จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 303

เสิ่นจงซูกล่าวด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม “เสี่ยวหยู่ ท่านดาว คนที่อาจารย์หลินล่วงเกินนั้นเป็นลูกน้องคนสนิทของท่านเจี่ยง!”

“ไม่ใช่ฉันไม่เต็มช่วยเธอ แต่ว่าฉันช่วยเธอไม่ได้จริงๆ!”

จงเฟยหยู่ใบหน้าเย็นชา “ฉันรู้ว่าพ่อนายสามารถคุยกับท่านเจี่ยงได้ พูดมาเถอะ ต้องทำยังไงถึงจะยอมช่วยฉัน?”

เสิ่นจงซูยิ้มเล็กน้อย “เสี่ยวหยู่ เธอพูดแบบนี้มันไม่ดีเลย ด้วยความสัมพันธ์ของเราสองคน หากฉันสามารถช่วยเธอได้จริง ฉันจะยืนมองดูอยู่ข้างๆได้ยังไง?”

จงเฟยหยู่มองรอยยิ้มจอมปลอมที่อยู่บนใบหน้าของเสิ่นจงซู ก็มีความรู้สึกที่อยากจะอาเจียน

“ฉันขอพูดครั้งสุดท้าย โปรดช่วยอาจารย์หลิน พูดเงื่อนไขของนายมาเถอะ!”

เสิ่นจงซูมองออก จงเฟยหยู่นั้นอดทนจนถึงที่สุดแล้ว เพียงแต่ ในเวลาเดียวกันเขาก็มองออก จงเฟยหยู่นั้นใส่ใจหลินหยุนมาก

“ฮึ่ม จงเฟยหยู่อีนางแพศยา เพื่อวิทยากรชั่วคราวคนหนึ่ง ถึงกับมาขอร้องฉัน!”

“ฉันจีบเธอมนานขนาดนี้ เธอก็ไม่ได้สนใจฉันมาโดยตลอด เธอต้องชอบไอ้หลินหยุนคนนี้อย่างแน่นอน”

แววตาของเสิ่นจงซูกะพริบผ่านด้วยรอยยิ้มที่สะใจ ใบหน้ายังคงยิ้มอย่างสุภาพบุรุษ “เสี่ยวหยู่ เธอจะให้ฉันช่วยก็ได้ เพียงแต่คนที่อาจารย์หลินล่วงเกินคือท่านดาวนะ ฉันก็ไม่กล้ารับประกันว่าจะสามารถช่วยได้!”

จงเฟยหยู่ทำเสียงฮึ่มแล้วกล่าว” ฉันเพียงแค่ต้องการให้นาย โทรหาพ่อนายต่อหน้าฉัน ขอร้องให้ท่านช่วยคุยกับท่านเจี่ยงหน่อย”

เสิ่นจงซูพยักหน้า แบบนี้ก็ได้เหมือนกัน “แต่เธอก็รู้ ท่านเจี่ยงอยู่ในหลินโจวของเรามีฐานะทางสังคมแบบไหน ต่อให้อยากจะคุยกับเขา ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายนัก”

“อย่าพูดมาเลย พูดเงื่อนไขของนายมาเถอะ ขอเพียงฉันสามารถทำได้ ฉันก็จะรับปากนาย!” ใบหน้าจงเฟยหยู่เต็มไปด้วยความดูถูก

มุมปากของเสิ่นจงซูโค้งงอขึ้น จ้องมองใบหน้าอันงดงามที่ไม่มีใครจะมาเทียบได้ของจงเฟยหยู่ ยิ้มเล็กน้อย “เสี่ยวหยู่ ความในใจของฉัน เธอนั้นก็รู้ดี ดังนั้น เงื่อนไขข้อนี้ก็ไม่ต้องให้ฉันพูดแล้วมั้ง?”

ใจของจงเฟยหยู่ดิ่งลง เธอกลัวเงื่อนไขแบบนี้ที่สุด แต่เธอก็เข้าใจดี เสิ่นจงซูต้องเสนอเงื่อนไขแบบนี้อย่างแน่นอน

จงเฟยหยู่กัดฟันกล่าว “ได้ ฉันสามารถตกลงที่จะลองคบกับนายดู แต่จะสำเร็จหรือไม่ ฉันก็ไม่กล้ารับประกัน!”

เสิ่นจงซูหัวเราะแฮ่ๆ แล้วกล่าว “เสี่ยวหยู่ เธอเข้าใจผิดแล้ว เงื่อนไขของฉันไม่ใช่จะคบกับเธอ แต่จะให้เธอมาเป็นแฟนของฉัน!”

จงเฟยหยู่ตกใจเล็กน้อย จ้องมองเสิ่นจงซูอย่างไม่กล้าเชื่อ เธอเคยคิดไม่ถึงว่าเสิ่นจงซูจะเสนอเงื่อนไขที่ไร้ยางอายแบบนี้ และเธอก็ประเมินความไร้ยางอายของเสิ่นจงซูต่ำเกินไป

เธอนึกว่าเสิ่นจงซูจะใช้โอกาสนี้บีบบังคับเธอ คบกับเธอ แต่ว่าในเมื่อมันคือการบีบบังคับ งั้นเสิ่นจงซูก็คงจะไม่ทำมันให้สำเร็จในครั้งเดียวหรอก?

จงเฟยหยู่มองเสิ่นจงซูด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธ กล่าวอย่างเย็นชา “เสิ่นจงซู ฉันรู้ว่านายมันต่ำช้ามาก แต่ฉันคิดไม่ถึงว่าความต่ำช้าของนายถึงขั้นทำให้ฉันรู้จักนายไปอีกขั้น!”

เสิ่นจงซูทำหน้าเหมือนผู้บริสุทธิ์ กางมือออก “เสี่ยวหยู่ เธอพูดแบบนี้ฉันไม่ชอบฟังเลย เป็นเธอที่พูดเองไม่ใช่เหรอว่าให้ฉันเสนอเงื่อนไขมาได้เลย ตอนนี้ฉันเสนอแล้ว เธอก็ไม่พอใจอีก”

“แต่ว่าไม่เป็นไร เธอสามารถที่จะปฏิเสธเงื่อนไขของฉัน ฉันไม่มีทางที่จะฝืนใจเธอ!”

พูดจบ เสิ่นจงซูก็ยิ้มเล็กน้อย ท่าทางที่เหมือนกับมีแผนการที่ล้ำเลิศไว้ในใจแล้ว

จงเฟยหยู่สูดลมหายใจเข้าลึกๆ สำหรับความต่ำช้าของเสิ่นจงซู เธอถือว่าได้บทเรียนแล้ว

เพียงแต่ สำหรับเรื่องที่จะรับเงื่อนไขข้อนี้หรือไม่ จงเฟยหยู่ยังคิดพิจารณาอยู่

แม้ว่าเธออยากจะช่วยหลินหยุนมากแค่ไหน แต่เงื่อนไขของเสิ่นจงซูเกินขอบเขตที่เธอสามารถจะรับได้ อีกอย่าง เห็นได้ชัดว่าเสิ่นจงซูนั้นเข้าใจความสัมพันธ์ของเธอกับหลินหยุนผิด เธอสามารถรับเงื่อนไขบางอย่างของเสิ่นจงซูเพื่อหลินหยุนได้ แต่ไม่มีทางที่จะใช้ตัวเองเป็นค่าตอบแทนเด็ดขาด

หากจงเฟยหยู่หาวิธีแก้ไขไม่ได้ งั้นเธอก็จะปฏิเสธเงื่อนไขที่เสิ่นจงซูเสนอ

ในขณะที่จงเฟยหยู่คิดหาหนทางอย่างหนักนั้น ซูชิงเหยียนก็ได้พูดขึ้นมาอีกครั้ง

“พี่ดาว หมอเทพหลินเป็นแขกที่ผมเชิญมา หากเขาได้ล่วงเกินอะไรไป หวังว่าพี่จะอภัย แน่นอน หากพี่ดาวมีเงื่อนไขอะไร ผมยอมรับผิดชอบเองทั้งหมด!”

ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างกายพี่ดาวก็หัวเราะกล่าว “แกจะรับผิดชอบไหวเหรอ?!”