ในชั่วพริบตา ห้องวีไอพีที่มีขนาดใหญ่ก็เหลือแต่เทพฟ้าผ่ากับหลินหยุน และโหลวจิ้งโยวทั้งสามคนเท่านั้น
เมื่อสักครู่ได้ฟังคำพูดที่ชั่วร้ายเถียนชุ่ยชุ่ยและหวางหยู่หัน โหลวจิ้งโยว่เหลือบมองหลินหยุนด้วยความกังวล
เมื่อเห็นว่าหลินหยุนไม่ได้โกรธ โหลวจิ้งโยวแอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก
“หลินหยุน นายพูดจริงหรือเปล่า? พรุ่งนี้ตระกูลฉินก็จะไม่มีปัญหาอะไรแล้ว?” แม้ว่าหลินหยุนจะสามารถควบคุมความคิดของเธอได้ แต่โหลวจิ้งโยว่ก็ยังไม่กล้าเชื่อคำพูดของหลินหยุนอย่างเต็มที่
หลินหยุนพยักหน้า “ไม่ต้องกังวล พรุ่งนี้ก็ไม่เป็นไรเเล้ว”
“กลับกันเถอะ!”
ทั้งสามคนออกจากอิมพีเรียลคอร์ท โหลวจิ้งโยวขึ้นแท็กซี่กลับไป เหลือเเต่หลินหยุนและเทพฟ้าผ่าสองคน
“หลินหยุน พรุ่งนี้ตระกูลฉินจะไม่เป็นไรจริงๆเหรอ?” เทพฟ้าผ่าก็ไม่เชื่อคำพูดของหลินหยุน แต่ตอนที่อยู่ในห้องวีไอพี เพื่อนร่วมชั้นพากันโจมตีหลินหยุน และเขาก็ไม่อาจทำให้หลินหยุนเสียหน้า
ตอนนี้มีเพียงพวกเขาสองคนเท่านั้น เทพฟ้าผ่าก็เลยถาม
“ไม่ต้องห่วง พรุ่งนี้ก็จะได้เห็นฉินโสว่แล้ว” หลินหยุนอมยิ้มเล็กน้อย “นายกลับไปมหาลัยก่อน!”
“โอเค” เทพฟ้าผ่าเห็นด้วย แม้ว่าหลินหยุนไม่ได้พูดอะไร แต่เทพฟ้าผ่าสามารถเดาได้ว่า หลินหยุนต้องไปหาคนเพื่อมาช่วยตระกูลฉินแน่นอน
อย่างไรก็ตาม คราวนี้ตระกูลฉินไปล่วงเกินตระกูลกงในซีหนิง ซึ่งมีพลังอำนาจมากกว่าควีนจิน
หลินหยุนจะช่วยได้ไหม?
หลังจากที่โหลวจิ้งโยวนั่งแท็กซี่จากไปแล้ว พลังอำนาจที่หลินหยุนใช้ควบคุมความคิดของเธอก็ค่อยๆจางหายไป เมื่อโหลวจิ้งโยวฟื้นคืนสติแล้ว รู้สึกเหลือเชื่อ
“ฉันไปเชื่อฟังคำพูดของหลินหยุน และทำให้จางเหมิงขุ่นเคืองเหรอ!”
“ทำไมเป็นแบบนี้ได้ไง? ฉันทำอะไรลงไป!”
“ไม่ ฉันต้องพยายามที่สุดให้ทุกอย่างกลับมาเหมือนเดิม ตอนนี้ฉันจะต้องไปขอร้องจางเหมิง!”
“โชเฟอร์ ไปที่นี่!”
หลินหยุนกลับไปที่คฤหาสน์เย่หยาหู จากนั้นก็โทรไปหาเจี่ยงสง
“ปรมาจารย์หลิน คุณมีคำสั่งอะไร?” เสียงของเจี่ยงสงฟังดูมีความสุขมาก คาดว่าธุรกิจของน้ำชี่ทิพย์จะคืบหน้าไปอย่างราบรื่น
“คุณรู้จักคนของตระกูลกงในซีหนิงหรือไม่?” หลินหยุนถามเบาๆ
เจี่ยงสงฟังน้ำเสียงของหลินหยุนเหมือนไม่พอใจ และรีบถาม “ฉันรู้จัก! เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”
“ช่วงนี้พวกเขามีการเคลื่อนไหวเรื่องอะไร?” หลินหยุนถาม
เจี่ยงสงคิดและพูดว่า “เออ ดูเหมือนจะได้ยินข่าวว่าคุณชายของเจ้าของบริษัทเล็กๆแห่งหนึ่งไปทำให้พวกเขาขุ่นเคือง พวกเขากำลังปิดล้อมบริษัทเล็กๆนั้นเพื่อฆ่า เมื่อสองวันก่อนพวกเขายังส่งคนมารายงานเรื่องนี้กับฉัน”
โดยไม่คาดคิด ตระกูลฉินอยู่ในสายตาของเจี่ยงสง เป็นเพียงบริษัทเล็กๆเท่านั้น!
เสียงของหลินหยุนเย็นชาเล็กน้อย “คุณบอกว่าคุณชายของบริษัทเล็กๆนั้น ชื่อฉินโสว่หรือเปล่า”
เจี่ยงสงตกใจ เขาฟังออกถึงน้ำเสียงที่โกรธของหลินหยุนอย่างชัดเจน
“ปรมาจารย์หลิน ท่านรอสักครู่ ฉันจะไปตรวจสอบเดี๋ยวนี้!”
หลังจากวางสาย หลินหยุนก็รออย่างเงียบ ๆ
เขาไม่สนใจว่าตระกูลกงจะมีอำนาจขนาดไหน แม้ว่าฉินโสว่จะมีนิสัยชอบโอ้อวดเล็กน้อย แต่เขาก็ไม่ใช่คนเลว
ยิ่งไปกว่านั้นชาติที่แล้วฉินโสว่ก็ช่วยเหลือเขามามาก ชาตินี้มีเขาอยู่ และเขาจะไม่มีวันยอมให้คนอื่นทำร้ายเพื่อนของตัวเอง
เจี่ยงสงมีประสิทธิภาพการทำงานที่สูงมาก ภายในไม่กี่นาทีเขาก็โทรกลับหาหลินหยุนทันที
“ปรมาจารย์หลิน ท่านพูดถูกแล้ว คุณชายของบริษัทเล็กๆที่ทำให้ตระกูลกงขุ่นเคืองนั้นชื่อว่าฉินโสว่ ซึ่งดูเหมือนจะเป็นนักศึกษาของสถาบันภาพยนตร์และโทรทัศน์ในหลินโจว”
“ทำไมเหรอ? คนๆนั้นเป็นเพื่อนของคุณเหรอ?” เจี่ยงสงถามอย่างอยากรู้
หลินหยุนไม่ตอบ น้ำเสียงเรียบเฉย “ฉันไม่สนว่าคุณจะใช้วิธีไหน ก่อนวันพรุ่งนี้ ให้ตระกูลกงไสหัวออกจากหลินโจว!”
อีกฝั่งหนึ่ง เจี่ยงสงเหงื่อออกเต็มหน้าผาก “ปรมาจารย์หลิน ตระกูลกงมีอำนาจมาก คุณคิดว่ามีวิธีอื่นที่พอจะคุยกันได้หรือเปล่า?”
น้ำเสียงของหลินหยุนเรียบเฉย “ให้พวกเขาไสหัวออกไปเดี๋ยวนี้!”
“……”แผ่นหลังของเจี่ยงสงเต็มไปด้วยเหงื่อ แต่ว่าอำนาจของตระกูลกงนั้นไม่ใช่อำนาจธรรมดาทั่วไปจริงๆ “ปรมาจารย์หลิน อันที่จริงครั้งนี้คนของตระกูลกงมาที่หลินโจว เพื่อเข้าร่วมงานเลี้ยงที่จัดขึ้นในนามของท่าน……”
คราวนี้ เสียงของหลินหยุนเต็มไปด้วยความเบื่อหน่าย และขัดจังหวะคำพูดของเจี่ยงสงทันที “ให้พวกเขาไสหัวออกไป”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...