จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 258

ได้ยินคำพูดปลุกปั่นของฉินหลันแล้ว ทุกคนต่างไม่พูดไม่จาอะไร

คุณชายเฉินส่ายศีรษะ พูดว่า: “แม้ว่าจะได้ผลกำไรมั่นคงโดยไม่ขาดทุน แต่ที่ดินผืนนั้นบริษัท ตงหวาง กรุ๊ปช่วงชิงมาจากตระกูลส้ง เหอะๆ พวกเราคงไม่กล้าเสี่ยงที่จะล่วงเกินตระกูลส้ง ไปร่วมมือกับบริษัท ตงหวาง กรุ๊ปหรอก!”

“เงินที่ไหนก็สามารถหาได้ แต่ หากจะให้ล่วงเกินตระกูลส้ง เงินที่ได้มานี้คงจะร้อนรนน่าดู”

“ใช่เลยใช่เลย แม้ว่าจะทำกำไรให้พวกเราแต่หากต้องไปล่วงเกินตระกูลส้งแล้วล่ะก็ มันไม่คุ้มค่ากันเสียเลย!” คุณชายหลี่ยิ้มเยาะอย่างเย็นชา

คนอื่น ๆ ต่างก็พากันพยักหน้าเห็นด้วย ไม่มีใครกล้าที่จะไปล่วงเกินตระกูลส้ง

แน่นอนว่า เหตุการณ์เหล่านี้เหยียนรุ่ยเหวินได้คาดการณ์เอาไว้อยู่ก่อนแล้ว

ฉินหลันสีหน้าไม่ดี ความหวังในใจดับสลายลง แม้เธอจะทราบว่าตระกูลส้งนั้นยิ่งใหญ่ แต่ กลับคิดไม่ถึงว่าอิทธิพลอำนาจของตระกูลส้งจะยิ่งใหญ่ได้ถึงขั้นนี้!

เพื่อที่จะไม่ล่วงเกินตระกูลส้ง นึกไม่ถึงว่าพวกเขาเหล่านี้แม้แต่ธุรกิจที่ทำกำไรมั่นคงโดยไม่ขาดทุนก็ยังไม่กล้าที่จะทำ!

คุณชายหลี่ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์และพูดขึ้นทันทีว่า: “แต่ว่า เรื่องนี้ไม่ใช่ว่าจะไม่สามารถปรึกษาพูดคุยกันได้!ถ้าหากคุณฉินยอมที่จะอยู่เป็นเพื่อนฉันหนึ่งคืน ฉันก็จะพิจารณาลงทุนโครงการของบริษัท ตงหวาง กรุ๊ป!”

“ฮ่าฮ่า หากคุณฉินยอมที่จะอยู่เป็นเพื่อนฉันหนึ่งคืน ฉันก็ยินดีที่จะลงทุนเช่นกัน!” วัยรุ่นอีกคนหนึ่งพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มอันเจ้าเล่ห์

“ฉัน ฉันก็ได้ด้วย ฉันไม่ถือสาหากจะพร้อมกันกับคุณชายหลี่!”

“ฮ่าฮ่า......”

ทุกคนในเขตพักผ่อนหัวเราะกันยกใหญ่ พวกผู้หญิงที่นั่งอยู่ด้านข้างของพวกเขานั้น แต่ละคนก็หันมองไปที่ฉินหลัน ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเยาะเย้ยถากถาง

เหยียนรุ่ยเหวินไม่พูดไม่จาอะไร แต่แววตากลับแสดงออกมาถึงความกระหยิ่มยิ้มย่องหลังจากได้แก้แค้นแล้ว

ฉินหลันหน้าตาแดงก่ำ เธอมองออกแล้วว่า คนพวกนี้ต่างกำลังเยาะเย้ยเธออยู่

“เลวทรามเสียจริง!”

ฉินหลันหันหลังฉับพลัน เตรียมที่จะเดินจากไป

“อย่าเพิ่งไปก่อนสิ!” คุณชายหลี่ที่อยู่ใกล้กับฉินหลัน ลุกขึ้นโดยพลัน และขัดขวางอยู่เบื้องหน้าของฉินหลัน

“คุณฉิน ในเมื่อมาถึงแล้ว ก็มาร่วมดื่มกับทุกคนกันหน่อยสิ!” คุณชายหลี่พูดพร้อมยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

พวกคนอื่นที่เหลือก็รีบพูดทำนองเดียวกันขึ้น: “ใช่เลย ดื่มกันสักแก้วก่อนแล้วค่อยไป!”

ฉินหลันตะโกนขึ้นอย่างเย็นชา: “หลีกไปเดี๋ยวนี้นะ!”

คุณชายหลี่ดื่มเหล้าที่เหลือในแก้วในมือ จนหมดเกลี้ยง แล้วมองไปที่ฉินหลันด้วยแววตาอันเร่าร้อน: “คุณฉิน พวกที่บริสุทธิ์ผุดผ่อง งดงามนั้น ฉันเองลองมาจนเบื่อแล้ว แต่ว่า ลักษณะแบบคุณที่เป็นนักธุรกิจหญิงแกร่ง ฉันยังไม่เคยได้ลิ้มลองมาก่อนเลย”

“ไม่ว่าอย่างไรบริษัท ตงหวาง กรุ๊ปก็ใกล้ที่จะล้มลายแล้ว คุณมาอยู่ด้วยกันกับฉันไม่ดีกว่าหรือ เดี๋ยวฉันจะเลี้ยงดูแลคุณเอง!”

ขณะพูด คุณชายหลี่ก็ยื่นมือเพื่อที่จะสัมผัสใบหน้าอันงดงามของฉินหลัน

ขณะที่ฉินหลันกำลังจะหลบหลีก หลินหยุนที่อยู่ด้านข้างก็มายืนขวางอยู่เบื้องหน้าของเธอ ใช้มือข้างหนึ่งจับไปที่ข้อมือของคุณชายหลี่

“หากคุณกล้าที่จะดูหมิ่นรังแกพี่ฉินหลัน ข้าจะตบคุณให้ตายเดี๋ยวนี้”

“เจ็บ ปล่อยนะ!” คุณชายหลี่เจ็บจนต้องย่อเอวลง แสดงอาการเจ็บปวดอย่างมาก

“ไอ้หนุ่มน้อย แกทำอะไร!ทำไมยังไม่ปล่อยมืออีก!” คุณชายเฉินและพวกเพื่อนที่อยู่รอบข้างสีหน้าแปรเปลี่ยนไป และตะโกนใส่หลินหยุนอย่างเย็นชา

เหยียนรุ่ยเหวินยืนอยู่ด้านข้าง ก้มศีรษะลง แววตาแสดงออกถึงความสะใจ

“ไอ้หนุ่มน้อย ในที่สุดนายก็อดที่จะโมโหไม่ได้ แผนการของคุณพ่อนั้นช่างแยบยลยิ่งนัก กลยุทธ์ยืมดาบฆ่าคน โดยที่ฉันไม่ต้องออกแรง ก็มีคนลงมือจัดการแกแทนให้”

“ปล่อยมือเดี๋ยวนี้ แกอยากตายหรือไง?” คุณชายหลี่เกือบจะนั่งยองลงไปที่พื้นแล้ว เขารู้สึกว่าหากช้าไปกว่านี้ มือของเขาคงจะถูกหลินหยุนหักออกเป็นสองท่อนแน่นอน

ฉินหลันมองไปยังพวกคุณชายลูกเศรษฐีที่อยู่ด้านข้างต่างทยอยลุกยืนขึ้น กระซิบว่า: “หลินหยุน ปล่อยเขาเดี๋ยวนี้!”

หลินหยุนก็ยังไม่ปล่อยมือจากคุณชายหลี่ในทันที และพูดขึ้นว่า: “พี่ฉินหลัน คุณไม่ต้องกังวล มีฉันอยู่ คนพวกนี้มันก็เป็นเพียงแค่พวกมดแมลงเท่านั้น!คุณคิดจะทำอะไรก็ไปทำอย่างกล้าหาญ เรื่องอื่นปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉันเอง!”

ฉินหลันมองไปที่หลินหยุนด้วยความโกรธเคือง และพูดขึ้นว่า: “ปล่อยเขาเดี๋ยวนี้ ฉันมาที่นี่เพื่อชักชวนการลงทุน ไม่ใช่ว่าจะมาเพื่อล่วงเกินผู้อื่น!”

หลินหยุนจำใจ ทำได้เพียงปล่อยมือออกจากคุณชายหลี่