จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 400

ในไม่ช้า ฉินโสว่กับโหลวจิ้งโยว รับจางเหมิงและเหยียนเสวเหวินมาถึงห้องวีไอพี

ทันทีที่จางเหมิงและเหยียนเสวเหวินปรากฏตัว ก็ดึงดูดความสนใจจากทุกคนทันที

“โอ้ ฮีโร่ของเราในวันนี้มาแล้ว!”

“ให้พวกเราปรบมือเสียงดัง ต้อนรับฮีโร่ของพวกเราหน่อย!”

เพี๊ยะๆๆๆ!

มีเสียงปรบมืออย่างดังในห้องวีไอพี

เหยียนเสวเหวินรู้สึกอึดอัดใจเล็กน้อย และดวงตาของจางเหมิงเปล่งประกาย

แน่นอน แม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่รู้ ทำไมพวกเขาถึงได้รับสิทธิพิเศษเช่นนี้

ฉินโสว่โค้งคำนับให้เหยียนเสวเหวินอย่างสุดซึ้งและพูดว่า “ขอบคุณ พี่เหยียนสำหรับความช่วยเหลือครั้งนี้ บุญคุณอันยิ่งใหญ่ครั้งนี้ฉินโสว่จะจำฝังใจ!”

แม้ว่าฉินโสว่จะไม่เคยถูกชะตากับเหยียนเสวเหวิน แต่ขณะนี้เขาได้เป็นหนี้บุญคุณเขาแล้ว ฉินโสว่ทำได้เพียงก้มหัวอย่างเชื่อฟังเท่านั้น

เหยียนเสวเหวินหัวเราะเบาๆและพูดว่า “น้องฉินไม่ต้องเกรงใจหรอก ทุกคนเป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน สมควรช่วยเหลือซึ่งกันและกัน”

จางเหมิงที่อยู่ข้างๆยิ้มและพูดว่า “ใช่ พวกเราเป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน ไม่ต้องเกรงใจ!”

ใบหน้าของจางเหมิงและเหยียนเสวเหวินดูไม่เป็นธรรมชาติเลย

เทพฟ้าผ่ารู้สึกสงสัย ปกติจางเหมิงกับเหยียนเสวเหวินไม่ใช่คนถ่อมตนเช่นนี้!

พฤติกรรมของสองคนนี้...

“จางเหมิง ฉันจำได้ว่าเมื่อวานตอนที่โหลวจิ้งโยวขอร้องเธอ ดูเหมือนว่าเธอจะปฏิเสธไปแล้วนี่? ทำไมจู่ๆถึงแสดงความเมตตา และช่วยเหลือฉินโสว่ล่ะ?” เทพฟ้าผ่าถามจางเหมิงอย่างสงสัย

ทันใดนั้นในห้องก็เงียบสงบขึ้นทันที

นี่เป็นข้อสงสัยในใจของเพื่อนๆหลายคนเช่นกัน

เมื่อวานเนื่องจากหลินหยุนแทรกเข้ามาอย่างเด็ดขาด ทำให้โหลวจิ้งโยวยกเลิกการขอความช่วยเหลือจากจางเหมิง และจางเหมิงก็ขู่ต่อหน้าฝูงชนอย่างได้เปรียบว่า แม้ว่าโหลวจิ้งโยวจะขอร้องเธอ เธอก็จะไม่ช่วยเด็ดขาด!

แต่หลังจากผ่านไปเพียงวันเดียว ทำไมจางเหมิงถึงเปลี่ยนใจ?

มันไม่สมเหตุสมผล!

นี่ไม่ใช่อุปนิสัยของจางเหมิง!

“ใช่แล้ว ทำไมเป็นเช่นนี้” เพื่อนร่วมชั้นทุกคนมองไปที่จางเหมิง รอเธออธิบายให้ทุกคนฟัง

ใบหน้าที่สวยงามของจางเหมิงแดง เธอจะรู้ได้อย่างไรว่าเพราะอะไร? เธอไม่เคยบอกเรื่องนี้กับเหยียนเสวเหวินเลย!

วันนี้จู่ๆก็ได้ยินมาว่า ท่านเจี่ยงได้ขับไล่คนของตระกูลกงออกไปแล้ว

นอกจากปรมาจารย์หลิน ใครสามารถสั่งท่านเจี่ยงได้?

ดังนั้นเรื่องนี้นอกจากเหยียนเสวเหวินแล้ว ใครจะสามารถช่วยเรื่องนี้ได้บ้าง?

ทุกคนรู้ว่า มีเพียงเหยียนเสวเหวินเท่านั้นที่สามารถเชิญปรมาจารย์หลินได้!

ดังนั้นแน่นอนจางเหมิงก็ต้องยอมรับว่า ตัวเองเป็นคนช่วยเหลือฉินโสว่

เมื่อเห็นว่าจางเหมิงไม่สามารถตอบได้ ทุกคนก็ยิ่งสงสัย

ในเวลานี้ ทันใดนั้นโหลวจิ้งโยวก็ลุกขึ้นและพูดว่า “ทุกคนอย่าเดาเลย ฉันเป็นคนไปขอร้องเหมิงเหมิงอีกครั้ง แม้ว่าเหมิงเหมิงจะไม่ตอบตกลง แต่ฉันรู้ว่าเธอเป็นคนที่ปากร้ายใจดี และในที่สุดก็ช่วยเหลือพวกเรา!”

ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้นี่เอง!

โหลวจิ้งโยวผู้ที่เกี่ยวข้องได้ออกมาชี้แจงด้วยตนเอง ทุกคนก็เชื่ออย่างไม่มีข้อสงสัยแน่นอน

จางเหมิงก็พูดไปตามสถากาณณ์ว่า “ใช่แล้ว ทุกคนเป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน ฉันจะทนเห็นคนเดือดร้อนแล้วไม่ช่วยได้ยังไง!”

“ไม่เสียแรงที่เป็นถึงดาวประจำมหาลัย มีความชอบธรรม จิตใจเช่นนี้พวกเราขอชื่นชม!” ชายผู้หนึ่งรีบประจบสอพลอทันที

“ใช่แล้ว ดาวประจำมหาลัยไม่เพียงแต่สวยงามเท่านั้น แต่ยังมีความชอบธรรมด้วย! พี่เหยียนสามารถหาแฟนที่ดีเช่นนี้ได้ ช่างโชคดีจริงๆ!” มีคนประจบสอพลอเหยียนเสวเหวิน

เมื่อเทพฟ้าผ่าเห็นโหลวจิ้งโยวออกมาสารภาพด้วยตัวเอง ขณะนั้นก็ได้แต่ขจัดความสงสัยนั้นออกไป

อย่างไรก็ตาม เทพฟ้าผ่าก็ยังคงไม่ค่อยเชื่อ จางเหมิงจะใจดีขนาดนี้?

นอกจากนี้ เทพฟ้าผ่ายังเชื่อเสมอว่า หลินหยุนเป็นคนที่แอบช่วยฉินโสว่

เพียงแต่ว่า เมื่อเทพฟ้าผ่าแอบมองไปที่หลินหยุนอย่างเงียบๆ พบว่าใบหน้าของหลินหยุนนั้นเรียบเฉย และไม่ได้ออกมาเปิดเผยการกระทำของจางเหมิงกับเหยียนเสวเหวิน