ทุกคนต่างหายใจติดขัดอย่างกะทันหัน!
ไม่ผิด แม้ว่าพวกเขาจะไม่มีข้อสงสัยอะไรต่อผลการตัดสินใจของคณะกรรมการ แต่ว่าทุกคนต่างก็แปลกใจว่า ทำไมหลินหยุนถึงได้รับตำแหน่งเป็นราชาแพทย์
กรรมการผู้นั้นมองไปยังท่านหลิวที่อยู่บนแท่นเวที ในฐานะที่เป็นกรรมการที่สูงศักดิ์ที่สุด สิทธิ์การตัดสินใจอยู่ในมือของท่านหลิว
ท่านหลิวยืนขึ้นและพูดขึ้นอย่างจริงจังว่า “ข้อสงสัยของนาย ข้าจะเป็นผู้ให้คำตอบเอง!"
เห็นท่านหลิวออกมาให้คำตอบด้วยตนเอง ทุกคนต่างก็อดไม่ได้ที่จะตะลึง!
ดูเหมือนว่า สำหรับหลินหยุนแล้ว แม้แต่ประธานหลิวเองก็ยังให้ความสำคัญขนาดนี้!
ท่านหลิวได้แยกนำข้อมูลบันทึกการรักษาโรคของกู่เชียนซานกับหลินหยุนออกมา และพูดต่อหน้า กู่เชียนซานอย่างจริงจังว่า “ในเมื่อคุณมีข้อสงสัย งั้นข้าก็จะนำข้อมูลบันทึกการรักษาโรคของคุณกับของหลินหยุนมาเปรียบเทียบกันต่อหน้าสาธารณะ ข้อมูลไหนที่ยอดเยี่ยมกว่าและข้อมูลไหนที่อ่อนด้อยกว่า จะได้ชัดเจนแจ่มแจ้ง!"
กู่เชียนซานสงบนิ่งสักครู่ และพูดขึ้นว่า “ตกลง!"
ท่านหลิวมองดูข้อมูลบันทึกการรักษาโรคของกู่เชียนซาน และค่อยๆ พูดว่า “คุณใช้วิชาการฝังเข็มปราณไท่ชิง ผสมผสานกับวิชาการฝังเข็มฉานซาน จนเกิดเป็นวิชาการฝังเข็มแบบใหม่ เพื่อรักษาอาการของผู้ป่วย”
กู่เชียนซานสีหน้าเปลี่ยนไปทันที แววตาเผยออกถึงท่าทางที่ตกตะลึงเล็กน้อย
วิชาการฝังเข็มฉานซานถือได้ว่าเป็นวิชาลับของตระกูลของเขา โดยได้รับการถ่ายทอดวิชามาจากแพทย์ที่แปลกประหลาดที่ไม่มีผู้คนยอมรับ ซึ่งคิดไม่ถึงว่าคนบนโลกมนุษย์ จะสามารถมองออกว่าเป็นวิชาการฝังเข็มฉานซานได้
ท่านหลิวพูดต่อไปว่า “แม้ว่าจะผสมผสานวิชาการฝังเข็มสองแบบนี้เข้าด้วยกัน แต่วิชาการฝังเข็มปราณไท่ชิงมีสัดส่วนกว่าแปดสิบเปอร์เซ็นต์ของวิชาฝังเข็มแบบใหม่ ใช่ไหม?"
ทุกคนต่างมองไปที่กู่เชียนซาน เพื่อรอรับฟังคำตอบจากเขา
กู่เชียนซานพยักหน้า “ถูกต้อง”
อย่างไรก็ตามหมอแปลกประหลาดผู้นั้นก็ได้เสียชีวิตไปนานหลายปีแล้ว ต่อให้มีคนที่รู้จักวิชาการฝังเข็มฉานซาน ก็คงไม่น่าจะคิดถึงหมอแปลกประหลาดผู้นั้นหรอก
ท่านหลิวพยักหน้า และพูดต่อว่า “วิธีการรักษาของคุณใช้วิชาการฝังเข็มแบบใหม่ โดยได้ทำการกำจัดต้นตอของโรค ซึ่งได้ผลที่ไม่เลวเลย”
“แต่ว่า วิชาการฝังเข็มแบบใหม่ของคุณค่อนข้างจะรุนแรงไปหน่อย วัยรุ่นสามคนนั้นสามารถที่จะอดทนรับไหวได้ ไม่เป็นปัญหาอะไร แต่ว่า คนชราผู้นั้นกับเด็กน้อย ร่างกายของพวกเขาไม่มีทางที่จะอดทนรับไหวได้แน่”
“ตอนนี้ ร่างกายของคนชราผู้นั้นกับเด็กน้อย ได้รับความเสียหายทรุดโทรมอย่างมาก แม้ว่ามองจากภายนอกคุณสามารถรักษาอาการป่วยของพวกเขาให้หายแล้ว แต่ความเสียหายทรุดโทรมในส่วนนั้นจะส่งผลกระทบขึ้นในวันใดวันหนึ่ง กลายเป็นต้นเหตุที่ทำให้ถึงกับเสียชีวิต”
กู่เชียนซานไม่มีคำพูดคำจา เขามุ่งเน้นแต่การรักษา โดยที่ไม่เคยคำนึงถึงผลเสียหายที่จะตามมา
เขาคิดว่าเพียงแค่สามารถใช้วิธีการรักษาที่รวดเร็ว รักษาอาการโรคของผู้ป่วยให้หายได้ ในส่วนเรื่องความเสียหายและผลกระทบต่อร่างกายไม่ต้องไปคิดถึงก่อนได้
แต่ว่า ทุกคนต่างก็เป็นแพทย์ อีกทั้งยังเป็นแพทย์ชื่อดัง สำหรับคำพูดของประธานหลิวแล้ว พวกเขาต่างก็เข้าใจกันอย่างชัดเจน
อย่างมองข้ามไปว่าเป็นแค่ความเสียหายต่อร่างกายเพียงเล็กน้อย อาจเป็นไปได้ที่จะกลายเป็น ต้นตอของโรคที่ฝังอยู่ในร่างกาย คนชราอาจจะไม่เป็นไร แต่เด็กน้อยคนนั้นล่ะ? ชีวิตของเขายังอีกยาวไกล ซึ่งความเสียหายในร่างกายนี้ก็เหมือนกับระเบิดเวลา โดยที่ไม่รู้ว่าวันใดมันจะเกิดการระเบิดขึ้น
ตัวอย่างเช่นการก่อตัวขึ้นของโรคมะเร็ง โดยเริ่มแรกก็เป็นเพราะเซลล์ขนาดเล็กในร่างกาย ได้รับผลมาจากภายนอกจนเกิดการกลายพันธุ์ เช่นรังสี มลพิษจากการตกแต่งบ้านอาคาร เป็นต้น แม้ว่าเพียงครั้งสองครั้งจะส่งผลเสียหายต่อร่างกายเล็กน้อย เล็กน้อยมากจนสามารถละเลยมองข้ามไปได้ แต่เมื่อหากระเบิดรุนแรงขึ้นเมื่อใด ก็คงต้องถึงกับความตาย
หรือจะพูดว่าผู้ที่ได้รับรังสีเป็นเวลานาน จะมีโอกาสเป็นโรคมะเร็งได้มากกว่าคนทั่วไปหลายสิบเท่า
ในฐานะที่เป็นแพทย์ ไม่ควรคิดเพียงแต่ผลของการรักษา โดยละเลยที่จะคำนึงถึงความเสียหายที่จะมีต่อร่างกายของผู้ป่วย
แน่นอนว่า หากอยู่ในระดับขั้นที่จำเป็นมากจริงๆ ถึงขนาดต้องส่งผลเสียหายต่อร่างกาย จึงจะสามารถรักษาโรคให้หายได้ ถ้าอย่างนั้นก็ควรเปรียบเทียบผลเสียของทั้งสองอย่างแล้วเลือกในสิ่งที่มีผลเสียต่อร่างกายน้อยที่สุด
กู่เชียนซานพูดโต้แย้งขึ้นว่า “ข้ายอมรับว่าวิธีการรักษาโรคของข้า จะส่งผลเสียหายเล็กน้อยต่อร่างกายของพวกเขา แต่ว่า ข้าไม่รู้สึกว่าวิธีการรักษาโรคของข้ามีปัญหาอะไร โดยทั่วไปยามีสามสิบเปอร์เซ็นต์ที่เป็นพิษ หากต้องการรักษาโรค ก็จะต้องส่งผลเสียหายต่อร่างกายอยู่แล้ว หรือว่าพวกคุณมีวิธีการรักษาโรคโดยที่ไม่ส่งผลเสียหายต่อร่างกายเลยแม้แต่น้อย?"
ทุกคนต่างก็ครุ่นคิด เพราะว่าวิธีการรักษาโดยการฝังเข็มนับว่าเป็นวิธีการรักษาที่ส่งผลเสียหายต่อร่างกายน้อยที่สุดแล้ว
ยิ่งเมื่อเทียบกับการผ่าตัด การทานยา ก็ถือว่าส่งผลเสียหายน้อยกว่ามาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...