จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 440

หลินหยุนไม่คิดที่จะรวมกลุ่มกับใคร แต่ว่าเขาสามารถพาคนเข้าไปได้อีกหนึ่งคน

หญิงสาวที่ชื่อว่าหยางเฟยเย่นคนนี้ ไม่เพียงแค่หน้าตาสะสวย เมื่อกี้เพื่อที่จะล้างแค้นให้พี่ชาย ก็กล้าที่จะท้าทายผู้อาวุโสของสำนักอู๋จี๋ หลินหยุนก็รู้สึกชื่นชมเธออยู่เล็กน้อย

หลินหยุนตัดสินใจช่วยเหลือเธอสักครั้ง พาเธอผ่านเข้าไปด้วย

“ได้” หลินหยุนตอบด้วยเสียงเรียบๆ

“ขอบคุณ!” หยางเฟยเย่นเผยรอยยิ้มที่หอมหวานออกมา ดูงดงามมาก

ในหมู่ฝูงชน เหล่าชายหนุ่มที่กำลังหาสมาชิกในทีมกันอยู่ หยางเฟยเย่นมีหน้าตาสะสวย และยังเป็นอัจฉริยะจากตระกูลหยางของเจ็ดตระกูลใหญ่ มีฝีมือไม่ธรรมดา ถ้าเกิดได้ร่วมทีมกับเธอ ไม่แน่ว่าอาจจะมีโอกาสชนะใจของสาวงาม

แต่ว่า หยางเฟยเย่นได้ตรวจสอบคนพวกนี้ตั้งแต่แรกแล้ว ไม่มีใครที่อยู่ในสายตาของเธอ

แถมตอนนี้เธอยังร่วมทีมกับหลินหยุนแล้ว แน่นอนว่าต้องปฏิเสธพวกที่มาชวนเธอเข้าทีมอยู่แล้ว

“ต้องขออภัยด้วยสหาย นี่เป็นเพื่อนร่วมทีมของข้า!”

หยางเฟยเย่นใช้หลินหยุนเป็นโล่ป้องกัน แบบนี้ก็จะสามารถปฏิเสธเหล่าชายหนุ่มที่มาชวนเธอได้ แถมยังไม่ต้องทำให้คนอื่นมีอคติกับตัวเอง

แต่ว่า แบบนี้ความแค้นก็จะไปตกอยู่ในตัวของหลินหยุน

เหล่าชายหนุ่มที่ถูกปฏิเสธ ก็เหมือนกับผู้ชายที่ถูกแย่งแฟนสาวไป เริ่มอิจฉาหลินหยุน สายตาที่จ้องมองหลินหยุน เต็มไปด้วยความอาฆาต

“เฮิง เจ้าหนุ่มคนนี้หน้าตาก็ไม่หล่อเหลา มีความสามารถอะไรถึงได้ร่วมทีมกับหยางเฟยเย่น!”

“ถ้าเกิดอีกเดี๋ยวเขาเป็นตัวถ่วงของเฟยเย่น ข้าจะอัดเขาจนกลายเป็นหัวหมูเลย!”

ทางด้านหนึ่ง หลี่อู๋จี๋เองก็เหมือนกัน มีหญิงสาวมากมายต่างก็ต่อแถวขอร่วมทีมกับเขา แต่ก็ถูกเขาปฏิเสธทั้งหมด

เวลานี้เอง จู่หลี่อู๋จี๋ก็เริ่มขยับ

ดึงดูดสายตาของคนจำนวนมาก

หลี่อู๋จี๋ค่อยๆเดินไปอยู่ตรงหน้าของหยางเฟยเย่น พูดด้วยรอยยิ้มว่า “สหาย ขอร่วมทีมกับเจ้าได้ไหม?”

“อ้ากก หลี่อู๋จี๋กลับขอหยางเฟยเย่นร่วมทีมด้วยตัวเอง!”

“เฮิง เจ้าหยางเฟยเย่นมีดีอะไร! ทั้งบนและล่างก็สู้ข้าไม่ได้ ทำไมหลี่อู๋จี๋ถึงได้สนใจนาง!”

ใบหน้าของเหล่าหญิงสาวเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยา สายตาที่จ้องมองหยางเฟยเย่น ราวกับเป็นมีดที่แหลมคม

หยางเฟยเย่นอึ้งไปสักพัก ยืนอยู่ที่เดิม แล้วจ้องมองหลี่อู๋จี๋เงียบๆ

ถ้าเกิดสายตาสามารถฆ่าคนได้ ตอนนี้หยางเฟยเย่นคงตายจนไม่รู้จะตายยังไงแล้ว

ถ้าเกิดผู้หญิงอิจฉาขึ้นมา น่ากลัวยิ่งกว่าผู้ชายเป็นสิบๆเท่า

“หลี่อู๋จี๋กลับขอข้าร่วมทีมด้วยตัวเอง!นี่ นี่มันเป็นไปได้ยังไง! แต่ว่า ข้ามีทีมแล้ว จะทำยังไงดี?”

พอหยางเฟยเย่นได้สติกลับมา ก็รู้สึกสับสน รู้สึกเสียใจเล็กน้อยที่เมื่อกี้ไม่ได้ไปขอร่วมทีมกับหลี่อู๋จี๋

แน่นอนว่า หยางเฟยเย่นดีใจมากกว่า ถูกคุณชายอู๋จี๋เชิญด้วยตัวเอง นี่เป็นความใฝ่ฝันของหญิงสาวมากมาย

ภายในใจของหยางเฟยเย่นกำลังสับสนอย่างรุนแรง

ถ้าเกิดรับปากหลี่อู๋จี๋ งั้นจะต้องมีเรื่องกับหลินหยุนอย่างแน่นอน นอกจากจะทำให้หลินหยุนถูกคนอื่นหัวเราะ ตัวเธอเองก็จะถูกด่าว่าเป็นคนทรยศ

แต่ว่านี่เป็นโอกาสในการใกล้ชิดหลี่อู๋จี๋ เป็นสิ่งที่เหล่าหญิงสาวไม่แม้แต่จะใฝ่ฝัน เธอไม่อยากเสียมันไปจริงๆ

ในระหว่างที่หยางเฟยเย่นกำลังลังเล หลี่อู๋จี๋จึงถามขึ้นมาอีกหนึ่งรอบ “ทำไม? เจ้าไม่อยากงั้นเหรอ?”

ในตอนที่หยางเฟยเย่นกำลังจะตัดสินใจตอบตกลง ผู้หญิงที่อยู่รอบๆก็ตอบแทนเธอไปว่า

“เฮิง สหายหลี่ ไม่ใช่ว่านางไม่อยาก แต่เพราะว่านางมีทีมอยู่ก่อนแล้ว!”

“ถ้าเกิดนางทิ้งเพื่อนในทีม งั้นก็จะโดนกล่าวหาว่าเป็นคนทรยศ”