหยียนรุ่ยเหวินตอบตกลงอย่างรวดเร็ว จากนั้น ก็มองไปที่หลินหยุน ด้วยรอยยิ้มที่แปลก แล้วก็เดินนำเข้าไป
หลินหยุนกวาดสายตามองไปที่เขา อย่างไม่แยแส
ชาติที่แล้ว เขาคิดและทำทุกวิถีทาง เพื่อจะเข้าไปในสถานที่แห่งนี้ซึ่งถือว่าเป็นเกียรติอย่างมาก
ในชาตินี้ สถานที่แห่งนี้และเครื่องเล่นนันทนาการเหล่านี้ต่างก็อยู่เบื้องหน้าเขาแล้ว ซึ่งก็ไม่เห็นว่ามีอะไรที่น่าพูดถึงเลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...